Gino’s POV
“Congratulations to all the graduates of Brent International School,” rinig kong sigaw ng aming school principal.
Nagpalakpakan naman ang mga tao sa stadium pagkatapos nitong magsalita. Katatapos lang ng aming graduation ceremony.
“Congrats Gino, ang galing mo talaga,” nakangiting bati sa akin ng kaibagan kong si Dwight.
Hindi naman sa pagmamayabang pero nag-graduate ako with latin honors.
“Salamat. Congrats din sa iyo, hindi ko akalain na makaka-graduate ka rin,” natatawa kong wika.
“Baliw ka talaga. Siyempre ikaw ba naman ang nakakapit sa kaibigan mong pinakamatalino sa school, hindi ka makaka-graduate?” nakangisi nitong sambit. “Salamat Gino ha, kung hindi dahil sa iyo, hindi ko makakamit ang graduation na ito,” dagdag pa niya.
Inakbayan ko si Dwight at pabirong sinuntok sa sikmura, dahil nakikita ko sa mga mata niya na malapit na siyang maiyak. “Ano ka ba naman Dwight, dahil din naman sa kasipagan mo kaya ka naka-graduate. At saka ‘wag ka nang mag-drama d’yan, dapat masaya lang tayo ngayong araw.”
“Ah basta maraming salamat pa rin sa iyo Gino my friend. Siya nga pala, ‘wag kang mawawala mamaya sa party ha. Hihintayin kita sa bahay,” wika nito bago ako tinalikuran.
Si Dwight ang pinakamatalik kong kaibigan ko sa school. May circle of friends naman ako but he's the only one that I’m talking to the most. Hindi ako palakaibigan na tao, tanging siya lamang nakakapagpalabas ng kalokohan ko.
Habang hinihintay ko ang aking mga magulang sa harapan ng stadium, dahil may kinakausap pa ang mga ito. May biglang lumapit sa akin na babae, si Carla ang babaeng kinaiinisan ko sa school.
“Hi Vince, congrats,” sambit nito na may malawak na ngiti sa labi.
“Thanks,” tipid kong sagot.
“Hindi mo man lang ba ako babatiin? Nag-graduate rin ako,” nakangusong nitong wika.
Tinapunan ko lang siya ng mabilis na tingin. “Congrats.”
"I'm well aware that you hate me. But please grant me one last request, and I will cease to chase and bother you," nakayukong sabi ni Carla.
"All right, what the fuck is this request?" " I asked impolitely.
“Come to the party later, and I'll give you my final gift,” she said without looking into my eyes.
“Okay, see you then.”
Pagkatapos kong sabihin ang mga katagang ‘yon, bigla na lang siyang kumaripas ng takbo. At siya namang pagdating ng mga magulang ko.
“Oh Gino, bakit bigla na lang tumakbo ang kausap mo?” nagtatakang tanong ni mommy.
Hindi ko alam na nakita pala nila kami na na-uusap ni Carla.
“May kailangan pa raw po siyang puntahan mom,” pagdadahilan ko.
Kahit ako ay hindi ko rin alam kung bakit bigla na lang siyang tumakbo palayo. Nagkibit-balikat na lang ang mga magulang at naglakad na kami papunta sa sasakyan. Hay salamat naman at makakauwi na kami at makakapagpahinga na ako.
Nang makauwi na kami sa bahay, may inihanda pa lang kaunting salo-salo ang magulang ko, and I am not aware of that. Puro pagbati lang ang natanggap ko sa mga bisita, meron din naman nagbigay ng mga regalo. Hindi na ako nakipaghalubilo pa sa kanila dahil gusto ko na talagang magpahinga. Umakyat na ako sa kuwarto ko at nagbihis, pagkahiga ko sa kama nag-check ako ng cellphone at puro congratulations lang din naman ang nababasa ko.
Hindi ko na namalayan na nakatulog na pala ako at nagising na lang ako sa sunod-sunod na ring ng cellphone ko, at nang tingnan ko kung sino ang tumatawag, it’s Dwight. At doon lang pumasok sa isip ko na may party pala kami ngayong gabi.
Pagdating ko sa bahay nila Dwight, sinalubong niya kaagad ako.
