Pagbangon ko ng kama ay agad ko nang narinig ang mga ingay sa baba. Ang mga ingay at boses na halatang may ginagawa.
"Blake, anak! Halina't kumain ka na muna!"
Sa paghakbang ko ay agad kong narinig ang boses na 'yon. Ang boses na kahit kailan ay hindi ko akalain na totoo. Ang boses na matagal kong hiniling at matagal kong hinanap.
Hindi man boses ng babae, ramdam ko naman ang pagmamahal nito nilang ina. Ang aking nanay, si Mommy Maui. Hindi katulad ng ibang nanay, si Mommy ay isang lalaki. Isa syang carrier, katulad ko.
"Sge po! Ihahanda ko lang yung gagamitin ko. Saglit lang 'to, mommy," sagot ko.
"Magdahan-dahan ka sa pagkilos mo, ok? Baka madulas ka! Na sa baba lang kami at malapit na kaming matapos."
Naglakad ako papunta sa cabinet. Sa salamin non ay natanaw ko ang aking sariling repleksyon. Kitang-kita na ang umbok ng aking tyan. Hinimas ko ito at hindi naiwasang mapangiti.
Walong buwan na ang nakakalipas. At ngayon
To my readers, friends, co-writers-- I thank you with every inch of my heart for staying with me on this new long journey. Thank you so much for all your support!I've been so fortunate to received followers while writing this story. Thank you so much! It's my first English story btw so thank you for your understanding hahaha.To Blake and Felix, thank you for this wonderful journey. But honestly, the both of you helped me to develop this story into what it isThat's it! The story of Blake and Felix is over! It's hard for me to let them go because I always dream about them hahaha.Again, thank you for reading and waiting. and I hope you find Felix of your life! The one who will watch over you no matter what attitude you have. Keep safe, guys!Sugarmaui-
Felix Laureano, bitbit ang kaniyang kapatid ay nagtungo sila sa hilaga para sa isang misyon, ang protektahan ang anak ng Alpha ng Graywond Pack. Pero hindi nila namalayan na habang ginagawa ang misyon ay siyang paglitaw ng mga kasagutan sa kanilang mga tanong. Ang tanong na nabuo pagkatapos ng digmaang naganap noon....DISCLAIMERThis book contains boyxboy relationship, if you can't relate to this kind of story please don't read this one.This story is unedited. So please bear with me until I can have spare time to edit them. In other words, this is subject for revision. Thank you!Sugarmaui
The land of the Wolf - Matatagpuan ito sa Hilaga. Sa lugar na ito ay tanging mga wolf lamang ang maaari mong makita.Sentro - sa lugar naman na ito ay nakatira ang mga Wolf at Tao. Tinayo upang maiwasan ang digmaan na nangyari noon.The land of the humans - Matatagpuan ito sa Kanluran. Sa lugar na ito ay tanging mga tao lamang ang naninirahan.Alpha - Ang namumuno sa isang Pack. Kumbaga siya ang hari. Siya ang nasusunod at nag sisilbing utak sa isang pack.Beta - Siya ang kaliwang kamay ng Alpha. Kung wala ang Alpha ay maaaring siya muna ang mamuno.Rouges - Sila yung itinakwil sa isang Pack. Kinokonsidera na isang Rouge kapag walang pack or na-disolve ito. Sila ang mga target ng mga huntersHunters - katulad ng sinabi ko kanina. Sila yung mga pumapatay sa
"Manloloko!"Napailing na lang ako sa sigaw niyang 'yon. Madilim ang lugar at tanging mga ingay lang ng kuliglig at nang kanyang sigaw ang maririnig. Napakalamig din ng hangin dala siguro ng mga naglalakihang puno sa aming paligid.Nakangisi akong humarap sa lalaking lobo na ngayon ay nakatali sa isang malaking puno. At hindi ko maiwasang mapangisi dahil halos patayin na niya ako sa kanyang mga tingin."Kalma," ani ko bago dahan dahang hugutin ang patalim na nakalagay sa aking bewang. "Tagal mong nagtago, ah."Aba, siraulo pala siya, eh. Inabot ako ng limang araw para lang makita siya. Napakailap ng isang 'to. Hindi niya alam na napakaimportante ng oras ko."I-Ikaw si Prodigy? T-Tang-ina mo!"Muli akong napailing. "Hindi mo ba alam na masamang magmura? Baka mapunta ka niyan sa impyernong gago ka."Kuminang pa ang hawak kong patalim nang masinagan ito ng bu
