"You're late." Malamig na wika ni Timothy sa babaeng bagong dating.
"I'm sorry. But… it wasn't my fault. Late na akong sinabihan sa meeting na ito and I have my own plans at this time," anitong hindi itinago ang inis na nadarama bago naupo.
Tumaas ang sulok ng kanyang mga labi at inuunat ang mga kamay na kanina pa magkakrus sa kanyang dibdib, pagkuwa’y pinagmasdan itong maigi.
The woman in front of him was wearing simple white blouse and black pants. Nakalugay ang mahaba at tuwid na tuwid nitong buhok. Walang masyadong kolorete ang mukha, maliban sa manipis na blush-on at lipstick nito.
She has a beautiful pair of round shaped eyes. May mahahaba at makakapal na pilik iyon na tenernuhan ng malalagong kilay. Matangos ang ilong nito, maninipis ang mga labi, at balingkinitan. May katangkaran din ito, pero kung magsasabay sila ay malamang na magmumukha pa rin itong maliit.
Umismid ang babae. “Satisfied?” tanong nito ng mapansin ang ginagawa niya.
Walang kaemo-emosyong tinitigan niya ito sa mga mata.
"Let's get straight to business. Do you have a boyfriend, Miss Valencia?" Balewalang tanong niya rito.
Napataas ang isang kilay nito. "And why do you asked?"
"Because as of this moment, we are engaged. And I want you to be honest with me."
Pagak na natawa ang kanyang kaharap.
"At sino namang may sabi sa 'yo na engaged na tayo? Sa pagkakaalam ko, ito palang ang unang beses na nagkita tayo," anito.
"Well… sa pagkakaalam ko rin, kaya ka naririto ngayon ay dahil sa kasunduan ng ating mga magulang. And you are not that st*pid para pumunta rito nang hindi man lang inaalam kung para saan ang pagkikita nating ito. Am I right?"
Nawala ang mga ngiti sa labi nito at matalim siyang tinitigan.
"So you're saying that, you are that st*pid para sumunod na lang sa ipinag-uutos sa 'yo ng ‘yong ama. Kahit na hindi mo naman ako kilalang talaga, ganoon ba?" balik panunuyang wika nito.
Nagtagis ang kanyang mga bagang sa narinig, ngunit hindi niya ito gustong patulan.
"If you are not willing to marry me, then why are you here?"
"Because I just want to check on something," anito at hinagod siya ng tingin, pagkuwa’y nakalolokong ngumiti sa kanya. "Hindi naman pala masama kung sa 'yo ako mae-engaged. May itsura ka naman," dagdag pa nito sabay tayo at may dinukot sa bag.
"Here is my calling card. Call me kapag disidido ka na talaga na tanggapin ang kapalaran natin. As of now, naghihintay ang boyfriend ko sa kotse dahil sa kanya talaga nakalaan ang oras kong ito." At pagkasabi noon ay iniwan na s'ya nito.
Masama ang tinging inihatid niya ang dalaga hanggang sa mawala ito sa paningin niya. Pagkatapos ay sinulyapan niya ang maliit na papel sa kanyang palad.
“Penelope Valencia…” bulong niya sa sarili.
**
"What are you doing here? Akala ko ba may date ka ngayon?" Takang tanong ng kapatid niyang si Brando ng maabutan siya nitong umiinom mag-isa sa bar ng kanilang bahay.
Para namang hindi niya ito narinig at tuloy-tuloy lang sa ginagawa.
Napangiti ang kanyang kapatid at naupo sa tabi niya.
"Let me guess... you didn't like the girl," nanunudyong sabi nito. "Panget ba?" dagdag pa nito.
Seryosong hinarap niya ito.
"Don’t you have any other things to do?" Pasupladong tanong niya rito.
“’Yan… ‘yan… kaya takot kang lapitan ng mga babae, eh. Dahil d'yan sa pagiging suplado mo,” palatak nito at sinabayan pa ng pagtawa na ikinainis naman niya.
“Get out of my face bago ko pa makalimutang kapatid kita.”
“Sorry, but I can’t. I just want to stay here with you.”
Napataas naman ang isang kilay niya. “Lumakad ka na kung saan ka man pupunta and don’t bother me here.” Pagtataboy niya rito.
“Sad to say, I have no plans at all.”
“Why? Did some miracles happen?” S'ya namang pang-aasar niya rito.
Nagkibit-balikat ito at kumuha rin ng maiinom. "I cancelled it,” anitong hindi s’ya pinansin.
