“Lokaret ka! Kinabahan kami sa ‘yo! Akala namin talagang wala ng pag-asa kagabi noong hindi ka na nakapag reply pa!” tila OA na reaction ni Sammy habang may pahampas pa sa braso ni Celeste.“True! Pinapakaba mo kami, ‘teh! Ano bang nangyari kase?” dagdag pa ni Beyonce.Kasalukuyan silang nasa labas ng university at kapwa hinihintay ang isa't-isa. Maaga pa naman kaya napagdesisyonan nilang magkita-kita muna para malaman ang bawat task na naka assign sa bawat miyembro.Napakamot naman si Celeste sa kaniyang batok sabay inayos ang buhok mula sa kaniyang tainga.“Hindi kayo maniniwala sa sasabihin ko, pero gusto ko pa rin sabihin sa inyo.” tila nahihiyang sambit naman ni Celeste.Nagkatinginan si Sammy at Beyonce. Kilala nila si Celeste sa tuwing umaakto ng ganito. She's like a teen ager kapag kinikilig.“Uy, chika minute! Ano ‘yan?!” tila kinikilig na tanong ni Sammy.“Ano, nag yugyugan na ba kayo ni Doc Idris? Ugh!” tila nang aasar naman na sambit ni Beyonce.Namula naman kaagad ang pis
Nauna na si Idris sa kotse. At walang mapaglagyan ang saya niya. Pakiramdam niya ay talagang makaka-score na siya ngayon kay Celeste.It's been a month for Pete's sake! Ang tagal tagal na niyang nagtitimpi para lang kay Celeste. He even declined his friends invitation sa bar nitong mga huling linggo.Panaya ang tingin niya sa kaniyang relo, pero hindi pa rin dumarating si Celeste. He evem check his phone kung may message ba ito, pero wala naman. Naiinip na siya at gusto na niyang bumaba.Nang saktong tanggalin niya ang seatbelt ay saka naman may tumawag sa kaniyang cellphone. He thought it was Celeste, but no. His father was calling him.Nagtaka siya dahil hindi naman ito basta-basta tumatawag sa kaniya. Kaya kaagad niya na lamang sinagot ang tawag.“Hello, Dad? Is everything alright?”“Idris! Magpunta ka ngayon dito sa hospital mo. Isinugod dito ngayon ang Lolo mo!” his voice was full of fear at pag-aalala.“What? Why? What happened?”“It's a heart attack! Come here now!”Ibinaba na
|¦ Celeste ¦|“Huwag kang gagawa ng kapalpakan, Celeste. Bago ka pa lang kaya kailangan kitang sabihan dahil puro mayayamang lalaki ang mga kliyente natin ngayon!” paulit-ulit na paalala sa akin ni Madam Mirna. “Sasayaw ka lang, aakitin mo sila at wala kang ibang gagawin, kung sabihin man nilang maghubad ka. Huwag ka ring sasama sa kanila kung gusto ka nilang i-take out. Maliwanag ba, Celeste?”“O—Opo, naiintindihan ko.”Napatitig na lamang ako sa aking sarili habang nakatingin sa salamin. Halos kitang-kita na ang naseselang bahagi ng parte ng katawan ko sa ayos ng pananamit ko. Wala naman akong magagawa dahil kailangan ko ng pera para sa operasyon ni Mama.Mayroon siyang sakit sa puso, lumalaki ito at palala na ng palala kaya kailangan na niya ng heart transplant. Hindi ko na maatim pa na nakikita siyang nahihirapan dahil sa sakit niya. Kaya heto at tinanggap ko ang trabahong ʼto kahit pa kalahati ng pagkatao ko ang masisira.Ngayong gabi, isa ako sa mga babaeng binayaran para sumaya
Kinabukasan ay nagising ako na para bang umiikot pa ang paligid ko. Ramdam ko pa rin ang espiritu ng alak na nainom ko kagabi. And I feel a sore between my tights.Muling nagbalik sa akin ang mga nangyari kagabi.Pumasok kami sa isang hotel room. He invited me to drink. Hindi talaga ako umiinom, pero nilakasan ko na ang loob ko nang mga oras na ʼyon, para mawala rin ang takot ko. I need that money at wala na akong pakialam kung ano man ang mangyari pagtapos nito.When I get tipsy. Marami na siyang mga bagay na nai-kuwento na hindi ko na maalala pa. And he started touching my face, my neck going back to my lips. Hanggang sa dumapo ang mainit niyang labi sa akin.Nagulat ako at napasinghap. He starting trying to open my lips, nang mangyari ʼyon ay ipinasok niya ang dila niya sa loob upang abutin ang sa akin. The next thing I found, wala na kaming saplot and he show me his mànhood. Mahaba iyon, mataba, matigas, but I didnʼt even felt a fear that time ʼcause I feel something in my body th
