“A-ah, Excuse me ladies, but my wife is here.” Nauutal niyang sabi bago hinawi ang mga babae sa kanyang harap. Masama ang tingin ko sa kanya. Napalunok siya ng i-abot sa akin ang white whine na hawak. Akma niya sana akong hahawakan sa bewang ng umusod ako, tapos ngumisi habang tinitignan ang hawak na wine. nilalaro-laro ko iyon sa aking kamay, Pinapaikot-ikot ng dahan-dahan. Ayoko sa lahat nilalandi ang pag-mamay ari ko. Alam ng mahahaderang babae na ito na may asawa na ang kanilang kaharap pero lumalandi pa rin! Mukhang gustong maging kabit ng mga ito ah? Pasalamat na lang ako hindi katulad ng iba si Jace na bibigay agad. At papatusin ang kalandian ng mga ito. Hindi lang ako natuwa dahil pinag-hintay niya ako sa table namin tapos makikita ko siyang may kausap na mga babae! “Ladies, you know her, right? She‘s Kylie Buenaventura my wife and one of the famous model in the country.” Pakilala sa akin ni Jace. Famous model huh? Binalingan ko ang mga babaeng nasa ha
KYLIE Dahan-dahan kong minulat ang aking mga mata, Bumungad sa aking ang puting ceiling. Where am I? Tinignan ko ang aking gilid at nakitang may dextrose na nakabit sa akin. Nasa hospital ako. And then Unti-unti kong naalala ang nangyari sa amin sa hotel! Na pabalikwas ako ng bangon at tinignan ang paligid walang tao sa kwartong kinaroroonan ko, Where is Jace? Napangiwi ako ng sumakit ng matindi ang ulo ko. Saktong bumukas naman ang pinto ng kwartong tinutuluyan ko. "Sh*t, Wife!" Napadilat ako ng marinig ang boses ni Jace. "J-Jace.."Mahinang tawag ko sa pangalan niya habang nangingilid ang luha. Akala ko ay mapapahamak na siya. Wala sa sariling pinalo ko naman siya sa kanyang dibdib. "I hate you! I hate you! Hindi mo ba alam kung gaano ako nag-alala sa ginawa mo?! Paano kung napahamak ka? Edi magiging byuda ako ng maaga ha!" Naiiyak kong sabi, naramdaman ko naman ang mahigpit niyang yakap sa akin. "Shh, Don't cry. I'm sorry kung pinag-alala kita. Ginawa
Tumigil ako at tinignan ang oras kinse minutos na lang bago mag-alas dose. “Don‘t say that, Wife. Tanggap ko ang lahat sa ‘yo, Mahal kita dahil ikaw si Kylie Madelyn Montemayor—Buenaventura. Ang babaeng minahal ko simula noon at hanggang ngayon. Ang asawa ko. Pakinggan mo akong mabuti, ako naman. “No matter what happened to us, pag-layuin man tayo ng tadhana ulit. Ikaw at ikaw pa rin ang gugustuhin kong maging asawa. Alam kong hanggang ngayon hindi mo pa ako napapatawad pero handa akong mag-hintay kahit taon pa yan! But, please. Don‘t leave me and stay by my side. Okay na ako doon. Kuntento na ako. Please, don't do this. Kung gusto mong lumipat ng kwarto sa bahay, sige. Ipapaayos ko ang katapat ng kwarto natin. Kung ayaw mo ng bahay na iyon, sige mag-hanap tayo ng iba. Sabihin mo lang kung anong gusto mo. Basta...wag mo lang akong iiwan..Hindi ko kayang malayo ka sa akin..please Kylie...” Napasinghap ako ng marinig ko siyang humikbi sa kabilang linya, tapos ay biglang l
"No matter how hard I try to stay away from you, I can't because I Still Love you"- Jace Mateo Aguilar-Buenaventura KYLIE (Present) Salubong ang mga kilay ko habang hinihintay na sagutin ni Chantal ang tawag ko. 'What is this woman doing? Bakit ang tagal niyang sagutin ang tawag ko?' Sambit ko sa aking isip. Napa-ayos ako ng upo ng sagutin na niya ang tawag. Finally! "Hello? O, sis napatawag ka?" "Finally! Sumagot ka rin Chantal! Gosh, kanina ko pa kayo tinatawagan ni Trishana. Ano ba ang mga ginagawa niyo at hindi kayo sumasagot sa tawag ko?" Iritableng sabi ko. "O, I'm sorry sis! Busy lang ako right now." Napairap ako sa kawalan dahil sa sinabi niya, Siguradong ang ibig sabihin ng 'Busy' nito, Ay kalandian na naman niya ang lalaking si Richard na mukhang flavor of the week ng maharot niyang kaibigan. "Really, ha? Don't me, Chantal." Seryoso kong sagot, Mas lalo akong napairap ng marinig ang nakakalokong niyang tawa. "You know me talaga! Anyway
