Kylie point of view DALAWANG araw n ang lumipas simula ng mag-kasakit si Jace. Back to work na ulit kaming dalawa. Ilang beses ko siyang sinabihan na ‘wag aabusuhin ang sarili sa trabaho. Puro tango lang naman ang sinagot sa akin. Ngayon nandito ako sa kompanya nila Tita Aaliyah para sa isang photoshoot. Jeans and denim jacket ang bagong labas nila Tita Aaliyah na pang outfit of the day. Iyon ang imomodel namin ngayon. Tapos na kaming ayusan nila Trishana kaya pina-pwesto na kami ng photographer sa gitna. Pose lang kami ng pose na tatlo hanggang sa mag-palit na ulit ng jeans at demim. Ito lang ang nakakapagod kapag modelo ka. Iyong papalit palit ng damit. Last shoot na ng biglang lumapit sa akin si Mira, hawak niya ang aking cellphone. Sinama ko siya ngayon para may assistant ako incase na may tumawag sa akin sa head department ng accounting. If may mga katanungan sila sa naging utos ko. “What is it, Mira?” Agad kong tanong ng makalapit siya. “Someone i
KYLIE point of view (8 months later..) Hindi ko akalain na ganito kabilis dumaan ang araw. It‘s been 8 months already ng makasal kami ni Jace. Parang noong isang araw lang galit na galit ako sa kanya at ayaw ko siya makita. Halos, gusto ko na nga siyang isumpa. Pero ngayon na nakakasama ko siya unti-unting bumabalik ang Jace na kilala at minahal ko. So far our marriage is working well. Our routine is still the same, busy with work, but this time I'm helping him because I'm his wife. I have also finished my pending shoot with Tita Aaliyah's company, Now they have re-released the photo of me and Trishana, Chantal on the billboard in edsa, taytay and C5 with a caption at the bottom "The Trio Queens of Dela Cerna Corp." The magazine has also been released. Last week they just finished launching their new jewelry and bags. That's what my friends and I modeled. Somehow my sched has loosened up in the last eight months. Panaka-nakang photoshoot na lang, kaya pwede k
“A-ah, Excuse me ladies, but my wife is here.” Nauutal niyang sabi bago hinawi ang mga babae sa kanyang harap. Masama ang tingin ko sa kanya. Napalunok siya ng i-abot sa akin ang white whine na hawak. Akma niya sana akong hahawakan sa bewang ng umusod ako, tapos ngumisi habang tinitignan ang hawak na wine. nilalaro-laro ko iyon sa aking kamay, Pinapaikot-ikot ng dahan-dahan. Ayoko sa lahat nilalandi ang pag-mamay ari ko. Alam ng mahahaderang babae na ito na may asawa na ang kanilang kaharap pero lumalandi pa rin! Mukhang gustong maging kabit ng mga ito ah? Pasalamat na lang ako hindi katulad ng iba si Jace na bibigay agad. At papatusin ang kalandian ng mga ito. Hindi lang ako natuwa dahil pinag-hintay niya ako sa table namin tapos makikita ko siyang may kausap na mga babae! “Ladies, you know her, right? She‘s Kylie Buenaventura my wife and one of the famous model in the country.” Pakilala sa akin ni Jace. Famous model huh? Binalingan ko ang mga babaeng nasa ha
KYLIE Dahan-dahan kong minulat ang aking mga mata, Bumungad sa aking ang puting ceiling. Where am I? Tinignan ko ang aking gilid at nakitang may dextrose na nakabit sa akin. Nasa hospital ako. And then Unti-unti kong naalala ang nangyari sa amin sa hotel! Na pabalikwas ako ng bangon at tinignan ang paligid walang tao sa kwartong kinaroroonan ko, Where is Jace? Napangiwi ako ng sumakit ng matindi ang ulo ko. Saktong bumukas naman ang pinto ng kwartong tinutuluyan ko. "Sh*t, Wife!" Napadilat ako ng marinig ang boses ni Jace. "J-Jace.."Mahinang tawag ko sa pangalan niya habang nangingilid ang luha. Akala ko ay mapapahamak na siya. Wala sa sariling pinalo ko naman siya sa kanyang dibdib. "I hate you! I hate you! Hindi mo ba alam kung gaano ako nag-alala sa ginawa mo?! Paano kung napahamak ka? Edi magiging byuda ako ng maaga ha!" Naiiyak kong sabi, naramdaman ko naman ang mahigpit niyang yakap sa akin. "Shh, Don't cry. I'm sorry kung pinag-alala kita. Ginawa
