PROLOGUE
August 2007
Baguio City, Philippines
Hindi mapigilan ng labimpitong taong gulang na si Thera ang pagkabog ng dibdib nang makita ang matangkad na lalaking lumalabas mula sa glass door ng Sean and Tan’s Tea Caf. Bigla-bigla, humina ang tugtog na nagmumula sa headset na nakasuksok sa magkabila niyang tainga. Kahit naka-full volume, mas nangingibabaw pa rin nang di-hamak ang lakas ng tibok ng puso niya kaysa sa suwabe at malamig na boses ng singer ng isa sa mga paborito niyang kanta, ang “Close to You” ng The Carpenters. Theme song iyon ng kanyang mga magulang.
Naramdaman ni Thera ang mahinang pagsiko ni Kisses sa tagiliran niya. Senyales na nakikita rin nito ang lalaking nakikita niya. Hindi lingid sa kaalaman ng kaibigan ang lihim niyang pagtingin sa binata. Hindi siya umamin pero kusa nitong nahalata.
Sean De Marco. The man who was too perfect and unfortunately, way too out of Thera’s league. Well, sa ngayon. Sean was a young entrepreneur. Rich, smart, and jawdroppingly handsome. Tuwing nasa paligid ang binata, parang nahahawi gaano man kakapal ang mga ulap, parang nabubuksan ang langit, at bumababa mula roon ang mga anghel—para umawit at sumilay na rin.
Napangiti si Thera sa naisip, ang corny niya.
Sean’s thick eyebrows paired with those dark penetrating black eyes plus that signature unwavering gaze of his, alam niya na iyon ang ilan sa mga katangiang humahatak sa mga kadalagahan at kabaklaan na mahulog sa lalaki. Sean was five feet and eleven inches tall. Kahit ang suot nitong itim na long sleeves at denim jeans ay hindi kayang itago ang almost well-developed nitong muscles at mahahabang binti. He was physically very attractive.
Hindi nakakapagtaka kung saan nanggaling ang gandang lalaki ni Sean. His twin brother, Tan, and their father, Chase De Marco, were both dangerously good-looking. Bukod pa iyon sa katotohanang napakaganda rin ng mama nito. Charry De Marco was one of the best singers in the country, kung hindi lang ito maagang nagretiro sa pagkanta at nagdesisyon na mag-focus na lang sa pamilya.
Sean was one of the owners of Sean and Tan’s Tea Caf. Kasosyo nito sa negosyo si Tan na tutok sa pag-aaral ng medisina. Si Sean lang ang nagpapatakbo ng coffee shop mula nang magbukas iyon anim na buwan na ang nakararaan.
Katapat ng Tea Caf ang DM University na pag-aari din ng mga De Marco. Sa DM University-Baguio nag-aaral sina Thera at Kisses. First year college sila at parehong kumukuha ng kursong HRM. Masuwerte siya para mapasama sa sampung estudyanteng nabigyan ng full scholarship.
Ni minsan, hindi nakita ni Thera na nakikihalubilo sa kung kani-kanino si Sean. Tahimik ito at seryoso. Nagtataka siya kung bakit pinili nitong pasukin ang negosyong coffee shop gayong kung tutuusin ay hindi naman ito approachable at accommodating kahit sa mismong customers nito.
Nakita ni Thera na nahinto si Sean sa paglalakad papunta sa nakaparadang itim na Hyundai Tiburon nang lapitan ito ng dalawang babaeng pamilyar sa kanya. He took his headphones off, swung around to meet the two women who always seemed to be orbiting around him.
They were Mara and Isabelle. Ang matalik na magkaibigan na madalas niyang nakikitang pumapasok sa loob ng Tea Caf para um-order ng milk tea. Duda siya kung may flavor pa ng milk tea na hindi natitikman ng dalawa.
Naiinggit siya. Wala kasi siyang one hundred twenty pesos na budget para sa pinakamurang milk tea na sine-serve ng café. Kung mayroon sana, aaraw-arawin din niya ang pagpunta roon para may libreng sulyap na rin siya.
