Carla’s POV
“Kyle, please stop from bothering me! In order for me to have some spare time later, I must finish it.”
Masakit talaga sa ulo kapag may kasama kang lalaki sa bahay, imbes na matapos ka kaagad sa mga trabaho, guguluhin ka pa nito.
“If I quit bothering you, we’ll go out later?”
“Yes we will go out later,” sagot ko nang hindi nakatingin sa kaniya.
Kung hindi ko pa sasabihin na lalabas kami mamaya ay hindi niya ako titigilan. By the way, I’m here in France right now, at isa na akong sikat na fashion designer. Nang malaman kasi nila dad ang ginawa ko noon about a years ago, pinadala niya ako rito para makaiwas sa kahihiyan na nagawa ko. Magsimula noon ay hindi pa ako umuuwi ng Pilipinas. Nag-aral na lang ulit ako rito bilang fashion designer at ngayon ay nagkakaroon na ako ng pakaunti-kauting trabaho at unti-unti na ring nakikilala ang pangalan ko.
Ngayon ay ginagawa ko ang damit ng isang sikat na model dito sa France para sa kaniyang fashion show sa susunod na linggo. Kailangan ko nang matapos ito dahil minamadali na ng manager niya. Mabuti na lamang at tumigil na si Kyle kakagulo sa akin at nagkulong na lang siya sa kuwarto, ilang oras na lang ay matatapos ko na ito at makakapagpahinga na ako, halos tatlong araw ko rin itong ginagawa.
Napatingin ako sa pinto ng kuwarto namin nang marinig ko ang pagbukas nito, at niluwa nito si Kyke na nakasimangot.
“Isn't that still over? I'm hungry,” wika nito.
“There was still steak there from last night; just reheat it,” sagot ko.
“No, I don’t want the steak. I want to eat at my favorite restaurant.”
Napa-roll eyes ako sa sinabi nito. May pagkain naman kami pero gusto pa raw sa restaurant, nako mga lalaki nga naman.
"Okay, just give me five more minutes. I'm about to finish it.”
Padabog itong bumalik sa aming kuwarto, napailing na lang ako sa ginawa nitong pagbagsak sa aming pintuan.
Ganyan umasta si Kyle kapag nagugutom, nagdadabog at palaging nakasimangot, pero mabait naman talaga siya, magalang at maalalahanin.
Naalala ko tuloy noon ang aking first ever love na si Gino, siya naman ay palaging nakasimangot kapag binibigyan ko ng pagkain. Palagi ko pa siyang sinusundan noon kahit saan siya magpunta mabigay ko lang ang niluto kong pagkain or mga cupcakes na ginawa ko. Kinukuha naman niya ang mga ito, ngunit hindi ko lang alam kung kinakain niya.
Mapapangiti ka na lang talaga kapag naiisip mo ‘yong mga kalokohang nagawa mo noong kabataan mo.
“Why are you grinning by yourself? What do you have in mind?” biglang tanong ni Kyle na nasa harapan ko na pala.
Mabuti na lang at tapos na ako sa aking ginagawa, dahil kung hindi baka nasira pa ito dahil sa panggugulat ng lalaking ito.
“How do you get there? I mistook you for being in the room. ”
Natawa lang ito sa sinabi ko. “You've finished what you're doing, right? Let’s eat,” nakanguso nitong wika.
Napaka-cute talaga ni Kyle kapag nakanguso, lalo kong naaalala si Gino sa kaniya. Napatampal ako ng bahagya sa aking mukha. Bakit naiisip ko pa rin ang lalaking ‘yon? Matagal na akong naka-move on sa kaniya. Magsimula nang dumating si Kyle sa buhay ko, sa kaniya na umikot ang mundo ko.
Nang makarating na kami sa favorite restaurant ni Kyle, as usual ang favorite food niya ang gusto niyang order-in, walang katapusang baguette lang naman ang palaging kinakain ni Kyle rito, nakigaya na lang din ako ng order dahil wala akong alam na kainin.
We stayed in the restaurant for a little while longer. Maganda rin kasi ang ambiance rito, kaya gustong-gusto ni Kyle rito. Halos araw-araw na nga yata kaming kumakain dito eh.
“Kyle, I have something to tell you,” wika ko.
“Hmm, what’s that mom?” tugon naman nito habang ngumunguya pa.
“Grandpa wants to see you. And I agreed to him that we will be going to the Philippines.”
“Really? I love to. I want to visit some places there, like the ones I watch on the internet.”
