Prologue

Dumadagundong ang kalangitan dahil sa walang humpay na kulog at kidlat. Masama ang pakiramdam ng panahon parang may babala ang langit.

Mag-asawang sampal ang pumukaw sa lasing na diwa ni Antonio, nasundan pa ito ng isang kabit na hambalos na tuluyang gumising sa kanya.

"Ama!" gulat ang rumehistro sa mukha niya nang makita ang nanlilisik na mata ng kanyang ama.

"Anong—" hindi na niya natapos pa ang sasabihin dahil bigla na lamang siyang kwenilyuhan ng nang-gagalaiting ama, dahan-dahan siyang hinatak palabas ng kwarto niya.

"A-am-ma, Ba-ba-kit? nauutal niyang tanong. 

"Wala kang ibang ginawa kundi magbigay ng sakit sa ulo, Antonio! Bakit mo ginawa ang bagay na iyon?! Dinungisan mo ang pangalan ng ating angkan! Sucio Bastardo!" sa tanang buhay niya ngayon lang niya nakita ang ama na ganoon ka galit. Parang umurong ang kanyang dila at wala ni isang salita ang lumabas sa bibig niya.

Hinatak siya ulit ng kanyang ama palabas at marahas na tinulak pasakay sa kotse.

Patuloy ang pagbuhos ng ulan na sinabayan pa ng malakas na bugso ng hangin. Ilang minuto pa ang lumipas ay huminto na ang sinasakyan nila, nasa gitna sila ng kanilang Hacienda.

"Baba!" malakas na sigaw ng ama, naguguluhan man ay kusang gumalaw ang kanyang katawan at lumabas na sa kotse.

Nilibot niya ang kanyang tingin sa paligid, nanlaki ang kanyang mata dahil sa daang katawan na walang buhay ang nakahilera sa harap niya.

Naguguluhan siya, "Anong nangyari?"  takang tanong niya sa ama, ngunit hindi siya nito kinibo.

"Ilibing ninyo ang mga 'yan, siguraduhin niyong walang makakaalam nito, bilisan ninyo!" narinig niya ang utos ng ama sa kanilang mga tauhan.

"Ano ba ang nagawa ko? Ano ang nangyari?" napahilamos siya sa kanyang mukha, nanginginig ang kanyang kalamnan, nangangatog ang kanyang tuhod.

Napaluhod siya sa lupa at napatingin sa langit, ramdam niya ang bawat patak ng ulan sa kanyang mukha.

"GOD! Ano ba ang nagawa ko? Wala akong maalala." Nanginginig na tanong ni Antonio sa sarili.

Kagabi lang ay nilunod niya ang sarili sa alak dahil sa sugatang puso ngunit hindi niya lubos akalain na isang kahindik-hindik na pangyayari ang kasasangkutan niya ngayon.

Napasabunot siya sa kanyang ulo, may samo't saring ala-ala ang biglang nagsulputan sa kanyang utak.

Marami... Magulo...Malabo...

"Papatayin ko silang lahat!"

"Hindi kita mahal, Antonio!"

"Bakit si Sabing ang hinahanap mo Antonio?! Nandito ako, ako dapat ang nasa puso mo!"

"Pagsisisihan mo ang ginawa mo Antonio, gagawin kong impyerno ang buhay mo."

Puno ng hiyawan, umalingawngaw ang sunod-sunod na putok ng baril, dumanak ang dugo, naging pula ang lupa.

Iba't-ibang imahe ang nagsusulputan. Nakakagimbal, nakakatindig balahibo, nakakahilo.

"Tingnan mo ang ginawa mo, Antonio!" ani ng isang matinis na boses galing sa isang bulto ng tao, malabo, sobrang labo...

"AAAAAAAAHHHH!" sumigaw siya ng malakas hanggang sa namaos ang kanyang boses.

Ano ang nagawa ko? Tanging nasambit niya habang sinasabunutan ang sarili.

"Ano ang nagawa ko?"