“SHOOT!” MUNTIK MADAPA si Margaux nang mabali ang takong ng kaniyang high heels. Cursing, she took her shoe off and inspected it. Kung mamalasin nga naman.Tired from a long flight and with her pair of favorite shoes hanging in her left hand, she continued dragging her baggage against the marble floor of Montenegro Corporation.Ang totoo ay hindi na niya alam kung may paglalagyan pa siya ng dagdag na disappointment sa kaniyang katawan. Getting there had been a bitch enough; hours of sitting inside a plane, over-priced taxis, and an excessive amount of traffic that is only available in the streets of Manila.Naipilig ni Margaux ang kaniyang ulo nang maalala ang paghambalang ng mga usisero sa kalsada kanina. Paano nga ba niya makakalimutan ang pinagsasabi ng napagtanungan niya?"May binaril po, Ma'am!” the witness excitedly reported. Nainip kasi siya sa tagal ng usad ng sasakyan, nagtawag tuloy siya ng street vendor. “Ang galing nga noong eksena! Parang pelikula—"Hindi na niya pinatapo
TAHIMIK SI MARGAUX habang nakaupo sa waiting area ng ospital. Mas’yado siyang maraming iniisip habang nakatulala. Ang dami niyang tanong tungkol sa nangyari kanina at ni isa sa mga 'yon ay wala siyang maapuhap na sagot.Sino ba ‘yong lalaki? Ano ang ginagawa nito sa opisina ng kaniyang papa? At higit sa lahat, anong koneksyon nito sa kanila?Napakabilis ng mga pangyayari. The bloody amber-eyed man passed out, and then everything went out of control. Sa simula ay natakot siya para sa kaniyang sarili. Ganoon pa man, nang mapagtantong agaw-buhay ito ay nabaligtad ang sitwasyon.Hindi na niya maalala kung paano niya naitulak ang mabigat na katawan nito. Litong-lito siya nang tumakbo siya papunta sa guardhouse ng gusali nila para humingi ng tulong. Her adrenaline hadn’t pumped as hard as that her entire life. Nanginginig siya habang nasa loob sila ng sasakyan at yapos niya ang walang-malay na binata.The nameless guy was brutally shot. Pamatay ang tama nito at tila walang balak magtira ng
‘HINDI RAW NANGYARI ANG ARAW NA ITO...’Napailing si Margaux nang maalala ang sinabi ng kaniyang papa. Kahit malakas ang ulan sa labas ng sasakyan ay hindi na niya ‘yon napapansin. Ayaw huminto ng kaniyang isip sa pag-alala sa mga nangyari. Paulit-ulit lang lahat sa kaniya, simula nang dumating siya sa opisina ng Don hanggang sa iwan siya nito sa ospital.‘What does he mean by that?’ Patamad na sinandal niya ang kaniyang ulo sa upuan. Nahihilo na siya sa haba ng biyahe, pero ni hindi siya makapagreklamo. Natatakot kasi siyang magsalita, lalo pa at nakita niya rin kung paanong kaladkarin ng mga g'wardiya ang kawawang doktora palabas ng kotse kanina.Malayo na sila mula sa ospital nang makatanggap ng tawag ang mga g'wardiya. Hindi niya narinig kung ano ang pinag-usapan ng mga ito pero nagulantang siya nang biglang huminto ang kotse at hilahin palabas ng isa sa mga ito ang doktora. Malakas ang naging iyak ng babae nang madapa ito sa lupa. The doctor begged for her life while looking up a
FROM: margaux.montenegro@gy.comTO: alejandro.montenegro@montcorp.comSUBJECT: NASAAN KA?Papa, Kumusta ka? Bakit hindi ka sumasagot sa tawag ko? Maayos na 'yong lalaking pinadala mo rito sa bahay, pero hindi pa gumigising. Nagdeliryo siya kagabi. Kung ano-anong sinasabi, pero wala naman akong naintindihan. Inaasikaso naman siya ni Doktora Lazaro araw – araw, kaso hindi siya naihatid ng mga tauhan mo kagabi. Umapaw kasi ‘yong ilog dahil sa lakas ng ulan kaya lumubog ‘yong tulay. Bumaba rin naman ‘yong lagnat niya pasado alas-tres ng madaling araw, pagkatapos ko siyang bigyan ng sponge bath—****MARGAUX'S FINGERS FROZE from typing. Sandali siyang natulala sa dalawang huling salitang kaniyang tinipa. Nang makabawi ay sunod-sunod niyang pinindot ang backspace ng kaniyang laptop bago muling nag-type ng: ... bigyan ng spongebath ni Alberta.Pagkatapos ay palihim na sinipat niya ang matandang babaeng nagtitimpla ng kape sa kitchen counter. Ilang ulit muna siyang umiling bago pinagpatuloy
