Sumakay na si Celeste sa kotse ni Warren. Hindi niya naman mapigilang hindi kabahan. Nawala nga sa isip niya kanina kung paano magalit si Idris. Ngunit hindi naman nito malalaman basta walang magsasabi sa kaniya.“Sa bahay na ba ninyo kita ihahatid?” tanong ni Warren.Tumango siya ng bahagya. “Oo, doon na lang.”“Nasaan ba si Idris? Hindi ka ba niya sinusundo sa tuwing uwian niyo na? Knowing that asshole, ayaw no'n na pinababayaan ka.”“L–Lalabas sana kami, kaso bigla siyang umalis, eh.”Magasalita pa sana si Warren, ngunit napigilan iyon nang biglang tumunog ang kaniyang cellphone. Nang tingnan niya ito, ay nakita niya ang contact name ni Idris. “Speaking of, Idris is calling me right now.”Kinonekta nito ang speaker sa kaniyang kotse kaya nang sagutin ito ni Warren ay rinig na rin ni Celeste ang boses ni Idris.“Hey, Dude. What's up?”“Warren, si Abuelo nasa emergency room, at narito ako. Can you please find Celeste? I can't contact her, at sabi sa bahay ay wala din siya doon.” hal
Hindi na napigilan pa ni Celeste ang sarili at nasampal niyang bigla si Idris. Hindi niya inakala ang sasabihin nitong masakit na salita. Normal ang magalit pero ang sabihan siyang malandi? Sino ito para sabihan siya ng gano'n?“Wala kang karapatang sabihan ako ng malandi, dahil in the first place hindi mo naman alam ang tunay na nangyari!” sambit niya kay Idris habang ang kaniyang luha ay nagbabadya.Hindi pa rin nawawala ang nakakuyom na kamo ni Idris. May gusto itong sabihin pero mas pinili nitong manahimik. Hindi niya alam ang tumatakbo sa isip nito, kaya nang pumasok ito sa loob ng kuwarto ni Abuelo ay umalis na lamang din si Celeste.“Sana ay tinanong niya man lang ako kung ano ang nararamdaman ko.” saad ni Celeste sa kaniyang sarili.Nang makita naman ni Warren ang tagpong ‘yon ay kaagad siyang napailing, dahil mukhang alam na nga ni Idris. Kaya nang pumasok si Idris ay tinapik niya ito sa balikat.“Kumalma ka muna, Idris.” wika niya rito.“You know that she's having a date?” w
|¦ Celeste ¦|“Huwag kang gagawa ng kapalpakan, Celeste. Bago ka pa lang kaya kailangan kitang sabihan dahil puro mayayamang lalaki ang mga kliyente natin ngayon!” paulit-ulit na paalala sa akin ni Madam Mirna. “Sasayaw ka lang, aakitin mo sila at wala kang ibang gagawin, kung sabihin man nilang maghubad ka. Huwag ka ring sasama sa kanila kung gusto ka nilang i-take out. Maliwanag ba, Celeste?”“O—Opo, naiintindihan ko.”Napatitig na lamang ako sa aking sarili habang nakatingin sa salamin. Halos kitang-kita na ang naseselang bahagi ng parte ng katawan ko sa ayos ng pananamit ko. Wala naman akong magagawa dahil kailangan ko ng pera para sa operasyon ni Mama.Mayroon siyang sakit sa puso, lumalaki ito at palala na ng palala kaya kailangan na niya ng heart transplant. Hindi ko na maatim pa na nakikita siyang nahihirapan dahil sa sakit niya. Kaya heto at tinanggap ko ang trabahong ʼto kahit pa kalahati ng pagkatao ko ang masisira.Ngayong gabi, isa ako sa mga babaeng binayaran para sumaya
Kinabukasan ay nagising ako na para bang umiikot pa ang paligid ko. Ramdam ko pa rin ang espiritu ng alak na nainom ko kagabi. And I feel a sore between my tights.Muling nagbalik sa akin ang mga nangyari kagabi.Pumasok kami sa isang hotel room. He invited me to drink. Hindi talaga ako umiinom, pero nilakasan ko na ang loob ko nang mga oras na ʼyon, para mawala rin ang takot ko. I need that money at wala na akong pakialam kung ano man ang mangyari pagtapos nito.When I get tipsy. Marami na siyang mga bagay na nai-kuwento na hindi ko na maalala pa. And he started touching my face, my neck going back to my lips. Hanggang sa dumapo ang mainit niyang labi sa akin.Nagulat ako at napasinghap. He starting trying to open my lips, nang mangyari ʼyon ay ipinasok niya ang dila niya sa loob upang abutin ang sa akin. The next thing I found, wala na kaming saplot and he show me his mànhood. Mahaba iyon, mataba, matigas, but I didnʼt even felt a fear that time ʼcause I feel something in my body th
