Last Chapter

Tumigil ako at tinignan ang oras kinse minutos na lang bago mag-alas dose.

“Don‘t say that, Wife. Tanggap ko ang lahat sa ‘yo, Mahal kita dahil ikaw si Kylie Madelyn Montemayor—Buenaventura. Ang babaeng minahal ko simula noon at hanggang ngayon. Ang asawa ko. Pakinggan mo akong mabuti, ako naman.

“No matter what happened to us, pag-layuin man tayo ng tadhana ulit. Ikaw at ikaw pa rin ang gugustuhin kong maging asawa. Alam kong hanggang ngayon hindi mo pa ako napapatawad pero handa akong mag-hintay kahit taon pa yan! But, please. Don‘t leave me and stay by my side. Okay na ako doon. Kuntento na ako. Please, don't do this. Kung gusto mong lumipat ng kwarto sa bahay, sige. Ipapaayos ko ang katapat ng kwarto natin. Kung ayaw mo ng bahay na iyon, sige mag-hanap tayo ng iba. Sabihin mo lang kung anong gusto mo. Basta...wag mo lang akong iiwan..Hindi ko kayang malayo ka sa akin..please Kylie...”

Napasinghap ako ng marinig ko siyang humikbi sa kabilang linya, tapos ay biglang l