“Dude, akala ko hindi ka na pupunta eh,” wika nito.
Ngumiti lang ako bilang sagot at sabay na silang pumasok sa bahay. Marami ng tao sa sala at may DJ pa na nagpapatugtog sa isang sulok. Nagmistulang bar ang bahay ng kaibigan niya.
I shouldn't have shown up. I’m accustomed to it. For four years, I also avoided similar things. But now that I’m graduated, it would not be such a horrible idea for me to try such things.
This party has caught the interest of all of his classmates. Ang iba ay dumeretso na rito after graduation. They even canceled appointments with their families so that they could be here.
Inabutan ako ng drinks ni Dwight at umalis din ito, busy siya kaka-entertain sa iba pa naming classmates. Naupo na lang ako sa isang tabi at pinapanuod ang iba pa naming kaklase na nagsasayaw sa gitna. Ilang minuto lang ang nakakaraan, labas-pasok na ang mga tao, at kahit saan ako lumingon ay may naghahalikan na, sa sofa, sa hagdan, at ang worst pa ay sa tabi ko, at iba naman sa dance floor pa talaga.
Tatayo na sana ako para hanapin si Dwight nang may biglang humarang sa aking harapan na dalawang babae.
A girl in a short black dress approached me and said, "Hi Gino, right?"
“Yes,” tipid kong sagot.
“I am Lavinia,” pakilala nito, at naglahad ng kamay.
Nakipag-kamay siya, para hindi naman siya magmukhang bastos.
“Hi, I’m Betty,” singit naman ng isa. Ito naman ay naka crop top at mini skirt.
"Hello," I greeted and walked away.
Instead of talking to the two women whose clothes were lacking in fabric, I'll just look for Dwight, who compelled me to come here. But it's impossible to find him amid the sea of people.
Sa may veranda na lang ako nagpunta, may mga tao pa rin naman dito, pero at least wala ng nagme-making out, hindi tulad ng nasa baba. Nang dumungaw ako sa baba, nakita ko sina Dwight na masayang nagsasayawan kasama ng iba pa naming kaibigan, bababa na sana ako nang makita ko si Carla na papalapit sa akin.
Carla’s POV
Kanina pa ako paikot-ikot dito sa bahay nina Dwight para hanapin si Gino, ngunit bigo ako, kahit saan ko ilibot ang mga mata ko hindi ko siya makita. Hindi ko alam kung pumunta ba talaga ito. Knowing him, he isn't used to attending parties like this.
Nagpunta na lang ako sa veranda para magpahangin at makapagmuni-muni. Paakyat pa lang ako sa hagdan nang maramdaman ko ang aking mga balahibo na nagsisitayuan, isa lang ang ibig sabihin nito, malapit lang sa akin si Gino, ‘yon kasi ang palatandaan ko. Hinanap ko ito sa buong veranda at sa hindi inaasahang pagkakataon, when our gazes collided, I instantly smiled.
Kaagad akong lumapit kay Gino ng hindi nawawala ang aking ngiti sa mga labi. “Gino, you came,” masigla kong sambit.
He clenched his jaw and muttered, "Carla."
He had always called me by my name, but I suddenly felt otherwise. I was overjoyed. Halata sa mukha ni Gino na hindi siya masayang nagkita kaming dalawa, pero para sa akin ito na ang pinakamasayang araw na nagkita kami, and it will most likely be the final time I sees him.
I could barely get into school a few days before graduation due to over-thinking. I had feelings for Gino for four years. I've been after him for almost four years. The possibility of not seeing him again makes my heart break.
“Akala ko hindi ka na pupunta,” mahina kong wika.
“Nandito na ako ‘di ba? Ano ba ‘yong gift na sinasabi mo?!” masungit nitong tugon.
“P’wede bang mag-usap tayo, privately?”
Pumayag si Gino, at naghanap kami ng private place, ngunit wala kami makita dahil kahit saang sulok man ng bahay ay may tao. Nag-try kaming magpunta sa kuwarto at swerte naman at may bakante. Pumasok na kami sa loob at pagkasara ng pinto ay naglahad ng kamay sa akin ang binata.
“Ah Gino, bakit nakalahad ang kamay mo?” nagtatakang tanong ko.
