Chapter 3

“What…!? Are you insane!?” nanlalaki ang mga mata at hindi makapaniwalang tanong ng dalaga sa kanya. “Do even thinking?” dagdag pa nito habang taas-baba ang dibdib.

“I am not insane and yes, I am always thinking.” Seryosong sagot niya.

“But that was ridiculous!” palatak nito na bahagyang napalakas kaya napatingin sa kanila ang ibang customer doon. “Ano na lang ang sasabihin ng ibang tao sa akin, lalo na ng mga nakakakilala sa mga pamilya natin kapag nakasal na tayo? That I was cheating on you? That I am an adulterer? No way!” Mariing tanggi nito.

Tumaas ang sulok ng labi niya.

“I was just giving you what you want. Both of us knew na walang pagmamahal na involved sa kasunduang ito, and I don’t want you to feel less important after we got married. Dahil ngayon palang ay uunahan na kita, running a business is my first priority and not building a family with you.” Paliwanag niya rito.

Mukha naman itong nasaktan sa sinabi niya dahil bahagyang lumungkot ang mga mata nito. Pero dagli rin iyong nawala at muling tumigas ang anyo nito.

“You could be with your boyfriend whenever you want, but not on special occasions. Kung ayaw mo namang huwag mapag-usapan ng ibang tao, then go to a place na walang nakakakilala sa ‘yo o sa akin. That’s the best thing I could do for you on bringing into this marriage. You have your own life before this, kaya walang problema sa ‘kin kung ipagpapatuloy mo iyon.”

Napailing naman ito. “I can’t believed you. I really can’t…” anito at pagak na natawa. “How can you even say those words when you know nothing about me?”

“I just want to give you some options. Nasa sa ‘yo naman kung pipiliin mong maging milinis ang konsensya o sundin ang sinasabi ng puso mo. Both of them won’t affect me. Ikaw lang naman ang iniisip ko. I know how women thinks lalo na kapag kasal na sila. Madalas ay mapaghanap sila kahit pa nga arranged marriage lang ito. And I don’t want that to happen to us. Ayokong magkaproblema tayong pareho pagdating ng araw.”

“Well, ibahin mo ako. I don’t mind if you do your own business and disregard me. Hinding-hindi mangyayari ang sinasabi mo na maghahanap ako dahil ngayon pa lang, alam ko na kung anong pag-uugali merun ka. And it will never ever occur on my mind na magugustuhan kita. Pakatandaan mo ‘yan!” Mariing sabi nito sabay tayo at walang lingong-likod na iniwan s'ya doon.

Napailing na lang siya habang sinusundan ng mga mata ang babaeng papalayo.

Malinaw na niyang nasabi dito ang lahat nang gusto niyang mangyari. Naririto na lang kung ano ang pipiliin nito.

**

“Glad you make it!” nakangiting salubong sa kanila ni Mr. Juancho Valencia ng dumating sila sa bahay ng mga ito.

Inimbitahan sila doon ng mag-asawang Valencia para daw mapag-usapan na ang tungkol sa kanila ni Penelope.

“Of course! May isang salita naman ako Juancho at hindi ako basta-basta umaatras sa napag-usapan na,” wika ni Augusto Alvarez na malapad din ang pagkakangiti bago s’ya sinulyapan. “By the way, this is my second son Timothy. Timothy, this is Tito Juancho and Tita Felomina, your future in-laws.” Pakilala sa kanila ng kanyang ama.

“Good evening po, Tito… Tita…” magalang na bati niya sa dalawa na kinamayan pa si Juancho at hinalikan naman sa pisngi si Felomina.

“Good evening din, hijo.” Sabay na bati ng mga ito.

Hindi nawawala ang mga ngiti ni Juancho Valencia ng lingunin nito ang kanyang ama. “Hindi mo naman nasabi sa akin na napakagwapo at napakagalang naman nitong anak mo, Kumpadre. Bagay na bagay sila ng unica hija ko,” anito.

Gusto ng mapaismid ni Timothy sa narinig.

