Chapter 2: His other Woman

Mas lalong sumidhi ang pagnanais kong pasundan ang asawa ko nang magbigay ng update ang private investigador. Gusto kong alamin kung saan sila pupunta pagkatapos nilang naglampungan sa parking area, nang sa ganoon ay ako mismo ang bubulaga sa kanilang dalawa dahil nais kong ako mismo ang makakikita ng mga gulat at takot sa kanilang parehong mukha. 

Maraming mawawala kay Finn. Hindi ko basta-basta na lamang palalagpasin ito. 

"Don't lose sight of them. Follow them wherever they go," nanggagalaiti kong utos sa imbestigador.

I will pay him threefolds basta sundan lang niya ang asawa ko at ang babaeng 'yon. Walang halaga ang pera kung ganito rin naman ako lokohin ng asawa ko. 

Matapos kong ibigay ang utos, lumabas na 'ko ng kwarto at sa pagbaba ng magarang hagdan ay mabilis akong sinalubong ng isang maid upang sabihin na handa na ang almusal.

"I'm not going to eat, thank you," wika ko na lamang sa kaniya na hindi maitago ang aking pagkairita nang umagang iyon dahilan para mapaatras siya.

Dumiretso na 'ko sa labas ng bahay at mabilis na nilapitan ng driver ko upang pagbuksan ng sasakyan. Lagi niyang maagang ipinaparada roon ang sasakyan upang hindi na ako paghintayin kapag kinukuha niya sa garahe na may kalayuan sa malaking bahay ng walang-hiya kong asawa.

Sa pagsulpot niya ay bigla akong natauhan. Naalala kong hindi nga pala ako makakapagmanehong mag-isa. Wala akong lisensya dahil nawala at nag-agree ako kay Finn noon na kumuha ng lamang ng driver pero duda ako sa driver na 'to noonpaman. Mukhang nag-re-report kasi kay Finn lagi kung nasaan akong nagpupunta at ngayon na may plano akong puntahan kung nasaan siya ay hindi ko kailangan ng driver niya.

Pagpasok ko sa sasakyan ay nagkunwari akong may nakalimutan. Nang sumakay na siya sa driver's seat ay inutusan ko siyang kunin ang cellphone ko sa kwarto kahit na nasa bag nang dala-dala ko. Pagbaba niya ay mabilis akong lumipat sa driver's seat mula sa likod at minaneho ang sasakyan paalis.

Nagawa ko siyang takasan. Isumbong man niya ako sa amo niya na tinakasan ko siya ay hindi naman niya alam kung saan ako pupunta. 

Nasa highway na 'ko nang magpadala ulit ng mensahe ang private investigator. Paalis na raw sina Finn at Diane sa coffeeshop. Binigay niya rin kung saang kalsada ang tinatahak nila kada ilang minuto at habang nagmamaneho ako at binabasa ko isa-isa ang  mensahe upang maging gabay kung saan ako pupunta.

Sa ruta nila ay nakuha ko kung saan sila paparoon.

"Mali ka ng niloko, Finn. I'm a Filipina, may dugo ni Gregoria Silang at Andres Bonifacio," usal ko sa hangin habang nagtatagis ang panga sa galit sa kaniya.

Napahigpit ang hawak ko sa manibela at diniinan ang accelerate. Halos paliparin ko na ang sasakyan, ngunit dahil wala akong lisensiya, binagalan ko ulit nang nasa lugar na ko kung saan may speed meter na nasa gilid lang ng kalsada mismo.

Muling nagpadala ng mensahe ang contact ko at tama nga ako kung saan sila papunta, sa resthouse na pagmamay-ari ko pa. 

Oo, akin dahil sa akin nakapangalan. Ako rin ang nag-design ng bahay roon. Regalo ni Finn sa akin ang lugar na iyon on our first wedding anniversary at tila iyon ang ginagawa nilang hideout dalawa. 

"Mga walang hiya!" malakas kong sigaw sa loob ng sasakyan. "Mga baboy! Sa mismong resthouse ko pa!" sunod kong sigaw at nang makalayo sa lugar na may speed meter ay binilisan kong muli ang takbo.

I slowed down nang malapit na ko para hindi marinig ang makina ng sasakyan. I saw a car on the side of the road at dumungaw ang imbestigador sa bintana. Huminto ako at hindi pa ako nakapagtatanong ay sinabi na niya ang sagot sa akin. 

Naroon daw ang dalawa sa loob. 

Nag-park ako di kalayuan sa resthouse at naglakad na mula roon dala lang ang cellphone ko at lakas ng loob. Naroon nga ang BMW ni Finn na isa sa mga paborito niyang gamitin nitong nakaraan dahil sa tinted nang husto ang mga salamin at with purpose dahil hindi makikita ang loob at hindi malalaman kung may kasama siya.

Kaya naman pala paborito, ayaw malaman na may ibang isinakasay sa loob. Matalino ngang tunay ang asawa ko.

Naglakad na ko diretso sa bahay. Ang mga siraulo, iniwang bukas ang pinto. 

