Chapter 100

CHAPTER 100: SUNSET

"Hello, tita?" tawag ko sa ginang na nasa kabilang linya.

"Baby! What's up? I missed you already!" boses ni Felix iyon kaya nakahinga ako ng maluwag. "My phone run out of battery," pagsusumbong pa niya.

Mahina tuloy akong natawa. "Nasaan kayo ni tita?"

"Restaurant. Pero pa-uwi na ako. Tinawagan lang kita kasi miss na kita. Good thing, I met my mom while leaving," mahabang paliwanag niya kaya tumango-tango na lang ako.

"I missed you too. Hihintayin kita," sinserong sagot ko.

"I love you!" pahabol niya kaya hindi nawala ang malawak na ngiti ko.

"I love you too, Felix," sagot ko at humalakhak. "Sige na, bye na! Send my regards to tita."

Na-trauma na siguro ako dati kaya grabe ang pag-aalala ko kay Felix kahit isang oras lang siyang nawala sa paningin ko at hindi sinasagot ang tawag ko. But luckily, he knows when to assure me that he's fine. I'm so lucky to have a man like him.

"You're the most beautiful bride I've ever seen, Astrid," iyon ang namamangha at emosyonal