“Claire, kindly disseminate this to all.”, saad ni Wolverine sa kanyang secretary bago lumabas sa upisina bago magtanghalian. May plano siyang kunin si Logan sa bahay at dadaanan nila si Daniella sa Vcom upang mananghalian.“Sir?”, namimilog ang mata ni Claire sa ibinigay niyang short notice at hindi ito makapaniwalang tumingin sa kanya.“Uhmmm, is there any problem?”, nakataas ang dalawang kilay niyang turan dito. Tinignan lang siya nito ng direcho ngunit pagkaraan ng ilang sandali ay unti unti itong napangiti. Ngiting may relief at ngayon lang din niya makita sa kanyang secretary pagkatapos ng ilang taon.“This will be disseminated ASAP, sir.”, hindi mapuknat ang pagkakangiti nito sa hawak na notice at nakangiti din siyang tumango tango.“Thank you. After this, you can also go home and spend time for your family.”, saad niya kung kayat mas lalong nagliwanag ang mukha nito.“Thank you very much, sir.”, masayang pasasalamat ni Claire pagkatapos ay nagbow sa kanya. Tinanguan lang nama
“Baby, can we attend Dylan’s birthday tomorrow?”, na sa study area siya at kasalukuyang pinag-aaralan ang mga ipinasang document sa upisina. Ito naman ay galing sa kuwarto at nakasuot na ng pajama, mamasa masa pa ang buhok nito at amoy na amoy niya ang ginamit nitong sabong panligo. Si Logan naman ay kaslukuyang nanonood ng TV habang nakahilata sa malaking sofa.“Of course, you can. Nandito na naman ba siya?”, tugon niya habang iniangat ang mukha upang tignan ang asawa.“Yeah, alam mo naman yun kulang na lang dito na tumira. What I mean is, aattend tayong tatlo nina Logan.”, paglilinaw ng asawa at napaisip siya.“Kayo na lamang ng anak mo, I’m so busy in the office hindi ako makakapunta.”, turan niya. Parang hindi niya alam kung paano makiharap sa mga kaibigan nito pagkatapos ng nangyari sa kanila ng asawa. Pumunta sa likod niya si Wolverine at ipinilupot sa leeg niya ang dalawang kamay nito.“Mahal kong asawa, hindi pwedeng hindi ka pumunta dahil ipinagmalaki ko nang bitbit ko ang ak
“Danielle, may problema, yung mga model natin sa next edition natin, nakaset na ang date ng shooting at hindi natin iyon pwedeng ipagpaliban pa.”, pagrereport ni Assistant Rey sa kanya at bigla siyang naalarma. “What happened? “, saad niya dito. Hindi pwedeng madelay ang shooting dahil hinahabol din nila ang schedule date ng pagreleased ng kanilang bagong edition. “I don’t know, nagkasakit yata ang isa nating model at too late na kung magscout na naman tayo ng iba.”, tugon ni Assistant Rey at napahawak siya sa kanyang sentido. Biglang sumakit ang kanyang ulo sapagkat hindi nila naanticipate ang ganitong pangyayari. “What if kayo nalang nina Wolverine at Logan ang gagawing model? Bagay na bagay sainyo yun dahil ito ang pinakaspecial nating edition.”, suwestiyon ni Assistant Rey at hindi siya makapaniwala sa sinabi nito. “What? OMG, no!”, tigas niyang iling dito. Anong alam nila sa mga pag-arte arte sa harap ng camera, saka ang bata pa ng anak niya para maexposed sa madla. “Common!