Mataman niya itong pinagmasdan na parang nakarinig nang isang masamang balita. Hindi ito ang tipo ng taong napipirme sa bahay nila. Brando always went out every night and do things as he pleases. Kaya madalas itong napag-iinitan ng kanilang ama.
"Do I heard it right?" Hindi pa rin makapaniwalang tanong niya rito.
Pagak itong natawa bago sumimsim ng alak.
"Wala na ba akong karapatan ngayon na magkansela ng mga lakad ko?"
Napataas ang isang kilay niya sa narinig. "At kailan mo pa ginawa iyon?" may halong panunuyang tanong niya rito.
Humarap ito sa kanya. "Ngayon. As you can see, I am here in front of you." Pilosopong sagot nito.
Napailing s'ya. "Bakit? May problema ka ba? Nag-away na naman ba ang past and current girlfriends mo?"
Bukod kasi sa pagiging easy-go-lucky nito, palikero rin ang kapatid niyang ito. And most of the times, nag-aaway ang mga babaeng naghahabol dito sa tuwing magpapang-abot ang mga iyon.
"Sort off..." at nilaro-laro nito ng mga daliri ang hawak na baso.
Lalo lang naman siyang nagtaka sa inaakto ng kapatid. Kapansin-pansin na may dinadala talaga itong problema dahil sa malalalim nitong buntong-hininga at mga gatla sa noo nito.
"And what is it?" usisa niya.
"Ha?" Tila lumilipad ang isip na tugon nito.
"What is your problem?"
Mabilis naman itong umiling at ngumiti. "Wala naman," pagsisinungaling nito.
Tinitigan niya itong mabuti, bago muling hinarap ang sariling baso.
"Kung anuman iyan, huwag mo ng palalain pa. You knew that Dad was always monitoring you. Kapag nalaman niya ang tungkol sa ginawa mo, alam mo na ang mangyayari.” Paalala niya rito.
“I know that. Kaya nga naisip ko ng magtino. Baka mamaya itakwil pa niya ako.”
Natawa siya. “Matagal mo na dapat naisip iyan. Para sa ‘yo rin naman ang ginagawang pagpapaalala ni Dad.”
Bumuntong-hininga ito. “Kaya ba ganoon ka na lang kung sumunod sa mga sinasabi niya sa ‘yo?” nang-aarok ang mga matang tanong nito.
“Well… let me just say na alam ko kung ano ang makabubuti at makasasama para sa ‘kin.”
“And marrying someone you didn’t know is good for you. Ganoon ba?”
Nagkibit-balikat s’ya. “Lahat naman tayo ay doon din mauuwi. And I don’t mind kung hindi ko s’ya kilala o hindi. Ang importante we are in the same cycle.”
“So, it’s all about business and politics, huh.” Hindi makapaniwalang palatak nito.
Tumango siya. “Wala naman akong nakikitang masama doon. Our families will both gain from all of these.”
Napailing na lang ito. “Iyon na nga ang problema. Ang nakikita mo lang at ni Dad ay ang magiging benefit ng kasunduang ito sa negosyo at pamilya natin. Hindi mo man lang naiisip ang mararamdaman ng babaeng ipapakasal sa ‘yo. What if she loves someone else? What if hindi mag-workout and relationship ninyo? Sino ang magsa-suffer?” May puntong sabi nito na ikinatawa niya.
“At kailan ka pa naging mature mag-isip?” kunwa ay pang-iinsultong tanong niya rito. “Naumpog ba ang ulo mo at kakaiba ang nangyayari sa ‘yo ngayon?”
“Siguro nga…” kibit-balikat na tugon nito at tumingin sa malayo.
Naiiling na tinapik niya ito sa balikat. “Huwag kang mag-alala, alam ko ang ginagawa ko. At naisip ko na rin ang lahat ng sinasabi mo. That’s why I was thinking right now,” aniya at muling uminom ng alak at muling nahulog sa malalim na pag-iisip.
Hindi naman na siya ginulo pa ng kapatid. Dahil maging ito man ay may sariling problema na kinakaharap.
