Chapter 27

"Tulala ka na naman," napalingon ako kung saan nanggaling ang boses. Natigilan ako nang makita kong nakatayo si Tita Aviola sa harapan ko. "Nagpapahangin lang, tita." pilit akong ngumiti sakaniya. I don't even know why I'm forcing myself to smile. Hindi ako pumasok sa trabaho dahil sobrang bigat ng pakiramdam ko. Wala akong gana pagdating sa lahat ng bagay. I tried, but I ended up being drained. I wonder kung hanggang kailan ko ito mararanasan?

"Your eyes can't lie," natigilan ako bago nag-iwas ng tingin. Sobrang halata ba na umiyak ako kagabi? that dream.. is kept on replaying on my mind. Hindi ko nga alam kung ilang oras ba akong umiyak sa harap ni Pilo. Gusto kong mahiya sa ginawa pero hindi nagpaawat ang sarili ko at umiyak lang na parang isang bata. That was the first time he appeared on my dream. I keep on hoping that I'd see him again.

"I heard you crying last night.. did you dream of him?" dahan dahan akong tumango sakaniya.

"You know what Tita? we started in bad terms, I canno