Share
KABANATA 17.
yourpurpleXhieREMINDER: ~Don't forget to VOTE, COMMENTS, and SHARE this story~ Marami pa pong twist ang story na ito kaya sana suportahan niyo po. God bless you all.đź’ś
Kaugnay na kabanata
Today Until Forever    KABANATA 18.
Serenity/Serin's POV. Sa ilang taon naming pagkakaibigan ni Luke wala naman akong napansin sa kanyang kakaiba, o baka manhid lang talaga ako. Kaya sa mga oras na ito ini-expect ko na naglakamali lang ako nang inaakala. "Uy, Serin." bati sa akin ni Luke. Pero bakas sa mukha niya ang pagkabigla nang makita niya ako. Huminga muna ako nang malalim sabay lagok kahit wala namang laman ang aking bibig. Hindi ko alam pero parang ayaw ko kasing kumpirmahin sa kanya ngayon na siya ba talaga iyon. "Luke," pagsisimula kong magsalita. Dalawa na lang kami ngayon dito sa room dahil wala na yung mga istudyante. Nanananghalian na sila sa labas. "Ikaw pala si Mr. Shy-type?" tanong ko sa kaniya. Iyon kasi ang codename niya sa mga love letters niyang iniiwan sa upuan ko. "A—ko nga."nauutal niyang sagot. "Pero bakit ikaw? Akala ko ba hindi ka—bakit nga ba hindi ko nahalata?" naguguluhan kong tanong. Relax Serin si Luke lang iyang kaharap mo, sabi ko sa isip ko. "You're right. Hindi nga ako b
Today Until Forever    KABANATA 19.
Serenity/Serin's POV."Ikaw?!!" gulat kong tanong sa kaharap ko ngayon. Paano ba naman hindi ko inaasahan na siya pala ang bisita na sinasabi ni Saph. "Yes. Ako nga Ms bitter—Ms. Delpino." nakangisi niyang tugon sa akin."Bakit ka nagpunta dito? Anong kailangan mo? Saka kanino mo nalaman na dito ako nakatira?" sunod-sunod kong tanong."Ehem." napalingon ako sa isang kaharap ko na nakalimutan kong kasama rin pala namin. Narito nga rin pala si itay. "Anak, bakit naman ganyan ka magtanong sa amo mo?" tanong niya sa akin."Ah--eh.... Hehe, nabigla laang ho ako itay. Pasensya na ho." palusot ko na lang na sagot sabay kamot sa ulo ko. Hays, bakit ba naman kasi nagpunta ang lalaking ito dito sa amin. Saka paano niya nalaman na dito kami natira."Naku, ikaw talaga anak. Magugulatin ka na pala ngayon. Ohsha maiwan ko muna kayo nitong boss mo. Sige hijo mag-usap muna kayo nitong dalaga ko." lumayo na siya sa pwesto namin habang nakangisi ng nakakaasar. Ewan ko ba pero yung gano'ng
Today Until Forever    KABANATA 20.
Serenity/Serin's POV.Today is Sunday. Maaga akong gumising ngayon kahit naging napuyat ako dahil tinapos ko ang mga assignments ko. Nagmamadali ako ngayong naghahanda para ayusin ang sarili ko sa pagpasok sa work. Isang lingo rin kasi akong hindi nagtrabaho para makapagfocus sa pag-aaral ko."Tay, aalis na po ako." lumapit ako kay itay para mag-mano at magpaalam. Nagkakape siya dito sa kusina. Sila kuya naman ay tulog pa."Oh. Ang aga mo naman anak?" nagtataka niyang tanong. "Oho 'tay. Kailangan ko pong habulin yung oras na hindi ako pumasok sa work. Sayang rin po kasi yung sasahudin ko." paliwanag ko sa kanya."Ah gano'n ba. Ohsige na. Lumakad ka na. Iingat ka ha." tugon siya saka muling humigop ng kape."Nga pala itay. Linggo ngayon hindi po ako makakasama sa pag-simba pero may dadaan po ako do'n ngayon. Mahaba pa naman po ang oras ko. Hindi ko na po kayo masasabayan kasi tulog pa po sila kuya at Sapphire." naalala ko na tuwing linggo sama-sama nga pala kaming mag'simb
Today Until Forever    KABANATA 21.
Serenity/Serin's POV."Thank you ulit sa paghatid sa'kin sa bahay namin." nasa labas na kami ngayon ng boardinghouse namin habang sinasamahan ko ngayon si Luke na pauwi na rin sa condo niya.It's a relief night to me and I know same also for Luke. Para akong naalisan ng isang sakong buhangin sa dibdib. Naalala ko tuloy ang pangyayari kanina habang nasa TLV restaurant pa ako. ~FLASHBACK"Sabi ko naman sa'yo sir ayaw kong magpahatid sa bahay. Kaya ko nang umiwi mag-isa. Bakit po ba ang kulit—" Hindi ko na natapos ang sasabihin ko dahil noong lumingon ako sa likod ko ay ibang tao pala ang nagpapayong sa akin."Ahm. Oy—Hi—ikaw pala. So—sorry akala ko kasi si sir Braiv." Nauutal kong sabi kay Luke na ngayon ay nakatingin sa akin habang nakangiti at pinapayungan ako. Lumalakas na rin kasi ang ulan kaya nababasa na ako. Hindi ko tuloy alam ang sasabihin ko sa kanya kasi 'di ko naman inaasahan na nandito siya ngayon. "It's okay. Baka nagulat ko talaga ikaw.". tugon naman niya sa akin."
