Love Of Tomorrow

Maxine's POV TULALA lamang ako habang nakatingin sa kawalan. Hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko sa mga oras na ito dahil sa aking narinig at nalaman mula sa pamilya Francisco. "Maxine, nakikinig ka ba ha? Aba'y kanina pa ko salita nang salita dine!" Saglit akong natigilan at bumuntong hininga. Nilingon ko si nanay na nakakunot ang mga kilay habang nakatingin sa akin. "Ma, paano naman po ako?"Pakiramdam ko ay pinagbagsakan ako ng langit at lupa. Kahit na maganda ang intensyon ng pamilya Francisco- hindi naman siguro tamang pilitin ko ang sarili ko na mag pakasal sa lalaking hindi ko naman gusto o hindi ko naman mahal! "Aba'y anong paano ka? Dapat ang isaalang-alang mo ay kung paano tayo! H'wag ka namang makasarili Maxine!" Sigaw ni nanay sa akin kaya bahagya akong napapikit. Makasarili? Makasarili bang isipin ko rin ang buhay ko kapag tinanggap ko ang alok nilang iyon sa akin? Lahat naman ay handa akong gawin h'wag lang ang matali sa taong hindi ko pinangara

Maxine's POV NAPAAWANG ang aking labi sa aking narinig at pinilit ang aking sarili na intindihin ang kanyang sinabi. "Si.. si Ignacio ang tunay mong ama, Maxine. Hindi si Arnolfo." Pakiramdam ko ay nabingi ako sa mga oras na 'to. Para bang paulit ulit na ibinubulong sa aking tenga ang sinabi sa akin ni mama. Paanong.. paanong s'ya ang tunay kong ama? Sa muling pagkakataon ay muli na namang naglandas ang aking mga luha. Pinilit kong tumawa.., ngunit hindi naging sapat iyon upang maiayos ko ang aking sarili. "Mama, naman! T-Tama na! H'wag ka nang magsinungaling, please." Pagmamakaawa ko rito ngunit marahas itong umiling. "Maxine, Maxine anak.. totoo ang sinasabi ko- si Ignacio ang tunay na tatay n'yo-" "N-N'yo? S'ya ang tatay namin ni Lutcho?!" Halos hindi ako makapaniwala at marahan itong tumango bilang pagkumpirma. Napahilamos ako sa aking mukha at pilit na isinisiksik sa aking utak ang mga bagay na nalaman ko ngayon. "Minahal mo ba talaga si papa, ma?

Maxine's POV "Get the fuck up! How dare you to touched my wife?!" Dumagundong ang sigaw ni Lawrence sa venue ng aming kasal. Napahinto ang lahat at napatingin sa amin dahil ayaw pang magpaawat ni Lawrence. "Lawrence, tama na!" Pag awat ko rito ngunit sinipat lamang ako nito na may galit sa mga mata. "Talagang tama na 'to!" Singhal nito at mahigpit akong hinawakan sa aking braso at dali-daling hinila papalabas. Halatang nagulat ang lahat, nag uusap lang kami nang bigla na lang s'yang sumulpot. "Talagang ginawa mo pa 'yang kalandian mo sa araw ng kasal nating dalawa? Wala ka na bang kahihiyan sa katawan mo ha, Maxine?!" Galit nitong saad at marahas ako nitong pinapasok sa sasakyan. Napapikit na lamang ako ng malakas nitong isirado ang pinto at agad din s'yang sumakay. "Wala kaming ginagawang masama, Lawrence!" Depensa ko ngunit bahagya akong nakaramdam nang kaba ng bigla nitong bilisan ang pagmamaneho sa aming sinasakyang kotse. "Wala?! Anong wala?" Galit ako nitong sinipat at

Maxine's POV "Good morning, hon."Bahagya akong napamulat nang maramdaman ko ang pagdampi nang labi ni Lawrence sa aking noo. Nang tuluyan ko na itong tinitigan ay pormal na pormal ang ayos nito. Maayos at maganda rin ang buhok nito at amoy na amoy ko ang pabango. "Papasok na ako. Kung may gusto ka man, pwede mong iutos sa mga katulong." Aniya at nagmamadali pa ito. " By the way, h'wag mo na 'kong hintayin mamaya. Marami kasi akong mga postponed meetings.." Tumango na lang ako bilang tugon. Agad naman itong lumabas nang kwarto at narinig ko pa ang pagsara ng pinto. Alas-siete na pala nang umaga. Agad na akong bumangon at inayos ang higaan. Dumiretso na banyo upang makapagsipilyo at makapaghilamos. Napatingin ako sa aking sarili sa salamin dahil umiitim na pala ang ilalim ng aking mga mata. Hindi kasi ako makatulog, marami akong naiisip at hindi rin ako kumportable na katabi si Lawrence sa higaan. Malawak at malaki naman ang kama namin, pero mas gusto n'yang sumisiksik sa akin h

Maxine's POV "Lawrence?" Tawag ko rito nang makapasok ako sa kanyang maliit na opisina. Narito kasi s'ya sa pangatlong palapag at dito ginagawa ang iilan n'ya pang trabaho na dapat ay sa opisina n'ya ginagawa. Agad naman itong napatingin sa akin at bahagya pang inayos ang salamin nito. Nakasuot lamang ito ng isang plain white t-shirt at isang simpleng kulay asul na plants. "Maxine?" Aniya at umayos ng upo sa kanyang swivel chair. "Come in."Agad naman akong pumasok at lumapit sa kanya. Inilapag nito ang hawak na papel at sign pen. "Pwede ko bang dalawin sina mama at papa ngayon? Matagal-tagal na rin kasi noong huli ko silang nakita.." malumanay kong saad at bahagya lamang itong ngumiti. "Of course, sino ba naman ako para pigilan kang dalawin sila?" Tugon pa nito kaya bahagya akong napangiti. Noong makauwi kasi ito ay parang mainit ang ulo kaya hindi ko muna s'ya kinausap. Baka mamaya ay ako pa ang pag-initan n'ya. "Pwede naman kitang ihatid matapos kong pirmahan ang mga papele