|¦ Idris ¦|
Napaawang ang labi ko. “What do you mean by maybe? Bakit nasaan ba siya? Hindi mo pa ba siya nakikita?” nagtataka kong tanong.“Hindi ko pa siya nakikita kahit isang beses. Ang sabi ni Mommy, nasa gitna raw po ng dagat at nagbabantay doon para hindi magbungguan ang mga barko. Pero malapit na rin daw po siyang umuwi!” bakas sa boses ng bata ang pagka-excited.Napailing ako. Her mom is a liar! Ganoʼn ba talaga kahirap sabihin ang totoo? Buong childhood life ko ay puros kasinungalingan ang sinasabi sa akin ni Lolo at ni Daddy. Sinabi nilang umalis si Mom dahil sa trabaho, kahit ang totoo ay dahil ʼyon sa lalaki.“I guess your Mom is great.” sarkastik kong puna. “Great pretender and a liar. . .” bulong ko sa dulo.“Yes, she is! She raise me all along together with my Mommyla at Tita Jovy!”Napakunot ako ng noo. Para bang pamilyar sa akin ang pangalan na "Jovy", pero hindi ako sigurado kung saan ko ito narinig.“Idris! Sa wakas naman at— tangʼna, sino ʼyan anak mo?” kapwa kami napalingon sa kadarating lang na si Klinton.Mabilis kong tinakpan ang tainga ng bata at pinanlakihan ko ng mga mata ang siraulo kong kaibigan.“Ay, sorry, bad words!” sabay palo nito sa labi.Napailing na lamang ako. After so many years ay hindi pa rin ito nagbabago.“Pero seryoso, siya na ba ʼyung anak na hinahanap mo?”“What the hell are you talking about?” gulat kong tanong.“Just kidding!” natatawang turan ni Klinton na halos gusto ko na lamang itong batuhin ng kung anong mahawakan ko.Mukhang bibigyan pa ako nito ng problema.“Hello there, baby girl! How old are you?”“Hello po! 4 na po ako, at hindi ko po siya Daddy, pero ʼdi ba po magkamukha kami?” nakangiti namang tanong ng bata sa kaniya.Napasampal na lamang ako sa aking noo.“Wait. . . O—Oo nga! Magkamukha nga kayo! Thatʼs— thatʼs unbelievable.” biglang tumitig sa akin si Klinton. “Are you hiding your daughter, Idris Gonzalo?” naniningkit na ang mga mata ng mokong.Umiling ako. “No, hindi ko siya kilala. Ang sabi niya kasama niya ang Mommy niya, at nawala siya. Ikaw na ang mag-report sa front desk tutal ikaw naman ang nagpapatakbo ng hospital ngayon.”“Ako ang nagpapatakbo noon, but you are the big boss and since nandito ka na ikaw na ulit ang magma-manage nito. Magfa-file ako ng leave for five months vaccation.”“Five months? What the heck? Parang isang taon na ang pahinga na ʼyon, a?”“Ikakasal na ako, Bud.” seryoso na ang itsura nito.Umiling ako. “No. . . You are joking right? Thatʼs not your porte.”“No, Iʼm not! At huwag kang magugulat kung kanino dahil—”“Everyone listen, there is a missing child who is 4 years old, blue eyes, brown hair. Her name is Stella. If you see her you can bring her here to the front desk, her parents are here. Thank you.”Naramdaman ko ang paghawak ng bata sa aking kamay.“Puwede po bang ikaw ang maghatid sa akin? Para ma-meet mo po ang Mommy ko, pleaseee.” at nag beautiful eyes pa ito.Hindi ako mahilig sa bata, pero hindi ko na napigilan pa ang pisilin ang pisngi nito saka ko ito binuhat.“Alright, ihahatid kita sa Mommy mo, para makausap ko rin siya tungkol sa Daddy mong nasa gitna ng dagat.” napatingin ako kay Klinton na ngayon ay para bang hindi makapaniwala sa nakikita niya. “At ikaw, pagbalik ko mag-uusap tayo.” at tuluyan na akong lumabas ng opisina ko.“Mommyla!” sigaw ng batang buhat ko pagkarating namin sa front desk.Sakto naman na humarap ang matandang babae at kaagad ko itong nakilala. Ito ang pasyente ko kanina. Kung ganoʼn ay apo niya pala ang batang ʼto?Is it possible that the mother. . .