Los Angeles, California"Hanz Eliseo Alvarez, do you take this woman to be your lawfully wedded wife, to live together in holy matrimony, to love her, to honor her, to comfort her, and to keep her in sickness and in health, forsaking all others, for as long as you both shall live?" the judge asked."I do," Hanz quickly replied, then smiles at the woman in front of him.The judge gazed upon the woman and asked, "Yeisha Elizabeth McKenzie, do you take this man to be your lawfully wedded husband, to live together in holy matrimony, to love him, to honor him, to comfort him, and to keep him in sickness and in health, forsaking all others, for as long as you both shall live?""I do," she replied, as her lips formed the sweetest smile she has ever done.Hanz squeezed her hand gently and never left his stares from his soon-to-be wife."Repeat after me." And they both listened to the judge carefully."I,Hanz Eliseo Alvarez, take you Yeisha Elizabeth McKenzie, to be my wife, to have and to ol
Pilipinas Malakas na iyak ng mga bata ang gumising kay Hanz. Mumukat-mukat niyang iginala ang mga mata sa kinaroroonan. Napakunot-noo pa siya nang malamang nasa kaniyang silid siya sa Villa Catalina at wala sa ibang lugar. Tumingin siya sa labas. Palagay niya’y alas-nieve pa lang nang umaga. And he is not a morning person for God's sake! At sa pagkakaalam niya, Linggo sa araw na iyon. Wala siyang ibang gagawin kun’di ang humilata sa kama at matulog maghapon. Ganoon siya simula nang umuwi siya ng Pilipinas six years ago. Hindi man sanay sa buhay probinsya, pero para makaiwas sa pang-uusisa ng ama, napilitan siyang sa Villa Catalina manirahan. Pag-aari iyon ng kanilang pamilya sa San Marcelino at ipinangalan ng kanilang ama sa namayapa nilang ina. For the past years, his dad was convincing him to help Timothy on running their company. Wala raw kasi itong aasahan kay Brando dahil sa klase ng buhay na mayroon ito. At isa pa, siya ang panganay kaya siya dapat ang katulong nito na magpa
Biglang nag-slow motion ang buong paligid ni Hanz. Pakiramdam niya walang ibang taong naroroon kun’di siya at ang babaeng ngayon ay sa kaniya na rin nakatingin. Titig na titig ito sa kaniya, subalit hindi kababakasan nang pagkagulat ang mukha nito. Her ocean blue eyes were staring at him like he was the only man there. Pagkuwa’y naglakad ito papalapit sa kaniya na parang naglalakad sa runway. She was swaying her hips seductively, at alam niyang hindi lang siya ang nakatitig sa babae habang naglalakad ito. “Kuya. . . ?” kalabit sa kaniya ni Letizia. Ito ang bumasag sa tila mahikang bumabalot sa kaniya kanina. Nilingon niya ito. “Are you alright?” nag-aalalang tanong nito. Mabilis siyang tumango at muling hinarap ang babaeng papalapit sa kanila. Pero wala na ito roon. Bigla na lang itong naglaho. Iginala pa niya ang mga mata sa paligid upang hanapin ito, pero hindi niya makita ang babae. “Kuya? Ayos ka lang bang talaga?” Si Letty na hindi pa nakontento sa pagtatanong nito at
Paikot-ikot si Hanz sa kaniyang silid. Hindi niya malaman kung ano ang iisipin o mararamdaman sa mga sandaling iyon. He was in great shock seeing his ex-wife at Andrea's wedding a while ago. Pero ang mas nakakagimbal pa roon ay ang kaalamang may anak na ito. He didn’t expect that coming. Kahit pa nga ang makitang muli si Yeisha ay hindi niya inaasahan. Why, of all places—sa kasal pa talaga ni Andrea sila nagkita! At wala siyang nagawa kanina kun’di iwanan ito roon with so many questions running on his mind. Pakiramdam niya hindi siya patutulugin ng bagay na iyon sa gabing ‘yon. Marahas siyang humugot ng hangin sa dibdib. It was a different thing to see Yeisha with a child. She looks mature and way gentle. Inang-ina ito kapag kaharap ang anak. Iba ang kislap ng mga mata nito, pati na ang tamis ng mga ngiti sa mga labi habang tinitingnan ang bata. At hindi niya mapigilang hindi balikan sa isip ang tagpo kanina sa casa. “Mommy?” anang batang lalaki na nakilala agad niya. Iyon ang k
