“Anong klaseng mukha ‘yan, Kuya Dylan? Habag na habag?”
Mas lalong napasimangot si Dylan matapos marinig ang sinabi ng pinsan. Iverson sat beside him and offered him a glass of wine. Wala siya sa sariling napailing bago tinanggap iyon.
“Anong kailangan mo?” he asked as he took a sip.
Iverson let out a soft chuckle. “May kailangan agad porque lumapit? Grabe ka sa akin, Kuya Dylan,” naiiling na sambit nito.
He scoffed. “Bakit ka nga sabi lumapit?”
“Sabi nina Ate Danielle at Ate Maurice, lumapit daw ako sa ‘yo, e. Mukhang kailangan mo raw ng kausap. Para ka kasing pinagsakluban ng langit at lupa riyan sa tayo mo,” kaswal na saad nito.
Muling napailing si Dylan dahil sa sinabi ni Iverson. Those girls, he thought. “Mukha bang kailangan ko ng kausap?” he asked and let out a bitter laugh.
“Kanina ka pa mag-isa riyan, e. Kanina ka pa rin mukhang ng problemado. Bakit? Sa kaso ba? Roon kay Senator Clemente?” Iverson asked and yawned. “Sus, alam ko na, ano ka ba? Pati si Dad, stressed na rin dahil diyan. Mukahng hindi na nga natutulog, e. Sa pagkakaalam ko ay nag-away sila ni Mom dahil diyan,” naiiling na sambit nito.
Dylan sighed. “Work is not a problem. It’s not about work,” mahinang pagtanggi niya. In fact, he’s doing well at work. Kaunti na lamang ay mapopromote na siya sa trabaho kaya’t maayos ang mga nagdaang araw niya.
“Oh. Kung hindi trabaho. . .” Iverson turned his head towards his direction. “Ibig sabihin, babae ang problema mo.”
He wasn’t even asking. Mukhang siguradong-sigurado pa ito sa sinabi niya.
Muling napabuntong hininga si Dylan nang maalala ang pinoproblema niya. Kaunti na lamang ay matatapos na ang pagpapakulong nila kay Senator Clemente. And he promised Brielle that they’ll get married after that.
“Anong mayroon kay Brielle? Inaway ka na naman ba?” Iverson added.
He slowly shook his head. “Surprisingly, no. She’s doing well these past few days. Hindi na siya nagagalit sa akin dahil sa trabaho ko.”
“ Oh? ‘Yon naman pala, e. E ‘di dapat nagcecelebrate ka na ngayon. Anong pinoproblema mo riyan? Dapat nga ay matuwa ka pa dahil hindi na nagt-tantrums ‘yang girlfriend mo tulad ng palagi niyang ginagawa,” takang tanong ni Iverson.
Hindi mapigilang manahimik ni Dylan. Isa pa iyon. Dapat nga ay magpasalamat siya dahil hindi na siya ginugulo ng kasintahan pero bakit pakiramdam niya ay kakaiba? Bakit pakiramdam niya, parang may mali?
“Nangako ako sa kaniya na magpapakasal kami pakatapos ng kaso kay Senator Clemente,” he opened up.
“Ha? Pero hindi ba’t sabi mo, wala sa plano mo na magpakasal ngayong taon?”
Dylan inhaled a sharp breath because of Iverson’s question. “Right. Pero gusto nang magpakasal ni Brielle kaya wala akong magagawa. Isa pa, matagal na rin naman kaming magkarelasyon. Baka nga tama sina Mama na oras na para magpakasal kaming dalawa,” mahinang sagot niya.
Ang totoo niyan, alam niya sa sarili na ayaw niya pa talaga. Marami pa siyang gustong gawin sa buhay. Tingin niya ay hindi pa rin ito ang tamang oras para magpakasal lalo pa’t pakiramdam niya ay hindi pa rin nila kilala ang isa’t-isa. Kahit na matagal na silang magkarelasyon, hindi maipagkakailang marami pa siyang hindi alam sa kasintahan.
But he don’t want to lose Brielle. Ilang beses na itong nagalit sa kaniya dahil ayaw niya pang magpakasal kaya’t sa oras na tanggihan na naman niya ito, baka tuluyan na silang maghiwalay.
“Bakit pakiramdam ko, napipilitan ka lamang? Pinilit ka ba?” Iverson asked, making Dylan sighed once again.
“Hindi naman sa napipilitan,” he answered and sipped on his drink. “Hindi pa lang handa.”
“Pero hindi ba, sabi mo sa amin noon, ayaw ni Brielle na pulis ka? Paano ‘yon?”
