Miss Misunderstood

"Where are you going today? How about let's have a breakfast together first before you leave?" tanong ko't alok dahil lagi na lamang akong mag-isa na kumakain sa hapag dahil madalas siyang wala sa bahay. "I'm in a hurry right now. I'm going on a business trip. Let's eat outside once I came back," sagot niya sa akin na hindi man lang ako binalingan at ipinagpatuloy niya lang ang paglalagay ng kaniyang neck tie. "But you just came—" pagproprotesta ko sana pero hindi ko na itinuloy. Alam ko na kasi kung saan posibleng mauuwi iyon sa pagtatalo. "O-Okay," matamlay kong sagot kahit deep inside ay pinipiga ang puso ko dahil once again I was rejected by my husband who doesn't have time for me anymore. Lumabas na siya ng kwarto na hindi man lang humalik gaya nang dati. Napansin kong iniwan niya ang iba niyang gamit na karaniwan niyang dinala kapag may lakad siyang business related. Hindi ko tuloy mapigilang maghinala. Sinilip ko na lamang ang sasakyan niya mula sa bintana ng aming silid at

I felt I was in a safe haven after I fell asleep on my mom's lap. Nasa gitna ako ng malaking kama sa VIP room ng isang five star hotel where I checked in matapos kong umalis sa bahay ng asawa kong walanghiya.My parents on both sides of the bed when I fell asleep, but Dad wasn't there when I woke up and I was hugging a pillow and Mom just came out from the bathroom. Umalis daw si Dad sabi niya at hindi alam ni Mom kung saan nagpunta. May breakfast na nang magising ako at kahit walang ganang kumain ay napakain ako dahil mayroong dragon na nagbabantay at handang suminghal sa akin kapag hindi ko siya sinunod.Mabuti sana kung nandito si Dad, hahayaan niya lang ako at kakampihan, but my Mom is like a monster when she's mad kaya iniiwasan kong magalit siya. She's not my mortal enemy, hindi ko rin best friend. Nanay ko pa rin kaya mahal ko at sadyang ganoon lang talaga si Mom mag-show ng care and love niya. Unlike my Dad na showy and sweet sa lahat ng oras.Habang kumain kami ay panay ang k

DALAWANG ARAW NA ANG LUMIPAS, wala pa ring balita kung pinirmahan na ni Finn ang divorce papers namin. The court is asking that as requirement and my lawyer told me na mukhang iniipit kami dahil hindi naman na kailangan may pirma ng both parties, pero mas mapabibilis sana kung ganoon na lang ang mangyayari at approval na lang sa korte, pero ano ito? Ayaw nilang padaliin. Gusto ko na sanang maniwala na he really want me to give him a chance pero I don't feel it's real. My iba namang paraan according to my lawyer and we will use the very reason kung bakit gusto kong makipaghiwalay sa kaniya and that's infidelity.May natatanggap akong mensahe sa loob ng dalawang araw na 'yon, that Diane been visiting Finn sa office niya. I couldn't believe na ganoon kakapal ang mukha ng dalawa. Ang tatapang nila na ipakita sa marami na mayroong namamagitan sa kanila. Hindi niya iyon magawa nang naroon pa 'ko.Some employees na close sa akin are asking kung nasaan na raw ba ako at kung babalik pa ba ako

Umuwi na sa Turkey ang lawyer na tumulong sa akin. He doesn't know how grateful I am with his help. Si Dad na raw bahala sa bayad sa kaniya. Lihim akong natuwa dahil nakalibre ako. Hindi, biro lang. Ang totoo ay nahihiya akong magdagdag sa bayad sa kaniya dahil hindi ko siya gaanong kilala kaya mabuti na rin na sila na lang ni Dad ang mag-usap dalawa. After getting the divorce papers, sunod kong ginawa ay umpisahan ang pagbebenta ng assets ko, including those na nakuha ko galing kay Finn. Lumipat din ako ng hotel and made sure na hindi niya na ako masusundan. Wala na rin naman siyang dahilan para hanapin at puntahan ako dahil tapos na at naresolba na ang lahat sa pagitan namin, at oo, I received a huge amount for him after combining both of our assets. Malaking panghihinayang sa side niya dahil malaki ang nawala sa kaniya gaya nang sabi ko noong una.Ang pinakauna kong ibinenta ang resthouse, huwag niyo na akong tanungin sa dahilan. Kung hindi lang ako nasasayangan ay baka pina-bull

"Magsikain na nga muna kayo. Mamaya na ang kwentuhan," awat ni tita sa amin ni ate Lea dahil pinauulanan niya ako ng mga tanong. Mula kasi nang naupo kami ay hindi pa kami nakasisimula sa pagkain. Ako naman, panay din ang sagot sa lahat ng mga gusto niyang malaman tungkol sa akin sa nakalipas na mahigit limang taon. Iba rin iyong kaharap mo na sila kahit na may chat and calls naman kapag may importanteng okasyon. Limited lang din kasi ang oras kaya naman hindi mo ko nagagawang ikwento sa kaniya ang buonh detalye. "Si Mama talaga killjoy," ani ate habang nakabusangot. Nabitin sa pakikipagchikahan sa akin."Alam mo, kung ikaw lang sana ang magugutom ay hahayaan kitang magdadal maghapon. Kawawa ang apo ko na walang madededeng gatas mamaya kapag nagising at nagutom," sermon ni tita sa anak niyang—ano bang tawag sa mga tsimosa ngayon? A! Marites nga pala.Dahil sa sinabi ni Tita ay nanahimik na lang din ako. Mamaya na lamang namin ipagpapatuloy pagkatapos kumain. Kapapanganak lang kasi n