“Naku, salamat Doctor Gonzalo at nakita niyo po ang apo ko! Sobrang dami na po naming utang na loob sa inyo!” naiiyak na sambit nito habang yakap ang batang babae.“Youʼre welcome, Mrs. Delgado. Sa katunayan ay siya po ang mismong pumasok sa opisina ko. Mabuti na lang at doon nagpunta at hindi sa ibang lugar na ikakapahamak niya.” tugon ko.“S—Stella? Stella, anak!” boses naman iyon ng isang babae mula sa aking likod at kaagad na tumakbo at yumakap din sa anak niya.So, sheʼs the mother. Ang sinungaling na nanay ng batang kawawa na ʼto.“Pinag-alala mo kami, anak. Kung saan-saan ka namin hinanap. Bakit bigla kang nawala? Tinakot mo ako. Akala ko kinuha ka na ng monster.” naiiyak pa rin na sambit ng nanay nito.Monster? Those monsters are not real. Damn it. Her lies need to stop.“Excuse me, Maʼam—”“Celeste, siya nga pala ang nakakita kay Luna. Siya rin ang Doctor na nag-opera sa akin at ang may-ari ng hospital na ito.” naputol naman ang sasabihin ko nang magsalita muli si Mrs. Delgado.Para bang slow motion na humarap sa akin ang babae at yumuko saka nagpasalamat. Ngunit hindi ko inaasahan kung sino ang babaeng nasa harap ko. Kitang-kita ko kung paano nanlaki ang mga mata nito nang makita ako. Napaawang ang labi nito at tila namutla.“I—Ikaw. . .” nauutal na sambit nito sa mahinang boses.“Celeste? Ano ang nangyari sa ʼyo? Abaʼy para kang nakakita ng multo.” nagtatakang tanong ni Mrs. Delgado.“Mommy! I met him! He looks like me! Is it possible that he is relatives of my father by any chance?”“Aba! Oo nga ʼno? Parehas kayong blue eyes!” nakangiti rin na komento ng Lola.Now I realize, whoʼs child it is. Damn it! Heʼs my daughter! A four years old, huh? Naalala kong muli ang gabing iyon. Ngayon napagtanto ko na ang lahat na ikinuwento sa akin ni Mrs. Delgado— na ang nag-iisa niyang anak ang siyang nagbayad sa operasyon na naganap four years ago.At ang perang binayad niya. . . ay galing rin mismo sa akin, kapalit ng isang gabi. But the old woman said, the money was from the government and good samaritan? What a great liar she is?“Stella said, his father is at the middle of the ocean? Nagbabantay daw ito sa dagat para hindi magbungguan ang mga barko? Tsk. Ano bang kalokohan ang pinagsasasabi mo sa bata?” hindi ko na napigilan pa ang magbitaw ng salitang hindi kaaya-aya.“Doctor. . . A—Ano pong ibig niyong sabihin?” naguguluhang tanong ni Mrs. Delgado at palipat-lipat ang tingin nito sa aming dalawa ng anak niya.“M—Ma, dalhin mo po muna si Stella sa kotse.” para bang pinipilit nitong makapagsalita ng maayos.“No, gusto kong marinig ng bata kung anong klaseng kuwento ang ginawa mo.”“Ma, sige na.” may diin na nitong pakiusap sa Ina.Pare-parehas lang talaga ang mga babae. Sinungaling, manggagamit, at mapagpanggap. Katulad ni Mom, ni Rachel, at ng babaeng nasa harapan ko ngayon. Tsk!|¦ Celeste ¦|Nang rumihistro sa aking alaala ang istura ng lalaking nasa harapan ko ay halos hindi ako makagalaw. Four years ago, kasama ko siya. He save me from that kind of work. He save my mother from the surgery and he also save my mother using that money he gave to me.Ganoʼn ba talaga kaliit ang mundo? Hindi ko na inakala pa na makikita ko pa siyang muli. At ang mas malala ay sa sitwasyon kung saan kasama ko ang anak ko.Sa sobrang mapaglaro ng tadhana ay pinagtagpo pa nito ang mag-ama ko.“Ano? Balak mo bang magpaliwanag from the past, now or is it another kind of lies of yours?” tanong nito na bakas sa boses ang galit.“H—Hindi ko alam kung ano ang sinasabi mo. G—Gusto ko lang na hindi malaman ni Mama at ng anak ko ang totoong nangyari four years ago. I know we had past, pero tapos na ʼyon at isang gabi lamang iyon.” pilit kong tugon upang makaalis na.Isang gabing hindi ko makalimutan hanggang ngayon. “At ang bunga nang gabi na ʼyon ay si Stella. Anak ko siya ʼdi ba?” tila n
