KABANATA 18.

Serenity/Serin's POV.

Sa ilang taon naming pagkakaibigan ni Luke wala naman akong napansin sa kanyang kakaiba, o baka manhid lang talaga ako. Kaya sa mga oras na ito ini-expect ko na naglakamali lang ako nang inaakala.

"Uy, Serin." bati sa akin ni Luke. Pero bakas sa mukha niya ang pagkabigla nang makita niya ako.

Huminga muna ako nang malalim sabay lagok kahit wala namang laman ang aking bibig. Hindi ko alam pero parang ayaw ko kasing kumpirmahin sa kanya ngayon na siya ba talaga iyon. "Luke," pagsisimula kong magsalita. Dalawa na lang kami ngayon dito sa room dahil wala na yung mga istudyante. Nanananghalian na sila sa labas. "Ikaw pala si Mr. Shy-type?" tanong ko sa kaniya. Iyon kasi ang codename niya sa mga love letters niyang iniiwan sa upuan ko.

"A—ko nga."nauutal niyang sagot.

"Pero bakit ikaw? Akala ko ba hindi ka—bakit nga ba hindi ko nahalata?" naguguluhan kong tanong. Relax Serin si Luke lang iyang kaharap mo, sabi ko sa isip ko.

"You're right. Hindi nga ako b