WALONG TAON ang nakakaraan,
Hindi maipaliwanag ang sayang nararamdaman ni Maeve habang hinihintay ang elevator na makarating sa 32nd floor kung saan naroon ang condo ng kanyang boyfriend na si Luca para supresahin ito sa kanilang ika-limang anibersaryo.
“Can’t wait to see his reaction,” wika ni Maeve habang nilalanghap ang bulaklak na kanyang hawak habang tinitignan ang cake na dala niya na may nakalagay, “Happy 5th Anniversary, Baby” na may matamis na ngiti sa kanyang mga labi.
Naalis ang atensyon ni Maeve sa cake nang biglang huminto at bumukas ang pinto ng elevator.
“There we are,” masayang saad ni Maeve sabay labas sa elevator at masayang naglakad patungo sa condo ni Luca.
Habang papalapit siya nang papalapit ay bigla siyang nakaramdam ng kaba na halos hindi niya maipaliwanag kung saan ba iyon nagmula, dahilan para mapatigil siya pansamantala sa kanyang paglalakad at napahawak sa kanyang dibdib.
“Anong nangyayari sa akin?” nagtatakang tanong niya sa kanyang sarili. “Ngayon lang ‘to nangyari sa akin.” Dagdag niya.
Hindi lubos maunawaan ni Maeve kung saan nagmumula ang kabang nararamdaman niya nang sandaling iyon. Sa mga nagdaan taon at buwan sa tuwing susurpresahin niya si Luca ay hindi naman nangyaring ganoon na bigla na lang siyang kabahan nang sobra. Sa hindi niya maintindihang rason ay kusang napaangat ang kanyang ulo at napatingin sa pinto ng condo ng kanyang boyfriend. Nagsimula muli siyang ihakbang ang kanyang mga paa papalapit sa condo ni Luca at habang papalapit siya nang papalapit ay mas lalong lumalakas ang kabog ng kanyang puso.
Nang matapat na si Maeve sa pinto ng condo ni Luca ay napalunok siya nang malalim bago dahan-dahang binuksan ang pinto. Tahimik ang buong paligid. Gusto niyang tawagin ang pangalan ng kanyang boyfriend ngunit sa hindi maipaliwanag na dahilan ay may pumipigil kay Maeve. Tila ba may isang maliit na tinig siyang naririnig sa kanyang isipan at nagsasabi ng hindi maganda ngunit mabilis niyang iniling ang kanyang ulo para alisin ang gumugulo sa kanyang isipan.
“Sana mali ang naiisip ko,” wika niya sa kanyang isipan.
Tumuloy si Maeve sa condo ni Luca at maingat na isinara ang pinto. Huminga ito nang malalim bago nagpatuloy sa pagpasok. Muli niyang hinakbang ang kanyang mga paa hanggang sa makarating sa kasalahan ngunit may maliit na tinig siyang naririnig—tinig na tila ba nahihirapang huminga. Nang marinig niya iyon ay mas lalong lumakas ang kabog ng kanyang puso at biglang bumigat ang kanyang paghinga.
Sa kabila ng kaba at hinalang kanyang nararamdaman ay nagpatuloy si Maeve sa kanyang paglalakad hanggang sa makarating sa tapat ng nakaawang na pinto ni Luca, dahilan para mas lumakas at naging malinaw sa kanyang pandinig ang tinig ng isang babaeng nahihirapan sa paghinga.
“This can’t be…” hindi niya naisatinig na saad.
Ayaw ni Maeve magpalamon sa nararamadamang hinala ngunit paano niya iyon gagawin kung nasa kanyang harapan na ang ebidensiya.
“Ahh…fuck! Ahh…”
Nang sandaling marinig ni Maeve ang halinghing at ungol ng isang babae ay binalot siya nang takot, kaba at gigil. Mas lalong lumakas ang kutob niya nang marinig niya ang pamilyar na tinig ngunit sa kabila noon ay naglakas loob pa rin siyang ilapit ang kanyang mukha sa nakaawang na pinto at sinilip kung ano bang nangyayari sa loob. Ngunit nang sandaling makita niya ang nangyayari sa loob ay nanlaki ang kanyang mga mata at biglang nanginig ang kanyang mga tuhod.
“Hindi maaari…” mahina niyang usal habang nakatutok ang kanyang mga mata sa babaeng nakaibabaw sa kanyang kasintahan na sarap na sarap at gigil na gigil na sinasalubong ang pagbaba ng babae dahilan para mas bumaon ang ari ni Luca sa sinapupunan nito.
