A little girl was playing by herself in front of their house. She has no friends because of her bad attitude. Even in this neighbourhood, no one wanted to be friends with her.
She wanted to cry with that fact but she doesn't want to look weak that's why she just pretended to be okay."Why are you alone?" A handsome young boy came to her and took a seat beside her.She raised her brows because that was rude. She can't remember offering him to seat."What are you doing?" The little boy asked again. She didn't know him. They just came here the other day to live at the house beside them.As if reading what's on her mind, he introduced himself. "I'm Lance by the way." He extended his hand. "We just came here and I don't have any friend yet. So can you be the first?" He asked.She shooked her head, stood up then entered their house without saying anything.She heard the boy calling her but she just ignored him.She stayed all day inside their house and when she came down to have dinner she's shocked to see the young man with his family."Rhian come here and say hi to our new neighbours." Her dad said.She went to them and said a simple hi without any expression on her face."Sorry. She's just like this." Her mom said."It's okay." The woman answered and smiled at her."Let's go and play." She heard his brother asked the other boy on what she thought Lance's brother.Her gaze followed them until they're already out of her sight.She looked at Lance only to find him staring at her. He smiled and she's shocked when he held her hand and drag her outside. "Let's play too." He said full of excitement.She didn't want it at first but as time passed she's already enjoying his company.They played that night until they became best friends. Lance was always at their house or she was on theirs and they always play.She thought their friendship won't be broken but things happened. She developed feelings for him and when she admitted she got rejected."I like you." She said when they were outside their house having snacks.He smiled. "I like you too. You're my older sister I never had."Her heart sank with the thought. She shook her head. "What I mean is I like you not as a friend or brother. But as a boy who makes my heart beats faster."He's silent for few seconds before he speaks. "I'm sorry but I don't feel the same way. I'm inlove with someone else and I'm bound to marry her."It's like a million daggers stabbed her chest that she can't seem to find herself breathe normally."Excuse me." She ran away from him and entered the house while tears were forming in her eyes.She cried that day and the next days until she became numb of the pain.And that very moment, she swear to herself not to get involve in that so called "LOVE.""Walangya. Saan ba nakuha ng lalakeng 'yon ang picture na 'yon?" Kanina pa iniisip ni Rhian kung saan nakuha ng kapatid ang picture na pinakita. Naiinis siya sa siraulong 'yon. Ginagamit kasi pam-blackmail sa kanya ang litrato.Pero mas naiinis siya sa gagong gumawa no'n. Ang lakas naman kasi ng apog ng lalakeng 'yon para gawin ito sa mismong teritoryo niya."Can you give me another glass." She asked the bartender na hindi agad kumilos at nakatingin lang sa kanya."What?" Tinaasan niya ito ng kilay."Ma'am mukhang lasing na po kayo." Puna nito.Tinignan niya ito ng masama. "Umiinom ako malamang. Alangan namang ikaw ang malasing sa'ting dalawa." Umismid siya. "O kung ayaw mo akong malasing magpalit tayo ng puwesto. Ako magiging bartender at ikaw na ang customer."Napangiwi naman ito pero hindi pa rin ginawa ang gusto kaya nainis na siya."Pupunta ka ba o irereport na kita? Pinapainit mo ang ulo ko." Hinampas niya ang counter at kinuyom ang kamao. "Mas lalo tuloy akong nanggigigil manun
