Maxine's POVHALOS hindi ko na ata mabilang sa aking daliri kung ilang beses na akong bumuntong hininga sa araw na ito. I'm still with Rusty at sa oras na ito ay hindi na ako natutuwa dahil ang dami n'yang gustong gawin. "Can I stay with you? I mean, you know I don't have a house-" hindi ko na pinatapos pa ang balak nitong sabihin dahil mukhang alam ko na ito. Inis ko itong sinipat dahil hindi ko alam kung sinasadya n'ya ba talaga ito o hindi pero naiinis pa rin ako kahit na ano pang gawin n'ya. Alam mo yung pakiramdam na kahit wala din s'yang ginagawa pero mas lalo kang naiinis? Damn, hindi ko alam kong may sayad na ba ako dahil sa ganitong pangyayari! "Ang daming hotels d'yan, Rusty! Puwede kang mag stay buong magdamag." Malamig kong tugon ngunit talagang hindi ito nagpapatinag! "We're going to be a husband and a wife," pilosopo nitong pahayag na ikinailing ko na lamang. "So, I think it's inappropriate if we're separated?"And yes, for the sake of Dianara's
Maxine's POV TODAY is the day I have been waiting for. Ngayon kasi ang kaarawan ni Dianara and she's officially become my daughter! Alam kong napasaya ko s'ya noong nalaman n'yang ako mismo ang magiging mommy n'ya. Naging emosyonal ito at mas lalong naging sweet noong maiuwi na namin s'ya sa bahay.Rusty and I decided na dalhin s'ya rito sa pilipinas. Gusto ko kasing makilala n'ya si daddy pati na rin ang iba pa naming kaibigan na tinanggap naman s'ya ng buo. I become an instant mom when I had Dianara ever since kahit noong nasa bahay ampunan pa lamang s'ya, kaya nga ganito ang closeness naming dalawa at kahit ang iba ay sinasabi nagiging magkamukha na kami! Nakakatuwa lang dahil natupad ko ang pangako ko sa kanya. Gusto kong iparamdam sa kanya kung gaano kasarap magkaroon ng isang pamilya, gusto kong maintindihan n'ya na may pamilyang handang gumabay sa kanya sa lahat ng oras. Si mommy Katy ang mismo nagpaasikaso sa venue, mas excited pa nga silang dalawa ni daddy kaysa sa akin.
My heart raced when I saw her rushing came to my car, asking for helped and she looked so helpless. I recognize her when I saw the picture from Don Ignacio which was happened to be his biological father. I immediately opened the door so she can hop in, that was the night where all it started. My feelings towards her were undeniable! I can't help it, I can't help myself to be so in love with that woman who stole my heart and effortlessly change my whole damn life. "You may now kiss the bride!" I smiled at her when Tyler and Aria sealed their promises, today is their wedding. And I am right here beside with the woman I love most. "They look good together!" "Daddy, picturan mo kami ni mommy!" Yes, my daughter knows how speak Filipino language since natuto na ito nang husto. I really love seeing them together, with their beautiful sweetest warming smiles! I promise to my self to be the best dad and husband to my family. I did my best to give the best life
Love Of Tomorrow "MAGNANAKAW!"Wala atang kapitbahay ang hindi kinamumuhian ang binatang si Lutcho dahil sa kasalanang nagawa nito. Usap-usapan lang naman sa buong bayan ang ginawa nitong panloloob sa pamilya Francisco at sinibat ang mga mamahaling mga gamit saka ibinenta. "Ate! Ayokong makulong dito.. nanghihinang saad nang binata. Puro galos ang buong katawan nito at nangingitim ang kaliwang mata. Naiyak na lamang si Maxine dahil sa itsura ng kanyang kapatid. Hindi n'ya na alam kung ano ang gagawin n'ya upang mailabas ang kapatid sa kulungan. Mayaman ang pamilya Francisco, tiyak na hindi nito papalampasin na makalabas ang kanyang kapatid. Malamang ay sila rin ang nag utos na bugbugin ang kanyang kapatid habang nakapiit sa kulungan. "Kung hindi lang sana ako nawalan ng trabaho. Baka wala ka sa ganitong sitwasyon, Lutcho." Tuluyan ng bumigat ang kalooban ni Maxine. Mahirap lamang sila. Ang mga magulang n'ya ay wala ring trabaho at ang kanyang tatay ay nakaratay pa
