NANG bumalik si Raquel sa hospital room ng kapatid ay nagulat siya nang makita ang isang pamilyar na mukha.
“I-ikaw?” naisatinig niya nang isara ang dahon ng pinto. “A-anong ginagawa mo rito?”
“Si Aling Lolita, b-bakit wala siya rito?”
“Ang tinutukoy mo ba iyong matandang babae na may nunal sa kanang pisngi?”
“Oo. Nasaan siya at bakit ikaw ang naririto sa silid ng kapatid ko? Sinusundan mo ba ako?”
“Maaari ba kitang makausap ng masinsinan?” sa halip ay ito ang isinagot nito sa kanya.
“Wala akong panahon para e-entertain ka lalaki,” matapat niyang sabi. Itinuro niya ang natutulog na kapatid. “May malubhang sakit ang kapatid ko–”
“May sakit na leukemia ang kapatid mo,” mabilis na sansala nito sa sasabihin niya.
Nangunot ang noo ni Raquel. Marahil ay nabanggit ni Aling Lolita sa lalaki ang tungkol sa sakit ng kapatid niya.
“Ngayong alam mo na ay maaari ka nang umalis!” pagtataboy niya rito.
“Ako pala si Arthur Morri,” pakilala nito sa sarili. “We didn't get a chance to get to know each other when you were in the hospital.”
Hindi tinanggap ni Raquel ang nakalahad na kamay ng lalaki. “Ano ba’ng kailangan mo sa ‘kin?”
“Narito ako para tulungan ka.”
Patda sa narinig si Raquel. Tumikhim siya.
“At ano’ng kapalit?” Sinalubong ng mga mata niya ang tingin nito.
“Marry me,” walang gatol na sagot nito.
“Ano?” Nabigla siya sa narinig. “Nahihibang ka na ba? Bakit ako magpapakasal sa ‘yo, we are strangers!”
“Kaya nga ikaw ang inaalok ko ng kasal. Sasagutin ko ang lahat ng gastusin ng kapatid mo sa ospital. Hindi ko kayo pababayaan.”
Pagak siyang tumawa. “Hindi pa ako nasisiraan ng ulo, lalaki. Bigla ka na lang dumating sa buhay ko tapos basta-basta ka na lang mag-aalok ng kasal. Maaring tama ka. Kailangan ko nga ng tulong pero hindi pa ako baliw para magpakasal sa isang lalaking estranghero!”
“Makinig–”
“Alis!” putol niya sa sasabihin pa sana nito. Itinuro niya ang pinto.
“Here.” Inabot ng lalaki ang isang kamay niya. “In case you change your mind. I will leave my information card. And this one is an ATM card, it has money in it.”
Dalawang card ang nakita niya sa kanyang kamay.
“Binibili mo ako?” masama ang loob na tanong niya.
“I'm not buying you. I know you need money for your brother's treatment. Mahal mo ang iyong kapatid, 'di ba? If you want to save him from death, put down your pride and accept my offer.” Iyon lang at tinalikuran na siya nito.
Napakurap ng mga mata si Raquel habang nakatitig sa nagsarang pinto. Ngunit agad din nabaling ang tingin niya sa kapatid nang marinig itong umubo.
“Oh, my God!” agad na dinaluhan niya ang kapatid. May dugong lumabas sa ilong at bibig nito. Sa labis na takot, pakiramdam niya sa mga oras na ‘yon ay humiwalay ang kanyang kaluluwa sa katawan.
“A-ate…” salitang nanulas sa bibig ni Mark. Napahagulhol ito ng iyak nang makita ang dugo sa kamay matapos punasan ang pulang likido sa ilong nito. “N-natatakot ako, ate. Ayoko pang mamatay. Gusto ko pang tuparin ang mga pangarap ko. Gusto ko pang makatulong sa inyo ni inay.”
Nagtiim ang bagang ni Raquel nang banggitin ng kapatid ang kanilang ina. Hindi niya maamin sa kapatid na pinabayaan na sila ng ina. Lumuluhang niyakap niya ito nang mahigpit.
“H-hindi ka mamamatay, Mark…” pampalubag loob niya sa kapatid. “Gagaling ka.”
“Excuse me,” anang isang tinig sa likuran ni Raquel. Isang nurse na lalaki ang nakita niyang nakatayo sa bungad ng pintuan. “Ngayon po ang araw ng bone marrow biopsy test ng pasyente.”
