Ilang araw na akong hindi kinokontak ng kaibigan ko na si Amirah. Hindi ako sanay nang ganito kaya napagpasyahan ko na puntahan siya sa bahay nila sa San Carlos. Pero bigo ako dahil ilang araw na raw ito hindi umuuwi sabi ng kaniyang mommy. Umuwi muna ako dahil hapon na rin naman. Napagpasyahan ko na Bukas na lamang siya pupuntahan sa kaniyang resort at baka nandoon lang ito. May problema siguro ang isang iyon.Pagkarating ko sa bahay ay nagluto lamang ako ng gabihan kahit hindi naman ako sigurado kung dito kakain si Steve. Maghapon ito laging wala dahil sa trabaho sa company nila, tapos uuwi siya rito ay gabi na at lasing pa.Kumain ako ng mag-isa pagpatak ng gabi dahil mukhang wala na namang plano na rito kumain si Steve. Habang nagliligpit ako ng aking kinainan ay bigla namang may kumatok sa pinto. Katok na para bang gusto nang sirain ito.Siguradong si Steve na 'to . . .Agad akong tumungo sa pinto para pagbuksan ang lalaki. Lasing na lasing na ito na siyang bumungad sa '
“Why are you here? May problema?” Amirah asked. Nandito kasi ako ngayon sa resort niya sa Isla Haven para bisitahin siya. Ilang araw pa bago ako pumunta at sinigurado na wala na akong galos o pasa.“Ikaw nga dapat kong tinatanong. Bakit ka nandito? Ilang araw ka na raw hindi umuuwi ah!” Bigla itong natahimik sa aking sinabi. Nakaupo kaming dalawa sa buhanginan sa ilalim ng puno malapit sa dagat.“They want me to marry someone,” saad nito. “Sinabi na sa 'yo?”“No, I just accidentally heard them. They're talking about the family of the guy who they want me to marry with.” Tumingin ito sa 'kin na may malulungkot na mata. “Now, I really understand your situation. Like you, I'm started to hates my parents.” She said with sad voice.“A . . .” Tawag ko sa pangalan nito bago ko ito niyakap. “H'wag kang pumayag, please . . .”Ayokong maranasan niya ang mga nararanasan ko ngayon. Maaaring hindi sila pareho nang lalaki, pero hindi pa rin niya ito kilala. Hindi niya alam ang puwedeng m
Ilang araw na akong pabalik-balik sa hospital para magpa-check kung buntis nga ako. And yes, I'm pregnant. I'm four weeks pregnant. Masayang-masaya ako sa nalaman, sa tuwa ko ay agad kong pinuntahan ang kaibigan sa Isla Haven. “A!!” masigla kong bati sa kaibigan pagkarating ko sa rest house nito.“B?” nagtataka nitong tawag sa 'kin. “Napadalaw ka?” agad itong lumapit sa 'kin at niyakap ako. Ganoon din naman ang ginawa ko sa kaniya.“I have a good news!” masayang-masaya kong balita rito na lalo niyang ipinagtaka.“Good news? Kailan ka pa nagkaroon ng good news sa buhay?” agad ko itong inirapan nang pabiro.“Bastos ka kausap! Pero, ngayon mayroon na. Hindi ka ba masaya?” “M-Masaya naman. Ano ba 'yon?”Hinila ko ito palapit sa kaniyang sala at pinaupo sa sofa bago huminga nang malalim. Ang aking mga ngiti ay hindi na mabura sa labi. Nawiwirduhan naman akong tinignan ng aking kaibigan.“A . . .” Tawag ko sa pangalan niya, naghihintay naman ito ng kasunod. “I'm pregnant!” Nakan
Simula nang maikasal ako, hindi na ako kinumusta pa ng mga parents ko. Kahit si mommy manlang sana, kahit text o tawag manlang sana. Pero wala . . .Napagdesisyunan ko na puntahan na lamang sila sa bahay dahil baka busy lamang ang mga ito. Itinaon ko talagang linggo para siguradong nasa bahay sila. Dahil 'yon ang araw na walang pasok ang mga office workers.Hindi ko na naman nakita si Steve paglabas ko. Malamang ay maaga itong umalis para sa panibagong babae dahil walang trabaho. Hindi naman 'yon natigil sa bahay kahit rest day. Sanay na ako . . .Nag-drive ako papunta sa subdivision namin sa San Lorenzo, katabi lang ng Village nina Amirah sa San Carlos. Pagkarating ko ay ang katulong ang sumalubong sa 'kin, si Manang Aira.“Hija, napadalaw ka? Ang tagal mo na hindi nabisita ah! Kumusta ka na?” Masayang bungad sa 'kin ni manang na s'yang lagi kong kasama sa bahay.Naglakad kami nang sabay patungo sa loob ng bahay.“Okay lang po, manang. Kayo po?”“Okay naman kami rito, hinahana