“Fuck, baby! Ang sarap mo,” wika ni Luca na nanggigigil sa pagbaon ng kanyang ari sa namamasang pagkababae ng babaeng kanyang katalik.
“Paano mo nagawa sa akin ito, Luca?”
Hindi makapaniwala si Maeve sa kahayupang ginagawa ng kanyang kasintahan ngunit ang mas gumimbal sa kanyang mundo ay nang makita niya kung sino ang babaeng katalik nito.
“Ellie?” bulalas niya ma labis hindi makapaniwala sa kanyang nasaksihan,
Parehong napatingin sa pinto sina Luca at Ellie nang marinig ang boses ni Maeve.
“Baby/Bes.” Magkasabay na sambit nina Luca at Ellie sa pangalan ni Maeve nang makita nila itong naroon.
Hindi nakaimik si Maeve. Ang surpresang dapat para sa kanyang kasintahan ay siya ang nasurpresa.
“Baby, let me ex—”
Hindi nagawang matapos ni Luca ang kanyang sasabihin nang ihampas ni Maeve ang hawak nitong bouquet sa pagmumukha ng binata.
“Ang kapal ng pagmumukha mong humingi ng pagkakataong magpaliwanag! Hindi ko kailangan ng paliwanag mo! Nakita mismo ng dalawa kong mga mata ang kababuyang ginawa ninyo!” mariing saad ni Maeve na puntong-punto nang galit at panggigigil.
“Bes, pakinggan—”
Ibinaling ni Maeve ang kanyang tingin kay Ellie kung saan binigyan niya ito nang matalim na tingin. “Pakinggan? Para saan, Elle? Para bilugin niyo ang utak ko?”
“Bes—”
“Huwag mo akong matawag-tawag na bes! Kung itinuring mo akong kaibigan hindi mo magagawang traydurin!”
“Pero, Bes—”
“Huwag mo ako sabing tawaging bes! Wala akong bes na ahas at traydor!” mariing pagbibigay diin ni Maeve na sobrang nanggigigil kay Ellie.
“Baby, ‘wag mo naman ganyanin si Elle. Hindi niya—”
“Isa ka pa! Hindi ka na nahiya! Sa lahat ng babaeng kakalantarihin mo ‘e, ‘yong itinuring ko pang kaibigan!” pagpuputol na sabat ni Maeve.
Hindi nakaimik sina Luca at Ellie nang sandaling iyon dahilan para mabalot sila nang matinding pagkailang at tensyon. Patuloy na pinagmasdan ni Maeve ang dalawang tao naging sobrang mahalaga sa kanyang buhay—sa nakakailang na sitwasyon, kung saan kapwa ito hubo’t hubad at tanging ang kumot na pinagsasaluhan nila ang tumatakip sa kanilang mga katawan.
“Hindi niyo man lang pinahalagahan ang pagsasamang pinagsamahan natin nang matagal. Hindi niyo man lang inisip ang mararamdaman ko at nagawa niyo pang ilihim ang lahat sa akin,” nanginginig na saad ni Maeve. “Mga traydor…” Dagdag niya na tuluyang nabasag ang kanyang tinig at bumuhos ang kanyang mga luha.
“Sorry, Maeve/Sorry…” sabay na saad ng dalawa.
Nagpatuloy ang pagbuhos ng mga luha ni Maeve. “Sa tingin niyo ba, mabubura ng sorry niyo ang katotohanan na niloko niyo ako? Mawawala ba ng sorry niyo ang panlolokong ginawa niyo sa akin? Mawawala ba ng sorry niyo ang sakit na nararamdaman ko?” Sunod-sunod na tanong nito habang patuloy sa pag-iyak.
Hindi nakaimik sina Luca at Ellie sa mga sinabi ni Maeve sa kanilang dalawa na nabalot ng kanilang mga konsensya.
Masakit man ang katotohanan ay kinailangan ni Maeve na magdesisyon, kailangan niyang iligtas at protektahan ang kanyang sarili. Pinunasan niya ang luha sa kanyang mga mata at binigyan nang seryosong tingin sina Luca at Ellie. “Magkalimutan na tayo. Ito ang huling beses na magkikita tayo,” mariing saad niya.
“Bes, hindi naman natin kailangang umabot sa ganitong bagay. Maaayos pa naman natin ang lahat ng ito,” saad ni Ellie.
Napapalatak nang mapait at napailing ng kanyang ulo si Maeve bago ibinalik ang kanyang tingin kina Luca at Ellie.