“Yeisha?” aniya at hindi makapaniwalang binalingan si Andrea. Hindi niya alam kong binibiro ba siya nito. But Andrea was looking at him seriously. Doon niya napagtantong totoo ang sinasabi ng babae.At kung may malalang termino pa ba sa nayanig na mundo, iyon ang tawag niya sa nararamdaman niya sa mga sandaling iyon. Why of all people—ginawa pa talagang magkapatid ang ex-wife at ex-fiancee niya! F**k! Marahas niyang naihilamos ang mga kamay sa mukha.Gusto niyang sumigaw pero lalabas siyang katawa-tawa sa harap ng mga ito. Kung magbiro nga naman ang tadhana—oo! Sinusubukan ba siya niyon noong sabihin niya kay Letizia na hindi sila magkasundo? Dahil ngayon pa lang gusto na niyang mabura sa mundong ibabaw ang katagang iyon. Lumapit sa kanila ang naguguluhan ding siYeisha. “Andrea, what’s the meaning of this?” tanong nito. Mukhang kagagaling lang nito sa restroom kaya hindi niya agad ito napansin kanina. “Yeah. . . Andrea. . . What the heck is this?” tanong din niya. Pareho na silang
"Magagawa niya iyon sa sarili niyang anak?” manghang tanong niya. Ano ba talagang buhay ang mayroon si Yeisha? Ano ba talagang buhay ang dinanas nito matapos nilang maghiwalay? Pigil na pigil nito ang mga luha habang nakatitig sa kaniya. “He can. Nagawa niya sa akin, so he could do that to Harvey, too. Kaya ako nakipaghiwalay sa kaniya. Kahit pa nga ayaw niya,” pabulong na tugon nito.“I asked help from your friends. Kinapalan ko na talaga ang mukha ko. I also called my mother. And she immediatelywent to see me,” patuloy nito. “Whose friend you are talking about?” “Christian.” Napaisip siya sandali. Kailan nga ba siya huling nakatanggap ng tawag mulasa kaibigan? Four months ago? At hindi niya alam na kaya pala ito biglang nangumusta ay dahil kay Yeisha. He never mentioned her, but that was a clear hint. Christian is one of his closest friends in California. He was one of those few people who witnessed how he was deeply-madly in love with Yeisha before. And he didn’t know na may c
"Can't you just stay? Milan is too far away from here," lambing ni Hanz kay Yeisha habang nag-eempake ito ng mga damit. "Babe. . . we talked about this, right? You know how much I need this break. Marybeth said that after this, I am going to be the top model of our agency. Kapag nangyari iyon dadami na ang opportunities ko hindi lamang dito sa California. I could be one of those supermodels wearing signature brands on the runway," anito nang harapin siya. Ang tintutukoy nitong Marybeth ay ang PA/Manager nito. Lumabi siya. "But babe. . . I'm going to miss you. Don't you feel the same?" Natawa ito. Tuluyan na itong tumigil sa ginawa at hinarap s'ya. "Of course, I'm gonna miss you." Ikinawit nito ang mga kamay sa may leeg niya. "But have you forgotten that it was just for a week? After that, I'm all yours,"malambing na turan nito. He sighed. "Alright. . ." napapahinuhod na wika niya. Lumapad ang pagkakangiti nito at ginawaran siya ng halik sa kaniyang mga labi. Nang akmang ilalayo
“Mommy. . . Mommy. . . wake-up.” Tinig iyon ni Harvey. Pagmulat ng kaniyang mga mata ay nasa tabi na niya ito at mukhang bihis na bihis, habang masuyong tinatapik ang kaniyang may balikat.“Yes, honey. . . What is it?” namamaos na tanong niya kasabay ng paghihikab.“We are going to Tito Hanz’s place today, remember?” paalala nito.Nawala ang antok niya.Oo nga pala. Nakapangako nga pala siya na ngayong araw pupunta kina Hanz. Tumawag na rin ang lalaki sa casa at sinabi nitong naghihintay nga rin daw ito sa pagdating nila roon.“Can I sleep for at least thirty minutes? Marami pa kasing tinapos si Mommy kagabi, eh,” aniya sa tonong nakikiusap.Mula noong makasal siya kay Dereck, hindi na siya pinayagan pa nitong magtrabaho. Hindi na rin naman siya makakalakad sa runway because she’s pregnant with Harvey. Pero akala niya, pagkatapos niyang manganak ay maari na siyang bumalik. But Dereck pinned her down on their house.Wala raw mag-iintindi sa anak nila. Nauunawaan naman niya ang lalaki n