“Buntis ako!” masiglang balita ko sa aking asawa pagkarating nito sa bahay. Ngunit ang maganda kong ngiti ay unti-unting nabura dahil sa reaksiyon nito. “Paano mo nasigurado na akin 'yan?” malamig nitong tanong sa akin. Literal na natigilan ako sa narinig. Paano n'ya natanong ang ganitong bagay? S'ya ang asawa ko, kaya malamang s'ya ang ama! “Dahil ikaw ang asawa ko, hindi ba?” “Pero hindi naman ako sigurado na ako lang ang nakakagalaw sa iyo.” Umismid pa ito at tiningnan ako na para bang nakakadiring bagay. “Ilang araw kang paalis-alis, and do you expect me to believe that? Are you kidding me?!” Nilampasan ako nito at dumiretso sa kusina para uminom ng tubig. “Hindi ibigsabihin na umaalis ako ay nakikipagkita na ako kung kanino! Ikaw ang ama nito!” naiiyak kong saad. “Puwede ba, Brianna, tigilan mo ako sa kaartehan mong 'yan?! Sa dami kong nâikama, ni isa wala akong nabuntis! Tapos ngayon, babalitaan mo ako na buntis ka?! Ginagago mo ba ako?!” galit nitong tanong muli sa
“Look, Brianna!” kinikilig na tawag sa akin ng kaibigan kong si Amirah. May kalakasan ito dahil nasa party kami ng ka-batchmate namin. “What?!” malakas kong sagot dito tapos ay lumagok sa bote ng alak na hawak ko. Medyo umaalon na ang paningin ko. “Your crush is here, too! Oh my goodness, girl! Retouch! Bilis!” “Nasaan ba?” Inilibot ko ang aking paningin sa paligid. Nagkalat ang mga tao sa malaking bahay, at karamihan ay lasing na. “Gaga! Ayon, oh!” Hinawakan ako nito sa panga at iniharap sa gawi kung nasaan daw ang crush ko. At nanlaki naman ang mga mata ko dahil nandoon nga ang lalaki. Nakikipagtawanan ito sa kausap nito at halata mo rin na nakainom dahil namumula na ang mukha. “T*ng*na! Hindi mo agad sinabi!” bulyaw ko sa kaibigan at nagmadaling kinuha ang aking pouch. Naglagay ako ng liptint at nagpulbos, nagsuklay din ako dahil medyo gulo na ang aking buhok. “Ang taray! Parang hindi lasing, pucha ah! Nagpupuso ang mga mata mo, girl!” pagbibiro ni Amirah. “Siyempr
Paglabas ko ng banyo ay wala na si Steve. Hirap pa akong maglakad dahil medyo masakit pa ang maselang bahagi ko. Tapos tumakbo pa ako kanina papunta sa banyo, kaya para akong napunit! “Excited naman s'ya masiyadong makipagusap sa parents ko. Iniwan ba naman ako rito! Ang hirap kayang maglakad. Buwisit!” reklamo ko habang maingat na naglalakad palabas ng kuwarto. Panay ang ngiwi ko dahil sa sakit na nararamdaman ko. Kahit pagbaba ng hagdan ay nahihirapan ako. Bakit ganito?! Kangkang na ako, p*nyeta! Naabutan ko ang parents ko sa sala nina Rose, at seryoso ang mga mukha. Nandoon na rin si Steve na nakaupo sa tapat nina Daddy habang hinihilot ang kaniyang sintido. Hang-over siguro. Pinilit kong umayos nang lakad nang tumingin na sa gawi ko sina Daddy. Umupo ako malapit kina Daddy at Mommy. Narito rin si Rose. Nasa trabaho siguro ang parents n'ya kaya wala rito. Mabuti naman kung ganoon dahil mas nakakahiya. “Are you my daughter's boyfriend?” my Dad asked Steve. Walang emosyon
“Girl! True ba ang tsismis mo?” bungad agad ni Amirah pagkarating n'ya sa Casa de Cafe kung saan kanina pa ako naghihintay. “Tss. Ang tagal mo! Kanina pa ko rito!” naiiritang sabi ko naman sa kaibigan. “Ito naman! End of the world na ba dahil naghintay ka nang matagal? Ilang taon ka bang naghintay?” “Ewan ko sa iyo!” “So, ano nga? True ba? Magpapakasal kayo ng crush mo?” ngiting-ngiting tanong nito, parang may kislap pa sa mga mata niya. “Oo,” walang gana kong sagot bago bumuntonghininga. “Oh my gosh! Malandi ka! Usapan, aakitin mo lang, girl! Grabe ka! Na akit mo na, pakakasalan mo pa?! Prayer reveal naman diyan!” Sobrang saya ng mukha n'ya. Siguro, kung tulad lamang noon, baka kinikilig na rin ako, kaya lang, may buhay na nasira. Buhay naming pareho, at relasyon nila ng girlfriend niya. Unti-unting nabura ang masayang awra ng kaibigan ko nang mapansin niyang problemado ako. “B, may problema ba?” Ikinuwento ko ang buong pangyayari, pati na rin ang galit sa akin n