“Where’s the gift you are talking about?” tugon nito.
“A-ano k-kasi Gino,” nauutal kong sabi.
Napako na ako sa aking kinatatayuan at sobrang pula na ng mukha ko sa hiya. Kaya lang ba siya nagpunta sa party na ito dahil sa sinabi ko na ibibigay ko ang aking last gift and after that ay lulubayan ko na siya?
Nothing seems to be going to change about my one-sided love. Gino had been irritated with me since then. Sino nga ba naman ang matutuwa sa taong palaging nakabuntot sa iyo na parang aso. It's painful to be rejected every time I approach him, but I'm not giving up.
“P’wede bang pakibilisan mo? Gusto ko na sanang umuwi,” pakiusap ni Gino.
Nakatayo lang ako sa harapan ni Gino at nakatitig ako sa kaniyang mga mata. Iniisip ko kung paano ko sasabihin sa kaniya na ang sarili ko ang regalo ko sa kaniya. Tatanggapin niya kaya ito? Paano kung hindi? Napakalaking kahihiyan nitong gagawin ko.
Gino’s POV
Nauubos na ang pasensiya ko kay Carla, kanina pa siya nakatayo sa harapan ko. Hindi ko alam kung may ibibigay ba talaga siya o niloloko lang niya ako.
Apat na taon na akong nagtitiis sa presens’ya ni Carla. Nabansagan pa itong desperada ng mga kaklase namin dahil sa kakahabol sa akin, ngunit parang wala lang ‘yon sa kaniya, hindi ‘yon naging dahilan para tigilan niya ako. Palagi ko na rin nga siyang pinapahiya kapag kinakausap niya ako. Ayoko ko sa isang babae ang easy to get, ‘yong tipong itinatapon na niya ang kaniyang sarili sa lalaki, in short ayoko kay Carla, she’s not my type.
“Tatayo ka na lang ba d’yan?” irita kong tanong. “Alam bang pumayag akong mag-usap tayo privately to get the gift that you mention. You said you'd stop chasing me after I took that fucking present, so I guess you meant it,” dagdag ko pa.
Nakayuko lang ito pero unti-unti niyang inaalis ang kaniyang saplot sa katawan.
“Hey, hey Carla, what are you doing?”
Pulang-pula ang mukha nito nang tumingin sa akin. “I’m giving my gift to you Gino,” mahina nitong sabi.
Nilapitan ko ito at niyugyog ang magkabila niyang balikat. “Are you out of your mind, Carla? Don’t do this.”
“But I want to. Please Gino, just this once,” naiiyak nitong sambit.
“Carla, why are you doing this?”
Naguguluhan na ako sa babaeng ito, ano ba ang regalo ang sinasabi niya, ang katawan niya? Tanong ko sa sarili ko.
“Are you that numb to not feel it Gino? After what I've been through? You don't know why? "She cupped my face in her hands." "Gino, I adore you."
Gusto ko sanang sabihin sa kaniya na baka hindi pa talaga love ang nararamdaman niya sa akin, baka infatuation lang. Ngunit hindi na ako makapagsalita dahil hinahalikan niya ako sa labi. Nakakawit na rin ang mga kamay niya sa akin batok at mas dinidiinan pa ang mga halik.
Hindi naman ako bato para hindi makaramdam ng kakaiba sa katawan, hinapit ko na sa baywang si Carla at sinasagot ang bawat halik niya sa akin. Ako na rin ang nagpatuloy sa pagtatanggal ng kaniyang damit. In my ears, Carla's moaned sounds like melody.
Tanggapin mo lang ang regalo ko sa iyo, promise titigilan na kita, naalala kong sabi ni Carla. Gusto ko lang naman na tigilan na niya ako kaya ako pumayag sa gusto nito. Pero hindi ko maipagkakaila na masarap si Carla, parang lasang alak ang labi nito kaya naman patuloy siyang nalalasing.
Binuhat ko ito at hiniga ko sa kama, rinig na rinig ko ang kabog ng dibdib niya habang nakapatong ako sa kaniya. Hindi siguro akalain ni Carla na papatulan ko ang kaniyang kalokohan.
