My heart raced when I saw her rushing came to my car, asking for helped and she looked so helpless. I recognize her when I saw the picture from Don Ignacio which was happened to be his biological father. I immediately opened the door so she can hop in, that was the night where all it started. My feelings towards her were undeniable! I can't help it, I can't help myself to be so in love with that woman who stole my heart and effortlessly change my whole damn life. "You may now kiss the bride!" I smiled at her when Tyler and Aria sealed their promises, today is their wedding. And I am right here beside with the woman I love most. "They look good together!" "Daddy, picturan mo kami ni mommy!" Yes, my daughter knows how speak Filipino language since natuto na ito nang husto. I really love seeing them together, with their beautiful sweetest warming smiles! I promise to my self to be the best dad and husband to my family. I did my best to give the best life
Love Of Tomorrow "MAGNANAKAW!"Wala atang kapitbahay ang hindi kinamumuhian ang binatang si Lutcho dahil sa kasalanang nagawa nito. Usap-usapan lang naman sa buong bayan ang ginawa nitong panloloob sa pamilya Francisco at sinibat ang mga mamahaling mga gamit saka ibinenta. "Ate! Ayokong makulong dito.. nanghihinang saad nang binata. Puro galos ang buong katawan nito at nangingitim ang kaliwang mata. Naiyak na lamang si Maxine dahil sa itsura ng kanyang kapatid. Hindi n'ya na alam kung ano ang gagawin n'ya upang mailabas ang kapatid sa kulungan. Mayaman ang pamilya Francisco, tiyak na hindi nito papalampasin na makalabas ang kanyang kapatid. Malamang ay sila rin ang nag utos na bugbugin ang kanyang kapatid habang nakapiit sa kulungan. "Kung hindi lang sana ako nawalan ng trabaho. Baka wala ka sa ganitong sitwasyon, Lutcho." Tuluyan ng bumigat ang kalooban ni Maxine. Mahirap lamang sila. Ang mga magulang n'ya ay wala ring trabaho at ang kanyang tatay ay nakaratay pa
Maxine's POV TULALA lamang ako habang nakatingin sa kawalan. Hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko sa mga oras na ito dahil sa aking narinig at nalaman mula sa pamilya Francisco. "Maxine, nakikinig ka ba ha? Aba'y kanina pa ko salita nang salita dine!" Saglit akong natigilan at bumuntong hininga. Nilingon ko si nanay na nakakunot ang mga kilay habang nakatingin sa akin. "Ma, paano naman po ako?"Pakiramdam ko ay pinagbagsakan ako ng langit at lupa. Kahit na maganda ang intensyon ng pamilya Francisco- hindi naman siguro tamang pilitin ko ang sarili ko na mag pakasal sa lalaking hindi ko naman gusto o hindi ko naman mahal! "Aba'y anong paano ka? Dapat ang isaalang-alang mo ay kung paano tayo! H'wag ka namang makasarili Maxine!" Sigaw ni nanay sa akin kaya bahagya akong napapikit. Makasarili? Makasarili bang isipin ko rin ang buhay ko kapag tinanggap ko ang alok nilang iyon sa akin? Lahat naman ay handa akong gawin h'wag lang ang matali sa taong hindi ko pinangara
Maxine's POV AGAD akong tumayo ngunit marahas ako nitong hinila pababa dahilan upang muli na naman akong mapaupo sa kahoy na upuan. "Maxine, handa kitang pautangin. Basta ba'y katawan mo ang ibabayad mo hanggang sa magsawa ako sayo!" Nagawa pa nitong humalakhak kaya naman ay masamang tingin ang ipinukol ko rito.Agad itong pumunta sa aking harapan at inilapag sa mesa ang libo-libo n'yang pera. "Mataas pa naman ang respeto ko sa inyo, dahil kaibigan ka ng ama ko. Ngunit, hindi ko alam na ganito ka pala-" "Lalaki lang ako hija. May pangangailangan rin sa katawan at isa pa ay hindi ako santo! Lumapit ka sa akin upang humingi ng tulong kaya ang kapalit ay ang katawan mo." Nakangising saad nito. "Sabihin mo, magkano ba ang kailangan mo?"Napakuyom na lamang ako ng aking kamao at marahas na tumayo. Malamig ko itong tiningnan. "Hindi bale na lang ho." Tugon ko rito ngunit pagak lamang itong natawa. "Mapagmataas!" Komento nito ngunit hindi ko na iyon pinansin pa.
