Chater 49

Chapter 49

Noon, akala ko, kapag nakamit mo na ang mga bagay na gusto mo sa buhay, natagpuan mo na ang kulang sa pagkatao mo at naabot mo na ang matagal mo ng pangarap, sapat na ang lahat ng 'yon para magpatuloy ka sa buhay. 

Pero ngayon? Habang nakatingin sa maliit na memorial na isinagawa nila Tito Rick para kay Rin, hindi ko mapigilang umiyak. Parang pakiramdam ko ay pinipira-piraso ang puso ko.

Ganoon na lang 'yon? Sa isang iglap ay wala na talaga sya?

Ayaw kong maniwala.

May parte sa pagkatao ko na umaasa na sana hindi totoo ang lahat... Sana nandito sya ngayon at tatawa ng malakas para sabihing prank lang ang lahat. Ngunit ng makita ko ang bangkay nya... Ang parehong damit, sapatos at ang paborito nyang kwintas ay sapat na para iguho ulit lahat ng pag-asa na nabubuo sa puso ko.

"Kumain kana wife. Ako na muna dito." Angel grabbed my right shoulder lightly. Ang gaan ng haplos nya. Parang kahit sa simpleng paraan na iyon ay inaalis n