“I—Iʼm here to surprise you. Hindi ka ba nasurpresa?” tanong ng lalaki na malawak na ngayon ang ngiti.Mabilis na inayos ni Celeste ang kaniyang sarili. Ang akala niya ay si Idris na ang dumating, iyon pala ay si Mateo ang bestfriend niya noong college. Kailangan nitong umuwi sa England noon upang ipagpatuloy ang business management na kurso, kaya sila nagkalayo.“L—Long time no see, Mateo. B—But we are in hurry. Kailangan na naming umalis.” inilabas na ni Celeste ang mga dalang maleta.Napakunot ng noo si Mateo. After so many years ay ngayon lamang ulit sila nagkita ni Celeste at ganito pa ang magiging reaction nito? Hindi niya inakalang ito lamang ang matatanggap niyang tugon dito.“Mommy, saan po ba tayo pupunta?”Kapwa napatingin si Celeste at Mateo sa batang nagsalita. Mateo is in shock. He literally dropped his jaw. “M—Mommy? May. . . May anak ka na pala? Wow.” hindi makapaniwala si Mateo sa nalaman at nakikita.“Who is he, Mom?” kunot-noong tanong ni Stella.“Heʼs name is Mateo
Itʼs Idris big day at Gonzaloʼs Empire. Ngayon araw siya ipapakilala bilang susunod na President CEO of their company. Hindi pa siya maaaring umupo kaagad dahil pinipigilan iyon ng Lolo niya kahit pa napatunayan na niya ang sarili niya sa pamamahala ng company nila sa England.Pagkapasok niya pa lamang sa building ay kaniya-kaniya na nagsiyukuan ang mga empleyado. Kilala na siya noon pa, pero bilang anak lamang ng Daddy niya. Salubong ang kaniyang kilay at hindi niya man lang tinapunan ng tingin kahit ang ilang empleyado nila. Ramdam na ramdam ng mga tao roon ang kaniyang mabigat at nakakatakot na presensya.Sumakay siya sa VIP elevator ng mag-isa, dahil para lamang iyon sa mga may matataas na katungkulan sa kanilang kompanya. Tiningnan niya ang oras sa kaniyang wrist watch. Heʼs five minutes early, gaya ng gusto ng Lolo niya.Nang makalabas siya ay kaagad siyang ineskortan ng dalawa niyang tauhan at ang secretary ng Daddy niya. Bago pa siya makalapit sa conference room, ay kaagad na
“So whatʼs the reason why youʼre hiding? May malaki ba kayong problema, Celeste?” kibit balikat na tanong ni Mateo kay Celeste. Kasalukuyan silang nasa veranda ng second floor ng bahay kung saan sila pinatuloy ni Mateo. Sa totoo lang ay masyadong malaki ang bahay na tinutuluyan nila ngayon lalo paʼt apat lang naman sila. But they are thankful to Mateo.Napayuko si Celeste, at kaagad din na nag-angat ng tingin sa langit kung saan napupuno ng mga bituin. Napabuntong hininga siya bago ngumiti ng bahagya. Muli siyabg humarap kay Mateo.“Alam mo kasi Mateo, noong umalis ka at noong mamatay si Papa, naubos kami. W—Walang natira sa amin ni Mama kung hindi ang isa't-isa. We move in Valencia, and we found out that Mama had a heart desease. Iʼm broke, we broke.” hindi na namalayan pa ni Celeste ang mapaluha. “H—Hindi ko alam ang gagawin ko.” halos hindi na siya makapagsalita pa sa sobrang bigat ng alaalang dala niya.Hindi naman mapigilan ni Mateo ang hindi mapakuyom ng kamao. Kung hindi siya u