••• 8 MONTHS LATER •••|¦ Celeste ¦|Himas-himas ko ang aking tiyan habang nakatingin sa malawak na taniman ng mga strawberries. Narito kami ngayon sa Baguio. Nagpagawa kami ng bahay dito upang maging tuluyan namin sa tuwing nais namin mamasyal. Ngayon ay dito namin napagpasyahan ni Mama na magdiwang ng kapaskuhan.“Isang buwan na lang at lalabas na ang baby mo, anak.” nakangiting sambit ni Mama nang tumabi ito sa akin.“Oo nga, Ma. Excited na akong makita siya.” tugon ko saka umakbay kay Mama.Bumalik sa alaala ko nang malaman kong buntis ako. Almost 3 months si Mama na nagpahinga sa hospital habang monitoring pa rin siya ng mga Doctor at nurse nang mga panahon na ʼyon. Iʼm not be able to contact the Doctor na siyang nag-opera kay Mama dahil nagpunta na raw ito sa ibang bansa.Lumipat kami ni Mama sa Manila dala ang perang natira mula sa lalaking nakasama ko nang gabi na ʼyon. Malaking palaisipan kay Mama kung saan ko nakuha ang pera, kinailangan kong magsinungaling dahil alam kong h
|¦ Celeste ¦|Nakarating naman kami kaagad ng anak ko sa SIG Medical Hospital. Mabuti na lang at hindi masyadong ma-traffic. Ang sabi ni Mama ay nasa second floor siya ng hospital kaya kaagad na kaming sumakay ng elevator.“Mommy, I want to pee.” magkadikit ang tuhod ni Stella nang makalabas na kami ng elevator.“Alright punta tayo sa comfort room.”Nahanap ko naman kaagad iyon at saka ko siya dinala papasok doon. Dalawang taon pa lang si Stella ay kaya na niyang asikasuhin ang sarili niya lalo na sa ganitong sitwasyon. Ayaw niya na ng ginagabayan ko siya, lalo na ngayong nag-aaral na siya dahil palagi niya sinasabi sa akin na big girl na siya.Kaya naman mag-isa itong pumasok sa cubicle habang ako ay naghihintay sa labas at inaayos ang buhok ko. Hindi ko masyadong pinansin ang babaeng kalalabas lamang mula rin sa isang cubicle kaya nang huminto ito sa harapan ko ay hindi ko ito masyadong nakilala.“Celeste? Ikaw ba ʼyan?!” pagalit nitong tanong.Nang matitigan ko ang mukha nito ay na
|¦ Idris ¦|Napaawang ang labi ko. “What do you mean by maybe? Bakit nasaan ba siya? Hindi mo pa ba siya nakikita?” nagtataka kong tanong.“Hindi ko pa siya nakikita kahit isang beses. Ang sabi ni Mommy, nasa gitna raw po ng dagat at nagbabantay doon para hindi magbungguan ang mga barko. Pero malapit na rin daw po siyang umuwi!” bakas sa boses ng bata ang pagka-excited.Napailing ako. Her mom is a liar! Ganoʼn ba talaga kahirap sabihin ang totoo? Buong childhood life ko ay puros kasinungalingan ang sinasabi sa akin ni Lolo at ni Daddy. Sinabi nilang umalis si Mom dahil sa trabaho, kahit ang totoo ay dahil ʼyon sa lalaki.“I guess your Mom is great.” sarkastik kong puna. “Great pretender and a liar. . .” bulong ko sa dulo.“Yes, she is! She raise me all along together with my Mommyla at Tita Jovy!”Napakunot ako ng noo. Para bang pamilyar sa akin ang pangalan na "Jovy", pero hindi ako sigurado kung saan ko ito narinig.“Idris! Sa wakas naman at— tangʼna, sino ʼyan anak mo?” kapwa kami n
|¦ Celeste ¦|Nang rumihistro sa aking alaala ang istura ng lalaking nasa harapan ko ay halos hindi ako makagalaw. Four years ago, kasama ko siya. He save me from that kind of work. He save my mother from the surgery and he also save my mother using that money he gave to me.Ganoʼn ba talaga kaliit ang mundo? Hindi ko na inakala pa na makikita ko pa siyang muli. At ang mas malala ay sa sitwasyon kung saan kasama ko ang anak ko.Sa sobrang mapaglaro ng tadhana ay pinagtagpo pa nito ang mag-ama ko.“Ano? Balak mo bang magpaliwanag from the past, now or is it another kind of lies of yours?” tanong nito na bakas sa boses ang galit.“H—Hindi ko alam kung ano ang sinasabi mo. G—Gusto ko lang na hindi malaman ni Mama at ng anak ko ang totoong nangyari four years ago. I know we had past, pero tapos na ʼyon at isang gabi lamang iyon.” pilit kong tugon upang makaalis na.Isang gabing hindi ko makalimutan hanggang ngayon. “At ang bunga nang gabi na ʼyon ay si Stella. Anak ko siya ʼdi ba?” tila n