“Gusto mo bang i-try nating pumasok sa loob minsan?” tanong sa kanya ni Kisses.
Ngumiti si Thera. Narinig niya ito pero hindi niya sinubukang ilayo ang titig kay Sean. Inalis niya ang headset na nakasuksok sa kanyang tainga. Dama niya ang pinong kirot sa dibdib habang nakatingin sa tatlo. She wished she had Mara and Isabelle’s courage para lapitan ang kaisa-isang lalaking ilang linggo na rin niyang pinag-uukulan ng pagtingin.
Kung nanggaling siguro siya sa maykayang pamilya, mapera, at may sariling negosyo at bahay, confident siguro siya. Kaso wala, eh. Wala na nga siya isa man sa mga nabanggit, wala pa siyang matatawag na pamilya. May dalawa siyang natitirang kamag-anak, sina Tito Jaime at ang nag-iisa nitong anak na si Joshua. Kapatid ni Tito Jaime ang nanay niyang si Lorena. Ang tatay niya, si Albert, ay ilang taon nang patay dahil sa isang aksidente sa daan. Halos isang taon lang ang lumipas, nawala na rin sa kanya ang ina. Dahil walang ibang kamag-anak, napilitan sina Tito Jaime at Joshua na kupkupin siya.
Dahil wala pang maipagmamalaki, kailangan niyang kumbinsihin ang sarili na makontento muna sa titig at tanaw kay Sean mula sa malayo. ‘Sabagay, for now, kontento naman talaga siya. Masilayan nga lang ang binata kahit saglit lang ay sapat na para mabuo ang araw niya.
“Kapresyo ng tatlong kilong bigas ang milk tea sa Tea Caf, Kisses. Dalawang araw na kain na rin namin ‘yon sa bahay. Sayang.”
“Eh, pa’no, hanggang tanaw ka na lang?”
“‘Di ba ganoon naman talaga dapat ang ginagawa ng mga tulad nating mahihirap? Hanggang paghatid lang ng tanaw sa mga lalaking hindi natin maaabot ang estado ng buhay kahit kailan?”
Thera was supposed to smile bitterly pero maluwang ang pagkakangiti niya. Magandang tanawin para sa kanya ang bored na ekspresyon ng mukha ni Sean habang kulang na lang ay mamilipit sa kilig ang dalawang babaeng kaharap nito.
“Sabi mo sa ‘kin, kung mayroon kang lalaking gustong makatuluyan, si Sean De Marco ‘yon kahit palarin ka pang makilala si Jerry Yan in the near future. Pero malabo, bes. Langit ‘yong tao, lupa ka lang.”
“Hindi ka pa rin ba naniniwala sa kalooban ng langit, Kisses?”
Kumunot ang noo ng kaibigan. “Heaven’s will? ‘Yong makontento na lang sa pagsilay ang totoong kalooban ng langit para sa ‘ting mahihirap, kasasabi mo lang.”
Sapilitang binawi ni Thera ang tingin sa binatang tinalikuran ang dalawang babae—nang walang paalam para sagutin ang tawag sa cell phone nito. Bumaling siya kay Kisses na nakatingin din kay Sean.
“Isang araw, magkakaroon ako ng malaking bahay na maraming kasambahay, Kisses. Magarang kotse, maraming pera, at si Sean mismo, nakatira sa bahay ko, tatay ng mga anak ko.” Ngumisi siya sa kaibigan na napailing na lang.
Naniniwala si Thera na ang sekreto ng suwerte ay ang pagiging mabuting tao. Mapupunta sa taong may busilak na puso ang kalooban ng langit. All the desires of her heart, kahit iyong mga imposible, one day, the heaven and the universe would conspire to make it happen.
Hindi habambuhay na wala siyang pera. Maiaahon din niya sa hirap ang sarili at ang natitirang kamag-anak. Hindi habambuhay na ordinaryo lang siyang babae. At hindi habambuhay na hindi siya mapapansin ng lalaking gusto.
Nang ibalik ni Thera ang tingin kay Sean, she found him already looking at her. She smiled as her heart pounded against her chest. For less than five seconds, they held gazes. Blangko ang kay Sean habang tago ang kilig sa kanyang mga mata.