Pumasok na 'ko at nakarinig ng kalabog from up stairs. Sinundan ko ang ingay na may kasamang mahinang halinghing ng mga walanghiya. Ang bigat ng mga paa ko na tila ayaw akong paakyatin sa taas, ngunit pinilit kong humakbang. Kung bukas ang front door sa ibaba, mas bukas na bukas ang pinto sa kwarto kung saan galing ang mga halinghing at kalabog ng dingding sa sahid at dingding na animo'y may wrestling.

Kinagat ko na lamang ang ibabang labi ko sa gigil sa dalawa. Gusto kong umiyak, ngunit ayaw kong ipakitang ako'y mahina sa harapan nila.

Tama nga, may wrestling na mga pusa.

"WHAT IS THE MEANING OF THIS, FINN?" malakas kong tanong nang makapasok sa loob at makita silang dalawa na magkapatong.

Sinadya kong sumigaw nang pagkalakas-lakas upang hayaan ang galit na mabawasan sa ganoong paraan. Naudlot ang kanilang pagroromansa sa pagdating ko. Napabalikwas ng bangon ang asawa ko na nasa ibabaw ni Diane at napalayo rito.

"W-What are you doing here, Elyana?" tanong ng walang-hiya. Mabilis na hinila ang kumot upang maitago ang hubad nilang mga katawan.

"This is my house! Am I not allowed to come here whenever I want? If there's anyone not allowed in here, that's her!" Turo ko sa h*******k na si Diane. "What are you two doing here, huh?! For how long you've been cheating on me? A month? A year? Years? TELL ME!" Hindi ko na napigilan. Sumabog na ako sa kanilang harapan. Ang mga luha ko ay nag-uunahan na sa pagdaloy.

Hindi makasagot si Finn sa mga tanong ko. Halata sa mukha niya na hindi niya inasahan ang pagdating ko at dahil mukhang wala siyang balak sumagot, mabilis kong dinampot ang mga saplot nilang nasa paanan ko isa-isa.

"W-What are you doing?" tanong niya nang makita ang ginagawa ko. Ako naman ang hindi sumagot sa pagkakataong 'yon.

Nililinis ko lang ang kalat.

Mabilis akong humakbang palapit sa binata at inihagis ang mga damit nila pareho sa labas. Ilog ang naroon sa parteng 'yon at sa tubig ang bagsak ng mga damit nilang dalawa.

Akmang lalapit sana si Finn sa akin. Walang pakialam kung nakikita ang kahubdan niya at ang sandata niyang akala ko'y ako lang ang nagmamay-ari. Nakita ko ang isang kopita sa ibabaw ng dresser kahit nanlalabo na ang paningin ko dahil sa mga luha. Mabilis kong dinampot iyon at inihampas sa dresser at initutok sa kaniya mismo.

"Don't go near me, Finn! I won't think twice to pin this glass on your freaking skin!" Banta ko sa kaniya at agad naman siyang natinag. 

Pinanatili kong natutok sa kan'ya ang basag na baso at naglakad na ko patungo sa pinto. Umiiyak pa rin at hindi makapaniwala sa nalaman ko nang araw na 'yon at bago ako tuluyang lumabas ay binigyan ko muna ng isang sulyap si Diane.

"Slut—," sambit ko nang mahina, ngunit tiyak na sapat upang kan'yang marinig.

Nilisan ko na ang lugar. Hindi na muling nilingon ang resthouse na kailanman ay hindi ko na nanaising puntahan. I went straight home na halos wala sa sarili. Mabuti na lang at nagawa ko pang makauwi ng ligtas at buo ang sasakyang minaneho at hindi nababangga.

Nasalubong ko pa ang driver at pilit akong kinausap, ngunit hindi ko siya pinansin. Tiyak na lagot siya sa manlolokong iyon 'pag uwi niya at bago pa kami magkaabutan, umalis din ako matapos kong kunin lahat ng mga importante kong mga gamit at ilang pirasong damit. 

Sa hotel na 'ko na check in. I paid cash nang sa ganoon hindi niya malaman kung nasaan ako. Tiyak na gagawin niyang ma-trace kung credit cards ang gagamitin ko. 

Nang parehong araw, I called my lawyer to help me in filing a divorce paper as soon as possible. I sent him copy of evidences to prove that my husband is cheating on me. The agent sent more pictures sa resthouse na kinuha niya nang nakaalis na 'ko. I paid him more than enough for him to live a life nang ilang buwan saan niya gusto.

Sa araw rin na 'yon, I called my parents the news. Pareho silang nagalit kay Finn at sa buong phone call na 'yon ay umiiyak ako. 

My parents instantly flew from Turkey to England just to be with me. Madaling araw sila dumating at sa isang VIP room kung saan ako nag-check in sama-sama kaming natulog tatlo. 

I felt I was there little girl again on the moment. Hinayaan lang nila akong umiyak nang umiyak. Sinasabayan ng mommy ko ang pag-iyak ko, while dad stay quiet, but deep into his eyes, I know how much he was hurting for me.