He still haven’t heard from her mula ng mag-usap sila. Akala niya wala ng balak ang babae na ituloy ang kasalang iyon, kaya’t nagulat siya ng makausap ang ama kanina at sabihin nitong iniimbitahan sila ng mga Valencia.

Kung alam lang ng mga ito kung paano umasta ang anak nila, baka mahiya pa ang mga ito sa harapan niya.

“And speaking of your daughter, where is she?” tanong ni Augusto sa mag-asawa.

“She’s in her room. Nag-aayos pa ng kanyang sarili kanina ng puntahan ko. Bababa na rin ‘yon,” tugon ni Mrs. Valencia.

“Mukhang pinaghandaan n'ya talaga ang pagdating naming ito, ah.” Komento pa ng Daddy niya ng lingunin siya.

Hindi naman siya umimik. Bagkus ay iginala niya ang mga mata sa loob ng bahay.

Very stylish ang design ng two-storey mansion ng mga Valencia na pinaghalong krema at malamlam na asul ang kulay. Moderno lahat ng kagamitan doon at napansin niyang mahilig sa painting ang mga ito. Nagmukha kasing art gallery iyon sa dami ng mga paintings na nakasabit sa dingding.

Nang mapadako ang mga mata niya sa may punong hagdan sa itaas ay tumambad sa kanya ang bihis na bihis na si Penelope.

Kabaliktaran sa mga simpleng suot nito nang dalawang beses silang magkita, she was wearing a dark blue spaghetti-strap dress na hanggang tuhod ang haba. Medyo hapit iyon sa bandang itaas, kaya't hindi noon maitago ang malulusog nitong dibdib. She was also wearing a makeup na hindi nakaligtas sa paningin niya dahil may kakapalan iyon. Her hair was tied-up in a french bun at nag-iwan lamang ng ilang hibla sa magkabilang tabi ng pisngi nito, giving her that classic but very elegant look.

She also looked very seductive pero hindi naman kabastos-bastos. And for him, she looked very stunning.

Nang magtama ang kanilang mga mata ay nakita niyang bahagyang umismid ito. Pagkatapos ay dahan-dahan itong naglakad pababa nang hindi naghihiwalay ang kanilang mga paningin.

“Is this Penelope?” namamanghang tanong ng kanyang ama.

Nakangiting lumapit naman dito ang babae at hinalikan ito sa pisngi. “Good evening, Tito Augusto.” Masayang bati nito.

“Why you looked so gorgeous , hija.” bulalas ng kanyang ama.

“Thanks Tito…” anitong hindi nawawala ang mga ngiti sa labi bago siya hinarap. “Hi, there.” At siya naman ang ginawaran nito ng halik sa pisngi.

Muntikan ng tumaas ang kanyang kilay sa inastang iyon ng babae ngunit mabilis niyang pinigilan ang sarili. Sa halip ay inakbayan niya ito, na ikinagulat naman nito. Napatingin ito sa kamay niya na nasa balikat nito, at pagkuwa’y sa kanya habang bahagyang nakaawang ang mga labi.

Napangiti s’ya sa sarili.

“You two make a perfect couple. Bagay na bagay kayo sa isa’t isa,” narinig niyang sabi ng ina nito na tila kinikilig pa.

Nilingon niya ito at ginawaran nang isang napakatamis na ngiti. “That’s because you have a very beautiful daughter, Tita…” malambing na wika niya sabay sulyap sa babae sa kanyang tabi, at bahagya pang pinisil ang balikat nito.

Napipilitang ngumiti naman ito sa kanila, pagkuwa’y mataktikang inalis ang kamay niya sa pagkakaakbay dito. Hindi naman siya nagpapigil, dahil lumipat lang iyon sa bewang nito.

Napaigtad ito at hindi na napigilang tignan siya ng masama. Hindi naman iyon napansin ng kanilang mga magulang dahil nagpatiuna na ang mga ito sa dining room, habang masayang nagkukwentuhan.

“Don’t be so nervous. Hindi naman ako nangangagat,” bulong niya sa babae ng maramdaman ang tensyonadong katawan nito.

“I am not!” she hissed bago nauna na sa kanyang maglakad.