PROLOGUE

I have completely fallen for you.

Everything you do, everything you say, everything about you but

Everyone tells me you’re a bad choice; I’m stupid for going back to you.

You don’t deserve me but all I say is

He’s my everything and more.

"Baby, I miss you." Halos mapatalon ako sa sinabi nya. Kinikilabutan ako, hindi ako lumingon pa ulit sakanya ni hindi na nga ako makagalaw pa.

"Baby I’m so sorry." Pinagpatuloy nya pa pero nag mamatigas pa rin ako. NO NO NO!! Natatakot ako na baka pag nilingon ko sya hindi ko na mapigilan ang sarili ko. Ayokong makagawa ng mali. Nandito pa naman kami sa kwarto nila ng asawa nya. Hindi ako pwedeng bumigay.

"Zoey, baby look at me." halos mabali na ang ballpen na hawak ko sa sobrang higpit ng pagkakahawak ko at sya naman ay tila hirap na hirap na nagmamakaawa na sa akin. Mali itong ginagawa nya. Hindi maaring bumigay ako sakanya kailangan kong labanan pero paano?

"I know, I've been a jerk for breaking up over the phone. I'm so sorry baby." You should’ve known that. You stupid pervert idiot. Ewan ko ba, bakit gusto kong pakinggan ang mga sasabihin nya sa akin. Ayaw ko lang muna makita ang muka nya. Ganito ba talaga ako karupok sa lalaking ito. Itong lalaking na ito ang dahilan kung bakit ko kinalimutan mag mahal ulit at ang lalaking dumurog ng puso ko.

“Idiot." Iyon lang ang nasabi ko at napangiti ng mapait. Ilang gabi ako nagigising dahil sa nakaraan ko. Masyadong masakit ang mga nangyari dati pero bakit ganon kahit ilang beses ko nang sinabi sa sarili kong naka move on na ako heto na naman ako konting kalabit lang sa akin at parang tatakbo na ako pabalik sa mga bisig ni Kurt.