“Maaayos? Sa tingin mo ba, Elle, maaayos pa natin ito?” tanong ni Maeve. “Niloko niyo ako! Niloko! Naiintindihan mo ba ang ginawa niyo sa akin ni Luca?”
“Alam naming nasaktan ka namin, Bes, pero—”
“Elle, tumigil ka na katatawag sa akin ng bes,” pagbibigay diin ni Maeve. “Sa tuwing tinatawag mo ako ng ganyan kinakilabutan ako. Paano mo nagagawang tawagin akong bes matapos ang ginawa mong pantatraydor sa akin?”
“Pero—”
“Tama na, Elle,” pagpuputol na awat ni Maeve. “Hindi mo na magagawang maiayos ang bagay na nasira. Sinira niyo ang tiwala ko at wala ng ibang paraan para mabuo iyon.” Saka humugot nang malalim na paghinga ang dalaga para pigilan ang kanyang sarili sa muling pag-iyak. “Ito ang pakakatandaan niyo, kayo ang sumira ng relasyong meron tayo, hindi ako.”
“Maeve…” sambit ni Luca sa kanyang pangalan.
“Sana maging masaya kayo sa pananakit at panlolokong ginawa niyo sa akin.”
Matapos binatawan ni Maeve ang mga katagang iyon ay tuluyan na siyang umalis sa lugar na iyon. Hindi niya na kakayaning tumagal pa sa lugar na iyon at ipakita ang pagiging mahina niya sa harap ng mga taong nanakit sa kanya. Mabilis at malalaking hakbang ang ginawa ni Maeve para mabilis na siyang makaalis sa lugar na iyon.
Nang makasakay na siya sa kanyang kotse ay sumigaw si Maeve hanggang sa abot ng kanyang makakaya para ilabas ang lahat ng galit at gigil na pilit niyang pinipigilan kanina. Nang mapagod ay ipinatong niya ang kanyang ulo sa manibela at tuluyang kumawala ang kanyang mga luha.
“Bakit nila nagawa ang lahat ng ito sa akin?” umiiyak na tanong ni Maeve sa kanyang sarili.
Inisip ni Maeve kung saan ba siya may nagawang pagkakamali o kasalanan para gawin siyang lokohin at traydurin ng kanyang boyfriend at ng matalik niyang kaibigan. Ngunit, kahit na anong anggulo at halughog niya sa kanyang alaala ay wala siyang ginawa na masama ni kahit isa sa kanilang dalawa para gaguhin siya ng ganoon.
Napasapo si Maeve ng kanyang noo. “Ano ba ang ginawa kong mali para karmahin ako ng ganito?” Muli niyang tanong sa kanyang sarili.
Ilang sandaling nanahimik si Maeve sa loob ng kanyang kotse habang patuloy na nilalamon ng mga katanungan na hindi niya mahanapan ng sagot. At habang mas lalong kinakain siya ng katahimikan at katanungan ay para siyang tatakasan ng bait.
“Enough!” sigaw niya sa kanyang sarili at tumingin sa salamin ng kanyang kotse. “Hindi p’wedeng ganito. Habang sila nagpapakasaya ako nahihirapan at nasasaktan? Hindi ito p’wede!”
Dahil sa desidido si Maeve na hindi magmukhang kawawa at talunan ay binuhay niya ang makina ng kanyang sasaktan.
“If they can have fun with each other, so can I. I’m going to have fun until I go crazy!”
Matapos sabihin ni Maeve iyon ay wala ng sinayang na oras at pinaharurot niya ang kanyang kotse patungo sa Temptation Island.
