CHAPTER 16: TAGA-ALAGA

NAGMULAT ng mata si Vladimir, unang bumungad sa kanya ang puting pintura ng kisame. Bahagyang umawang ang bibig niyang may nakalagay na tubo. Iginala niya rin ang mga mata sa paligid ngunit hindi niya maikilos ang katawan. Mabigat, at may ilang parte ng katawan niya ang masakit.

“Almira. . .” naisambit niya at hindi na muling nadugtungan pa.

Nagising nga siya ngunit si Almira pa rin ang sinasambit ng kaniyang puso at bibig.

Eksenang ikinasaya ni Kate, ang mommy ni Gabriel. Naiiyak nitong niyakap ang binata.

“I’m glad that you're awake, Vladimir. God, I am so worried about you.”

Hinayaan ni Vladimir na yakapin siya ng ginang. Hindi niya inaasahan ang pagpunta nito. Bahagyang inilayo ni Kate ang sarili sa kanya at ubod-tamis siya nitong ningitian.

“Gabriel will be happy if he knew that you're getting fine. Mukha lang siyang galit but he is concerned,” Kate said.

“Almira,” tanging nailabas ng bibig ni Vladimir.

Kunot-noo ay napatanong ang ginang, “Who’s Almira, Vladimir?” anito at hindi