When Yanah returned, Marian's room was covered in smoke bombs. Nasa pasilyo pa lang siya patungong silid nito ngunit tanaw niya na ang usok sa labas.Kinabahan siya dahil sa takot, "Emerald! Marian!" Sigaw niya. Hindi niya makita ang loob nito dahil sa usok. Nagkakagulo na sa loob ng hospital, maraming nagsisigawan na mga pasyente. May mga yabag na paparoo't-parito, may mga tumatakbo. Mga putok ng baril sa di kalayuan ng silid.May humihiyaw sa sakit, umiiyak na pamilya ng mga pasyente na nasa lapag na iyon.Kinapa niya ang kanyang phone sa pocket ng pants niya ngunit wala ito. Na isip niyang baka nahulog ito ng nakikipaglaban siya kanina sa comfort room.Nasaan ang mga kasama niya?"Shit!" Malutong na mura niya, "Emerald," Sigaw niya ng malakas. Sinubukan niyang maglakad, alam niya kung saan ang pintuan ng silid ni Marian. "God, guide me, please! Ngayon pa talaga nangyari ito na wala si Kylle." Ramdam niya na may paparating na yabag kaya hinanda niya ang sarili. "Bilisan ninyo!
Nasa sahig siya nakaupo at nakasandig sa pader, nakayuko habang taimtim na nananalangin para sa kaligtasan ng mag-ina. Pabalik-balik sa isipan niya ang sinabi ng doctor kanina na hindi maganda ang kalagayan ng kaibigan niya at ng bata.Pinatawag pa siya sa loob dahil gusto siyang kausapin ni Emerald. Halos hindi tumitigil ang mga luha niya sa pagpatak dahil sa sinabi ng kaibigan sa kanya.Hawak nito ang dalawang kamay niya, “P-Please, Y-Yanah, take c-care of my ba-by.” Paputol-putol na wika nito habang tumutulo ang mga luha. Nangilabot siya, tila nagpapaalam na ito sa kanya.Mahigpit ang pagpisil nito sa kamay niya at ramdam niya na sa kanya ito kumukuha ng lakas. “No. Stop talking, Emerald. Kakayanin mo yan! Ipangako mo. Kakayanin mo! Okay!” Halos mapasigaw na siya sa pagsusumamo. “M-Mars, hin-di a-ko ma-ta-ta-hi-” Lalo siyang kinilabutan.“I said, stop talking.” Galit na singhal niya dito.Putlang-putla na ito at tila bibigay na ang katawan. “Doc, do your best! I will pay a billi
The sea breeze keeps her calm and relaxed. Ito na ang naging routine niya mula ng naging trahedya sa pagitan ng mga kaibigan niya. Until now, hirap na hirap pa rin siyang maka-move on deep inside. Dala-dala pa rin niya sa kaibuturan ng puso niya ang bigat at pagsisisi na wala siyang nagawa sa mga nangyari.Alas nuebe na ng gabi, malamig na ang simoy ng hangin na yumayakap sa katawan niya. Nakahiga siya sa may dalampasigan habang nakaunan sa mga braso niya habang nakapikit at ninanamnam ang lamig na dala ng hangin.Alam niyang naghihintay na ngayon ang asawa niya sa bahay nila pero kailangan niyang mag-isa muna dahil umataki na naman ang loneliness feeling niya. Ayaw niyang makita nito ang pagiging miserable niya sa tuwing maalala ang mga kaibigan na hanggang ngayon hindi pa rin niya makita. Si Marian, hindi na nila na hanap pa mula ng makidnap ito pero na bigyan na ng hustisya ang pagkamatay ng mommy nito. Si Emerald naman, mula ng iwanan niya sa hospital wala na siyang naging balita
Habang tumatakbo siya pabalik sa resort na pinanggalingan niya, magkahalong takot at pangamba ang nararamdaman niya. Masakit na din ang kanyang paa at tuhod sa kakatakbo. Madilim at malamig na din ang paligid.“Ouch!” Napahiyaw siya sa sakit at napahawak sa noo niya dahil sa pagkauntog sa matigas na bagay,masakit din ang puwit niya dahil sa malakas na pag bagsak sa buhangin. “Pag minamalas ka nga naman!” Dahan-dahan siyang tumayo at nag pagpag sa pwet nya. “‘Yan ang napapala mo, Marian sa katigasan ng ulo mo.” Kastigo niya sa sarili.“M-Miss are you okay?” Isang boses ng lalaki ang nagpatigil sa kakakuda niya sa sarili. Naningkit ang mga mata niya dahil sa katangahan na tanong nito.“Hindi ba obvious na masakit, as you see bumagsak ako sa buhangin. And wait, ikaw ba ang bumangga sa akin?” Mataray na turan niya.“Miss, look, madilim ang kinaroroonan natin. Hindi nga kita masyadong maaninag. Besides, you are the one who bumped me. And what are you doing…. Marian?” Bigla ay bulalas
