2 TBHW 44
"Sorry, I'm late. I had to sort things out with my husband before picking you up," agad na sambit ng nanay ni Dylan matapos kong sumakay sa kotse niya.Matipid ko siyang nginitian kahit na ilang minuto rin akong naghintay sa kaniya. Akala ko nga ay hindi na siya darating pa kaya't laking gulat ko nang may tumigil na sasakyan sa aking harapan. Nagmamadali naman akong sumakay nang tawagin niya ako dahil baka may makakita pa sa aming dalawa."Ayos lang po. Ako nga po ang dapat na magpasalamat dahil nag-abala pa po kayo na samahan ako."Laking gulat ko nang marahan niyang tapikin ang aking palad. Taka ko siyang tiningnan at agad namang bumungad sa akin ang matipid niyang ngiti."Alam ko na hindi ko dapat 'to ginagawa pero may iba talaga akong kutob sa nagpakilalang Kaia. Yes, she really acts like Kaia pero... may iba talaga. I couldn't point it out but my gut tells me that there's something wrong with her," saad niya."P-Pe“So, kailan ang kasal?”Dylan stopped laughing upon hearing his mother’s question. Marahan siyang nag-angat ng tingin nang mapagtantong kanina pa pala nakatingin ang ina sa kaniya. A small smile crept on his lips before he snaked his arm around his girlfriend’s waist. “We’re just waiting for the right time, Ma,” he answered softly.Agad namang nagtagpo ang kilay ng kaniyang ina matapos marinig ang sinabi niya. “Hindi na kayo bata niyang si Brielle, anak. Ano pa ba ang hinihintay niyo—““Don’t force our son, Layla.” Naputol ang sasabihin ng ina niya nang magsalita ang kaniyang ama kaya’t hindi mapigilang mapangiti ni Dylan. “Kaya nang magdesisyon ni Dylan para sa sarili niya. Malaki na ‘yan. At saka isa pa, hindi naman nagmamadali si Brielle. Right, Brielle?”Dahil sa tanong ng ama ay nabaling ang atensiyon ni Dylan sa kasintahan. He looked at her while waiting for her answer. His girlfriend, Brielle Clarkson, also looked at him. Hindi nakatakas sa mga mata niya ang pasimpleng pagsiman
“Lieutenant, hinahanap ka kanina noong anak ni Senator.”Dylan was pulled out of his own reverie upon hearing his co-worker’s voice. Nag-angat siya ng tingin dito at taka itong tiningnan. “Nasaan? Bakit daw?” he asked curiously.Mula nang mahawakan niya ang kaso ng senador na si Senator Clemente, kahit minsan ay hindi bumisita ang anak nito sa presinto kaya’t laking pagtataka ni Dylan nang marinig ang balitang hinanapap siya ng anak ng senador.Sergeant Estrella lifted his shoulder in a half shrug. “Naabutan niya rito si Attorney Fontanilla kaya nag-usap silang dalawa sa labas. Hindi ko alam kung saan sila nagpunta pero kaaalis lang,” he answered, making Dylan nod his head in return.“Susunod ako. Tatawagan ko lang si Attorney,” he remarked, pertaining to his uncle, Attorney Damon Fontanilla. “Tawagan niyo na lamang ako kung kailangan. Dumalaw ba ‘yong anak ni Senator Clemente sa tatay niya o. . .”“Hindi, Lieutenant, e. Basta hinahanap ka sa amin tapos sakto namang dumating si Attorn
“Anong klaseng mukha ‘yan, Kuya Dylan? Habag na habag?”Mas lalong napasimangot si Dylan matapos marinig ang sinabi ng pinsan. Iverson sat beside him and offered him a glass of wine. Wala siya sa sariling napailing bago tinanggap iyon.“Anong kailangan mo?” he asked as he took a sip.Iverson let out a soft chuckle. “May kailangan agad porque lumapit? Grabe ka sa akin, Kuya Dylan,” naiiling na sambit nito.He scoffed. “Bakit ka nga sabi lumapit?”“Sabi nina Ate Danielle at Ate Maurice, lumapit daw ako sa ‘yo, e. Mukhang kailangan mo raw ng kausap. Para ka kasing pinagsakluban ng langit at lupa riyan sa tayo mo,” kaswal na saad nito.Muling napailing si Dylan dahil sa sinabi ni Iverson. Those girls, he thought. “Mukha bang kailangan ko ng kausap?” he asked and let out a bitter laugh.“Kanina ka pa mag-isa riyan, e. Kanina ka pa rin mukhang ng problemado. Bakit? Sa kaso ba? Roon kay Senator Clemente?” Iverson asked and yawned. “Sus, alam ko na, ano ka ba? Pati si Dad, stressed na rin dah
“Talaga bang paninindigan mo ang hindi mo pagbisita sa Dad mo, ha, Kaia?”My train of thoughts were interrupted when the door of my room slammed open. Padabog na pumasok si Tita Aurora kaya’t napaayos ako ng upo. I drew in a long breath before looking at her. “Po?”“Huwag ka ngang magmaang-maangan diyan. Akala mo ba ay hindi ko malalaman na nagpunta ka ng police station pero hindi mo naman pinuntahan ang Dad mo sa loob. Para saan? Para kausapin ang mga pulis? Para kausapin ang prosecutor na humahawak sa kaso ng Dad mo, ganoon ba? Iyon ba ang ginawa mo, ha?” Malakas na sigaw niya kaya’t nag-iwas ako ng tingin.Hindi ako nagsalita at hindi sinabi sa kaniya na kinausap ko nga ang mga tao na iyon. Hindi na niya iyon kailangan pang malaman. At saka isa pa, wala naman akong napala sa pagpunta ko roon. Maliban sa. . .“Bakit, Kaia, huh? Nilaglag mo na ba ang Dad mo sa mga pulis? Nagsalita ka na ba?” Tita Aurora added as she walked closer towards my direction.Tulad kanina, hindi ako nagsalit
