Kabanata 3

NASA GROCERY ako kasama ng aking manager na si Ethan para bumili ng pagkain at iba pang kailangan ko sa bahay, naubusan na kasi ako ng stocks noong nakaraang araw pa at ngayon lang ako lumabas ng bahay.

"Are you feeding a monster?" Crossed arms na tanong ni Ethan, ang mata ay nasa cart na tulak-tulak ko. Tumawa ako at nailing. Umapaw na kasi ang cart na dala namin sa dami ng pagkain na nilagay ko. 

"Just let me eat what I want, Ethan. Remember? I'm pregnant." Kinindatan ko siya at nanguna sa paglalakad patungo sa fruit station. Kumuha ako ng napakaraming apples sa station at agad naman akong sinita ng manager.

"Oh, God! Are you going to kill yourself? That's too much apples Tilaine," saway nito sa akin at kinuha ang mga apples sa cart at binalik.

"But Ethan! I've read an article. It says eating three apples a day when pregnant will help me control my weight gain, it will prevent birth defects in my unborn baby too."

Umikot ang mata ng manager ko. "Fine. Just three apples per day okay? Sweetcake apples are acidic and consuming too much of it can damage your teeth." Hindi ko mapigilan ang sumimangot. Alam ko naman para sa akin at sa baby ang mga bilin ni Ethan, pero kasi, ang sarap talaga ng apple!

"Okay, fine. Three apples a day—" Natigilan ako sa pagsasalita nang bigla na lang humilab ang tiyan. "Oh,my God!"

"What's the matter?" worried na tanong ni Ethan na agad akong inalalayan nang mahulog ang hawak kong mansanas. Bahagya akong gumewang sa kinatatayuan.

"Are you hurt or something—Aw!" sigaw na d***g ng manager nang pigain ko ang kamay nito dahil sa sakit na nararamdaman ko.

"Oh sh*t!" mura ko at bumaba ang tingin sa mga paa. "Ethan! My f*cking water breaks!" nataranta na sigaw ko sa manager. Pumutok na ang panubigan ko? Pero masyado pang maaga! Next month pa dapat lalabas ang baby niya—oh f*ck!

***

"HOW ARE you feeling sweetcake?" tanong ni Ethan nang magising ako pagkatapos ng mahabang oras ng aking delivery. I felt so weak and drained, ang sakit pa ng parting iyon ng katawan niya dahil sa kakaere. Lintik kasi, bakit ang sarap kapag pinapasok ang sperm pero ang sakit ilabas ng bata!

"I'm f*cking soar," himutok ko na tinawanan lang ni Ethan. Sumimangot ako. Kapag talaga magkita ulit kami ni Wregan bubugbugin ko ang walang hiyang lalaki!! Ang sakit pa lang manganak, feeling ko napunit ng husto ang pagkababae ko. Tuwing iire ako pakiramdam ko tatalsik ang butil ng pagkababae ko sa wall ng delivery room!

"Do you want to see your baby?" tanong ni Ethan pagkalipas ng ilang sandali.

"Can I?" Nginitian ako ng manager at tumango.

"Of course." Tumayo ito mula sa silya na kinauupuan sa gilid ng kama ko. "I'll tell the nurse, wait here." Umikot ang mata ko sa sinabi niya. As if naman makakaalis ako sa hospital bed. Tsk!

Habang hinihintay na bumalik ang manager, pilit na inupo ko ang sarili at sumandal sa headboard ng kama. Inabot ko ang remote sa side table at binuksan ang TV. I was watching the news when suddenly a familiar face of a man flashes on the TV screen. Nakatuon ang tingin ko sa mukha ng lalaki na matagal ko ng hindi nakikita. Sinasagot nito ang tanong ng mga reporters. Mukhang katatapos lang ng isang clothing event at kasali marahil ito sa mga modelo na rumampa.

"Are you single?" Naabutan kong tanong ng reporter dito. Tumawa lang si Wregan at 'di sinagot ang tanong. "So, you're single? Is it true that you still had feelings for your ex-girlfriend?" maintriga nitong tanong sa lalaki.

"I don't know, you tell me," walang kwentang sagot nito sa reporter at tumawa na naman. Napailing ako. Hindi pa rin talaga nagbabago. Wala pa rin sense kausap at 'di marunong magseryoso. Ang dami kong napanood na interview niya sa taong lang na ito, at puro kalokohan ang mga sinasabi niya. Iba sa Wregan Leath na nakilala at nakasama ko ng gabing iyon.

"So the rumor is true, you're still—"

"Tell me, have you ever love someone and lost that someone?" bigla ay tanong nito sa reporter. 'Di ito nakasagot sa tanong ni Wregan dahil sa pagkabigla. "We should be together now, but I lost her the day I let her go—" Pinatay ko ang TV at sarkastikong natawa. Hindi pa rin pala naka-move on ang lalaking iyong sa ex-girlfriend niya.