Umupo ako sa paanan niya at tinitigan ang kaniyang katawan. “Can you take off my clothes?” wala sa sarili kong wika.
Lumuhod ito sa harapan ko at dahan-dahan niyang hinawakan ang t-shirt ko. Kitang-kita ang panginginig ng kamay nito at nakaiwas ang tingin. Muli ko siyang inihiga and I kissed her again, this time from her lips to her neck. It was incredibly gentle. I also enjoy hearing her moan my name. Mas ginaganahan ako sa aming ginagawa. I'm sure she felt my manhood in her belly.
Mas lalo ko pang diniinan ito at inilapit ko ang bibig sa kaniyang tainga and whispered, "Last chance to back out, my dear."
"No, I-I'm not backing out," she stutteringly answered.
“All right.”
I kiss her again, and she starts moaning also. Ngayon lang ako nakatagpo ng babae na sobrang responsive, kaunting dampi lang ng kamay ko sa katawan para bang nagbibigay kaagad ito ng pleasure sa kaniya. Pinagsawa ko ang aking mga labi sa leeg nito hanggang sa umabot ako sa kaniyang malulusog na boobs. I'm sucking on one while fiddling with the other. She arched her back and offered herself even more to me, and she even gets in my hair.
Napaigtad ito nang ang hiyas na niya ang hinahalikan ko, at nakikita ko ang kamay niyang napapahigpit na ang hawak sa kumot. Mas lalo ko pang ninamnam ang hiyas nito, and her juice taste like a wine for me.
When I entered, I saw pain in her face as I split her legs with her thighs.
"What the hell, is this your first time?" I exclaimed.
"Yes, Gino," she responded hesitantly, "And I want you to be my f-first."
I claimed her that night not once, not twice, but several times after she stated she wanted me as her first. Habang nagsasaya ang mga kaklase namin sa baba, gumagawa naman kami ni Carla ng sarili naming ingay dito sa kuwarto.
Nakapatong ako sa kaniya ng pagkatapos kong labasan ng pang-ilang beses, kitang-kita ko rin sa mga mata ang pagod at panghihina. Binigyan ko siya ng mabilis na halik sa tungkil ng kaniyang ilong at nahiga ako sa tabi niya. Nakatulog ako sa sobrang pagod kaya naman nakatulog ako ng hindi ko namamalayan, paggising ko wala na si Carla sa tabi ko. Pinagkibit-balikat ko na lang ito, at nang nagbibihis na ako may nakita akong note sa bed side table, kinuha ko ito at binasa.
‘Hi Gino, kung mababasa mo man ito siguro umaga na. I just want to say sorry and thank you. Sorry kasi umalis ako nang hindi mo alam, siguro for the betterment na rin. And thank you for accepting my gift for you. Alam kong hindi naging madali ‘yon para sa iyo, but you granted it. See you when I see you.
I love you. Good bye.
Carla ❤Gino’s POVIt's hard to pretend that the past no longer haunts my mind, 7 years ago. Wala naman talaga akong pakialam kay Carla noon, pero after what happened between us parang nabago nito ang nararamdaman ko para sa kaniya. It’s just a one night stand for me, pero bakit hinahanap-hanap ko na siya? Gano’n na ba kalakas ang impact niya sa akin?Nasa sala ako ng bahay ko ngayon, nakasalampak sa sofa at inaalala ang nangyari sa amin ni Carla. Naka-open ang tv pero hindi naka-focus sa panunuod. Sa tuwing nag-iisa ako si Carla at si Carla pa rin ang pumapasok sa isipan ko.“Tito Ginoo? Yuhooo. Is anybody home?” rinig kong sigaw ng maliit na boses.Parang boses ‘yon ng mga pamangkin ko kaya naman kaagad akong sumilip sa aking bintana, at hindi nga ako nagkamali nasa labas sila ng gate at naghihintay kasama ng magulang nila. Lumabas ako sa bahay para puntahan sila.“What are you doing there? Why haven't you entered yet?” tanong ko habang binubuksan ang gate.“Kuya halos kadarating lang naman