Napatango siya. Tigmak pa rin sa luha ang mga mata niya. Masuyong hinaplos niya ang mukha ng kapatid.
“Mahal na mahal kita. Lagi mong tatandaan ‘yan, Mark. Gagawin ko ang lahat, gumaling ka lang.”
Nang ilabas sa silid na ‘yon ang kapatid ay nakatitig si Raquel sa hawak na card.
NASA tapat si Raquel ng private office ni Arthur Morri. May lumabas na isang babae, tantiya niya ay lagpas bente lang ang edad. Maganda ang babae dahil moderno, maikli ang gupit ng buhok at seksi ang style ng bestidang suot na above the knee at pitis sa katawan.
Tingin niya ay galit ang babae base sa pagkakasimangot nito. Kasunod ng babae ang isang lalaki. Moreno ito pero bumagay sa lalaki at nagbigay pa nga rito ng anyong macho. Sabagay ay guwapo naman ang lalaki. At tipong kagalang-galang sa suot na gray na business suit.
Nang hubarin ng lalaki ang suot na eyeglasses, patda si Raquel nang makilala ito.
Arthur!
“Dianna, magkita na lang tayo mamaya sa conference room!” sabi ng lalaki sa babaeng kalalabas lang ng opisina nito.
Sa halip na sumagot ng pamamaalam, isang irap ang ipinukol nito sa lalaki.
Napangiti lamang ang lalaki saka umiling. Nang tumingin ito sa kanya ay higit na naging matamis ang ngiti nito.
“Hi,” anito. “Sorry to keep you waiting.”
Napalunok si Raquel. Nagdadalawang isip siya kung tatanggapin ang nakalahad na kamay ni Arthur.
“R-Raquel.” Nakipagkamay siya sa lalaki.
“Sumobra yata ang lamig ng aircon dito sa opisina,” biro ng lalaki. “Nanlalamig ka, Raquel.”
“K-kinakabahan ako, e.” Nakagat niya ang ibabang labi.
Binitiwan ng lalaki ang kamay niya saka niluwangan ang bukas ng pinto ng opisina. “Come in.”
“S-salamat.” Pumasok siya.
Maaliwalas ang loob ng opisina ni Arthur. Waring lahat ng bagay ay nasa tamang lugar.
“Sit down,” ani Arthur habang patungo sa swivel chair nito.
Umupo siya sa upholstered chair na nasa harapan ng mesa nito.
“Pinag-isipan ko ang sinabi mo kahapon,” halos pabulong na wika niya. Tumikhim siya upang alisin ang kung ano man ang biglang bumara sa lalamunan niya. Ninenerbiyos siya kaya lalo pang kumuyom ang magkasalikop niyang mga kamay sa kanyang kandungan.
“You're here in my office, does that mean you're accepting my offer?”
Waring dumoble ang nerbiyos niya nang makitang bahagyang sumeryoso ang lalaki.
Tumango si Raquel. Gipit siya. Katunayan ay nabawasan niya ang pera sa ATM card na iniwan nito sa kanya kahapon. Ginamit niya ang pera para sa biopsy test ng kanyang kapatid at sa mga gamot na kakailanganin pa nito.