MARGAUX PURRED SEDUCTIVELY when something soft and warm traced her spine. Her consciousness slipped in and out of sleep, hanggang sa umabot ang mga labing ‘yon sa dimples niya sa likod at maharang kumagat."Ahh..." Magkahalong kiliti at hapdi ang dumaloy sa kaniya habang nakadapa sa malambot na kama. Hindi pa siya nakakabawi nang may biglang sumalo sa kaniyang kanang dibdib at mapaglarong pumiga roon.Her lips automatically split into a wide grin. The hand playing with her breast was an expert, at mabilis na napapag-init siya nito. “I want more...”"Are you sure?"“O-oo!”Umarko ang likod niya nang mas panggigilan nito ang kaniyang dunggot. Nandiyang pisilin nito ‘yon, paikutin sa daliri, bago muling sasakupin ng palad ang buo niyang dibdib, at pipigain nang may kasamang gigil. He was tirelessly kissing her back and shoulders too— such a multi-tasker."Aww… Fuck me already."Mahinang tawa ang sinagot nito. She liked the sound of his laugh, bruskong-brusko pero masarap sa pandinig. Isa
ROME GRUNTED PAINFULLY upon waking up the next day. Pinilit niyang idilat ang mga mata, pero lalong sumakit ang kaniyang ulo. He shut his eyes again, and gave himself another minute to rest. Ano ba talagang nangyayari? Bakit ba ang bigat ng pakiramdam niya? He was certain that his pain wasn't just the result of a hangover. Pati kasi mga litid niya ay sumasakit din. It was like he hadn't moved for a month and he was stuck! ‘A month?’ Napabalikwas siya bigla kasabay ng pagsalo sa kaniyang tagiliran. Ilang ulit niyang naipilig ang ulo para kanselahin ang kirot na sumigid sa ilalim ng bendang nakapalibot sa kaniyang sikmura. ‘What the? A damn fucking month!’ Wala siyang sinasayang na panahon nang mabilis siyang bumaba sa kama. He almost tipped over with his first few steps when his knees buckled. Walang lakas ang mga binti niya at buti na lang ay nakakapit siya sa bedside table. Para siyang sanggol na nag-aaral pa lang lumakad nang nangunguyapit na lumapit siya sa bintana. ‘What the fu
THE DAY WENT BY FAST for everyone in the villa, except for Margaux. Kanina pa siya nakahilata sa kaniyang kama pero hindi naman siya dalawin ng antok. Biling pakaliwa, biling pakanan, at ilang magkakasunod pang ganoon ang nagawa niya bago siya inis na bumalikwas mula sa kama. Alas-tres na ng madaling araw. Bakit nga ba hindi siya makatulog at balisang-balisa siya? ‘So here lies Margaux’s wish to sleep.’ She rolled her eyes in disappointment before sliding out of her bed. Hinugot niya ang kaniyang laptop mula sa ilalim ng kama, bago nakasimangot na umupo sa sofa ng kaniyang mini living room. Soon enough, and she was already checking her emails. Ilang beses siyang nag-scroll pataas at pababa sa kaniyang mga feeds bago napaismid. How silly! Hindi lang yata antok ang nakalimot sa kaniya kung hindi pati ang kaniyang mismong papa. Puro subscriptions sa fashion magazine at dance world ang laman ng kaniyang message box. Nang makabawi siya ay gigil siyang nag-type sa kaniyang keyboard. .
"OH..." NAPAUNGOL SI MARGAUX nang magising na parang binabarena ang kanyang ulo. Hindi na bago ang hangover sa kanya, pero iba talaga ang tama ng sakit ng ulo niya ngayon —tumutugon sa buong katawan.'God, ganoon ba karami ang nainom ko kagabi?' Napahikab siya kasabay ng pagtatalukbong ng kumot. The soft mattress beneath her felt heavenly. Idagdag pa roon ang napakalinis at preskong amoy ng kanyang unan..She couldn't recall buying anything that smelled like her pillowcase. Napakabango niyon pero hindi masakit sa ilong. It actually smelled like mint shampoo mixed with aftershave. Mild lang 'yon pero lalaking-lalaki.'A man...' Namaluktot si Margaux sa ilalim ng kumot. Agad din siyang napasimangot dahil sa pagkirot ng kanyang mga dibdib nang aksidente niya itong masagi. Her eyes were still closed when she cupped her swollen breasts. Magkaka-mens na ba siya? Bakit parang namaga yata sa ang kanyang mga boobs? 'Kung ano-anong iniisip mo. Sino naman ang lalamas sa'yo—'"Good morning, cara