Napangiti ako sa sinabi ni Kyle, never pa kasi siyang nakapunta sa Pilipinas kaya naman bakas sa mukha niya ang excitement.
"Yes, we will travel to the Philippines, maybe in two weeks,” nakangiti kong wika.
Bigla itong lumapit sa akin at niyakap niya ako nang mahigpit. Ginantihan ko rin siya ng mahigpit na yakap.
Ito rin ang unang beses na babalik ako sa Pilipinas, I haven't been back to the Philippines since my parents sent me here. So maybe a lot has changed.
"Let's head back home so we can prepare the stuff we need to pack.”
Bumalik na kami sa bahay para makapag-ayos na ng mga gamit. Hindi ko alam kung matatagalan ba kami sa pag-stay sa Pinas or kaagad din kaming babalik dito. Noong unang kinausap ako ni dad, about sa pagbisita namin sa bansa, tumanggi pa ako dahil tahimik na buhay ko rito. Kung p’wede lang sana na sila na lang ang bumisita sa amin dito, ngunit ayaw niya mas gusto raw niya na kami na lang ang bumisita sa kanila. Wala naman akong nagawa kung hindi ang sundin ang gusto ng parents ko, besides matagal ko na rin naman silang hindi nakakasama. Kami lang ni Kyle ang nasa ibang bansa, halos lahat ng pamilya ko ay nasa Pinas.
“Can I bring this one?” tanong ni Kyle.
“That won't fit in our luggage, Kyle, sorry. Maybe we can buy one in the Philippines,” tugon ko.
Gusto niya kasing dalhin ang bean bag bed, na siyang nagsisilbing higaan niya rito sa bahay. Hindi ko ba alam sa batang ito kung bakit mas gusto niyang matulog sa ganoon kaysa sa kama.
“Oh okay, but promise me when we get there you’ll buy me. Because you know I can’t sleep without this kind of bed,” nakangisi nitong sambit.
“I promise, just don't be stubborn okay?" I said as I caress his hair.
Tumanga-tango lang ito habang nakangiti. Nagpatuloy na kami ni Kyle sa pag-aayos, mabuti na lamang at mabilis lang pagpapa-book ng flight ngayon at bukas na bukas ay magpapa-book na ako. Matagal ko ring pinag-isipan kung babalik pa ba ako sa Pilipinas, kung ako lang kasi ang masusunod mas gusto ko pang manatili na lamang dito. Maganda naman ang trabaho ko rito, at nasanay na rin ako na malayo sa pamilya. Paminsan-minsan naman ay nakakabisita sa akin si mom o kaya naman ang mga kapatid ko, tanging si dad lang ang hindi bumisita sa akin. Hindi ko alam sa kaniya, bakit ayaw niyang pumunta rito.
Habang nag-aayos kami ng gamit, nag-ring ang aking cellphone, nang tingnan ko ito si dad ang tumatawag.
“Hello dad?” sagot ko sa tawag.
“Hello Carla, kumusta na kayo r’yan?”
“Okay lang naman po kami dad, ito nag-aayos na kami ng gamit. Kayo po kumusta kayo?” tugon ko.
“We’re okay here. And we are also excited sa pagdating ninyo.”
Kahit hindi ko nakikita, alam kong masaya si dad ngayon, bakas kasi sa tono ng pananalita nito.
“Excited na rin po akong makasama kayong muli,” medyo naiiyak kong wika.
"All right, we'll simply wait here till you get here. Take care.”
“Okay dad, mag-iingat din po kayo.”
Hindi ko alam kung bakit ako naiiyak, masaya ba ako kasi makakapiling ko na ang pamilya ko? Or natatakot ba ako dahil baka makaharap ko si Gino? Hindi ko talaga alam kung ano ang mararamdaman ko. Alam ko sa sarili ko na naka-move on na ako sa kung ano man ang nangyari sa nakaraan. Ang kinakatakutan ko lang ay baka malaman niya ang tungkol kay Kyle, hindi ko alam kung makakaya kapag nangyari ang bagay na ‘yon.
