Simula nang maikasal ako, hindi na ako kinumusta pa ng mga parents ko. Kahit si mommy manlang sana, kahit text o tawag manlang sana. Pero wala . . .Napagdesisyunan ko na puntahan na lamang sila sa bahay dahil baka busy lamang ang mga ito. Itinaon ko talagang linggo para siguradong nasa bahay sila. Dahil 'yon ang araw na walang pasok ang mga office workers.Hindi ko na naman nakita si Steve paglabas ko. Malamang ay maaga itong umalis para sa panibagong babae dahil walang trabaho. Hindi naman 'yon natigil sa bahay kahit rest day. Sanay na ako . . .Nag-drive ako papunta sa subdivision namin sa San Lorenzo, katabi lang ng Village nina Amirah sa San Carlos. Pagkarating ko ay ang katulong ang sumalubong sa 'kin, si Manang Aira.“Hija, napadalaw ka? Ang tagal mo na hindi nabisita ah! Kumusta ka na?” Masayang bungad sa 'kin ni manang na s'yang lagi kong kasama sa bahay.Naglakad kami nang sabay patungo sa loob ng bahay.“Okay lang po, manang. Kayo po?”“Okay naman kami rito, hinahana
“Buntis ako!” masiglang balita ko sa aking asawa pagkarating nito sa bahay. Ngunit ang maganda kong ngiti ay unti-unting nabura dahil sa reaksiyon nito. “Paano mo nasigurado na akin 'yan?” malamig nitong tanong sa akin. Literal na natigilan ako sa narinig. Paano n'ya natanong ang ganitong bagay? S'ya ang asawa ko, kaya malamang s'ya ang ama! “Dahil ikaw ang asawa ko, hindi ba?” “Pero hindi naman ako sigurado na ako lang ang nakakagalaw sa iyo.” Umismid pa ito at tiningnan ako na para bang nakakadiring bagay. “Ilang araw kang paalis-alis, and do you expect me to believe that? Are you kidding me?!” Nilampasan ako nito at dumiretso sa kusina para uminom ng tubig. “Hindi ibigsabihin na umaalis ako ay nakikipagkita na ako kung kanino! Ikaw ang ama nito!” naiiyak kong saad. “Puwede ba, Brianna, tigilan mo ako sa kaartehan mong 'yan?! Sa dami kong nâikama, ni isa wala akong nabuntis! Tapos ngayon, babalitaan mo ako na buntis ka?! Ginagago mo ba ako?!” galit nitong tanong muli sa
“Look, Brianna!” kinikilig na tawag sa akin ng kaibigan kong si Amirah. May kalakasan ito dahil nasa party kami ng ka-batchmate namin. “What?!” malakas kong sagot dito tapos ay lumagok sa bote ng alak na hawak ko. Medyo umaalon na ang paningin ko. “Your crush is here, too! Oh my goodness, girl! Retouch! Bilis!” “Nasaan ba?” Inilibot ko ang aking paningin sa paligid. Nagkalat ang mga tao sa malaking bahay, at karamihan ay lasing na. “Gaga! Ayon, oh!” Hinawakan ako nito sa panga at iniharap sa gawi kung nasaan daw ang crush ko. At nanlaki naman ang mga mata ko dahil nandoon nga ang lalaki. Nakikipagtawanan ito sa kausap nito at halata mo rin na nakainom dahil namumula na ang mukha. “T*ng*na! Hindi mo agad sinabi!” bulyaw ko sa kaibigan at nagmadaling kinuha ang aking pouch. Naglagay ako ng liptint at nagpulbos, nagsuklay din ako dahil medyo gulo na ang aking buhok. “Ang taray! Parang hindi lasing, pucha ah! Nagpupuso ang mga mata mo, girl!” pagbibiro ni Amirah. “Siyempr
Paglabas ko ng banyo ay wala na si Steve. Hirap pa akong maglakad dahil medyo masakit pa ang maselang bahagi ko. Tapos tumakbo pa ako kanina papunta sa banyo, kaya para akong napunit! “Excited naman s'ya masiyadong makipagusap sa parents ko. Iniwan ba naman ako rito! Ang hirap kayang maglakad. Buwisit!” reklamo ko habang maingat na naglalakad palabas ng kuwarto. Panay ang ngiwi ko dahil sa sakit na nararamdaman ko. Kahit pagbaba ng hagdan ay nahihirapan ako. Bakit ganito?! Kangkang na ako, p*nyeta! Naabutan ko ang parents ko sa sala nina Rose, at seryoso ang mga mukha. Nandoon na rin si Steve na nakaupo sa tapat nina Daddy habang hinihilot ang kaniyang sintido. Hang-over siguro. Pinilit kong umayos nang lakad nang tumingin na sa gawi ko sina Daddy. Umupo ako malapit kina Daddy at Mommy. Narito rin si Rose. Nasa trabaho siguro ang parents n'ya kaya wala rito. Mabuti naman kung ganoon dahil mas nakakahiya. “Are you my daughter's boyfriend?” my Dad asked Steve. Walang emosyon
