Chapter 14Parang ayaw ko nang lumabas ng banyo dahil sa suot kong 2 piece swim wear. Ito 'yong laman ng paper bag na inabot niya sa akin kanina. Nung napagtanto ko na ganito ito ay umalma na ako't lumabas dito."Wear it. O ako ang magsusuot sa iyo niyan." panakot niya sa akin kanina. Kaya no choice na ako kun'di ang isuot ito.May kasama naman itong sheer fabric dress. Kaso kita pa rin."Anong nangyari na sa iyo diyan?" tawag niya sa akin. Sunud-sunod din ang pagkatok niya."Hindi ko po kayang lumabas ng nakaganito." Hiyang hiya na sagot pabalik sa kaniya."Lumabas ka na dyan. You're wasting our time."Our time daw? angal ng isip ko."Lalabas ka d'yan o sisisirain ko itong pinto?" banta niya.Nakakita ako agad ng tuwalyang nakatiklop doon at mukhang hindi pa nagagamit. Kinuha ko iyon at mabilis na binalot sa katawan ko bago binuksan ang pinto.Masama ang tingin ko sa kaniya nang salubungin niya ako pagkalabas ko. Mukhang hindi niya inaasahan pagtapis ko ng tuwalya."Anong trip ito?"
Chapter 15Hindi ko mapaliwanag kung paano ko na-enjoy ang pagsama kay Sir Dan ng buong araw na iyon. Sa kabila ng pagiging seryoso niya sa opisina, ganito pala siya kapag nasa labas. Siya na mismo ang gumawa ng paraan para hindi ako mailang sa kaniya. Basta ang alam ko lang nung araw ding iyon, doon lang ulit ako napatawa ng malaya. Para kaming mga batang naglaro sa tubig. Walang halong malisya. At natural lang na para ba kaming matagal nang magkaibigan. Nakalimutan ko na nga din ang mga agam agam ko sa ibang tao. Lalo na sa mga posibleng isipin nila kung sakaling makita nila kami ngayon.Nang makaramdam ako ng pagod ay hinayaan naman niya akong magpahinga muna. Siya pa mismo ang kumuha ng mga gamit ko sa loob para komportable akong mahiga sa bench na nandoon. Nahiga naman din siya sa isa. "Eunice." nakapikit na ako nang tawagin niya ako.Nagulat pa ako nang makita ang mukha ko sa screen ng cellphone niya. He's ready to take our selfie photo kahit walang consent ko. Epic tuloy ang k
Chapter 1Nang makita ko ang pagparada ng sasakyan ni Jake ay sobra na ang kirot sa dibdib ko. Halos hindi ako makahinga sa bilis ng pintig ng puso ko habang pinapanood ko siyang pumasok sa bahay na para bang matagal na siyang nakatira doon. Dati pa man ay pansin ko na ang pagiging close nila ni Mama simula nung ipakilala ko siya 6 months ago sa birthday nito. Hindi ko na binigyan ng malisya ang tawanan at asaran nila na para bang matagal na silang magkabarkada.Broken family ang kinagisnan kong pamilya. Hindi ako lumaki sa kaniya nung bata pa ako, gano'n din kay Papa. Parang tuta nila ako na pinaalaga kina lolo't lola na wala na ngayon. High school ako nang kunin ulit ako ni Mama nung pumanaw ang lolo ko. Nagsama kami hanggang sa maka-graduate ng college. Nagkatrabaho ako agad sa unang apply ko palang sa company na pinapasukan ko hanggang ngayon na almost five years na din. Nagbukod na ako after a year nang maging stable na ako sa office at financially manage naman lahat sa akin dahi
Chapter 2 "Nand'yan pa ba, kuya guard?" tanong ko sa guard ng ng company. Sinipat naman niya ulit ang CCTV na nasa ibabaw ng desk niya. "Opo, ma'am, e." anito nang makita pa rin ang silver na sasakyan ni Jake doon na naka-park sa labas ng gate. Shocks! Anong oras ba balak umalis ng mga ito? Disappointed akong naupo sa upuang kahoy nandoon. Mga isang oras na din akong naghihintay na baka sakaling magsawa sa kakahintay kapag hindi nila ako makitang lumabas dito. Halos isang buwan na din ganito since nang huli ko silang makita sa Bulacan. Sabi ko kasi kay Trixie na hintayin ako. Nag-CR lang ako saglit, pagbalik ko, wala na sila.Ilang minuto pa ang lumipas nang natatarantang tinawag ako ni kuya guard, " Ma'am, lumabas po ang driver." Pagkasabi niya no'n ay nagmamadali akong lumakad para makapagtago sa likod ng guard house. Hindi na nila ako makikita doon dahil bawal silang pumasok sa loob. "Boss," si Jake. "Nag-overtime po ba si Ms. Eunice Mendez?" Magalang naman ang pagkakasabi n