Gino’s POVNaihatid ko na sa bahay nila ang kambal dahil nakauwi na sina Greg galing sa isang business trip. At ngayon naman ay papunta na ako sa trabaho. Sa loob lang ng sampung minuto ay nakarating na ako sa kompanya. Nang mai-park ko na ang aking sasakyan sa parking lot, nagpunta na ako sa elevator, na kung saan mga VIP lang ang puwedeng gumamit. Ayoko kasing nakikipagsiksikan sa mga tao, kaya naman nagpagawa ako ng sarili kong elevator papunta sa opisina ko.Naglalakad pa lang ako sa hallway nang salubungin ako ng aking secretary.“Good morning sir, you have a meeting in the conference room in five minutes,” wika nito.“Thank you for reminding me, Rose,” tugon ko.Kinuha ko lang ang mga gamit na kakailangin ko sa meeting sa aking opisina, mabuti na lang at pinaalala ng secretary ko ang meeting ko ngayon. Masyado yata akong nadala sa pagbabantay sa mga pamangkin ko, kaya hindi ko na alam kung ang schedule ko ngayong araw.Nang makarating ako sa conference room, ako na lang pala ang
Carla’s POVThis is it. This is the time na babalik ako sa Pilipinas. For how many years na pamimilit sa akin, ngayon lang nila ako napapayag na umuwi sa Pinas, at kasama ko pa ang anak kong si Kyle.Nasa France airport na kami ngayon at naghihintay na lang oras para sa boarding namin. Napaaga ang biyahe namin ni Kyle, dapat sana ay sa susunod na linggo pa ang alis namin, ngunit na-resched ito. Mas maganda na rin siguro ito, para ma-surprise ang mga pamilya ko, hindi ko kasi pinaalam sa kanila na ngayon na ang pagbabalik ko sa bansa.Nang makapasok na kami sa eroplano, pinatulog ko muna si Kyle dahil mahaba-haba ang oras na lalakbayin namin, siguro ay aabot ng 15 hours dahil one layover lang ito.“Kyle, you should get some rest first because the trip is still long,” wika ko.“But I want to play first,” nakanguso nitong tugon.Napaka-cute talaga nito kapag nakanguso.Pinisil ko ang pisngi nito at nginitian. “Okay you can play now, but promise me after that you will sleep, okay?”Tuman
Gino’s POVNatapos na naman ang buong araw ko sa pagtatrabaho. Paglabas ko sa aking opisina, nadatnan ko pa si Rose sa kaniyang cubicle.“Oh Rose, ano ang ginagawa mo r’yan? Hindi ka pa ba uuwi? Anong oras na oh,” wika ko.“Ay sir kayo pala iyan. Uuwi na rin po n’yan, may hinahanap lang po ako sandali sa internet,” sagot nito habang tutok pa rin ang kaniyang mga mata sa monitor.Hindi na ako nagsalita at nagpunta ako sa likuran ng upuan niya para makita kung ano ang tinitingnan niya. Napangiti ako ng mga makita ko ito, mga gown pala ang tinitingnan niya.“Para saan naman iyang tinitingnan mo?” tanong ko.“Para ito sa nalalapit na founding anniversary ng company sir. Hindi naman puwedeng hindi maganda ang isuot ko, minsan lang ito mangyari sa buhay ko,” tugon ni Rose.“Sige maghanap ka ng maganda at ako na ang magbabayad.”Bigla itong napaharap sa akin. “Talaga sir? Kahit na iyong mamahalin pa ang kunin ko?”“Kahit iyong mamahalin pa,” nakangiti kong sabi.“Nakakahiya man sir, pero ma
Carla’s POVPangatlong araw na namin ngayon ng anak ko rito sa Pilipinas, at mukhang nagugustuhan na ni Kyle dito. Noong una at pangalawang araw kasi namin dito ay palagi niyang tinatanong kung bakit mainit daw, hindi kasi siya sanay sa ganong klima ng panahon kaya naman malaking pag-a-adjust talaga ang ginawa niya. Mabuti nga ngayon ay hindi na niya ito mas’yadong napapansin. Lumabas na ako sa kuwarto at bumaba para tingnan kung na saan na ang anak ko, pagdating ko sa sala nakita ko si Kyle na nakakalong kay daddy at nanunuod sila ng favorite cartoon nito.“Hi mommy, how’s your sleep?” tanong ni Kyle ng makita niya ako sa hagdanan.Lumapit ako rito at hinalikan siya sa noo. "Hello, baby. My sleep was great. I rest comfortably,” nakangiti kong tugon.“Anak mag-meryenda ka na sa kusina, may niluto si manang na carbonara kanina, ipainit mo na lang sa kaniya,” wika naman ni dad.“Sige po dad,” tugon ko. Kyle, have you eaten yet?” tanong ko naman sa anak ko.“Yes mommy, lolo and I ate t
