Chapter 94

CHAPTER 94: FORGIVEN

"Auntie, ano 'yong sasabihin mo dapat kanina?" diretsong tanong ko sa kanya nang makapasok ako sa kwarto niya.

Naabutan ko siyang nag-aayos. Mukhang lalabas siya. Sabagay, hindi na maulan.

"I just want to say goodbye!" Humalakhak siya pero naramdaman ko ang lungkot do'n imbes na pag-kairita.

"Bakit? Magbabakasyon ka?" kuryosong dagdag ko.

Hininto niya ang paglalagay ng foundation sa mukha at hinarap ako. "For good, Astrid," nakangiting sagot nito at hinawakan ang kamay ko. "Malaki ka na and you have Felix on your side again. I'm sure, kaya mo na at mas magiging masaya kayo kung wala na ako."

"Auntie..." pigil ko sa kanya at nagsimula nang manubig ang mga mata ko. Naramdaman kong pamilya ang turing niya sa akin noong isinakripisyo niya ang buhay niya para sa amin ni Arvid.

"It's okay! You can still contact me online! I'm active, Astrid. This will not be the last time we will see each other!" " pagtataray niya at kumurap siya para tuyuin ang nanunubig ding mga mat