Carla’s POV“Kyle, please stop from bothering me! In order for me to have some spare time later, I must finish it.”Masakit talaga sa ulo kapag may kasama kang lalaki sa bahay, imbes na matapos ka kaagad sa mga trabaho, guguluhin ka pa nito.“If I quit bothering you, we’ll go out later?”“Yes we will go out later,” sagot ko nang hindi nakatingin sa kaniya.Kung hindi ko pa sasabihin na lalabas kami mamaya ay hindi niya ako titigilan. By the way, I’m here in France right now, at isa na akong sikat na fashion designer. Nang malaman kasi nila dad ang ginawa ko noon about a years ago, pinadala niya ako rito para makaiwas sa kahihiyan na nagawa ko. Magsimula noon ay hindi pa ako umuuwi ng Pilipinas. Nag-aral na lang ulit ako rito bilang fashion designer at ngayon ay nagkakaroon na ako ng pakaunti-kauting trabaho at unti-unti na ring nakikilala ang pangalan ko. Ngayon ay ginagawa ko ang damit ng isang sikat na model dito sa France para sa kaniyang fashion show sa susunod na linggo. Kailang
Gino’s POVNaihatid ko na sa bahay nila ang kambal dahil nakauwi na sina Greg galing sa isang business trip. At ngayon naman ay papunta na ako sa trabaho. Sa loob lang ng sampung minuto ay nakarating na ako sa kompanya. Nang mai-park ko na ang aking sasakyan sa parking lot, nagpunta na ako sa elevator, na kung saan mga VIP lang ang puwedeng gumamit. Ayoko kasing nakikipagsiksikan sa mga tao, kaya naman nagpagawa ako ng sarili kong elevator papunta sa opisina ko.Naglalakad pa lang ako sa hallway nang salubungin ako ng aking secretary.“Good morning sir, you have a meeting in the conference room in five minutes,” wika nito.“Thank you for reminding me, Rose,” tugon ko.Kinuha ko lang ang mga gamit na kakailangin ko sa meeting sa aking opisina, mabuti na lang at pinaalala ng secretary ko ang meeting ko ngayon. Masyado yata akong nadala sa pagbabantay sa mga pamangkin ko, kaya hindi ko na alam kung ang schedule ko ngayong araw.Nang makarating ako sa conference room, ako na lang pala ang
Carla’s POVThis is it. This is the time na babalik ako sa Pilipinas. For how many years na pamimilit sa akin, ngayon lang nila ako napapayag na umuwi sa Pinas, at kasama ko pa ang anak kong si Kyle.Nasa France airport na kami ngayon at naghihintay na lang oras para sa boarding namin. Napaaga ang biyahe namin ni Kyle, dapat sana ay sa susunod na linggo pa ang alis namin, ngunit na-resched ito. Mas maganda na rin siguro ito, para ma-surprise ang mga pamilya ko, hindi ko kasi pinaalam sa kanila na ngayon na ang pagbabalik ko sa bansa.Nang makapasok na kami sa eroplano, pinatulog ko muna si Kyle dahil mahaba-haba ang oras na lalakbayin namin, siguro ay aabot ng 15 hours dahil one layover lang ito.“Kyle, you should get some rest first because the trip is still long,” wika ko.“But I want to play first,” nakanguso nitong tugon.Napaka-cute talaga nito kapag nakanguso.Pinisil ko ang pisngi nito at nginitian. “Okay you can play now, but promise me after that you will sleep, okay?”Tuman