TULAD ng sinabi ni Maeve sa kanyang sarili kalahating oras ang nakakaraan ay uminom at nagpakasaya ito sa Temptation Island.“Woah!” sigaw nito matapos tunggahin ng buo ang tequila. “Give another shot,” saad niya sa bartender na agad naman siyang pinagsalinan.Matapos na iabot ng bartender ang order ni Maeve ay mabilis niyang tinungga iyon.“Woah!” sigaw muli ng dalaga.Now Playing: Turn Me On – Kevin LyttleMas lalong nagwala si Maeve sa saya nang marinig ang kantang pinatugtog ng DJ. Dali-dali itong pumunta sa gitna at nagsimulang sumayaw nag hindi paaawat dahilan para makuha niya ang atensyon nang nakararami. Sa labis na bigay todong sayaw dalaga ay nakisabay na rin ang ilang kababaihan at kalalakihan sa kanya sa pagsayaw dahilan para mas lalong naging masigla at nabuhay ang bar.Inom. Sayaw. Sigaw. Iyon ang ginawa ni Maeve sa nakalipas na ilang oras sa Temptation Island. Nagpakasaya siya hanggang sa mawala sa kanyang isipan ang imahe nina Luca at Ellie sa kanyang isipan. Matapos a
DALI-DALING nagbihis si Maeve at umalis sa Temptation Island. Hindi niya na gustong magising pa ang binata at makita siya nito matapos ang nakakahiya at malaking pagkakamali niya na ginawa kagabi. “Damn it! Maeve, anong ginagawa mo sa buhay mo! Kaka-break mo lang kay Luca tapos ngayon nakipag-sex ka sa lalaking hindi mo kilala! Ano bang pumasok diyan sa utak mo?” Sunod-sunod niyang saad sa kanyang sarili. “Alam kong nasaktan ang puso mo pero ayos pa naman ang utak mo, bakit hindi mo ginamit?” Dagdag niyang pangaral sa kanyang sarili habang nagmamadaling sumakay sa kanyang kotse. Napaubob si Maeve sa manibela at bahagyang inuuntog ang kanyang ulo roon. “Fuck! Anong ginawa ko kagabi? Bakit umabot sa ganoon ang nangyari?” Muling tanong ni Maeve sa kanyang sarili habang pilit na inaalala kung anong nangyari kagabi. Ngunit ilang segundo na ang lumipas pero wala pa rin siyang maalala ng gabing iyon. “Anong kagagahan bai tong ginagawa mo Maeve sa sarili mo?” nasisiphayo niyang saad sa ka
NASA LABAS pa lamang ng kompanya si Maeve ng kanyang ex ay halos ng mga mata ay nasa kanya at pinagtitinginan at pinagbubulungan siya ng mga taong nakakakita sa kanya. Base sa mga kinikilos ng mga ito ay mukhang kumalat na ang tsismis tungkol sa kanila ni Luca, ngunit hindi na lamang iyon pinansin ni Maeve at dire-diretso na pumunta sa kanyang opisina para iimpake ang kanyang mga gamit.“Totoo ba na nahuli ni Ma’am Maeve si Sir Luca na may ibang babae?”“Oo! Iyon ang narinig ko mula sa kabilang department.”“Talaga? Sino ba ‘yong babae? Wala naman akong nakikitang palaging nakaaligid kay Sir maliban kay Ma’am Ellie.”“Ano ba kayo? ‘Yong malanding best friend ni Ma’am Maeve ang kabit ni Sir Luca!”“Ano si Ma’am Ellie?”“Huwag mo ngang ma-ma’am ma’am ang malanding babae iyon! Hindi niya deserve!”“Pero, totoo?”“Oo nga! Siya ang kabit ni Sir Luca!”“Ano ba kayo? Huwag nga kayong magpapaniwala riyan kay Marites at mali-mali naman ang sinasabi!”“Anong mali sa sinasabi ko, Mila! Iyon kaya
DALAWANG linggo ang lumipas, mabigat at masama pa rin ang pakiramdam ni Maeve. Wala siyang ibang ginawa sa mga nakalipas na mga araw kung ‘di ang magkulong sa kanyang k’warto, wala siyang kinausap ni isa. Nagising siya ng nanghihilo at hindi maganda ang pakiramdam.“Damn it! Bakit—”Hindi nagawang matapos ni Maeve ang kanyang sasabihin nang biglang siyang makaramdam ng pagsusuka dahilan para dali-dali siyang mapatakbo sa banyo. Nagsuka siya ngunit wala namang laman kung ‘di puro lang laway.“What the hell is happening to me?” tanong niya sa kanyang sarili na hindi malaman kung bakit siya nagsusuka.Nakakawala si Maeve sa malalim niyang pag-iisip ng biglang niyang maalala ang nangyari ng gabing iyon.Nanlaki ang kanyang mga mata. “Hindi kaya—”Naputol ang agam-agam ng dalaga nang bigla niyang marinig ang sunod-sunod na pagkatok sa kanyang pinto. Inayos naman nito ang sarili bago nagtungo sa pinto para pagbuksan ang kumakatok at nang mabuksan niya ang pinto ay nakita niya ang kanyang mo
