Who Killed Me?
16
Share:
Report
Guia Jamero had everything a woman could ever dream of. She was happy and contented with her life. She has her ever-supportive parents, a stable job, caring friends, and a loving fiancé. She thought that everything is perfect not until the day when she was about to tie her knots with the man she loves. That day, everything in her life changed. Her dreamed fairytale turned out to be her worst nightmare. Unveiling the secrets from her past, how can a soul and a hopeless woman solve the mystery of her wedding day? Can she trust the people around her? Will she find the answer to her question, "Who killed me?"
View MoreLatest chapter
Who Killed Me? Chapter 16: Confused
WKM 16: Confused "Sunny." It was Matt. He's looking at me intently, but his expression immediately turned into a frown when he look pass through me. "Matt, anong ginagawa mo rito?" Naghihintay ako ng sagot niya, pero nakatuon lang ang atensyon niya sa likuran ko. Nagtatakakong sinundan ang tingin niya, at mas lalong kumunot ang noo ko nang malamang si Lydia pala ang tinititigan niya. What's with him? Instead of voicing out my thoughts, I just purposely cleared my throat to get his attention. "U-Uh, napadaan lang. M-magkasama ba kayo?" Lumingon ulit ako kay Lydia na abala pa rin sa pagkalkal ng bag niya. "Oo, pupunta kaming ospital. Dinala kasi roon ang–" "Pwede ba'ng samahan mo ako?" "Huh? Saan? Hindi ba pwedeng ikaw na lang? Importante kasi 'yung pupun–" "Please?" His pleading eyes cut me off. "Gusto kong samahan mo 'ko, Sunny." Nili
Who Killed Me? Chapter 15.2: Lydia Valencia
WKM 15.2: Lydia Valencia cont.Tulala kong tinitigan si Lydia na ngayon ay nag-iwas ng tingin at pasimpleng pinunasan ang luha sa mga mata niya. Anong pagkakamali ang nagawa niya sa 'kin? Tungkol ba 'to sa pagkakabaril sa 'kin? May kinalaman ba talaga siya sa mga nangyari?Gusto ko siyang tanungin pero hindi ko magawang ibuka ang bibig ko.'Is it you, Lydia?'"Pasensya ka na. Hindi ko talaga mapigilan ang luha ko kapag naalala ko siya." Ilang beses siyang suminghot pagkatapos ay tipid na ngumiti."A-anong kasalanan mo?" halos pabulong na tanong ko sa kaniya. I need her to spill the truth! I am dyingto know the truth!Pinanatili niya ang kaniyang ngiti bago yumuko."A grave mistake that I know she will never ever forgive..."Magtatanong pa sana ako nang biglang iniluwa ng pinto si Matt na halata ang pag-aalala sa kaniyang ekspresyon. “Sunny!” Dali-dali si
Who Killed Me? Chapter 15.1: Lydia Valencia
WKM 15.1: Lydia Valencia What Sunny whispered was very clear to my ears. Pero sino ang tinutukoy niya? Si Matt ba? Ito ba ang dahilan kung bakit siya umiiyak ngayon? Ramdam ko na naman ang awa sa kaniya. At some point, I realized that my situation is nothing compared to Sunny's life. Oo at maayos nga ang katawan at kalusugan niya pero para na rin siyang walang buhay. I always see her cry. She's in deep agony and I feel bad for her knowing that no one's there to comfort her. "Sunny, I may not know everything about you, but I think, letting go of all the things that are hurting you is the best thing to do," I mumbled then my hand automatically went up to her face. Pero sa sandaling lumapat ang kamay ko sa basang pisngi niya, naramdaman ko ang malakas na pwersang humihigop sa 'kin papasok sa katawan niya. "Shit!" "Hala! 'Yung babae nahimatay!" "Hoy, tulungan mo!" "Kawawa naman siya!" "Miss, miss! Ok
Who Killed Me? Chapter 14: Birthday Present
WKM 14: The PresentKinaumagahan, nagising ako at nalaman na wala ako sa katawan ni Sunny. She’s still lying on the bed, currently in deep sleep.Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin alam kung papaano ako nakakaalis sa katawan niya. Siguro kapag sobrang kailangan niyang bumalik sa sariling katawan? O may iba pang dahilan? Sa ngayon ay ang alam ko lang ay kung papaano ako makakabalik sa katawan niya. ‘Yun ay sa pamamagitan ng luha niya.I pause for a while when I noticed Sunny smiling in her sleep.“Are you happy, Sunny? Mukhang maganda ang panaginip mo ngayon, ah?”Though I know that I badly needed her body as an instrument to find justice, but I can’t be selfish. Siya pa rin ang mas may karapatan sa katawan niya kaya wala akong magagawa kung kailan niya gustong bumalik dito.“Just enjoy your day, Sunny. Sa ganitong anyo na lang muna ako magpapatuloy sa paghahanap ng hustisya,&
Who Killed Me? Chapter 13.2: Eliza Roxas