Gino’s POVNatapos na naman ang buong araw ko sa pagtatrabaho. Paglabas ko sa aking opisina, nadatnan ko pa si Rose sa kaniyang cubicle.“Oh Rose, ano ang ginagawa mo r’yan? Hindi ka pa ba uuwi? Anong oras na oh,” wika ko.“Ay sir kayo pala iyan. Uuwi na rin po n’yan, may hinahanap lang po ako sandali sa internet,” sagot nito habang tutok pa rin ang kaniyang mga mata sa monitor.Hindi na ako nagsalita at nagpunta ako sa likuran ng upuan niya para makita kung ano ang tinitingnan niya. Napangiti ako ng mga makita ko ito, mga gown pala ang tinitingnan niya.“Para saan naman iyang tinitingnan mo?” tanong ko.“Para ito sa nalalapit na founding anniversary ng company sir. Hindi naman puwedeng hindi maganda ang isuot ko, minsan lang ito mangyari sa buhay ko,” tugon ni Rose.“Sige maghanap ka ng maganda at ako na ang magbabayad.”Bigla itong napaharap sa akin. “Talaga sir? Kahit na iyong mamahalin pa ang kunin ko?”“Kahit iyong mamahalin pa,” nakangiti kong sabi.“Nakakahiya man sir, pero ma
Carla’s POVPangatlong araw na namin ngayon ng anak ko rito sa Pilipinas, at mukhang nagugustuhan na ni Kyle dito. Noong una at pangalawang araw kasi namin dito ay palagi niyang tinatanong kung bakit mainit daw, hindi kasi siya sanay sa ganong klima ng panahon kaya naman malaking pag-a-adjust talaga ang ginawa niya. Mabuti nga ngayon ay hindi na niya ito mas’yadong napapansin. Lumabas na ako sa kuwarto at bumaba para tingnan kung na saan na ang anak ko, pagdating ko sa sala nakita ko si Kyle na nakakalong kay daddy at nanunuod sila ng favorite cartoon nito.“Hi mommy, how’s your sleep?” tanong ni Kyle ng makita niya ako sa hagdanan.Lumapit ako rito at hinalikan siya sa noo. "Hello, baby. My sleep was great. I rest comfortably,” nakangiti kong tugon.“Anak mag-meryenda ka na sa kusina, may niluto si manang na carbonara kanina, ipainit mo na lang sa kaniya,” wika naman ni dad.“Sige po dad,” tugon ko. Kyle, have you eaten yet?” tanong ko naman sa anak ko.“Yes mommy, lolo and I ate t
Greg’s POVNarito ako sa mall ngayon at naglilibot-libot lang. Isa kasi ang company namin (MGC) ang major stockholder dito. Gusto ko lang makita kung paano ang pamamalakad meron dito. Gusto ko kasi in the near future ito hawakan ko at pangarap ko rin ang magpalakad ng ganito. Habang naglalakad-lakad ako, napadaan ako sa isang fast food chain, dito na lang sana ako bibili ng makakain ngunit parang may nahagip ang mata ko na pamilyar. Nang una ay natakot pa akong lapitan ito dahil baka namamalik mata lang ako. Naglakas loob akong lapitan ito at kalabitin. At hindi nga ako nagkamali si ate Carla nga ang nakita ko.“Ate Carla, ikaw ba ‘yan?” tanong ko.Napakunot ang noo ko nang nakatulala lang siya sa akin at parang nakakita siya ng multo.“G-greg? Ikaw na ba ‘yan?” tanong nito ng nakabalik ito sa pagkagulat.“Sabi na eh ikaw ‘yan ate Carla. Ako na nga ito si Greg ang kapatid ni Gino. Kumusta ka na?”“Okay naman ako. Ikaw kumusta ka na? Ang laki na ng pinagbago mo,” nakangiti nitong wik
Carla’s POVIt’s been two days since nakita ko si Greg sa mall, at sana hindi na muling masundan pa ang pagkikitang iyon. Nasa kuwarto ako ngayon at busy sa pagde-design ng isang suit sa aking tablet. Ang sabi ko sa sarili ko nang palipad kami pauwi rito sa Pinas ay ipapahinga ko muna ang sarili, ko ngunit hindi ko talaga mapigilan ang mga kamay ko sa pagde-design kahit na paunti-unti lang. Habang busy ako sa pagguhit, biglang nag-ring ang cellphone ko, at nang tingnan ko ito unregistered number, sinagot ko pa rin dahil baka importante.“Hello?” sagot ko sa tawag.“Hello, ate Carla? Si Greg ito,” tugon ng nasa kabilang linya.“Oh Greg, napatawag ka?”“Itatanong ko lang sana ate kung may free time ka ba? Gusto ka raw kasing ma-meet ng asawa ko,” masiglang wika nito.“Ah, eh bakit raw?” Nagtataka kong tanong.“Remember when we met at the mall, sabi ko may paparating na event ang asawa ko, and gusto ko sana ikaw ang magde-design ng susuotin namin,” tugon nito.“Ah ganoon ba. Puwede ako