“IS she already sleeping?” tanong ni Olivia nang sandaling makalabas si Maeve sa k’warto kung saan natutulog ang kanyang anak.Tumango naman si Maeve bilang tugon.“Ate…” pagtawag ni Olivia sa atensyon ni Maeve. “How long will you keep it to Nami?”Napayuko si Maeve at nanatiling walang imik.“Ate, hindi p’wede na habambuhay mong ililihim ang katotohanan sa ama ni Nami. Alam mong balang araw malalaman din niya ang katotohanan at mas makakabuti kung sa ‘yo niya malaman ang katotohanan na iyon kaysa sa ibang tao.”Inangat ni Maeve ang kanyang ulo at tinignan si Olivia sa mga mata nito.“What truth, Via? That I have no idea who her true father is? That I became pregnant as a result of my recklessness? Is that the truth I have to tell her?” Sunod-sunod na tanong ni Maeve.Hindi nakaimik si Olivia. Alam niyang mahirap ang kinalalagyan na sitwasyon ng kanyang ate at ng kanyang pamangkin.“But, Ate, Nami deserves to know the truth. And no matter how hard you try, the truth will eventually co
SIMULA ng makauwi si Maeve matapos niyang ayusin ang kanilang matitirahan ni Nami ay kaagad itong naghanap ng trabaho para matugunan ang kanilang pangangailangan mag-ina.“It is not necessary for you to look for a job, Ate. I can work for us so that you do not have to worry about any of that—”Hindi nagawang matapos ni Olivia ang kanyang sasabihin nang mabilis itong putulin ni Maeve.“No, Via. I don't think it's your problem at all. There is no responsibility on your end to provide the needs of Nami, it is my responsibility to meet those needs,” wika nito.“I know it’s not my responsibility but I just want to help you and Nami,” malumanay na wika ni Olivia.Hinawakan ni Maeve ang balikat ng kanyang kapatid. “It has been more than enough for you to help us through your efforts. For us, the fact that we can stay here and that you are always there for us whenever we need help is a big help. There i
“MS. TALESSDO?” tawag ng sekretarya sa pangalan ni Maeve dahilan para mabilis siyang mapatayo sa kanyang kinauupuan.“Yes, Ma’am!”“Please follow me,” wika nito.Sumunod naman si Maeve at dinala siya nito sa opisina at nakita niya ang isang matandang babae. Aaminin niyang may kakaiba itong aura dahilan para lalo siya makaramdam ng kaba ngunit pinilit niyang ikinumpas ang kanyang sarili at hindi ipahalata ang nararamdamang kaba nang sandaling iyon.“Maeve Talessdo?” sambit ng matandang babae sa pangalan ng dalaga habang nakatingin sa resume nito.“Yes, Ma’am,” alertong tugon ni Maeve.Ibinaling ng matandang babae ang tingin nito kay Maeve saka ito tinignan nang may pagkikilatis.“Talessdo?” Muling sambit nito sa apelyido ni Maeve. “I wonder whereI remember your name,” mahinang sambit nito. “Where did I hear it?”Napa
UMUWI si Maeve nang may ngiti sa kanyang mga labi.“I’m home!” masigla nitong sabi nang sandaling makapasok ito sa loob ng bahay.Ngunit nang sandaling makita siya nina Olivia at Nami ay mabilis nitong itinago ang mga papel at tablet na nasa ibabaw ng mesa.Napakunot ng noo si Maeve. “What are you two doing?” tanong nito na bahagyang nagtataka nsa kakaibang ikinikilos ng kanyang kapatid at anak.“Nothing, mommy,” mabilis na sagot ni Nami.Mas lalong napakunot ng noo si Maeve nang sandaling iyon at ibinaling ang kanyang tingin sa kanyang kapatid.“Via, what are you two hiding from me?”“Just what Nami said, it’s nothing.”Hindi kumbinsido si Maeve sa sinasabi ng dalawa ngunit mas pinili niya na lamang na ipagsawalang bahala iyon para hindi masira ang mood lalo na sa magandang balita niyang dala.“I'm not sure what you two are keeping from me, bu