Maxine's POV NAPAAWANG ang aking labi sa aking narinig at pinilit ang aking sarili na intindihin ang kanyang sinabi. "Si.. si Ignacio ang tunay mong ama, Maxine. Hindi si Arnolfo." Pakiramdam ko ay nabingi ako sa mga oras na 'to. Para bang paulit ulit na ibinubulong sa aking tenga ang sinabi sa akin ni mama. Paanong.. paanong s'ya ang tunay kong ama? Sa muling pagkakataon ay muli na namang naglandas ang aking mga luha. Pinilit kong tumawa.., ngunit hindi naging sapat iyon upang maiayos ko ang aking sarili. "Mama, naman! T-Tama na! H'wag ka nang magsinungaling, please." Pagmamakaawa ko rito ngunit marahas itong umiling. "Maxine, Maxine anak.. totoo ang sinasabi ko- si Ignacio ang tunay na tatay n'yo-" "N-N'yo? S'ya ang tatay namin ni Lutcho?!" Halos hindi ako makapaniwala at marahan itong tumango bilang pagkumpirma. Napahilamos ako sa aking mukha at pilit na isinisiksik sa aking utak ang mga bagay na nalaman ko ngayon. "Minahal mo ba talaga si papa, ma?
Maxine's POV "Mabuhay ang bagong kasal!"Masayang-masaya ang lahat at sabay-sabay nilang isinisigaw ang bagay na iyan. Panay din ang ngiti ni Lawrence sa mga bisita na hindi naman pamilyar sa akin. "I can't believe that you are mine now, Maxine!" Ani nito at hinalikan pa ako sa noo. Napalunok na lamang ako dahil halo-halong emosyon ang nararamdaman ko sa aking dibdib. Pakiwari ko ay ano mang oras, babagsak na ang aking mga luha. "Aren't you happy, Maxine? Ipakita mo namang masaya kang pinakasalan ang anak ko!" Mahinang bulong ni Donya Sylvia sa aking likuran. Nagawa ko pa itong lingunin at nanlilisik ang mga mata nitong nakatingin sa akin. Napayuko ako dahil katakot-takot ang masamang tingin nito sa akin. Pakiramdam ko ay may pagbabanta ang mga tingin na iyon. "Hey, are you okay?" Tanong ni Lawrence nang mapansin ako ngunit tango lamang ang aking itinugon. Nakita kong wala na sa likuran ko si Donya Sylvia. Nakikipag-usap na ito sa mga kakilala n'ya ngunit h
Maxine's POV "Get the fuck up! How dare you to touched my wife?!" Dumagundong ang sigaw ni Lawrence sa venue ng aming kasal. Napahinto ang lahat at napatingin sa amin dahil ayaw pang magpaawat ni Lawrence. "Lawrence, tama na!" Pag awat ko rito ngunit sinipat lamang ako nito na may galit sa mga mata. "Talagang tama na 'to!" Singhal nito at mahigpit akong hinawakan sa aking braso at dali-daling hinila papalabas. Halatang nagulat ang lahat, nag uusap lang kami nang bigla na lang s'yang sumulpot. "Talagang ginawa mo pa 'yang kalandian mo sa araw ng kasal nating dalawa? Wala ka na bang kahihiyan sa katawan mo ha, Maxine?!" Galit nitong saad at marahas ako nitong pinapasok sa sasakyan. Napapikit na lamang ako ng malakas nitong isirado ang pinto at agad din s'yang sumakay. "Wala kaming ginagawang masama, Lawrence!" Depensa ko ngunit bahagya akong nakaramdam nang kaba ng bigla nitong bilisan ang pagmamaneho sa aming sinasakyang kotse. "Wala?! Anong wala?" Galit ako nitong sinipat at
Maxine's POV Napatingin ako kay Lawrence nang iabot nito sa akin ang isang basong tasa ng kape. Ngumiti ito sa akin nang tuluyan ko na itong abutin. "Kanino 'to?" Nakakunot noo kong tanong dahil hindi ko naman sinabing ipagtimpla n'ya ako. Inilagay n'ya ang kanyang dalawang kamay sa kanyang bulsa at nagawa pang humalik sa aking noo. Simula noong nangyari sa amin ay paunti-unti na namang nagbago ang ugali nito. Iyon bang hindi mo mababakasan nang kahit na ano mang pagiging bayolente. "Well, pakibigay na lang kay mommy. I just really need to finish my work, honey." Malambing nitong saad at napalabi naman ako. "Is that okay with you?"Alam ko namang ginagawa n'ya ito upang mapalapit ang loob ko sa mommy n'ya. Simula kasi nang tumira ako dito ay halos hindi kami magpang-abot. Napalunok muna ako bago tuluyang tumango dahil wala naman akong magagawa. Ayokong dumating ulit sa punto na magalit na naman s'ya sa akin at saktan na naman ako. Agad kong dinala ang kape na nasa tasa, palinga