Nagising si Rhian kinaumagahan at nakitang nasa loob pa rin siya ng sasakyan ni Lance.Hindi na siya nagpaka-OA katulad ng mga nababasa at napapanuod. Ano ba naman kasing silbi ng pagtili-tili niya na parang hindi alam ang totoong nangyari pero sa isip, memorize naman ang detalye. Ginusto naman niya ito so bakit siya aarte.Pinagmasdan niya ang binata na mahimbing pa rin ang tulog. Akala mo talaga sobrang pagod eh isang beses lang naman nilang ginawa. Katunayan, gusto pa nitong humirit kagabi pero ayaw na niya. Akala niya etchuss lang 'yong mga nababasa at naririnig niya pero totoo pala talagang masakit kapag first time. Akala niya mamamatay na nga siya kagabi. Dapat kasi diniscuss nila 'yon no'ng nag-aaral pa siya para napaghandaan niya.Napailing siya bago dumukwang palapit dito at kinagat ito sa balikat."What the hell!" Napabalikwas ito at inis na tumingin sa kanya. "What are you doing?"Umismid siya. "Hindi kita pinaparinggan o ano ha? Pero baka lang gusto mong umuwi na.""Stop b
Napapataas na lang ang kilay ni Rhian habang nakatingin sa mga taong dumalo ng party nila. Sa totoo lang hindi niya talaga alam kung ano ang trip ngayon ng pamilya niya at naisipang magparty."What's the occasion?" She asked her brother na ngayon ay kasama ang girlfriend na grabe kung makalingkis.She rolled her eyes. She really hate this girl Noreen.Nagkibit-balikat ito. "I don't know." Tipid nitong sagot at umalis na kasama ang girlfriend na hindi man lang siya kinausap. Kahit batiin lang sana."Buti sana kung maganda." Bulong niya habang tinitignan ito ng masama.Kinuha niya ang wine na nasa harapan at tinungga ito."Hi. It's nice to see you here." Napalingon siya nang may biglang magsalita sa likuran niya.Tumaas ang kilay niya. "And you are?"Natawa naman ito ng mahina. "Seems like you can't remember me anymore. Well, I didn't formally introduced myself to you back then. I'm David Cueva by the way." Pakilala nito at inilahad pa ang kamay.Hindi niya ito tinanggap at nagtanong la
"Mom I'll be out of town for two days." Paalam ni Rhian pagkalabas niya ng kwarto at makasalubong ang ina."Where are you going?" Nagtatakang tanong naman nito."I needed a fresh air." Sagot niya habang inaayos ang backpack na dala.Tumaas ang kilay nito. "What happened?""Basta." Tipid niyang sagot saka ito hinalikan sa pisngi. "I'll go ahead. Just tell dad if he ever look for me." But she doubt he would.Lumabas na siya ng tuluyan pagkatapos magpaalam.She will go hiking. This is her stress reliever. Hindi niya kasi nagustuhan ang panaginip kagabi.Kailan pa kasi siya pinakaialam ng mga magulang patungkol sa pag-aasawa. Oo nga at parating sinasabi ng mga ito na mag-asawa na siya pero hinding-hindi nila magagawang ipagkasundo siya. Kaya napaka-imposible talagang mangyari 'yong napanaginipan niya. At ang pinaka-nakakainis sa lahat ay ang pagiging knight in shining armour ng gagong si Lance do'n. Like what the hell? Anong kabaliwan ang panaginip na 'yon?Napailing siya at pinagtuunan n