Napatango si Dylan at muling uminom ng alak. “That’s also the problem. Pinipilit niya akong magresign sa trabaho ko at kuhanin kay Maurice ang Inara. Damn. Ano bang tingin niya sa propesyon ko? I am doing well in my field. Ayaw ko namang kunin na lamang basta-basta kay Maurice ang kumpanya dahil lang mas mababa ang suweldo ko. At isa pa, hindi ako interesado sa negosyo but she keeps insisting that I should just quit on my work,” he answered with a hint of frustration on his voice.
Saglit na natahimik si Iverson matapos marinig ang sinabi niya. Dylan, on the other hand, sipped on his drink once again.
“Kung talagang pakakasalan mo siya pero ganiyan ang tingin niya sa propesyon mo, then you should rethink your decision,” Iverson trailed off before looking towards him. “You should be with someone who will help you to reach your dreams. Hindi mo kailangang manatili sa taong hindi kayang respetuhin at suportahan ang pangarap mo.”
Dylan massaged his temples out of frustration. Of course, he wants someone who can understand him. . . and that’s not Brielle. But he loves Brielle. He loves her more than anyone. Is he really willing to lose her just because of his ambitions?
Malakas siyang bumuntong hininga at tumayo mula sa pagkakaupo. “I still have time to think. Saka ko na iisipin ang bagay na iyon kapag tapos na ang kaso kay Senator Clemente,” sambit niya.
“Why don’t you talk to your mom about it? Sa pagkakaalam ko, gusto na rin nina Tita na magpakasal kayo ni Brielle, hindi ba?”
Marahang tumango si Dylan. “Of course, they want me to get married. Hindi na naman ako bumabata, Iverson. Nasa edad na ako na kailangan ko ng magpakasal,” paliwanag niya.
“Pero alam ba nina Tita ang pinag-aawayan niyo ni Brielle? Kapag nalaman nila kung gaano kamaldita ‘yang girlfriend mo---“
“Oh, come on, Iverson. Pati ba naman ikaw, ayaw mo kay Brielle?” Hindi maitago ni Dylan ang dissapointment sa boses niya dahil sa sinabi ng pinsan.
Iverson gave him an awkward smile while scratching the back of his head. “As much as I want to like your girlfriend, I just can’t. Sinubukan ko namang makisama but just like Ate Danielle and Ate Maurice, I don’t really like your girlfriend’s attitude.”
Dylan’s brows drew in a straight line. “Why? What’s wrong with her? I mean, I know she can get pretty annoying sometimes but she’s nice. She’s sweet and lovely---“
Hindi na pinatapos ng kaniyang pinsan ang kung ano mang dapat ay sasabihin niya. Sa halip ay tinapik lamang siya nito sa balikat at ngumiti. “You’re just blinded by your love.”
“What?” Hindi makapaniwalang tanong ni Dylan.
Umiling sa kaniya ang pinsang si Iverson at malakas na bumuntong hininga. “Hindi mo kami naiintindihan ngayon but trust me, darating din ang araw na mabubuksan ‘yang mata mo. Sweet and lovely... ha! Your girlfriend is far from it.”
“Iverson, you’re still talking about my girlfriend,” banta niya rito.
Kaswal namang nagkibit balikat sa kaniya si Iverson. “Magpasalamat ka nalang na sa akin mo narinig sa halip na kina Ate Maurice at Ate Danielle,” tanging sambit ng pinsan sa pagbabanta niya.
Sa huli, walang nagawa si Dylan kung hindi ang magpakawala ng malakas na buntong hininga. Ramdam na naman niya mula pa noon na hindi magkasundo ang mga pinsan niya at si Brielle kaya’t hindi na bago sa kaniya ang narinig mula kay Iverson.
“You should choose wisely, Kuya Dylan. Hindi lang naman si Brielle ang pwedeng magmahal sa ‘yo. What if mayroon pang iba na puwede? Someone who will understand your love for your profession. . . right?” Iverson asked.
Sa halip na sagutin ang tanong ng pinsan ay tumayo na lamang siya at nagpaalam dito. Dire-diretso siyang naglakad patungo sa silid at hindi pinansin ang mga pinsan na bumati sa kaniya. He’s too tired to socialize.
Before sleeping, he checked his phone to check if Brielle messaged him. Just like before, she did not. Napailing na lamang si Dylan dahil doon. Maybe she’s busy.
Kahit na naninibago sa pagbabago ng kasintahan, ipinagsawalang bahala niya pa rin iyon dahil alam niyang kailangan na niyang sulitin ang mga araw na hindi sila magkasama sapagkat sa oras na matapos na siya sa kaso ni Senator Clemente, magpapakasal na silang dalawa.
The next morning, Dylan woke up because of his cousins. Naguguluhan man kung bakit ang dami niyang text messages at missed calls, isa-isa niya pa ring binasa ang mga iyon.
