xxii: trust

Chapter 22

"How are you feeling?"

His voice suddenly filled the silence as we were sitting on the shore, the same spot where we had our first deep chitchat. I sighed, thinking what to answer. I don't know. How am I feeling? I've heard enough today.

"Alam mo, pag nag eenglish ka, parang ibang tao nakakausap ko." Ani ko sakanya, "maangas ka kasi kausap palagi at palamura pa." Dagdag ko pa sabay tawa.

Sinimangutan lang ako ng mokong. "Trip ko lang mag english minsan."

"Pero mas bet ko yang ganyan," tinignan ko sya. Nakatingin na pala sya sa'kin. Ang pogi talaga.

"Ako bet kita."

Bahagya ko s'yang tinulak habang natawa. "Bet daw. Parang wala ka ngang plano sa'kin eh." Pabiro kong sabi. Natigilan naman sya.

Natahimik din ako bigla. Parang nabigla ko ata sya dun ah. Aba, dapat lang malaman niya yon no. First time ko pa naman 'to, tapos 'di niya ako papanindigan. Iiyak talaga ako. Chos.

"Kailangan pa bang itanong yun?"

Kumunot ang noo ko at hinarap sya. "Ang alin?"

"Yung ganun," sag