Tumigil ako at tinignan ang oras kinse minutos na lang bago mag-alas dose. “Don‘t say that, Wife. Tanggap ko ang lahat sa ‘yo, Mahal kita dahil ikaw si Kylie Madelyn Montemayor—Buenaventura. Ang babaeng minahal ko simula noon at hanggang ngayon. Ang asawa ko. Pakinggan mo akong mabuti, ako naman. “No matter what happened to us, pag-layuin man tayo ng tadhana ulit. Ikaw at ikaw pa rin ang gugustuhin kong maging asawa. Alam kong hanggang ngayon hindi mo pa ako napapatawad pero handa akong mag-hintay kahit taon pa yan! But, please. Don‘t leave me and stay by my side. Okay na ako doon. Kuntento na ako. Please, don't do this. Kung gusto mong lumipat ng kwarto sa bahay, sige. Ipapaayos ko ang katapat ng kwarto natin. Kung ayaw mo ng bahay na iyon, sige mag-hanap tayo ng iba. Sabihin mo lang kung anong gusto mo. Basta...wag mo lang akong iiwan..Hindi ko kayang malayo ka sa akin..please Kylie...” Napasinghap ako ng marinig ko siyang humikbi sa kabilang linya, tapos ay biglang l
"No matter how hard I try to stay away from you, I can't because I Still Love you"- Jace Mateo Aguilar-Buenaventura KYLIE (Present) Salubong ang mga kilay ko habang hinihintay na sagutin ni Chantal ang tawag ko. 'What is this woman doing? Bakit ang tagal niyang sagutin ang tawag ko?' Sambit ko sa aking isip. Napa-ayos ako ng upo ng sagutin na niya ang tawag. Finally! "Hello? O, sis napatawag ka?" "Finally! Sumagot ka rin Chantal! Gosh, kanina ko pa kayo tinatawagan ni Trishana. Ano ba ang mga ginagawa niyo at hindi kayo sumasagot sa tawag ko?" Iritableng sabi ko. "O, I'm sorry sis! Busy lang ako right now." Napairap ako sa kawalan dahil sa sinabi niya, Siguradong ang ibig sabihin ng 'Busy' nito, Ay kalandian na naman niya ang lalaking si Richard na mukhang flavor of the week ng maharot niyang kaibigan. "Really, ha? Don't me, Chantal." Seryoso kong sagot, Mas lalo akong napairap ng marinig ang nakakalokong niyang tawa. "You know me talaga! Anyway
KYLIE “Hey, kuya. sandali! Bakit ba nanghihila kana lang bigla bigla? Tsaka anong ginagawa natin dito sa parking lot? May gagawin pa kaming research paper nila Trishana at may pasok pa ako!” Awat ko sa magaling kong kapatid, Bigla nalang kaseng nang-hihila. Tumigil kami sa mismong harap ng kanyang kotse. “Uuwi na tayo.” Sagot naman niya sa akin. “Ha? bakit?” Naguguluhan kong tanong. Bakit uuwi na kami? May afternoon class pa ako. “Pinapauwi tayo nila mom and dad. I don't know, why.” Pinagbuksan naman niya ako ng pinto ng kotse. “Hope in, Sis.” Sumusukong pumasok na lang ako sa loob ng kotse, Wala rin naman akong magagawa lalo na kung utos nila mommy at daddy na umuwi kami. Mag-tetext na lang ako kela Trishana at Chantal. Isang buwan at kalahati na rin buhat ng mag-simula ang pasukan, At eto ang first time na hindi ako papasok sa klase ng walang paalam. Kahit sabihin na second year college na ako, hindi ako sanay na mag-cutting class. My priority is
Why don’t I want him to be my brother? Was it because I had always annoyed him before? But it looks like I'm shallow, right? Or is it just something new to feel? Argh, I can't understand my feelings right now. Naka-sanayan ko lang na dalawa lang kami magkapatid. At iisa lang ang kuya ko. “How about you princess? ok lang ba sayo na maging kapatid si Jace? Magiging dalawa na ang kuya mo.” Tanong naman ni Daddy sa akin, Nilingon ko siya at kahit kakaiba ang nararandaman ko ngayon ay dahan dahan pa rin akong tumango. I have no choice if that is my parents' decision. Iisipin ko na lang para ito kay Aling Lilia. Magiging panatag na ang kalooban niya kapag nasa mabuti ang kanyang anak. Siguro nga'y naninibago lang ako. Saka tama sila mommy malaki talaga ang naitulong ni Aling Lilia sa pamilya namin, At Alam namin na kami lang ang mapupuntahan ni Jace. Abnormal lang ata 'yung pakiramdam ko. Lumawak naman ang pag-kakangiti ni mommy at daddy. “Ok pero bago ko ayusin ang lahat. sis