[KANLURAN]Maingay, puro sigawan at iyakan. Ayan ang narinig ko nang magising ako isang gabi. Agad akong sumilip noon sa bintana ng aking kwarto. Nanlaki ang mata ko nang makita ang mga taong tumatakbo habang patuloy na hinahabol ng mga lobo. Lubos pa akong nagtaka dahil ang isang tao kanina ay biglang nag-anyong lobo at agad na sinunggaban ang isa sa mga kapitbahay ko."K-Kuya? A-Anong nangyayari?" tanong ng sampung taon kong kapatid na si Aikee.Patuloy kaming nakasilip nang biglang bumukas ang pinto. Nagmamadaling pumasok si Mama at si Papa. Kita mo sa mukha nila ang kaba. "Magsibaba kayo!" sigaw ni Mama at agad kaming nagtungo sa baba. "M-Ma? Anong nangyayari?" tanong ko habang patuloy na bumababa sa h
[HILAGA]"Whoa! Ang d-daming puno!" sigaw ni Aikee nang makapasok kami sa border line.Borderline ang humahati sa Kanluran, Sentro at sa Hilaga. Ito ang naghahati sa tatlo. Puno ang humahati sa Sentro at Hilaga. Samantalang bato naman sa Kanluran at sa Sentro. Pawang mga anyong tubig naman ang nasa timog kung saan pinagbabawal ang pagpunta roon."Huwag kang maingay, Aikee. Parang awa mo na," bulong ko sa kanya.Tila kasi siya nakakita ng magandang palaruan. Sabagay, magandang training ground ang lugar na 'to. Nagtataasang puno at naglalakihang sanga. Ngayon pa lang ay ramdam ko na galak sa mga mata ng kapatid ko. Kahit papaano ay sulit ang anim na oras na byahe."Kuya! Dito na lang tayo magtayo ng bahay! Ang ganda ng lugar na 'to! Bakit kasi hindi tayo napadpad noon dito, '
[MASK]Matapos ang digmaan noon ay lagi nang nakatatak sa isipan ko na kailangan kong protektahan ang kapatid ko. Alam ko naman na kaya na niya ang sarili niya pero hindi ko hahayaan na mawala pa sa akin ang kaisa-isang pamilya ko.Siya na lang ang mayroon ako at ako na lang ang mayroon siya. Kailangan ko siyang protektahan hindi dahil sa hinabilin siya ng mga tumayo naming magulang kung hindi dahil sa iyon ang nararapat.Napahawak ako sa kulay abong sobre. Pinagmasdan ko ito. Mula sa mga lining hanggang sa mensaheng nakapaloob dito.Tinanggap ko ang misyon na 'to dahil hindi na kami ligtas sa Sentro at sa Kanluran. Tang-ina kahit anong lakas ko ay hindi ako uubra sa rami nila.Hindi na lang kasi Rouge ang kalaban namin kung hindi pati ang mga hunter na katulad namin. Kaya
[Tour] Magdamag akong nakahiga sa malambot kong kama. Damang-dama ko ang pagod sa katawan ko. Hindi ko alam pero mas gusto kong matulog buong araw. Nakailang labas ako na ako ng semilya ngayong araw at nangangawit na ang kamay ko. Napakahot ng mga babaeng lobo rito. Mga mukhang model na lumabas sa isang magazine. "Kuya! Papasok ako, ah!" sigaw ni Aikee mula sa labas ng aking pinto. Napailing na lang ako bago sumigaw. "Bahala ka!" Ilang sandali pa ay narinig ko na ang pagbukas ng pinto. Bagot ko siyang nilingon at nakita ang pandidiri sa kaniyang mukha. "Ang kadiri mo kuya! Ang amoy ng kwarto mo! Amoy na parang zonrox!" Napangisi ako. "Wag kang feeling anghel, Aikee. Nakita kita kahapon. Wag kang maghugas kamay dyan na parang di mo ginagawa yung ginawa ko." Napailing na lang ang ulo niya bago tignan ang mga tissue sa sahig. "Seryoso? Ang dami ng tissue nito Kuya! ilang beses ka na nagpalabas?" takang tanong niya.