Greg’s POVNarito ako sa mall ngayon at naglilibot-libot lang. Isa kasi ang company namin (MGC) ang major stockholder dito. Gusto ko lang makita kung paano ang pamamalakad meron dito. Gusto ko kasi in the near future ito hawakan ko at pangarap ko rin ang magpalakad ng ganito. Habang naglalakad-lakad ako, napadaan ako sa isang fast food chain, dito na lang sana ako bibili ng makakain ngunit parang may nahagip ang mata ko na pamilyar. Nang una ay natakot pa akong lapitan ito dahil baka namamalik mata lang ako. Naglakas loob akong lapitan ito at kalabitin. At hindi nga ako nagkamali si ate Carla nga ang nakita ko.“Ate Carla, ikaw ba ‘yan?” tanong ko.Napakunot ang noo ko nang nakatulala lang siya sa akin at parang nakakita siya ng multo.“G-greg? Ikaw na ba ‘yan?” tanong nito ng nakabalik ito sa pagkagulat.“Sabi na eh ikaw ‘yan ate Carla. Ako na nga ito si Greg ang kapatid ni Gino. Kumusta ka na?”“Okay naman ako. Ikaw kumusta ka na? Ang laki na ng pinagbago mo,” nakangiti nitong wik
Carla’s POVIt’s been two days since nakita ko si Greg sa mall, at sana hindi na muling masundan pa ang pagkikitang iyon. Nasa kuwarto ako ngayon at busy sa pagde-design ng isang suit sa aking tablet. Ang sabi ko sa sarili ko nang palipad kami pauwi rito sa Pinas ay ipapahinga ko muna ang sarili, ko ngunit hindi ko talaga mapigilan ang mga kamay ko sa pagde-design kahit na paunti-unti lang. Habang busy ako sa pagguhit, biglang nag-ring ang cellphone ko, at nang tingnan ko ito unregistered number, sinagot ko pa rin dahil baka importante.“Hello?” sagot ko sa tawag.“Hello, ate Carla? Si Greg ito,” tugon ng nasa kabilang linya.“Oh Greg, napatawag ka?”“Itatanong ko lang sana ate kung may free time ka ba? Gusto ka raw kasing ma-meet ng asawa ko,” masiglang wika nito.“Ah, eh bakit raw?” Nagtataka kong tanong.“Remember when we met at the mall, sabi ko may paparating na event ang asawa ko, and gusto ko sana ikaw ang magde-design ng susuotin namin,” tugon nito.“Ah ganoon ba. Puwede ako
Gino’s POVNarito kami ngayon ng buong angkan ko sa mansion nila lolo dahil nagpahanda raw ito ng dinner para sa aming lahat. Siguro ay pag-uusapan din namin ang nalalapit na founding anniversary ng kompanya.Nakaupo na kaming lahat sa may long dining table sa mansion. Narito ang dalawang kapatid ni dad at mga pamilya nito, present din kaming pamilya ni dad.“Since narito naman na kayong lahat, puwede na nating pag-usapan ang nalalapit na pagdiriwang ng ating kompanya,” pambabasag ni lolo sa katahimikan.“May kailangan pa bang ayusin sa program dad?” tanong ni tito Albert, kapatid ni dad.“No, no. Nothing to worry about. Naayos na lahat ni Gino ang mga dapat gawin para sa araw na iyon,” tugon ni lolo. “Gusto ko lang ipaalala sa inyo na malapit na iyon at gusto ko sana na naroon kayong lahat,” dagdag pa nito.“Of course dad, a-attend kami sa founding anniversary ng company. Puwede ba naman na mawala kami sa napaka-importante araw na iyon,” saad ng isa ko pang tito.“Nako, nagda-drama
Carla’s POVNasa kalagitnaan ako ngayon ng pagde-design ng mga damit na napili nila Greg para sa kanilang event habang nakaupo sa aking tabi ang aking anak.“Mommy can I ask you a question?” tanong ng anak ko.“Yes baby, what is it?” tugon ko.“What if my dad returns one day and wants to take me away from you, mom? How will you react?Napatigil ako sa aking ginagawa at napatingin sa kaniya. Hindi ko akalin na sa murang edad niya ay maiisip niya ang ganoon. Lumuhod ako sa kaniyang harapan at hinawakan ko ang magkabila niyang pisngi. “That will never happen, Kyle, my baby,” nakangiti kong wika.“But will you give me a chance if I ask to see my dad?” inosente nitong tanong ulit."Well, do you really want to see him?”Napatitig lang ito sa akin, at alam na alam ko na ang titig na iyon. Maybe he is longing for his dad. Ngunit paano ko naman sasabihin sa kaniya na hindi naman alam ng kaniyang ama na nagkaroon siya ng anak sa akin.“Maybe? Because you know Daniel, my playmate, his father al