Maxine's POV TULALA lamang ako habang nakatingin sa kawalan. Hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko sa mga oras na ito dahil sa aking narinig at nalaman mula sa pamilya Francisco. "Maxine, nakikinig ka ba ha? Aba'y kanina pa ko salita nang salita dine!" Saglit akong natigilan at bumuntong hininga. Nilingon ko si nanay na nakakunot ang mga kilay habang nakatingin sa akin. "Ma, paano naman po ako?"Pakiramdam ko ay pinagbagsakan ako ng langit at lupa. Kahit na maganda ang intensyon ng pamilya Francisco- hindi naman siguro tamang pilitin ko ang sarili ko na mag pakasal sa lalaking hindi ko naman gusto o hindi ko naman mahal! "Aba'y anong paano ka? Dapat ang isaalang-alang mo ay kung paano tayo! H'wag ka namang makasarili Maxine!" Sigaw ni nanay sa akin kaya bahagya akong napapikit. Makasarili? Makasarili bang isipin ko rin ang buhay ko kapag tinanggap ko ang alok nilang iyon sa akin? Lahat naman ay handa akong gawin h'wag lang ang matali sa taong hindi ko pinangara
Maxine's POV AGAD akong tumayo ngunit marahas ako nitong hinila pababa dahilan upang muli na naman akong mapaupo sa kahoy na upuan. "Maxine, handa kitang pautangin. Basta ba'y katawan mo ang ibabayad mo hanggang sa magsawa ako sayo!" Nagawa pa nitong humalakhak kaya naman ay masamang tingin ang ipinukol ko rito.Agad itong pumunta sa aking harapan at inilapag sa mesa ang libo-libo n'yang pera. "Mataas pa naman ang respeto ko sa inyo, dahil kaibigan ka ng ama ko. Ngunit, hindi ko alam na ganito ka pala-" "Lalaki lang ako hija. May pangangailangan rin sa katawan at isa pa ay hindi ako santo! Lumapit ka sa akin upang humingi ng tulong kaya ang kapalit ay ang katawan mo." Nakangising saad nito. "Sabihin mo, magkano ba ang kailangan mo?"Napakuyom na lamang ako ng aking kamao at marahas na tumayo. Malamig ko itong tiningnan. "Hindi bale na lang ho." Tugon ko rito ngunit pagak lamang itong natawa. "Mapagmataas!" Komento nito ngunit hindi ko na iyon pinansin pa.
Maxine's POV NAPAAWANG ang aking labi sa aking narinig at pinilit ang aking sarili na intindihin ang kanyang sinabi. "Si.. si Ignacio ang tunay mong ama, Maxine. Hindi si Arnolfo." Pakiramdam ko ay nabingi ako sa mga oras na 'to. Para bang paulit ulit na ibinubulong sa aking tenga ang sinabi sa akin ni mama. Paanong.. paanong s'ya ang tunay kong ama? Sa muling pagkakataon ay muli na namang naglandas ang aking mga luha. Pinilit kong tumawa.., ngunit hindi naging sapat iyon upang maiayos ko ang aking sarili. "Mama, naman! T-Tama na! H'wag ka nang magsinungaling, please." Pagmamakaawa ko rito ngunit marahas itong umiling. "Maxine, Maxine anak.. totoo ang sinasabi ko- si Ignacio ang tunay na tatay n'yo-" "N-N'yo? S'ya ang tatay namin ni Lutcho?!" Halos hindi ako makapaniwala at marahan itong tumango bilang pagkumpirma. Napahilamos ako sa aking mukha at pilit na isinisiksik sa aking utak ang mga bagay na nalaman ko ngayon. "Minahal mo ba talaga si papa, ma?
Maxine's POV "Mabuhay ang bagong kasal!"Masayang-masaya ang lahat at sabay-sabay nilang isinisigaw ang bagay na iyan. Panay din ang ngiti ni Lawrence sa mga bisita na hindi naman pamilyar sa akin. "I can't believe that you are mine now, Maxine!" Ani nito at hinalikan pa ako sa noo. Napalunok na lamang ako dahil halo-halong emosyon ang nararamdaman ko sa aking dibdib. Pakiwari ko ay ano mang oras, babagsak na ang aking mga luha. "Aren't you happy, Maxine? Ipakita mo namang masaya kang pinakasalan ang anak ko!" Mahinang bulong ni Donya Sylvia sa aking likuran. Nagawa ko pa itong lingunin at nanlilisik ang mga mata nitong nakatingin sa akin. Napayuko ako dahil katakot-takot ang masamang tingin nito sa akin. Pakiramdam ko ay may pagbabanta ang mga tingin na iyon. "Hey, are you okay?" Tanong ni Lawrence nang mapansin ako ngunit tango lamang ang aking itinugon. Nakita kong wala na sa likuran ko si Donya Sylvia. Nakikipag-usap na ito sa mga kakilala n'ya ngunit h