WKM 13.2: Eliza Roxas cont.“Actually, this business is my dream come true. Matagal ko nang gustong magtayo ng sariling boutique and when my opportunity came, I instantly grabbed it. Mahirap na, baka mawala pa.” She laughed little.Sumimsim ako ng kape sa hawak na tasa habang maiging nakikinig sa kaniya. She sounds enthusiastic while talking about her business. Wala naman talaga akong pakialam tungkol sa negosyo niya pero kailangan kong pagtiyagaan ang kadaldalan niya para makakuha ng impormasyon.Sumandal ako sa upuan pagkatapos kong ibaba sa mesa ang tasa.As what we have decided last time, nandito kami ngayon sa isang café para pag-usapan ang tungkol sa gusto kong disenyo sa dress na ipapagawa ko. I was just acting like I am paying my full attention while she’s showing me her sample designs earlier. Pasimple ko ring minamanmanan ang mga kilos niya.Eli has a huge hatred towards me. She cursed me to hell and
Who Killed Me? Chapter 13.1: Eliza Roxas
WKM 13.1: Eliza Roxas Hapon kinabukasan ay nagmadali akong umalis mula sa coffee shop na pinagtatrabahuan ko. Pagkababa ko sa jeep ay bahagya kong pinagpagan ang suot na pantalon. Last night, I searched about Eliza Roxas and I have found out that she now owns a boutique. Well, I'm not really surprised remembering how much she loves fashion designing. Tiningala ko ang karutala ng boutique na nasa harapan. 'Her Fit' Staring at the boutique's name, a scene from the past suddenly flashed on my mind. “Anong gusto mong gawin pagkanakatapos na tayo sa college, Guia?”Lumingon ako kay Eli na abala sa pagkain ng hawak niyang burger. Saglit akong napaisip ng isasagot ko. “Hmm, syempre maghahanap ng trabaho. Ang gusto nila Mama ay tumulong ako sa negosyo namin pero hindi ko naman forte ang mag-manage ng negosyo kaya maghahanap na lang ako ng ibang trabaho. Ikaw ba?”
Who Killed Me? Chapter 12: Injustice
WKM 12: InjusticeHuminga muna ako ng malalim bago pumara ng jeep patungo sa presinto.I need to see him. I want to know the truth by myself. And if possible, I want to talk to him. Gusto kong malaman at marinig sa mga bibig niya mismo na hindi siya ang may kagagawan ng pagkakabaril sa 'kin.I am holding on the little amount of hope and wishing that it wasn't him. It can't be him. Manong Arturo, please... hindi pupwedeng ikaw ‘yun.Nang makababa na ako sa jeep ay humugot ulit ako ng isang malalim na hininga at tinitigan ang gusali sa harap. Gamit ang mga nanginginig na tuhod ay dahan-dahan akong naglakad patungo sa police station. Pero hindi pa man ako nakakapasok ay namataan ko ang asawa ni Manong Arturo, si Manang Claring, na papalabas habang umiiyak. Kasama niya ang anak nila na si Rea habang inaalalayan ang nanay sa paglalakad. I also noticed the tear on her left cheek which she promptly wiped away.Huminto
Who Killed Me? Chapter 11: The Culprit
WKM 11: The Culprit With wide eyes, I gasped as I covered my mouth when I realized the possibility that maybe; it was her tears that brought me back to her body. Wala naman kasi akong maisip na dahilan! Ilang beses ko na siyang sinubukang hawakan pero hindi ko 'yun magawa-gawa. Pero noong akmang pupunasan ko na ang mga luha niya, tsaka ko lang naramdaman na parang may pwersang humihigop sa 'kin. And then suddenly, I'm here, inside her body! I was still in the state of shock when I heard the continuous knock on the door. "Ate Sunny? Nandiyan ka po ba?" That was Kiko’s voice. Agad kong tinungo ang pinto at dali-dali siyang pinagbuksan. "Kiko!" Hinila ko siya papasok at muling isinara ang pinto. "Mabuti at pumunta ka rito!" I said while trying to shove away my thoughts. Good thing that this kid is here. Maybe he can help me figure things out. Pansin ko ang unti-unting pagkunot ng noo niya habang tin
Who Killed Me? Chapter 10: Negative Emotions
WKM 10: Negative Emotions“Darius…”Dali-dali ulit akong bumaba para lapitan siya.What is he doing here? Paano siya nakarating dito? Does he know that I’m here?Ang daming katanungan ang gusto kong masagot niya pero sa kabila ng lahat ng ‘yun, nangingibabaw pa rin ang pangungulila ko sa kaniya.Ilang araw ko na nga ba siyang hindi nakikita?“Darius,” saad ko nang tuluyan na akong makalapit sa kaniya. But of course, he did not hear me. Ni hindi niya nga ramdam ang presensya ko. I attempted to touch his hand, but I failed. Kahit anong gawin ko, tumatagos lang ang kamay ko sa kaniya.“Please, kahit ngayon lang, hayaan Mo muna akong maramdaman niya…” I uttered in to the thin air, still hoping that he will notice my presence.Sinundan ko siya sa kung saan nang magsimula siyang maglakad. Tahimik lang siyang naglalakad at mukhang wala pa siya
Interesting books of the same period