INILAPAG ni Raquel sa ibabaw ng mesa ang dalawang card na pag-aari ng lalaki. “Sorry, nabawasan ko ang pera mo.” Nahihiyang nagyuko siya ng ulo. “Ginamit–” “Ssh…. Hindi mo naman kailangan magpaliwanag, Raquel. Kakailanganin mo pa ang bagay na ito.” Ibinalik nito sa kamay niya ang ATM card. “Huwag kang mag-alala, dadagdagan ko pa ang perang nasa ATM card na ‘yan.” Nag-angat siya ng mukha. Malaking halaga ang nilalaman ng ATM card, nakita niya iyon kahapon nang mag-withdraw siya ng pera. “S-salamat,” she said tearfully. Kinapalan niya na ang mukha. Totoong kailangan niya ng pera para sa mga test na gagawin pa sa kapatid. Ang pagpayag na magpakasal siya kay Arthur ang naiisip niyang kasagutan upang mailigtas sa tiyak na kamatayan ang kapatid. Ipinaliwanag ni Arthur ang magiging kasunduan nila sa kasal. Puro tango lang ang ginawa niya. Ang totoo ay hindi naman pumapasok sa utak niya ang mga sinasabi ng lalaki. Pakiwari niya’y naiwan sa ospital ang kalahating
SUMANDAL si Raquel sa railing ng balkonahe upang may sumuporta sa nanlalambot niyang katawan. Nagpapahiwatig ang tono ni Zeus na hindi maganda ang sasabihin nito sa kanya. “Tungkol saan naman ang pag-uusapan natin?” “Stay away from my brother, opportunist!” “Ano ulit?” tanong niyang nabingi sa sinabi nito. “Darn it! Sabi ko layuan mo ang kapatid ko. Hindi niya kailangan magpakasal sa isang hampaslupang katulad mo!” matigas na sabi nito. Napatuwid siya nang tayo. Humigpit ang hawak niya sa telepono. “Sandali, Mr. Del Prado! Sumosobra ka na,” sagot niya sa kontroladong boses. “Ang iyong dila ay parang tabak at tulis. Hindi dahil mahirap ako pwede niyo na akong pagsalitaan ng masakit. Ni hindi niyo nga ako kilala.” Inaasahan na niyang palalayuin siya nito kay Arthur subalit hindi niya inaasahang tahasan na iinsultuhin nito ang pagiging mahirap niya. Ayaw niya sa lahat ay ang mga mayayaman na kung umasta ay pag-aari ang buong mundo. Na ang mahihirap ay p
DAHIL walang investor para simulan ang farm ay isa na lang ang naisip na solusyon ni Arthur. Ayon sa testamento na iniwan ng ina nito ay nag-iwan ito ng malaking halaga para sa magkapatid na makukuha lang oras na mag-asawa ang mga ito. Marriage for convenience lang ang kasunduan nila. Walang sekswal na magaganap sa pagitan nila dahil wala silang pisikal na relasyon. Matutupad ni Arthur ang pangarap ng ina nito. Samantalang maliligtas naman ni Raquel ang buhay ng kapatid niya. Kinuha ni Arthur sa mga kamay ni Raquel ang cordless phone at sinenyasan ang dumaan na kasambahay na kunin iyon. “I wonder if I made the right decision,” sambit ni Raquel habang nakatingin sa kawalan. Humugot siya ng isang malalim na hininga. Pakiramdam niya naninikip ang kanyang dibdib pagkatapos makausap sa telepono ang kuya ni Arthur. “Natatakot ako na baka hindi ko magampanan ang role ko bilang iyong asawa.” Hindi kaila sa kanya na maraming babae ang gustong makipagpalit sa pwesto niya. Mg
MULA sa pagdalaw kay Mark sa ospital ay tumuloy si Raquel sa Baguio. Pagpasok niya sa villa ay nagulat siya nang makita ang dalawang kasambahay na pababa ng hagdan at bitbit ang mga maleta niya. “Akin ang mga ‘yan, ah?” Tukoy niya sa mga maleta. “Saan n’yo dadalhin ang mga ‘yan?” “Ma’am, sabi po ni senyorito, 'pag nakabalik ka ng villa puntahan mo raw siya sa library,” sa halip ‘yon ang sinagot sa kanya ng isang kasambahay. Napakurap siya. Nasundan niya pa ng tingin ang dalawang kasambahay na ngayon ay patungo sa maluwag na sala. Isang buntong hininga ang kumawala sa lalamunan niya. Mahigpit ang hawak niya sa handrail ng hagdan bago nagsimulang humakbang. Nang marating ang library, kumatok muna siya bago pinihit ang seradura. Nakita niyang kausap ni Arthur si Dianna. “She’s here,” si Dianna. “Mabuti at dumating ka na,” ani Arthur na puno ng pag-aalala ang mukha. “Ipinahanda ko ang mga gamit mo. Kailangan mong umuwi sa San Ruiz ngayon din.” “San Ruiz?