“Timothy, hijo…” ani Augusto Alvarez ng pumasok sa kanyang opisina.“Dad…” mabilis s'yang tumayo sa kinauupuan at sinalubong ang ama. “What are you doing here?” tanong niya rito.Naupo muna ito bago sumagot. “I just met someone kaya dumaan na ako rito. So, how was your date last night?” nakangiting tanong nito.Bahagya s’yang ngumiti. “It was fine.” Tipid na sagot niya.“Oh common, hijo… Fine is not good enough. Nagka-usap ba kayong mabuti?” pag-uusisa nito na halata sa mga mata ang pananabik.Napipilitang tumango siya. “Nagka-usap naman kami, Dad. Wala namang naging problema,” pagsisinungaling niya.“And…?” anitong tila may gusto pang marinig mula sa kanya.“And she’s nice at may itsura rin.”Malapad naman itong napangiti. “Sinasabi ko na nga ba… I knew it!” palatak nito. “Tama ang pagreto ko sa kanya sa ‘yo. Penelope is a very fine young woman. She’s simple and smart. At s’ya lang ang nababagay para sa ‘yo,” dagdag pa nito.“But, are you sure that Mr. and Mrs. Valencia agreed to thi
“What…!? Are you insane!?” nanlalaki ang mga mata at hindi makapaniwalang tanong ng dalaga sa kanya. “Do even thinking?” dagdag pa nito habang taas-baba ang dibdib.“I am not insane and yes, I am always thinking.” Seryosong sagot niya.“But that was ridiculous!” palatak nito na bahagyang napalakas kaya napatingin sa kanila ang ibang customer doon. “Ano na lang ang sasabihin ng ibang tao sa akin, lalo na ng mga nakakakilala sa mga pamilya natin kapag nakasal na tayo? That I was cheating on you? That I am an adulterer? No way!” Mariing tanggi nito.Tumaas ang sulok ng labi niya.“I was just giving you what you want. Both of us knew na walang pagmamahal na involved sa kasunduang ito, and I don’t want you to feel less important after we got married. Dahil ngayon palang ay uunahan na kita, running a business is my first priority and not building a family with you.” Paliwanag niya rito.Mukha naman itong nasaktan sa sinabi niya dahil bahagyang lumungkot ang mga mata nito. Pero dagli rin iyo
“So, anong plano ninyong dalawa? Do you already have a date in mind?” panimula ni Juancho sa usapan ng nasa kalaghatian na sila ng paghahapunan.Nagkatinginan naman silang dalawa ni Penelope at parehong nawalan ng imik.Now that they were asking about the details of their wedding, everything is happening for real. Totoong ikakasal na sila at hindi na sila makakaatras pa.Subalit, wala pa naman silang napag-uusapan ni Penelope tungkol sa bagay na iyon. Ni hindi pa nito sinasabi ang desisyon nito tungkol sa proposal na iniaalok niya.But they both knew their parents. They both knew that they will definitely rush them.Tingin pa lang ni Timothy sa kanyang ama, alam niyang excited na ito sa nalalapit na merger ng mga kompanya nila. At napansin niyang ganoon din si Juancho Valencia.Nais n’ya na lang mapailing sa sarili sa mga sandaling iyon.“Ah… Kumpadre… Hindi ba mas mainam na engagement party muna ang pag-usapan natin? And then, bahala na sila to plan on their wedding,” salo ni Augusto
“I’m sorry, Sir, but Ms. Valencia doesn’t want to be disturb now.” Pigil kay Timothy ng sekretarya ni Penelope.Walang pasabing nagpunta s’ya sa opisina ng dalaga upang kausapin itong muli. Ilang beses niyang sinubukang tawagan ito, but she just ignored his calls. Kaya napilitan s’yang sadyain na doon ang babae.“I am not going anywhere hangga’t hindi mo sinasabi sa boss mo na naririto ako,” determinadong wika niya.“But, Sir—”“It’s okay, Cindy.” Ani Penelope ng bumukas ang pintuan ng opisina nito. Matamlay na tinignan s’ya ng dalaga bago niluwagan ang pagkakabukas ng pintuan.Tumuloy naman s’ya sa loob.“What kind of drama is this?” bungad na tanong niya rito.Naupo muna ito at walang kabuhay-buhay na tiningala s’ya.“What drama are you talking to?” patay-malisyang tanong nito.“This… You…” sagot niya sabay upo sa visitors chair na nasa harap ng lamesa nito.Huminga ito ng malalim bago tumingin sa kawalan.“Ano pa bang gusto mo? Di ba magpapakasal na nga tayo?”“But we made a deal r