“Mukhang tamang-tama lang din talaga ang dating ko.” mahiwaga at tila galit na sambit ng boses lalaki.Ang lahat ay napatingin sa kapapasok lamang na si Idris. Habang nasa meeting siya kanina ay nakatanggap siya ng tawag mula sa kaniyang pinsan. Nang marinig niya ang pangalan ng babaeng hinahanap niya ay kaagad niyang ipinatigil ang meeting.“Idris. . .” naisambit ni Celeste ang pangalan ng binata habang halata ang pagkagulat sa kaniyang mga mata.“Daddy! Daddy! Daddy!” paulit-ulit na sambit ng anak niya. Bigla ay kumawala sa kaniyang bisig si Stella.Gulat si Mateo sa mas malaking rebelasyon dahil kilala niya si Idris Gonzalo.Natulala naman at nagulat muli si Celeste dahil sa sinambit ng kaniyang anak. Naguguluhan si Celeste sa kung paano nito nalaman na ito ang Daddy niya. Bukod sa kaniya, kay Jovy, at kay Mateo, wala ng iba pa ang nakakaalam.Mabilis napaangat ng tingin si Celeste sa Doctor at naalala niyang bago pa mag umpisa ang session kanina ay may tinawagan na ito, ganoʼn din
|¦ Celeste ¦|Hindi ako mapalagay sa aking inuupuan habang hinihintay dumating ang sinasabing Lolo ni Idris. Nalaman kong alam na ng kaniyang buong angkan na mayroon na siyang anak. Hindi ko akalain na ganoon pala ito kayaman– na halos ang buong mundo ay sinasakop ng kanilang negosyo base sa nakalap kong information.Napatingin ako kay Idris na ngayon ay kalong-kalong sa kaniyang kandungan si Stella. Ayaw nitong humiwalay sa kaniyang Daddy na animoʼy tatakasan. Pakiramdan ko tuloy ay sobra kong naging masamang ina, dahil ipinagkait ko sa kaniya ang katotohanan.Isang matanda ang nakasakay sa wheel chair habang tulak-tulak iyon ng isa pang lalaki na halos kamukha ni Idris liban sa mas matanda na ito. At nasisiguro kong ito ang Daddy niya.“Siya na ba ang aking apo? Ako ito ang great grandfather mo!” bakas sa boses ng matanda ang sigla.Tumayo si Idris at hinawakan ang kamay ni Stella. “Siya na nga, Lolo. Meet my beautiful daughter, Stella. Stella, this is your great grandpa.”Naglakad n
|¦ Idris ¦|“S—Sir Idris?”Nagulat ako at napaangat ng tingin nang maramdaman ko ang paghawak sa akin sa balikat. Nakatingin lamang ako ngayon kay Cyrus habang nagpe-presenta ito ng new plan for the new hotels.Hindi ako nakapagsalita kaagad, at napatingin pa ako sa mga kasama namin sa meeting. Kanina pa pala ako nito tinatawag pero hindi ko kaagad narinig. This past few weeks ay palagi akong wala sa sarili and this is all because of that woman— Celeste.Napagpasyahan ko na lamang na putulin ang meeting at ituloy na lang kinabukasan. Nang mabasa ko ang text ni Klinton ay ipinakansela ko na lamang din ang mga meetings na mayroon ako. Sigurado rin naman ako hindi ako makakapag-focus.Why not to join them, right?Malakas na musika ang sumalubong sa akin sa mismong club kung saan kami laging nagkikita noong college kami. This club is amazing and always bring you an enchanted and amazing night. Nararapat lang talaga ang pangalan nitong Enchanted Premium.Dumiretso ako sa DIKW– silent the le
“Who do you want me to be?” nang-aakit na tanong ng babaeng stripper sa akin habang nakahiga ako.Mabilis lang kaming nakapagtungo sa VIP room. Sheʼs now taking off her lingerie. Napangisi ako nang makita kong nakatitig ito sa pagitan ng hita ko habang nakakagat sa kaniyang labi.“What are you? A cosplayer?” tanong ko.Lumapit ito sa akin at tinanggal ang suot kong necktie. Hinayaan ko lamang itong gawin ang gusto niyang gawin sa akin. Hanggang sa matanggal nito ang butones ng polo-shirt ako.Hinalikan ako nito sa aking díbdib pababa sa aking pusod hanggang maarok nito ang aking pagkalalaki na ngayo ay handang-handa na. Napaangat ako ng ulo nang hawakan nito ang alaga ko saka dinuraan.“Hmm. You can tell me who do you want me to be. Whoʼs your fantasy?” tanong muli nito.Habang nakapikit ako ay sumilay sa aking imahinasyon ang itsura ni Celeste— ang maganda nitong mukha, ang sexy nitong katawan. Ang inangkin ko nang gabi na ʼyon.“I want you to be her. Celeste is her name. Ughhh fuck!