She wished she could wipe the smile off her lips, pero kahit hanggang makasakay si Sean sa kotse, paandarin iyon at lampasan silang magkaibigan, nakapagkit pa rin ang ngiti sa kanyang mga labi.
CHAPTER ONEMRS. SEAN DE MARCOOctober 08, 2019The Palace Mall and HotelBumukas ng pinto ng ladies’ room. Magkakasunod na pumasok ang tatlong uniformed employee ng The Palace Hotel. Iyong isa, pumasok sa bakanteng cubicle habang humarap naman sa salamin ang dalawang iba pa. Halos sabay ang mga itong naglabas ng pouch at makeup kit para mag-retouch.“Totoo bang nakakatakot ang Vice President, Ma’am Lira?” tanong ng pinakabata sa tatlo. She was twenty-one, newly hired.“Sa tingin mo ba, tatawagin siyang ‘Vice Devil’ ng ninety-nine percent ng mga empleyado sa Palace Mall and Hotel for nothing, Joy?” sagot ng tinawag na Ma’am Lira. Iritable itong bumuntong-hininga. “Hindi ko talaga alam kung bakit kailangan pang pumunta ng Vice President dito sa P
CHAPTER TWO DEVIL PERSONIFIEDOctober 13, 2019Huminga nang malalim si Thera nang bumukas ang elevator sa fourth floor ng condominium. Katatapos lang ng session niya with her gay fitness instructor at paakyat na sa unit niya sa eighth floor.Pares ng Adidas running shoes, Adidas white tee shirt, at leggings ang suot niya. Humakab iyon sa kanyang firm behind at na-emphasize niyon lalo ang long shapely legs niya.Hers was the kind that all men would want to climb and worship ayon sa instructor niya. The bastard was expecting her to smile sheepishly or blush for the flattery pero sinamaan niya ito ng tingin. Ano ang alam nito sa mararamdaman ng isang tunay na lalaki kung hindi naman ito straight?Not all men would fall for long brilliant legs. She knew someone who did not. And hated him to the bones until now.
CHAPTER THREE SEAN DE MARCOOctober 15, 2019Inilapag ni Thera ang tasa ng mainit na kape sa ibabaw ng glass center table. Nag-ring ang cell phone niya at iniabot iyon sa kanya ni Laida mula sa pagkakaupo sa pang-isahang sofa.“Hello,” bati niya bago pa makapagsalita si Laida para sabihin kung sino ang nasa kabilang linya.“Thera?”Humugot siya ng malalim at maingay na hininga nang makilala ang boses. Matalim ang tingin niya kay Laida na kinagat ang ibabang labi.“Thera, tulungan mo ‘ko, please. Nakakulong si Joshua. Hindi ko alam ang gagawin ko. Wala akong pera pampiyansa. K-kapapanganak ko lang. Wala akong ibang malalapitan.”Pairap na iniikot ni Thera ang mga mata. “Ano’ng kaso?”“R-robbery. Pero hind
CHAPTER FOUR THE BIG BOSSPadarag na ibinagsak ni Thera ang pinto ng pickup nang pumarada iyon sa tapat ng Sean and Tan’s.Of all places, bakit sa Tea Caf pa siya dinala ni Sean? Supposedly, close na dapat ang coffee shop pero may ilaw na nakabukas sa loob. Hindi niya alam na nag-e-extend na ng working hours ang Tea Caf. Matagal-tagal na rin mula nang huli siyang tumuntong sa lugar na iyon.As far as Thera could remember, si Sean ang totoong sadya ng mga babae at baklang customer ng Tea Caf noon. Hindi ang Instagramable café o ang cozy ambience o ang sikat na blended coconut coffee o ang nakakapaglaway na milk tea o ang cakes and pastries na naka-display malapit sa counter.Ilang beses nang nag-viral ang Tea Caf sa social media noong first quarter ng 2009. Mali, si Sean ang totoong nag-viral at hindi ang Tea Caf mismo.Isang estudyante sa DM University