In just a snap, Dylan’s world stopped. Tila binuhusan siya ng malamig na tubig habang binabasa ang mga mensahe ng mga pinsan. His lips quivered while reading their messages. Some were mad towards Brielle. . . some were comforting him. Dahil sa rami ay hindi niya maintindihan kung ano ang uunahin. Hindi pa rin pumapasok sa isip niya ang balitang sinabi sa kaniya ng mga pinsan. They were telling him a news.
A news that his girlfriend, Brielle Clarkson, is already set to marry someone else... with Kaia Clemente’s rumored boyfriend.
“Talaga bang paninindigan mo ang hindi mo pagbisita sa Dad mo, ha, Kaia?”My train of thoughts were interrupted when the door of my room slammed open. Padabog na pumasok si Tita Aurora kaya’t napaayos ako ng upo. I drew in a long breath before looking at her. “Po?”“Huwag ka ngang magmaang-maangan diyan. Akala mo ba ay hindi ko malalaman na nagpunta ka ng police station pero hindi mo naman pinuntahan ang Dad mo sa loob. Para saan? Para kausapin ang mga pulis? Para kausapin ang prosecutor na humahawak sa kaso ng Dad mo, ganoon ba? Iyon ba ang ginawa mo, ha?” Malakas na sigaw niya kaya’t nag-iwas ako ng tingin.Hindi ako nagsalita at hindi sinabi sa kaniya na kinausap ko nga ang mga tao na iyon. Hindi na niya iyon kailangan pang malaman. At saka isa pa, wala naman akong napala sa pagpunta ko roon. Maliban sa. . .“Bakit, Kaia, huh? Nilaglag mo na ba ang Dad mo sa mga pulis? Nagsalita ka na ba?” Tita Aurora added as she walked closer towards my direction.Tulad kanina, hindi ako nagsalit
“Do you really think that being a brat will help you survive, huh, Kaia?” I was pulled out of my own reverie upon hearing Aziel’s name on the other line. I can’t help but to roll my eyes out of disappointment.“Hindi mo ba narinig ang sinabi ko sa ‘yo, ha? It wasn’t entirely my fault. Kasalanan niya kung bakit ganoon ang naging rekasiyon ko. It wasn’t like I am the one who initiated that at the first place. Nananahimik ako sa kuwarto ko tapos bigla niya akong ginulo,” inis na turan ko.Walang gana kong hinawi ang aking buhok habang tumitingin sa kalsada. Sa rami pa ng maaari kong maiwan sa bahay, susi pa ng kotse ko. Ayaw ko namang bumalik doon dahil baka pag-initan na naman ako ni Tita Aurora. Saka ko na lamang kukunin iyon kapag lumamig na ang ulo niya at hindi na ako muling pansinin kapag pumunta ako sa bahay KO.“So what now? Kaia, I am in a tough time right now. As much as I want to help you, I can’t. Hindi ako makaalis dito sa bahay dahil nakabantay sa akin si Dad. I did somethi
“Y-You’re not Kuya Dylan’s girlfriend?”I shot a brow up before lifting my shoulder in a half shrug. “Do I look like I am his girlfriend?” pamimilosopo ko pa. I saw how her face darkened because of what I said but I just shrugged it off. “Danielle naman kasi, sinabi ko naman sa ‘yo na hindi ‘yan si Brielle,” rinig kong pangaral ng kasama niya pang babae. If I’m not mistaken, she’s Maurice Fontanilla. Minsan ko na siyang nakasama dahil ka-close ko ang nanay niya.The woman who bothered me, Danielle, hissed irritably. “Malay ko ba, kamukha niya kaya!” pagdadahilan nito.My brows immediately rose up because of what she said. I cleared my throat that made them looked towards me. Umayos ako ng pagkakatayo at itinuro ang sarili ko. “Sinasabi niyo bang ako. . . kamukha ko si Brielle Clarkson?” Hindi makapaniwalang tanong ko sa kanila.“Kilala mo kung sinong girlfriend ni Kuya Dylan?” Iverson Fontanilla asked. Taka niya akong tiningnan ngunit walang takot kong sinalubong ang bawat titig niya
“I was so embarrassed and pitiful, Aziel. Damn, ngayon lang ulit ako nakaramdam nang ganoong klase ng hiya buong buhay ko,” reklamo ko at nagmamadaling lumabas ng bahay.Aziel, on the other line, heaved a deep sigh. “Wala ka naman talagang hiya,” mahinang sambit niya. Tumigil ako sa paglalakad upang ikalma ang aking sarili.“Fine, fine. Matagal ko nang inalis sa utak ko ‘yang hiya na ‘yan but. . . last night was different. Pakiramdam ko, gusto ko na lamang na kainin ako ng lupa. Do I look like a fucking minor to you, huh?” Nagmamadali akong sumakay sa kotse ko at hindi mapigilang mapalingon sa bahay. Mukha namang hindi pa gising si Tita Aurora kaya’t mas bilisan ko pa ang pag-alis bago pa siya magising at pigilan na naman ako. Dali-dali kong instart ang kotse. Binuksan ko ang bintana at sinenyasan ang guard sa labas na buksan ang gate. Nag-aalangan man ay sinunod pa rin nila ang utos ko. As if they have a choice, though. Inilagay ko ang cellphone ko sa stand at iniloud speaker iyon.