“Ready?” ani Timothy ng salubungin nito si Penelope sa may gate nila at mabilis na pinaglakbay ang mga mata sa kabuan ng dalaga.Nakasuot ito ng silver na evening gown na hakab na hakab sa katawan nito. May kababaan ang neckline niyon at may slit sa isang tagiliran na hanggang kalahati ng hita, exposing her long and flawless leg. Nakalugay lang ang buhok nito na para namang hindi nagagalaw kahit liparin ng hangin.“You looked lovely tonight,” papuri niya rito at iniaro ang siko.Namula naman ang dalaga sa hantarang papuri niya bago ito lumunok at tumango. Pagkuwa’y ikinawit nito ang braso sa kanya.“Please don’t fall on the ground dahil hindi kita sasaluhin.” Birong-bulong niya rito.Tiningnan naman s’ya nito ng masama bago nagpatuloy sa paglalakad.“A fake smile would do bago pa nila mahalatang napipilitan ka lang,” patuloy pang pang-aasar niya rito.Bahagya itong humarap sa kanya while gritting her teeth. “Ganito ba?” sarkatiskong wika nito.“Better…” nakalolokong tugon niya at igin
The night went deeper at parang babago pa lang nag-uumpisa ang kasiyahan. Everyone is enjoying themselves while talking at each other. Sina Penelope at Timothy ay tila wala ring kapaguran na iniistima ang kanilang mga bisita, while their parents are busy talking with their business associates.“I need to go to the restroom,” pasimpleng bulong niya sa katabing lalaki ng makalayo sila sandali sa ilang mga bisita na bumati sa kanila.“Go ahead. Ako na ang bahala rito,” tugon ng binata.Mabilis naman s’yang kumilos at iniwan na ito doon. Pagdating sa loob ng banyo ay sumandal s’ya sandali sa may pintuan at ilang beses na nagpakawala ng malalalim na buntong-hininga. Pakiramdam niya kasi nauubusan ng hangin ang dibdib niya sa dami ng taong bumabati sa kanila kanina.Nang umayos na ang kanyang pakiramdam ay naghugas siya ng mga kamay. Habang ginagawa iyon ay napatingin siya sa suot niyang singsing. Bahagya pa niya iyong itinaas at pinakatitigan.She knew that the ring was a rare type. Emeral
“Is Mr. Alvarez inside?” magalang na tanong ni Penelope sa naroong sekretarya ng puntahan niya ang binata sa opisina nito.Nakangiti namang tumango ito na mukhang nakilala s’ya kaagad.“Yes, Miss Valencia. He just have a private meeting inside pero patapos na rin,” anito.Ngumiti naman siya rito. “Alright… Hintayin ko na lang s’ya rito,” aniya at naupo sa waiting area.Patamad na humugot s’ya nang isang magazine doon at binuklat-buklat. Nang walang makakuha ng interes niya ay sinulyapan niya ang relo sa bisig.“Ma'am, would you like something to drink?” tanong ng sekretarya sa kanya ng lapitan siya nito.Nakangiting umiling s'ya. “No. I’m fine.”“Would you want me to tell Mr. Alvarez that you are here?” she politely offered.Muli s’yang umiling. “It’s okay. Matatapos na rin naman sabi mo ang meeting niya, hindi ba? I’ll just wait him here. Don’t worry…”“Are you sure, Ma’am?” Nag-aalangan pang tanong nito.She nodded then smiled again. “I’m really fine. Just don’t bother yourself that
Ilang beses muna s’yang lumunok, bago marahan ang mga hakbang na nilapitan ang binata.“W-What are you doing here?” nauutal na tanong niya na hindi inaalis sa mukha nito ang mga mata.Ngumiti ito at tila naman tumigil ang pag-ikot ng kanyang mundo. At tuluyan na s’yang natulala sa harap nito.Mas lalo namang nilaparan ng lalaki ang mga ngiti nito. “I just want to pick you up,” swabeng-swabeng tugon nito at ipinagbukas s’ya ng pintuan.Hindi naman niya iyon napansin dahil sa patuloy niyang pagtitig dito. That’s why he leaned forward and said, “Ganoon na ba talaga ako kagwapo para matulala ka nang husto?” at sinabayan pa nito iyon ng isang pilyong ngiti.Natauhan naman s’ya sa ginagawa and immediately composed herself. Agad niyang binawi ang pansin dito at may pagmamadaling pumasok sa loob ng sasakyan nito. Pakiramdam niya nang mga sandaling iyon ay nagkukulay rosas na ang mukha niya sa tindi ng hiyang nararamdaman.Naiiling namang umikot si Timothy sa sasakyan at naupo sa driver’s seat