"Miss alam mo bang masakit 'yong kamay ko?" Nilingon ni Rhian si Lance nang bigla itong magsalita sa gitna ng pagkain niya."O tapos?" Tanong niya saka ulit sumubo. Ang sarap talaga ng adobo ni aling Betty, 'yong asawa ni mang Roger. Palagi siyang binabaunan ng mga ito kapag nagha-hiking. Kaya malapit talaga ang loob niya sa mag-asawang 'yon."Ah." Binuka nito ang bibig kaya mabilis na kumunot ang noo niya."Ginagawa mo?""Subuan mo kasi ako miss. Kailan ka pa naging tanga para hindi mo malaman ang gusto kong ipahiwatig?" Hindi natutuwang sabi nito. "At ang dami mo ring tinatanong. Masyado kang madaldal."Napasinghap siya ng sobra sa kabastusan ng bunganga nito at tinignan ito ng masama. "Hindi kita susubuan. Mamatay ka sa gutom punyeta ka."Pumikit ito sandali bago lumapit sa kanya at nagpacute. "Sige na baby kanina pa ako nagugutom."Mas lalong tumalim ang tingin niya dito. "Ang dugyot mo! Anong baby?""Edi hindi na baby. Pakain mo na kasi ako ate. Hindi ka na naawa sa mas bata sa'y
Kagaya ng gusto ni Lance, nagpakasal nga sila.Pero siyempre charot lang. Hindi pa siya nababaliw para sumang-ayon sa kalokohan nito noh.Hindi siya sumang-ayon kaya heto siya ngayon at pinanunuod ang binata na nag-aannounce ng engagement nito kay Shara. Ibang klase din talaga ang hinayupak. May pa 'Let's get married' pero mag-aannounce ng engagement sa iba. Nakakaputangina!Ngayon na talaga siya naniniwala sa kasabihan na kung ano ang napapanagipan natin ay kabaliktaran ng mangyayari sa totoong buhay. Sa panaginip niya kasi siya 'yong na-engaged pero ang nangyari ito pala talaga. Ano? Magiging knight in shining armour na rin ba siya? Ilalayo niyo ito at kakausapin saka hahalikan? Yuck! Nandiri siya bigla sa naisip."Nasasaktan ka na nga. Tinititigan mo pa." Nilingon niya ang nagsalita ang nakita ang nakakainis na mukha ng kapatid."Ako ba kausap mo?" Nakataas ang kilay na aniya."Yang iniinom mo siguro." Pamimilosopo nito.Tinignan niya ito ng masama. "Siraulo."Tumawa naman ang kapa
"Baliw ka na talagang siraulo ka." Sigaw ni Rhian sa mukha ng binata."Baliw na nga siraulo pa." Bulong nito habang umiiling pero narinig naman niya. Tinignan siya nito. "Am I that insanely crazy in your eyes?" He remarked sarcastically.Inirapan niya ito. "Tigilan mo ako." Madiin aniya.He shook his head again. "Pumayag ka muna sa gusto ko."Tinignan niya ito ng masama. "Hindi ako papayag sa mga kawalanghiyan mo. I don't want to pretend as your wife. Do you understand?""Then be my wife for real." Mabilis nitong sagot na parang wala lang.She looked at him with disbelief. "Are you really out of your mind? Mas lalo namang ayaw kitang maging asawa."Kumunot ang noo nito. "You said you don't want to pretend and when I said let's do it for real aayaa ka ulit. Ano ba talagang gusto mo?""Iuwi mo ako at 'wag ka na muling magpakita pa sa'kin.""No." Tipid nitong sagot habang nakatingin sa kanya ng seryoso.Hinampas niya ito. "Animal ka talaga. Papakawalan mo ako o tatawag ako ng pulis para
"Talaga bang isang linggo tayo dito?" Tanong ni Rhian habang nanunuod sila ni Lance sa may sala.Mula sa TV ay bumaling ang binata sa kanya. "Araw-araw mo 'yang tinatanong at araw-araw ko ding sinasabi ang kaparehong sagot. Yes we'll stay here for a week."Tinignan niya ito ng masama. "Nabobore na ako. We've been here for five days at wala tayong ibang ginawa kundi humilata, kumain o di kaya magsex."Sunod-sunod itong nabilaukan ng iniinom na juice. "Damn it Leigh. Do you really need to say the last word?"Tumaas ang kilay niya. "What? It's the truth. Don't tell me you're still embarrassed about it. Ang arte mo ha.""I'm not embarrassed or anything. It's just that, it feels so uncomfortable hearing the word coming from a woman."She rolled her eyes. "So ano? Kayo lang may karapatang magsabi no'n?" Tumango ito.Binato naman niya ito ng throw pillow. "Ewan ko sa'yo. I'm a doctor and that's not even a big deal anymore to us. And one more thing, you're too old to feel uneasy hearing that.