Today Until Forever    PROLOGO.
Sabik ako habang naglalakad patungo sa lugar kung saan ko balak sorpresahin si Clark. Umuwi kasi ako galing maynila para ipagdiwang ang monthsary namin na magkasama. Pero hindi ko inaasahan na ako pala ang masusurpresa sa mga oras na iyon.Malayo pa lang ngunit tanaw ko na mula sa p'westo ko ang dalawang tao na masayang nag-uusap habang magkahawak ang kamay. No'ng una akala ko mali lang ako nang hinala. Ngunit no'ng makalapit na ako sa kanila ng hindi nila namamalayan doon naging malinaw sa akin ang lahat."Ang ganda ng panahon ngayon 'no? Pero mas maganda ang taong kasama ko ngayon." Sabi ni Clark habang nakatingin sa katabi niyang babae.Napalingon naman sa kanya si Lhauren dahil napansin niyang sa kanya na pala nakatingin si Clark. "Ha? Ay hehe, ikaw talaga napaka bolero mo." Nagblush ito sabay palo nito sa braso ni Clark dahil sa kilig.'Tch. Grabe, 'di manlang namalayan na may tao sa likod nila dahil abala sa paghaharutan.' Sabi ko sa isip ko habang pinipigilan na sugurin sila. Hi
Today Until Forever    KABANATA 1.
Serenity/Serin's POV.Hindi ko alam kung saan ako dinala ng mga paa ko simula no'ng iniwan ko si Clark at Lhauren kanina. Ang tanging alam ko lang ay nandito ako ngayon sa dalampasigan habang pinagmamasdan ang paglubog ng araw na may magandang repleksyon sa dagat. I love sunrise and sunset. Tuwing 'di kasi maganda ang mood ko pumupunta lang ako sa lugar kung saan lumulubog at lumilitaw ang araw. Nakakapagpagaan ito nang pakiramdam ko.Pero ngayon bakit walang epekto sa 'kin ito? Parang kahit ano o sino ay hindi kayang pakalmahin ang bigat at sakit na nararamdaman ko ngayon? Patuloy pa rin ang pag-iyak ko simula kanina hanggang ngayon. Siguro kung nakaka-dehydrate ang pag-iyak nang sobra baka kanina pa 'ko naubusan ng tubig sa katawan.Kasalukuyan ako'ng nag-eemote at sumi-senti nang biglang may tumawag sa 'kin."Insan! Yohooo!"Lumingo-lingon ako sa paligid ko para hanapin kung sino man 'yung panggulo sa moment ko ngayon. Pero wala naman ako'ng makita."Huy! Insan! Aba! Serenity, Huy!
Today Until Forever    KABANATA 2.
Serenity/Serin's POVWelcome back U.P. Sabi ko sa sarili ko habang nakatingin ngayon sa paaralang pinapasokan ko. Nandito ako ngayon sa harapan ng isa sa mga kilalang unibersidad sa Pilipinas, ang University of the Philippines dito sa Diliman, Quezon City sa Manila. I'm so blessed because I have full scholarship in this prestigious university. Sa dinami-dami nang nagnanais na makapag-aral dito, isa ako sa pinalad. I'm really thankful with God for this opportunity. Now I'm taking BS Architecture course. This is my mother's dream for me, and also my dream too. Someday I'll see myself as a licensed Architect and managing some of field projects from local government that I'm working for."Pero ngayon kailangan ko muna makapagtapos sa pag-aaral. Kaya dapat na 'kong magmadali dahil baka malate na 'ko." Bumalik ako sa reyalidad nang mapagtanto ko'ng nagde-daydream na naman ako. Hays, nagiging hobby ko na 'yan.Nagmamadali na ako sa paglalakad when I suddenly saw the girl that I missed the
Today Until Forever    KABANATA 3.
Serenity/Serin's POVThis is my second day of school. Compare kahapon mas maaga akong nagising ngayon upang makapag-prepare. Si insan naman hindi na daw makakasabay sa 'kin sa byahe every morning dahil nagbago na ang schedule niya sa school. Nadatnan niya pa kasi ako kagabi na naggagawa ng assignments kaya nakapagchikahan pa kami saglit at nabanggit niya 'yung about sa schedule nila."Insan alis na 'ko. Teka, nasa'n nga pala si tita?" Kabababa ko lang ngayon galing sa kwarto ko. Nagpaalam ako kay insan nang mapansin kong wala si tita. "Sige, ingat ka insan. Si mama, maaga siyang umalis para asikasuhin 'yung business namin." Sagot niya habang nakatingin sa cellphone."Ah. Okay. Sige. Mauna na 'ko." Huli kong sinabi bago ako lumabas sa bahay. Sinulyapan ako ni Bheka at tangging pagtango lang ang naitugon niya sa 'kin. Busy kasi sa pagseselpon ang bruha.Nandito ako ngayon nakasakay sa jeep patungo sa university. Habang nasa byahe isinalpak ko ang earphone sa tainga ko at ikinonek sa ak
Pinakabagong kabanata
- Today Until Forever    KABANATA 21.
- Today Until Forever    KABANATA 20.
- Today Until Forever    KABANATA 19.
- Today Until Forever    KABANATA 18.
- Today Until Forever    KABANATA 17.
- Today Until Forever    KABANATA 16.
- Today Until Forever    KABANATA 15.
- Today Until Forever    KABANATA 14.
- Today Until Forever    KABANATA 13.