CHAPTER FIVE WHO ARE YOU?Sinulyapan ni Thera ang matangkad na lalaking kanina ay nagisnan niyang nakatunghay sa kanya. Nakatayo ito malapit sa kitchen counter sa loob ng hospital room at may kausap sa cell phone nito.Lumayo ito nang dumating ang tinawag nitong doktor. Walang dudang may kaya ang lalaki kung pagbabasehan ang ayos at porma nito. Wala pa siyang lalaking nakita sa bayan nila na nakasuot ng long sleeves at coat sa mga araw na wala namang okasyon.Sabi ng nurse at doktor na kasalukuyang nag-aasikaso sa kanya, nabundol siya ng isang kotse habang tumatawid sa kalsada. Ang lalaki bang ito ang dahilan kung bakit bedridden siya? May cast ang braso niya at nakasuot siya ng neck support.Ngumiti si Thera nang hindi sinasadyang mapasulyap sa kanya ang lalaki. Nakita niya ang pagkunot ng noo nito, nagbawi sa kanya ng tingin pagkatapos.Ah, hindi siguro ito makapaniwala na ngin
CHAPTER SIX FIRST LOVEJune 2009Sean and Tan’s Tea Caf, Baguio CityIsinara ni Sean ang binabasang papeles, saka dinampot ang litrato na kasama sa envelope na ipinadala sa kanya ni Mr. Jacob Hernandez noong nakaraang linggo.Stolen shot iyon ng isang dalagang nakatayo sa isang lumang waiting shed. Nakangiti ito, halatang may kausap na hindi na nakunan ng camera. Nakasuksok ang mga kamay nito sa loob ng bulsa ng suot na itim na kupas na hoodie jacket. Sa ilalim niyon ay school uniform na kagaya ng dalaga sa picture ay pamilyar din sa kanya.Nakikita niya itong dumaraan sa tapat ng Tea Caf paminsan-minsan. Madalas ay mag-isa, minsan ay kasama ang isa pang babaeng estudyante na kaedad nito.Hawak ang litrato, tumayo si Sean sa kinauupuan
CHAPTER SEVEN BABEPinigil ni Thera ang pag-awang ng mga labi sa sinabi ni Sean. Magpoprotesta ba siya? Igigiit na hindi ito ang lalaking type niyang mapangasawa? Kaso, seryoso ang lalaki. She would feel bad kung direkta niyang babasagin ang paniniwala nito tungkol sa first love niya.Ten years na halos siyang kasal sa lalaking ito pero estranghero ito sa paningin niya ngayon. Hindi niya matandaan kung kailan ang anniversary ng kasal nila o kahit iyong kung paano niya ito nakilala o kung ano nga ba ang dahilan kung bakit maaga masyado silang nagpakasal.Love? Ano pa nga ba? Hindi naman siguro sila tatagal nang ten years kung hindi nila mahal ang isa’t isa.Pero sino siBabe? Paano iyong posibilidad na may ibang babae si Sean? Alam kaya ng beinte-nuwebe anyos niyang sarili kung sino ang babaeng tumatawag sa cell phone ng lalaki? Sabi nila, kung sino p
CHAPTER EIGHT BATHTUBDecember 5, 2009Baguio City, PhilippinesMalalaki ang mga hakbang na pumasok si Sean sa loob ng music bar na iyon sa Baguio City. Nasa biyahe siya mula Maynila pauwi ng Baguio nang mabasa ang text message ni Miguel. Sinundo ng mama niya ang bagong hire nilang waitress, si Thera.Kung ano ang sadya ng ina sa dalaga, wala siyang ideya. Hindi siya mapakali, lalo at nasabi na niya rito ang tungkol sa planong pag-aasawa sa isa sa mga tauhan niya sa Tea Caf.Natatandaan niyang nabanggit sa mama niya ang pangalan ni Thera nang kulitin siya nito. Hindi lang niya napaghandaan ang biglaan nitong pakikipagkita sa dalaga.Ang pinag-aalala ni Sean, baka may nasabi na ang ina kay Thera at malaman nitong hindi pa man siya nanliligaw, nagpaplano na pala siya ng kasa