“ARE you already leaving?” tanong ni Olivia na kinukusot ang kanyang mata at napatingin sa relo.“Sorry, did I wake you up?” paghingi ng despensa ni Maeve.“No. It’s fine, Ate. You didn’t. I’m working on my case.”Napatingin si Maeve sa mesa kung saan naroon ang sandamakmak na mga dokumento.“You stayed up all night?”Tumango si Olivia at minasahe ang pagitan ng kanyang mga mata. “This is a somewhat difficult case, but don't worry, Ate; I've got this.”Ngumiti si Maeve at ginulo ang buhok ng kapatid. “I know you can pull this case, Via.”“Do you think so?”“You can do it, Via. I trust you,” nakangiting sabi ni Maeve. “I've got to go. I entrust Nami to your care. Get some rest while you can.”Matapos sabihin iyon ni Maeve ay tuluyan na itong umalis dahilan para maiwan na lamang si Olivia ng mag-isa
UNANG araw ni Maeve ngayon sa kanyang bagong trabaho. Aaminin niyang samu’t saring emosyon ang nararamdaman niya nang sandaling iyon. Pagkapasok niya sa law firm ay nakita niya ang mga taong abala sa kani-kanilang mga desk habang binabasa ang kanilang mga kasong kanilang hinahawakan. Hindi niya maikakaila sa sarili na na-miss niya ang ganoong sinaryo, ang amoy ng papel at ang tensyon habang naghahanap ng mga ebidensya para sa kasong kanilang hinahawakan.“I miss this,” mahina niyang sabi sa kanyang sarili na may maliit na ngiti sa kanyang mga labi.Ngunit sa kabilang banda ay hindi niya maitatago sa kanyang sarili gusto niyang balikan ang ganoong trabaho ngunit may kung anong takot ang bumabalot sa kanya—takot na maaaring umungkat sa kanyang nakaraan at muli niyang ikasira at madamay ang kanyang anak na hindi niya gustong mangyari.Napailing si Maeve at ikinumpas niya ang kanyang sarili. “Those are not the thoughts I should be havin
MAG-ISANG naglalaro si Nami sa park nang biglang dumating ang grupo nina Rhian, ang mga batang walang ibang ginawa kung ‘di ang bully-hin ang bata.Sinipa ni Rhian ang ginagawang maliit na snowman dahilan para mapatayo si Nami sa kanyang pagkakaupo at binigyan nang matalim na tingi ang batang babae.“What is your problem, Rhian?” tanong nito na magkasalubong ang mga kilay.“What is problem? You!—” sabay tulak sa balikat ni Nami— “you are the problem! You are being a sore to my eyes!” supladang saad ni Rhian.“Rhian, I'm not sure why you're always upset with me. I did nothing to you, but you keep picking fights with me,” tugon ni Nami na nanatiling magkasalubong ang mga kilay.Muli, tinulak ni Rhian si Nami sa labis nitong inis sa ginawang tugon nito sa kanya. “Your presence is annoying me! Kid like you who don’t have daddy is too annoying!” pagdadahilan nito.Nakaramdam naman ng galit si Nami dahil sa mga salitang binabato sa kanya ni Rhian. “Who says that I don’t have a daddy, huh?”
WALONG TAON ang nakakaraan, Hindi maipaliwanag ang sayang nararamdaman ni Maeve habang hinihintay ang elevator na makarating sa 32nd floor kung saan naroon ang condo ng kanyang boyfriend na si Luca para supresahin ito sa kanilang ika-limang anibersaryo. “Can’t wait to see his reaction,” wika ni Maeve habang nilalanghap ang bulaklak na kanyang hawak habang tinitignan ang cake na dala niya na may nakalagay, “Happy 5th Anniversary, Baby” na may matamis na ngiti sa kanyang mga labi. Naalis ang atensyon ni Maeve sa cake nang biglang huminto at bumukas ang pinto ng elevator. “There we are,” masayang saad ni Maeve sabay labas sa elevator at masayang naglakad patungo sa condo ni Luca. Habang papalapit siya nang papalapit ay bigla siyang nakaramdam ng kaba na halos hindi niya maipaliwanag kung saan ba iyon nagmula, dahilan para mapatigil siya pansamantala sa kanyang paglalakad at napahawak sa kanyang dibdib. “Anong nangyayari sa akin?” nagtatakang tanong niya sa kanyang sarili. “Ngayon l