“Girl! True ba ang tsismis mo?” bungad agad ni Amirah pagkarating n'ya sa Casa de Cafe kung saan kanina pa ako naghihintay. “Tss. Ang tagal mo! Kanina pa ko rito!” naiiritang sabi ko naman sa kaibigan. “Ito naman! End of the world na ba dahil naghintay ka nang matagal? Ilang taon ka bang naghintay?” “Ewan ko sa iyo!” “So, ano nga? True ba? Magpapakasal kayo ng crush mo?” ngiting-ngiting tanong nito, parang may kislap pa sa mga mata niya. “Oo,” walang gana kong sagot bago bumuntonghininga. “Oh my gosh! Malandi ka! Usapan, aakitin mo lang, girl! Grabe ka! Na akit mo na, pakakasalan mo pa?! Prayer reveal naman diyan!” Sobrang saya ng mukha n'ya. Siguro, kung tulad lamang noon, baka kinikilig na rin ako, kaya lang, may buhay na nasira. Buhay naming pareho, at relasyon nila ng girlfriend niya. Unti-unting nabura ang masayang awra ng kaibigan ko nang mapansin niyang problemado ako. “B, may problema ba?” Ikinuwento ko ang buong pangyayari, pati na rin ang galit sa akin n
Ngayon ang araw na nakatakda para sa lunch kasama ang family ni Steve. Kinakabahan ako sa maaaring sabihin sa 'kin ng parents niya. Malamang alam nila na hindi naman ako 'yong inalok niya ng kasal, pero ako ang pakakasalan. Kahit na labag sa loob ko ay naligo at nag-ayos pa rin ako ng aking sarili. I'm dressed in a black bodycon dress and black pumps. I simply pinned a cute hairpin near my ear to the side of my hair. I look like I'm on my way to a funeral. However, the reality is, pinagluluksaan ko na ang mga natitirang sandali ng buhay pagkadalaga ko. Bumaba ako sa sala at doon naabutang naghihintay sina Mommy at Daddy. Tumaas ang isang kilay ni Daddy habang tinitignan ang kabuuan ko na nababa ng hagdanan. Pagkarating ko sa gawi nila ay bigla itong umismid. “Hindi masiyadong halata na nagluluksa ka sa pagpapakasal, Czes. Let's go...” ani Daddy. Sumunod lamang ako sa kanila palabas. Gustuhin ko man na kausapin si Mommy, hindi ko magawa. Ito na agad ang naiwas kapag malapit na a
Sumakay ako ng taxi papuntang mall, habang nasa taxi ay pinunasan ko ang aking mukha. Pagkarating ko ay pumasok ako sa loob at naghanap ng coffee shop. Hindi naman ako nahirapan maghanap, umorder agad ako at tinawagan ang aking kaibigan. “Amirah...” Basag na boses kong tawag sa pangalan niya. Nagsisimula na naman manubig ang aking mga mata. [B! Hey... Are you crying? Where are you? Are you okay? Please tell me where are you, I'm coming.] Napangiti naman ako sa sunod-sunod nitong tanong sa 'kin. Pangalan pa lamang niya ang sinasabi ko, sobrang nagaalala na s'ya. “A-Are you free today?” Tanong ko habang nagpipigil na maiyak dahil ibinaba na ang order kong coffee at bread. [I'm always free for you B, you know that...] Oo, ni minsan hindi niya ko tinanggihan. We're best friends since ten years old kami. Bagong lipat sila sa subdivision namin noon dahil friends pala ang mga parents namin. “Can you pick me up?” [Of course! Where?] Mabilis nitong sagot. “Mall, I'll text yo
Ilang araw na akong namamalagi sa rest house ni Amirah. Pareho naming pinatay ang mga phone namin para walang istorbo. So far, I feel relax because of the ambiance and because of the sea. Pero, hindi naman ako gano'n kasama para hindi isipin kung nagaalala ba sila sa'kin. Lalo na si Mommy, baka nai-istress na. Pero kay Daddy? Alam ko namang hahanapin n'ya lamang ako dahil sa pag merge ng company nila ni Mr. Harrison.“Girl! Halika rito dali!” Sigaw ni Amirah mula sa baba, dahil nakatambay ako sa veranda ay nakatingala ito sa'kin.“Bakit?” “Basta! Ngalay na batok ko pisti ka! Bumaba ka na lang!!” Tinawanan ko naman ito bago napag pasyahan na bumaba.Pagkababa ko ay may mga kasama na ito. “Come here B, I want you to meet these beautiful family!” Masiglang sabi ni Amirah at hinila ako palapit sa pamilyang tinutukoy nito.“A... Baka mamaya maisumbong tayo n'yan kina Daddy...” Bulong ko rito.“Gaga! Hindi nila kilala 'yon!” Nakangiti na ang mga ito sa'min, mag-asawa ito na may dalawang