“Braaaaaag!” Sa kalagitnaan ng daan ay bumangga ang isang magarang sasakyan sa poste ng Meralco. Sa lakas ng impak ay nagkayupi yupi ang harapan ng sasakyan, Mabuti na lamang at personalized ang looban nito kung kayat napalibutan ang loob nito ng airbag. Ang mga nakasakay dito na apat na babae ay wala namang natamong mga injuries maliban lamang sa ilang bukol sa ulo dahil sa lakas ng impact. Galing ang mga ito sa night out kung kayat nakainom ang mga ito ng alak, si Danielle na siyang may hawak ng manibela ay konti lang naman ang ininom niyang wine ngunit tila bigla siyang nahilo sa daan kung kayat nawalan siya ng control. Sa bilis niyang magpatakbo ng sasakyan ay halos matumba ang poste ng Meralco sa pagkakabangga ng kanyang sasakyan.“Danielle, what is that?”, isa isang reklamo ng kanyang mga kaibigan ng mahimasmasan sa nangyari.“Sorry guys, we met an accident.”, saad niya sa mga ito na tila ordinary lamang sa dalaga ang nangyari. Hindi kasi naramdaman ang malakas na impact sapagka
“O ano, alam mo na ang gagagwin? Basta dito ka lang sa lobby sa baba, bilis bilisan ang kilos. Kailangan bago mag alas ocho ay malinis ang lobby sa baba, naiintindihan?”, pag iinstruct ng team leader ng mga utility sa Wolverine’s.Panay naman ang tango ni Danielle sapagkat para sa kanya ay madali lang ang kanyang gagawin. Mop mop lang at walis walis, although hindi niya iyon ginagawa sa kanilang mansiyon ay sigurado naman siyang hindi iyon mahirap gawin.“Kung ganon, kumuha ka na ng timba sa loob, ganun din ang mop at walis. Pati detergent diyan sa cabinet, alagaan mo ang mga iyan dahil matatagalan ka pa ulit bigyan ng bagong gamit”, turan ng team leader at tumango na naman siya ulit bago sumunod sa instruction nito.Kumuha nga siya ng timba at nilagyan ng tubig, binuhusan din ng detergent at binitbit iyon patungo sa lobby. Maraming palapag ang wolverine tower ngunit sa baba siya nakaasign. Ibinuro niya ang mop sa timbang may sabon at pagkatapos ay nagsimula na siyang mag mop. Ngunit
Dahil sa pagod sa unang araw ni Danielle sa kanyang trabaho ay hindiniya namalayan ang kanyang alarm clock kung kayat late siyag nagising. Pumasok agad siya sa banyo at kumaripas ng takbo papunta sa Wolverine Tower. Hindi na siya kumain ng agahan, basta na lamang niya binitbit ang inihanda ni yaya na baon niya at daig pa niya ang nakipagkarera sa daan. Pagdating niya sa tower ay halos patakbo niyang pinuntahan ang mga kasama na nooy nakapila na para sa morning exercise bago magsimula sa trabaho.“Marasigan! Pangalawang araw mo palang dito, late kana agad!”, pansin ng kanilang team leader ng mapansin ang pasimple niyang pagpila sa likod. Marasigan pala ang nilagay niyang surname, baka magtaka ang mga ito kung totoong apilyido niya ang ipakilala sa mga ito, sikat pa naman ang apilyidong Sandoval.‘Sorry, chief! Hindi na po mauulit”, nahihiyang turan niya habang nakayuko. Pinagtinginan din kasi sya ng kanyang mga kasamahan.“Talagang hindi na mauulit, last warning mo na ito!”, saad ng te
“Marasigan!”, mula sa pagkakatayo sa likod ay tinawag ng team leader ang kanyang pangalan.“Sir, present!”, tugon naman ng Danielle dahil sa pakiwari niya nagchechecked ng attendance ito.“Oo, palagi kang present ngunit hindi ka pumupunta sa iyong assignment!”, tila galit na pahayag ng kanilang team leader.“Sir, nagpalit po kami ng post ni Marasigan!”, agad naming pagtatama ni Marion at napatingin siya dito.“Sinong may sabing nagpalit? Walang palit palit hanggat hindi ko sinasabi”, maktol ng kanilang team leader kung kayat parehong napakagat labi ang dalawa.Maya maya ay lumapit ang tam leader sa kanya.“At dahil matigas ang ulo mo, iaasign kita sa 25th floor. Doon ka sa office ng CEO”, mahina ngunit madiing pahayag nito sa kanya. Bigla naman siyang natakot, bakit naman sa CEO agad eh halos isang lingo palang siyang trainee?“Sigurado po kayo sir, doon ako maasign?”, pag ulit pa niya at minulagatan siya nito.“Bingi ka Marasigan? O nagbibingihan lang?”, turan ng team leader nila kun
Almost one-month na si Danielle mula ng lumipat siya sa tinutuluyang apartment atbmaging janitor sa Wolverine. Natuto na rin siya sa tamang technique ng paglilinis at nagiging normal na sa kanya ang ganoong gawain. Halos kaibigan na rin niya ang lahat ng mga kasama maging ang mga guard sa tower. Napagkakamalan siyang tibo kung kayat pare, pre, bro at boss ang tawag naman ng mga ito sa kanya na hinayaan na lang din niya upang hindi na magkaroon pa kalituhan sa iba. Hidi lang naman kasi ang kanyang pananamit ang parang lalaki, pati galaw ay kuhang kuha din niya.Pasakay na siya sa kanyang sasakyan ng tumunog ang gamit na cellphone. Iniiwan lang niya ito sa kanyang sasakyan dahil ang kanyang mommy lang naman ang tumatawag dito.“Mom!”, bati niya sa ina ng pindutin ang received button.“Are you not coming home? Baka makalimutan mo, it’s my birthday today!”, turan ng ina at napangiti siya.“Of course, I remember mom! makakalimutan ko ba yun? Paalis na nga ako dito sa trabaho”, pahayag niy