Isang abandonadong arena sa liblib na lugar sa Mindanao, ang pinagdausan ng notorious gang battle.Every year naglalaban-laban ang mga gangster para sa pinakamataas na antas ng gang society.Marian Pierce- 23 year old. She is beautiful and simple. She has a sexy body that men can head up. Her personality is cheerful and cool, but poisonous. But when it comes to love, she's easy to fall but not easy to get. Her family is rich and well known in the business industry. She's an only child. That's why she can do everything she wants to do.Ivy Yanah Hernandez- 23 year old. She is a gorgeous and serious type of woman. She has intimidating and fierce looks but is sweet to her family and close friends. She is not easy to trust. Their family is the most powerful in the country and their family is well known in the business world. She is the leader of the wild angel’s. She’s attracted to the dominant and ruggedly handsome man. She can give her all, when it comes to love. By hook or by crook. Wh
Friday night, dumiretso sina Yanah at Marian sa BBL Luxury Bar, Makati City para mag- relax dahil sa stress sa naging mission nila sa mga nagdaang mga araw. Since college ay magkaibigan na sila at hindi na mapaghiwalay pa. Hindi man sila magkatulad ng ugali at life style ngunit hindi ito hadlang sa pagkakaibigan nila. Yanah, is a serious and silent type of person. Pero kapag kasama ang pamilya at matalik na kaibigan, lumalabas ang pagiging lukaret niya. Isang tanong, isang sagot kapag stranger ang kausap. Siya ang kaibigan na hindi nang-iiwan kahit anong mangyari. Hindi siya madaling magtiwala sa mga taong hindi niya kilala. Napapatawa siya sa isipan! Five months ago, siya ang nasa sitwasyon ng kaibigan niya. At mas malala pa ang naging experience niyang sakit, dahil two years na sila ng Ex niya nang hiwalayan siya nito. Para din siyang baliw na nagpakalunod sa alak.Take note , siya ang hiniwalayan ng Ex- boyfriend niya, slash childhood best friend niya at first love niya.Mahir
Nanggigigil sa galit si Yanah, nang bumalik siya sa table nila. "Shit, that f*cking moron! How dare him to kiss me!" "Nagustuhan mo naman!" Sabat ng utak niya.Nagsalin siya ng alak sa baso at nilagok ng paulit-ulit para mawala sa isipan ang halik ng lalaking nangahas sa kanya. "Gaganti ako sayong mayabang ka!" Sigaw niya habang gigil na gigil at nangangalahati na siya sa nainom na whisky. Hindi na nga niya nalasahan ang pait ng alak na iniinom niya."Hoy bruhilda ka! Bakit mo ako iniwan doon? At anong nangyari sayo diyan? Nangalahati ka na sa whisky Mars?" Biglang sumulpot si Marian sa harapan ni niya, at umupo sa tapat niya."Alam mo ikaw, ang dali mo talagang mauto. Ikaw ang nang-iwan sa akin sa mayabang na lalaking iyon tas sasabihin mo sa akin na ako ang nang-iwan?" Singhal niya rito.Napahalakhak naman ito sa itsura niya, "Alam mo ang bitter mo! May tama ka yata kay pogi ah!""Hoy, excuse me! Hindi ako katulad mo, sumama ka agad sa lalaking hindi mo naman kilala. Hinila ka l
Masayang bumalik sina Emerald at Marian sa table nila. Naabutan nila si Yanah na nakasimangot at halos hindi maipinta ang mukha nito."What's that face? Para kang inutangan ng million at hindi binayaran!" Nakakatawang sabi ni Emerald."Huwag mo akong pagtawanan diyan! Bakit ka kasi nagdala ng mga asungot dito. Akala mo kung sinong umasta, dinaig pa ang Ex ko!" Inis na sabi niya."C'mon, let's dance! Nakaka-badvives ang mukha mo, eh! Mag-charge ka muna sa dance floor!" Aya ni Marian at hinila na siya papuntang dance floor."Nasaan na pala si Kylle Christian?" Tanong ni Emerald na napapangiti sa akto ni Yanah. " Ewan ko. Basta may tumawag sa kanya. Lumabas yata. Dahil hindi magkarinigan dito." May irita sa tono ng boses niya.Sobrang init ng pakiramdam niya at gusto niyang pagpawisan. Mabuti at may tumawag kay Kylle Christian sa phone nito kaya wala ito ngayon sa paligid. Ganun din sina Sean at Rafael.Lumalalim na ang gabi at lahat ay masayang gumigiling sa dance floor. Kanya-kanyang