"Tch. Ano na lang kaya ang reaction mo kapag nalaman mong may anak na tayong stupido ka?" Napailing ako sa sariling tanong. As if naman may balak akong sabihin kay Wregan na siya ang tatay ng baby ko!

Bumalik ng silid ang manager ko kasama ng nurse at ang baby ko. Ibinigay agad sa akin ang anak ko at hindi ko napigilan ang mapaiyak nang makita kung gaano siya kaliit. Maingat ko itong h******n at hinalikan sa ulo. Gosh! I was so happy. Feeling ko sasabog ang puso ko sa tuwa dahil sa wakas ay nakita at nahawakan ko na sa mga kamay ang sanggol na ilang buwan kong dinala sa sinapupunan ko.

"Have you thought of a name already?" tanong ni Ethan na sa aming mag-ina ang paningin. "You never told me who got you pregnant, but I could clearly see that your son's father is freaking handsome, sweetcake." Natawa ako sa sinabi ng manager. Oo, freaking handsome nga talaga ang stupido na iyon, pero sorry na lang dahil aangkinin ko ng mag-isa ang batang ito.

Itinuon ko ang tingin sa aking anak. Natawa ako at napailing. Pambihira! Ako ang nagdala ng ilang buwan at naghirap umire, pero wala man lang nakuhang feature ko ang aking anak, carbon copy talaga ito ni Wregan! Ayos lang, ibig sabihin ay lalaking makisig at napaka gwapo ng anak ko, thanks to Wregan's sperm.

"So, have you thought of a name?" tanong muli ni Ethan. Binalik ko ang tingin sa manager.

"Wred as in W. R. E. D," sagot ko sa manager at matamis na ngumiti. Wala man akong balak ipakilala ang anak ko sa ama nito gusto ko pa rin na may connection si Wred sa ama niya kahit sa spelling man lang ng pangalan.

SIX MONTHS LATER . . . .

I'm in the middle of breast feeding Wred when my phone rang. Tinawag ko agad si Ethan na nagluluto ng tanghalian sa kitchen. Tumalima naman agad ito nang utusan ko na kunin ang cellphone ko sa loob ng kwarto. Si Manager Ethan ang kasama ko ngayon dahil day off ng nanny ni Baby Wred.

"Who's calling?" I muttered.

"Your dad!" He muttered back.

"F*ck!" Kinahaban agad ako. Mabilis na inagaw sa kamay ng manager ang phone. Why's my dad calling?

"H-hello dad?" Napalunok ako nang malaki nang kumustahin ni daddy ang kalagayan ko. "I'm doing good. Bakit kayo na patawag? May nangyari ba sa bahay?"

"No. We're all fine. Tumawag lang ako para ipaalala ang death anniversary ng Lolo Klimt mo." Hala! Sa sobrang busy ko sa pagiging ina nakalimutan ko na ang tungkol sa death anniversary ng lolo ko!

"I-I'm sorry daddy. Ang totoo nakalimutan ko ang tungkol sa bagay na iyan, ngayong month nga pala ang death anniversary ni lolo."

"It's fine. Just be here before his death anniversary," mahinahon na sabi daddy.

"Po? But I can't leave New York now. Ang dami ko pang trabaho—"

"I don't care. I want you here, Tilaine. I'll talk to your manager so he can book you a flight back here," mariin na sabi niya at binabaan ako. Sh*t, nagalit ko pa yata ang daddy, pero paano to? Hindi pwedeng iwan ko dito ang anak ko! Ano ang gagawin ko? Hindi ko rin pwedeng isama si Wred sa family gathering!

"What did he said?" curious na tanong ni Ethan matapos kong ilapag sa center table ang cellphone. Nag-angat ako ng tingin sa lalaki at naiiyak na kinagat ang labi. "Oh, my God! Did he find out about the baby?"

Sunod-sunod na akong umiling bago nagsalita, "he wants me to go home for my grandfather's death anniversary. Ethan, I don't know what to do! I can't leave my son here, but I can't bring him with me either." Magkakagulo oras na lumantad sa pamilya ko ang tungkol kay Baby Wred.

"I have an idea," sabi ni Ethan at lumuhod sa harap ko. "Introduce Wred to his father and let him take care of him; I'm sure Wregan wouldn't mind babysitting his son. Also, if Wred is nearby, you can easily visit him."

Umawang ang labi ko. "How did you know that Wregan is the father?"

Nagkibit ng balikat si Ethan. "Well, I caught you staring at this magazine with him as a cover plus—" Bumaba ang tingin nito sa baby na karga ko. "Wred got his father's looks. Sorry to tell this but his Wregan Leath's carbon copy, sweetcake."