Chapter 3 "What happened to both of you?" out of the blue ay nagtanong siyang bigla. Matagal kaming walang imikan habang naghihintay doon. Kahit na nakahiga na ako dito ay inaabot pa rin ng tanaw ko ang dalawang iyon na nandoon pa ring nakatayo. Nakakairita! Gigil na sigaw ng isip ko. Gusto ko sana silang sugurin para sawayin na doon sila sa park, huwag doon sa nakikita ko. Siguro titigilan na nila ako kapag ginawa ko iyon.Kaso mas pinili ko na lang na manatili doon. Ayaw kong pababain ang level ko sa kanila. Saka halos dalawang buwan na ding wala kami. Isang buwan din akong nanahimik at k-in-omfort ko talaga ang sarili ko dahil wala naman akong sinabihan sa nangyari sa akin. Ano pa bang sense na mag-usap kami? Bakit pa nila ako hina-hunting? "He... Cheated." "Hmmm?" Hindi ko nakikita ang expression ng mukha niya kasi nakatuon lang ang tingin ko sa harap"I saw them naked. Alam niyo na po siguro kung ano ginagawa nila kapag gano'n." "Hindi, e. Can you tell me?" anito na nasa i
Chapter 4 Napabalikwas ako ng bangon nang magising ako sa lakas ng alarm ng cellphone ko. Kinuha ko iyon para sana patigilin ang alarm sa pag-aakalang maaga pa. Gano'n na lang ang gulat ko nang makita kong quarter to 6 na ng umaga. Nakalipas na ang dalawang naka-set na alarm doon pero hindi ako nagising.Bumangon na ako sa higaan at dumiretso na sa banyo. Nagmamadali akong maligo at mag-ayos ng sarili. Hindi na rin ako nag-abalang mag-almusal nang matapos ako. Nang nasiguro ko nang naka-turn off na ang lahat ng ilaw at nakatanggal na ang mga saksakan ay lumabas na ako. Patakbo na akong umalis doon pagkatapos.Pasado na 6am. Maaga pa naman akong nakakarating sa office kaso siguradong madami nang tao sa daan. Hangga't maari sana ay iniiwasan ko ang mga tao para sana iwas siksikan.Tuluy-tuloy lang ang lakad ko nang makalabas na ako ng gate. Wala na akong pakialam sa mga nakakasabayan ko sa paglalakad. Ang tanging nasa isip ko lang ay makasakay agad ng jeep. Mahirap kasi makasakay dito
Chapter 5"Hindi pwedeng hindi, Ms. Eunice." sabi sa akin ng HR staff.Nandito siya sa pwesto ko para sana ipaalala sa akin ang mga guidelines para sa team building bukas. Kaso ngayon lang din ako nagsabi sa kaniya na hindi ako makakasama.Kailangan ko na kasing makahanap ng lilipatan dahil hindi pa rin ako tinatantanan nila Jake. Hindi ako makauwi ng maaga dahil alam ko na nandoon sila. Kapag Linggo naman, nasa labas sila. Wala lang sila doon tuwing umaga sa weekdays kasi may pasok siya. Parang wala na tuloy akong kalayaan.Wala na akong pakialam sa buhay nila, sana tigilan na nila ako.Kahit anong pilit din ni Sir Dan sa akin, hindi na ako pumapayag na ihatid o sunduin niya ako dahil hiyang-hiya na ako sa kaniya. Minsan nga ay tinataguan ko siya o nag-a-out pa ako ng maaga. Ayoko din ng may utang na loob kahit kanino."Nagpaalam na ako na ako kay Ms. Adel, ma'am." sabi ko."Hindi naman siya pumayag , 'di ba? Sumama ka na Ms. Eunice. Mag-e-enjoy ka doon. Ngayon kasi, kapag hindi ka pu
Chapter 6Alam ko na nagbibiro lang siya, pero para sa akin, hindi magandang biro iyon. Kahit na ganito din kami dati, never sumagi sa isip ko na posibleng maging kami pagdating ng araw."Malabo po 'yan, Sir." sabi ko. "Malay mo." aniya. Kinindatan pa ako. Lalo ko siyang pinagkunutan ng noo. Gusto ko na sanang matawa sa sinasabi niya kaso pinanindigan ko pa rin ang pagsusungit ko sa kaniya. Tutal, wala na din naman kami sa office, kaya malaya na akong gawin ang gusto ko.Hindi ko na lang siya pinatulan. Sinundan ko siya hanggang sa pumasok kami sa isang mamahaling restaurant doon. Aangal sana ako pero naisip ko na boss ko nga pala ang kasama ko.Mangha ako sa loob. Medyo marami na ring tao at halatang puro mayayaman ang mga kumakain doon. Isang waitress agad ang nag-assist sa amin pagkapasok. Nauuna siya sa aming naglalakad. Bawat daanan namin ay may nahuhuli akong ilang babae na kumakain doon na napapatingin sa amin. Siguro dahil sa artistahing boss ko. Panira lang talaga ang bag