NANG makarating si Raquel sa city limits ng Baguio City, dumilim ang langit. Tila uulan, naisip niya. Kailangan siyang magmadali dahil ayaw niyang abutin ng malakas na ulan sa zigzag roads ng Mountain Province. Hindi niya kabisado ang daan, umaasa lang siya sa waze map. Nakalampas na siya sa zigzag pero pababa at pataas pa rin ang makipot na mga daan. Nagsimula nang bumuhos ang malakas na ulan at malalaki ang mga patak nito sa windshield ng kotse. Mula sa loob ng sasakyan ay narinig ni Raquel ang kulog at nakikita niya rin ang paminsan-minsang pagguhit ng kidlat sa kalangitan. Natensyon siya. Ninais niyang sana ay naroon siya sa ospital kasama ang kapatid. Binabantayan ito habang gumuguhit sa kanyang sketch pad. O kaya ay nagbabasa ng isang horror story na akda ni Miss Contessa. Hindi talaga siya mahilig magbasa ng love story, wala naman siyang love life. Biglang gumuhit sa kanyang isipan si Zeus. Damn him! Ito ang may kasalanan kaya naroon siya ngayon sa gitn
NALIGO si Raquel at nagpasalamat siya dahil may cold and hot water sa shower. Napakaginaw ng panahon at tiyak na mangangatog siya kapag malamig ang ipinaligo niya. Binuksan niya ang isang maleta at kumuha ng isusuot. Nagbihis siya ng pambahay at nagsuot ng sweater. Inilipat niya sa dresser ang mga damit niya. Pagkatapos ay saka pinagmasdan muli ang loob ng kuwarto. Malinis ang bedsheet at pillowcases. Parang laging nakahanda ang mga ito sa magiging panauhin. Lumabas siya ng kuwarto at pumanaog. Nalanghap niya ang masarap na aroma ng pagkain. Sinundan ng pang-amoy niya ang pinanggagalingan nito. Bigla siyang nagutom nang makita ang pagkain sa mesa. Pakbet, inihaw na isda at ensaladang talbos ng kamote na may ginayat na kamatis at sibuyas. May ginisang bagoong alamang pa. “Hmmm, ang sarap ng mga ito, Aling Tonyang!” “Ganyan lamang kasimple ang mga ulam dito sa kabundukan. Isda, gulay. Pero may alagang mga manok at baboy kami. Kabuhayan na binigay sa ‘m
PINAGMASDAN ni Raquel ang lalaki. Marahil masakit pa rin ang mga mata nito dahil nakayuko. Tumatabing sa mukha ng lalaki ang buhok nito na hanggang balikat ang haba. Nakasuot ito ng V-necked shirt na pinatungan ng black leather jacket at jeans na hindi niya matukoy kung color navy o black dahil medyo may kadiliman sa kinaroroonan nila. “Akala mo siguro magtatagumpay ka sa maitim mong binabalak ‘no?” “What are you talking about?” Galit ang tono ng boses ng lalaki. Nag-angat ito ng mukha at hindi sinasadyang magtama ang kanilang mga mata. Adonis! hiyaw ng kanyang isipan. In Greek mythology, Adonis was the god of beauty and desire. Napalunok siya. Nakakapang lambot ng tuhod ang mga mata nito kapag tumitig. Hindi niya tuloy maiwasan titigan ang gwapong mukha ng lalaki. Matangos ang aristokratong ilong nito, mamula-mula ang mga labi. Maya’t mayang lumilitaw ang biloy nito sa kaliwang pisngi dahil sa pabago-bagong ekspresyon ng mukha. “Aren't you do
NANG masigurong naka-lock na ang pinto ay pumanhik na sa ikalawang palapag si Raquel. Maingat ang bawat hakbang niya dahil madadaanan muna ang kuwartong tinutuluyan ni Drake bago ang sa kanya. Ano ‘yon? naisatinig niya sa isipan. May narinig siyang malakas na kalabog mula sa loob ng kwarto. Hindi na siya nagdalawang isip na kumatok. “Drake?” tawag niya rito at dinikit ang tenga sa nakapinid na pinto. “May narinig akong ingay sa loob ng kwarto mo. Ano’ng nagyayari sa ‘yo?” Panay-panay na ang katok niya dahil walang tugon mula sa lalaki. Hinawakan niya ang door knob at pinihit ito. Hindi naka-lock kaya tinulak niya ang pinto. Sumalubong sa kanya ang kadiliman. “Drake?” muling tawag niya sa pangalan ng lalaki. Kinapa niya ang dingding sa pag-asang mahawakan ang switch ng ilaw. Natuwa siya nang madama ng kanyang palad ang hinahanap. Pinindot niya ang switch at kumalat ang liwanag sa loob ng kwarto. Nakita niya si Drake na nakahiga sa carpeted floor, nangingin