NANG sandaling bumaba si Maeve ng kotse ay nakita niya ang sandamakmak na reporters na nag-aabang sa labas at loob ng airport. “Do you see what you have done?” paninising punto ni Hudson kay Maeve dahilan para mapayuko. “Binigyan mo ng kahihiyaan ang pamilya natin.” Hinawakan ni Lucinda ang kamay ni Hudson. “Honey, don’t be harsh to our daughter. Alam niyang nagkamali siya hindi mo na kailangan na ipamukha pa sa kanya,” pag-aawat na saad nito. Ngunit matigas ang loob ni Hudson. “Lucinda, a mistake is still a mistake. It can never be undone. She brought shame to our family, and it will be remembered by all!” “But—” Hindi nagawang maituloy ni Lucinda ang kanyang sasabihin nang hawakan ni Maeve ang kanyang kamay at saka binigyan ng pag-iling. “That's all there is to it, Mommy. Daddy is correct; I messed up and am now a disgrace in our family.” “No, no. Mabi, you—” “Mommy…” Muling pagpuputol ni Maeve sa sasabihin ng kanyang ina dahilan para magkatinginan sila mga mata. Ilang sagli
MARCH 23, 1231H, Tanghali na nang makarating si Maeve sa Chicago Midway Airport. Iginala niya ang kanyang mga mata sa buong paligid kung saan nagsisimula ng sumibol ang mga dahon mula sa puno na tanda na nagsimula na ang panahon ng tagsibol. Unti-unti nang nagiging kulay luntian ang mga punong dating nabalot ng nyebe at hindi iyon maipagkakaila ni Maeve na napakaganda iyong pagmasdan. Ngunit lahat ng nakikita niya sa kanyang paligid niya nang sandaling iyon ay bago sa kanyang paningin at katawan. Napapikit ng kanyang mga mata si Maeve at humugot nang malalim na paghinga. “Will I get to used to this?” tanong niya sa kanyang sarili na napabuga nang sandaling iyon. Napatingin siya sa kanyang tiyan at biglang napaisip. If things didn’t go like this, will I end being here? Alone? Iyon ang katanungang biglang sumiksik sa kanyang isipan. Habang nakatayo sa kanyang kinatatayuan ay muling nanariwa sa kanyang alaala ang mga nangyari sa nakaraang halos isang buwan. Sino nga ba ang nagkulang s
BAGO pa man umabot sa puntong maubos ang perang dala ni Maeve ay naghanap siya maari niyang pagtrabahuhan ngunit hirap siya makapaghanap.“While you’re there, stay out of trouble that will bring our family name into public attention once more.”“I anticipate that you will behave appropriately.”Napahugot nang malalim na paghinga si Maeve nang maalala ang mga paalala ng kanyang ama habang nakaupo sa circle.“In short, I cannot work in places that will draw attention to our family and cause problems,” mahina niyang wika. “Where can I get a good job in this town?” Dagdag nito na muling napahugot nang malalim na paghinga.Habang iniisip ni Maeve kung paano siya mabubuhay sa lugar na ‘yon ng hindi nakakaagaw ng atensyon ay naibaling niya ang kanyang tingin sa isang babae na may pinapaskil sa labas ng isang bakery shop. Lumapit ang dalaga sa shop para tignan poster.We’re HIRING!Part-time Front Counter StaffPart-time Bakery Assistant“A job that will not gather much attention…Front counte
“YOU’RE HIRED.”Umuwi si Maeve na may ngiti sa kanyang labi matapos na tanggapin siya sa bakery shop na nagkataon lang na nakita niya sa kalagitnaan ng paghahanap niya ng trabaho.Napatingin siya sa kanyang tiyan na may ngiti saka hinimas iyon. “It appears that God is being gracious to us, baby,” wika ng dalaga na may ngiti sa kanyang labi.Nang sandaling iyon ay bigla siyang napahinto nang marinig niya ang kanyang sarili na sambitin ang salitang ‘baby’. Hindi niya inaasahan na matapos ang mga hindi inaasahang pangyayari sa kanyang buhay ay magagawa niyang mabuntis sa hindi inaasahang pagkakataon. Noong una ay hindi niya magawang tanggapin na magiging ina siya pero ngayon na nag-iisa na lang siya at tanging ang bata sa kanyang sinapupunan ang kanyang kasama ay napagtanto na walang ibang dadamay sa kanila kung ‘di ang isa’t isa.Gumuhit ang banayad na ngiti sa labi ni Maeve. “Baby…” mahina niyang sambit habang hinihimas ang maliit niyang tiyan. “I will cherish you above all else.”Nasa