••• 8 MONTHS LATER •••|¦ Celeste ¦|Himas-himas ko ang aking tiyan habang nakatingin sa malawak na taniman ng mga strawberries. Narito kami ngayon sa Baguio. Nagpagawa kami ng bahay dito upang maging tuluyan namin sa tuwing nais namin mamasyal. Ngayon ay dito namin napagpasyahan ni Mama na magdiwang ng kapaskuhan.“Isang buwan na lang at lalabas na ang baby mo, anak.” nakangiting sambit ni Mama nang tumabi ito sa akin.“Oo nga, Ma. Excited na akong makita siya.” tugon ko saka umakbay kay Mama.Bumalik sa alaala ko nang malaman kong buntis ako. Almost 3 months si Mama na nagpahinga sa hospital habang monitoring pa rin siya ng mga Doctor at nurse nang mga panahon na ʼyon. Iʼm not be able to contact the Doctor na siyang nag-opera kay Mama dahil nagpunta na raw ito sa ibang bansa.Lumipat kami ni Mama sa Manila dala ang perang natira mula sa lalaking nakasama ko nang gabi na ʼyon. Malaking palaisipan kay Mama kung saan ko nakuha ang pera, kinailangan kong magsinungaling dahil alam kong h
|¦ Celeste ¦|Nakarating naman kami kaagad ng anak ko sa SIG Medical Hospital. Mabuti na lang at hindi masyadong ma-traffic. Ang sabi ni Mama ay nasa second floor siya ng hospital kaya kaagad na kaming sumakay ng elevator.“Mommy, I want to pee.” magkadikit ang tuhod ni Stella nang makalabas na kami ng elevator.“Alright punta tayo sa comfort room.”Nahanap ko naman kaagad iyon at saka ko siya dinala papasok doon. Dalawang taon pa lang si Stella ay kaya na niyang asikasuhin ang sarili niya lalo na sa ganitong sitwasyon. Ayaw niya na ng ginagabayan ko siya, lalo na ngayong nag-aaral na siya dahil palagi niya sinasabi sa akin na big girl na siya.Kaya naman mag-isa itong pumasok sa cubicle habang ako ay naghihintay sa labas at inaayos ang buhok ko. Hindi ko masyadong pinansin ang babaeng kalalabas lamang mula rin sa isang cubicle kaya nang huminto ito sa harapan ko ay hindi ko ito masyadong nakilala.“Celeste? Ikaw ba ʼyan?!” pagalit nitong tanong.Nang matitigan ko ang mukha nito ay na
|¦ Idris ¦|Napaawang ang labi ko. “What do you mean by maybe? Bakit nasaan ba siya? Hindi mo pa ba siya nakikita?” nagtataka kong tanong.“Hindi ko pa siya nakikita kahit isang beses. Ang sabi ni Mommy, nasa gitna raw po ng dagat at nagbabantay doon para hindi magbungguan ang mga barko. Pero malapit na rin daw po siyang umuwi!” bakas sa boses ng bata ang pagka-excited.Napailing ako. Her mom is a liar! Ganoʼn ba talaga kahirap sabihin ang totoo? Buong childhood life ko ay puros kasinungalingan ang sinasabi sa akin ni Lolo at ni Daddy. Sinabi nilang umalis si Mom dahil sa trabaho, kahit ang totoo ay dahil ʼyon sa lalaki.“I guess your Mom is great.” sarkastik kong puna. “Great pretender and a liar. . .” bulong ko sa dulo.“Yes, she is! She raise me all along together with my Mommyla at Tita Jovy!”Napakunot ako ng noo. Para bang pamilyar sa akin ang pangalan na "Jovy", pero hindi ako sigurado kung saan ko ito narinig.“Idris! Sa wakas naman at— tangʼna, sino ʼyan anak mo?” kapwa kami n
|¦ Celeste ¦|Nang rumihistro sa aking alaala ang istura ng lalaking nasa harapan ko ay halos hindi ako makagalaw. Four years ago, kasama ko siya. He save me from that kind of work. He save my mother from the surgery and he also save my mother using that money he gave to me.Ganoʼn ba talaga kaliit ang mundo? Hindi ko na inakala pa na makikita ko pa siyang muli. At ang mas malala ay sa sitwasyon kung saan kasama ko ang anak ko.Sa sobrang mapaglaro ng tadhana ay pinagtagpo pa nito ang mag-ama ko.“Ano? Balak mo bang magpaliwanag from the past, now or is it another kind of lies of yours?” tanong nito na bakas sa boses ang galit.“H—Hindi ko alam kung ano ang sinasabi mo. G—Gusto ko lang na hindi malaman ni Mama at ng anak ko ang totoong nangyari four years ago. I know we had past, pero tapos na ʼyon at isang gabi lamang iyon.” pilit kong tugon upang makaalis na.Isang gabing hindi ko makalimutan hanggang ngayon. “At ang bunga nang gabi na ʼyon ay si Stella. Anak ko siya ʼdi ba?” tila n