Chapter 7: Alone & Memories

MARCH 23, 1231H,

Tanghali na nang makarating si Maeve sa Chicago Midway Airport. Iginala niya ang kanyang mga mata sa buong paligid kung saan nagsisimula ng sumibol ang mga dahon mula sa puno na tanda na nagsimula na ang panahon ng tagsibol. Unti-unti nang nagiging kulay luntian ang mga punong dating nabalot ng nyebe at hindi iyon maipagkakaila ni Maeve na napakaganda iyong pagmasdan. Ngunit lahat ng nakikita niya sa kanyang paligid niya nang sandaling iyon ay bago sa kanyang paningin at katawan.

Napapikit ng kanyang mga mata si Maeve at humugot nang malalim na paghinga. “Will I get to used to this?” tanong niya sa kanyang sarili na napabuga nang sandaling iyon.

Napatingin siya sa kanyang tiyan at biglang napaisip. If things didn’t go like this, will I end being here? Alone? Iyon ang katanungang biglang sumiksik sa kanyang isipan.

Habang nakatayo sa kanyang kinatatayuan ay muling nanariwa sa kanyang alaala ang mga nangyari sa nakaraang halos isang buwan. Sino nga ba ang nagkulang s