KYLIE “Hey, kuya. sandali! Bakit ba nanghihila kana lang bigla bigla? Tsaka anong ginagawa natin dito sa parking lot? May gagawin pa kaming research paper nila Trishana at may pasok pa ako!” Awat ko sa magaling kong kapatid, Bigla nalang kaseng nang-hihila. Tumigil kami sa mismong harap ng kanyang kotse. “Uuwi na tayo.” Sagot naman niya sa akin. “Ha? bakit?” Naguguluhan kong tanong. Bakit uuwi na kami? May afternoon class pa ako. “Pinapauwi tayo nila mom and dad. I don't know, why.” Pinagbuksan naman niya ako ng pinto ng kotse. “Hope in, Sis.” Sumusukong pumasok na lang ako sa loob ng kotse, Wala rin naman akong magagawa lalo na kung utos nila mommy at daddy na umuwi kami. Mag-tetext na lang ako kela Trishana at Chantal. Isang buwan at kalahati na rin buhat ng mag-simula ang pasukan, At eto ang first time na hindi ako papasok sa klase ng walang paalam. Kahit sabihin na second year college na ako, hindi ako sanay na mag-cutting class. My priority is
Why don’t I want him to be my brother? Was it because I had always annoyed him before? But it looks like I'm shallow, right? Or is it just something new to feel? Argh, I can't understand my feelings right now. Naka-sanayan ko lang na dalawa lang kami magkapatid. At iisa lang ang kuya ko. “How about you princess? ok lang ba sayo na maging kapatid si Jace? Magiging dalawa na ang kuya mo.” Tanong naman ni Daddy sa akin, Nilingon ko siya at kahit kakaiba ang nararandaman ko ngayon ay dahan dahan pa rin akong tumango. I have no choice if that is my parents' decision. Iisipin ko na lang para ito kay Aling Lilia. Magiging panatag na ang kalooban niya kapag nasa mabuti ang kanyang anak. Siguro nga'y naninibago lang ako. Saka tama sila mommy malaki talaga ang naitulong ni Aling Lilia sa pamilya namin, At Alam namin na kami lang ang mapupuntahan ni Jace. Abnormal lang ata 'yung pakiramdam ko. Lumawak naman ang pag-kakangiti ni mommy at daddy. “Ok pero bago ko ayusin ang lahat. sis
KINABUKASAN Busangot ang mukha ko ng bumaba sa kotse, nag-pahatid ako sa driver namin dahil iniwan ako ng magaling kong kapatid, Maaga daw umalis ang mga ito sabi sa akin ng katulong sa bahay. Paniguradong sinadya ng damuho kong kuya na iwan ako! Iyon ang naging ganti niya sa akin sa nang-yari kahapon. Nakaka-inis muntikan lang akong malate buti na lang nakabalik agad ang driver nila mommy kaya naihatid ako. Mabibigat ang mga paang nag-lakad ako patungo sa building kung saan ang unang klase ko. Papasok na ako sa entrance ng building ng biglang sumulpot ang mga kaibigan ko. Nagulat naman ako dahil hindi ko inaasahan na makikita ko sila dito ng ganitong oras na. “Omg! your finally here na sis! Akala namin hindi kana naman papasok 'e.” Bungad na sambit ni Chantal tapos humawak sa braso ko. “Are you ok, girl? Bakit ganyan ang mukha mo? May nang-yari ba?” Napatingin naman ako kay Trishana ng nag-aalala itong nag-tanong. Bumuga ako ng hangin bago nag-salita. “Tsk, si kuya i
Nag-lalakad na kami papunta sa building kung saan ang susunod naming klase ng mapansin ko sa hindi kalayuan ang grupo ni Kuya. Agad kong napansin si Jace na naka-upo sa Bench habang nag-babasa. Habang sila kuya naman at tropa niya ay masayang nag-kwekwentuhan. Naningkit ang mga mata ko sa magaling kong kapatid, Wala bang klase ang mga ito at nakatambay lang? Saka bakit si Jace hindi pa na-uwi? Wala pa naman siyang klase ngayon ah? What he still doing here? “Look, sis, tignan mo ang paligid lahat sila nakatingin sa soon to be brother mo. Shems, ang lakas naman kase ng dating o, Nagbabasa lang ng libro akala mo model na.” Mahinang sambit ni Chantal, Tss, pati siya ay kinikilig. Nilibot ko nga ang tingin sa paligid, halos lahat ng napapadaan na babae ay napapatigil sa paglalakad tapos ay nililingon si Jace habang mga kinikilig. Ang iba naman ay tumatambay malapit sa kanila para makita ng malapitan ang lalaki. First day niya sa University pero ganito na ang impact niya sa mga baba