These past few days were rather fun in my opinion. I like how I get to party all night and sleep at day. However, those kind of days already came to its end.Wala sa sarili akong napatayo dahil sa inis. “Anong hindi ko puwedeng gamitin ang pera ko?!” Malakas na sigaw ko sa kausap ko sa kabilang linya.I massaged my temples out of panicked. Ilang beses akong nagpabalik-balik mula sa aking kinatatayuan habang pinapakinggan ang abogado ni Daddy na nagsasalita sa kabilang linya. Kaninang umaga ko lamang nalaman na hindi ko magamit ang pera na laman ng bank account ko. SInubukan kong magwithdraw kanina dahil bibili sana ako ng bag pero hindi ko na magamit ang pera KO. The fuck?“Miss Clemente, sabi sa akin ng Daddy mo ay pera niya iyon. If that’s his money, then we’ll use that to bail him out—““That money is mine! Anong pinagsasasabi niya na kaniya?” Hindi makapaniwalang tanong ko. I drew in a long breath while shaking my head. “Nakalimutan na niya yata na siya ang walang pera sa aming da
I was trembling out of nervousness.Kung kanina ay halos mawalan ako ng hiya noong tinawagan ko si Attorney Fontanilla, ngayon naman ay animo’y umurong lahat ng tapang na mayroon ako kanina. I must admit that I am nervous. Hindi ko alam kung tama ba ang gagawin ko o. . . Humugot ako ng malakas na buntong hininga upang tingnan kung sakali mang dumating na si Attorney Fontanilla. Sabi niya kanina sa akin habang kausap ako sa tawag ay busy siya kaya’t hindi niya masisiguro na makapupunta siya sa kung nasaan man ako. But to my surprise, just an hour ago, he texted me and said that he’ll go here and talk to me about him.Alam kong nagtataka siya sa address na ibinigay ko pero rito lamang kasi ang naisip ko na walang makakapansin sa amin na nag-uusap tungkol sa kaso ng tatay ko. I mean, who in their right mind would talk about a case at the bar, right? Sa ingay dito, hindi kami pagsususpetsahan ng kahit na sino. I pressed my heel on the ground and played with my fingers anxiously. Hindi k
“What if I say yes? How much for a night, Miss Clemente?”I froze and looked at him obliviously. I was expecting him to say that he’s just joking but he just stared at me with his usual cold and serious eyes as if he’s waiting for my answer.I gulped, unable to answer him. Despite of nervousness, after a couple of seconds, I drew in a long breath to remain calm. Ibinalik ko ang tingin sa kaniya at tipid na ngumiti. “How much can you offer, then?” paghahamon ko pa.He seems taken aback because of my question. Alam kong ang inaasahan niyang maging reaksiyon ko ay ang tumayo at lapitan siya, pagkatapos ay malakas siyang sasampalin dahil sa itinanong niya—but I am not like that. “Are you serious?” tila nahihiwagaang tanong niya. I leaned back on my chair, crossed my legs, and shot a brow up. “Do I look like I’m joking? I am not that cheap, Lieutenant Fontanilla. Bakit naman ako makikipag-sex sa kung sino-sino lamang diyan nang libre? Mahirap na ang buhay ngayon—““So you’re admitting th
WARNING: Mature Content AheadKAIA CLEMENTE POINT OF VIEW.“This is your room?” I turned on the lights before looking towards Lieutenant Fontanilla. He was standing still while his hands were on his pockets. “This isn’t mine. Sa pinsan ng kaibigan ko pero rito ako tumutuloy nitong mga nakaraang araw,” kaswal na sagot ko.He chuckled. “And you want us to do the deed here? Really, Miss Clemente? Sa kuwarto na hindi naman iyo?” Tila napapantastikuhan niyang tanong.Umirap ako bago siya tinaasan ng kilay. “Anong gusto mong gawin? Pumunta tayo sa hotel o gusto mong pumunta sa bahay ko? Mag-aaksaya ka pa ng oras kung mayroon naman sa malapit?” His jaw went slack but after a couple of seconds, a soft chuckle escaped from his lips while shaking his head. “That’s not what I mean. Ang sa akin lang, paano kung biglang dumating ‘yong may-ari—““I’m sure that won’t happen because he’s out of the country. Saka kung natatakot ka na baka may biglang dumating, just do it immediately. Ang dami mo pan