“Do you really think that being a brat will help you survive, huh, Kaia?” I was pulled out of my own reverie upon hearing Aziel’s name on the other line. I can’t help but to roll my eyes out of disappointment.“Hindi mo ba narinig ang sinabi ko sa ‘yo, ha? It wasn’t entirely my fault. Kasalanan niya kung bakit ganoon ang naging rekasiyon ko. It wasn’t like I am the one who initiated that at the first place. Nananahimik ako sa kuwarto ko tapos bigla niya akong ginulo,” inis na turan ko.Walang gana kong hinawi ang aking buhok habang tumitingin sa kalsada. Sa rami pa ng maaari kong maiwan sa bahay, susi pa ng kotse ko. Ayaw ko namang bumalik doon dahil baka pag-initan na naman ako ni Tita Aurora. Saka ko na lamang kukunin iyon kapag lumamig na ang ulo niya at hindi na ako muling pansinin kapag pumunta ako sa bahay KO.“So what now? Kaia, I am in a tough time right now. As much as I want to help you, I can’t. Hindi ako makaalis dito sa bahay dahil nakabantay sa akin si Dad. I did somethi
“Y-You’re not Kuya Dylan’s girlfriend?”I shot a brow up before lifting my shoulder in a half shrug. “Do I look like I am his girlfriend?” pamimilosopo ko pa. I saw how her face darkened because of what I said but I just shrugged it off. “Danielle naman kasi, sinabi ko naman sa ‘yo na hindi ‘yan si Brielle,” rinig kong pangaral ng kasama niya pang babae. If I’m not mistaken, she’s Maurice Fontanilla. Minsan ko na siyang nakasama dahil ka-close ko ang nanay niya.The woman who bothered me, Danielle, hissed irritably. “Malay ko ba, kamukha niya kaya!” pagdadahilan nito.My brows immediately rose up because of what she said. I cleared my throat that made them looked towards me. Umayos ako ng pagkakatayo at itinuro ang sarili ko. “Sinasabi niyo bang ako. . . kamukha ko si Brielle Clarkson?” Hindi makapaniwalang tanong ko sa kanila.“Kilala mo kung sinong girlfriend ni Kuya Dylan?” Iverson Fontanilla asked. Taka niya akong tiningnan ngunit walang takot kong sinalubong ang bawat titig niya
“I was so embarrassed and pitiful, Aziel. Damn, ngayon lang ulit ako nakaramdam nang ganoong klase ng hiya buong buhay ko,” reklamo ko at nagmamadaling lumabas ng bahay.Aziel, on the other line, heaved a deep sigh. “Wala ka naman talagang hiya,” mahinang sambit niya. Tumigil ako sa paglalakad upang ikalma ang aking sarili.“Fine, fine. Matagal ko nang inalis sa utak ko ‘yang hiya na ‘yan but. . . last night was different. Pakiramdam ko, gusto ko na lamang na kainin ako ng lupa. Do I look like a fucking minor to you, huh?” Nagmamadali akong sumakay sa kotse ko at hindi mapigilang mapalingon sa bahay. Mukha namang hindi pa gising si Tita Aurora kaya’t mas bilisan ko pa ang pag-alis bago pa siya magising at pigilan na naman ako. Dali-dali kong instart ang kotse. Binuksan ko ang bintana at sinenyasan ang guard sa labas na buksan ang gate. Nag-aalangan man ay sinunod pa rin nila ang utos ko. As if they have a choice, though. Inilagay ko ang cellphone ko sa stand at iniloud speaker iyon.
These past few days were rather fun in my opinion. I like how I get to party all night and sleep at day. However, those kind of days already came to its end.Wala sa sarili akong napatayo dahil sa inis. “Anong hindi ko puwedeng gamitin ang pera ko?!” Malakas na sigaw ko sa kausap ko sa kabilang linya.I massaged my temples out of panicked. Ilang beses akong nagpabalik-balik mula sa aking kinatatayuan habang pinapakinggan ang abogado ni Daddy na nagsasalita sa kabilang linya. Kaninang umaga ko lamang nalaman na hindi ko magamit ang pera na laman ng bank account ko. SInubukan kong magwithdraw kanina dahil bibili sana ako ng bag pero hindi ko na magamit ang pera KO. The fuck?“Miss Clemente, sabi sa akin ng Daddy mo ay pera niya iyon. If that’s his money, then we’ll use that to bail him out—““That money is mine! Anong pinagsasasabi niya na kaniya?” Hindi makapaniwalang tanong ko. I drew in a long breath while shaking my head. “Nakalimutan na niya yata na siya ang walang pera sa aming da