"Ty, ayos ka lang ba? Bakit ba kadarating mo lang ay salubong na salubong na naman agad ang kilay mo?" tanong ni Trey kay Tyrone.
"Hi, Mr. Tyrone Lorenzo, I am Ashley Buenaventura, Ms. Raven De Ocampo’s agent." Inilahad pa ni Ashley ang kan’yang kamay kay Tyrone at kahit na salubong ang kilay niya ay inabot niya pa rin iyon.
"Rave, natatandaan mo si Ty, right?" muli na tanong ni Trey sa akin. "Sigurado ako na hinding-hindi mo siya nakalimutan pagkatapos niya tayo na mahuli sa kuwarto ko noon." Tumango na lamang ako at napahalukipkip kay Trey dahil sa pagpapaalala pa sa akin sa tagpo na iyon. "Hindi ko na kayo kailangan pa na ipakilala sa isa’t-isa dahil sigurado naman ako na natatandaan ninyo ang bawat isa. And, Ty, I know very well that you remember my babe."
"Your babe?!" Lalo naman ang pagsasalubong ng kilay ni Tyrone dahil sa sinabi ni Trey sa kan’ya. And at this moment, I just want to disappear and leave this scene.
Hindi naman pinansin ni Trey si Tyrone at muli na itinuon ang atensyon niya sa akin. "She's my forever babe. Rave, huwag mo na pansinin ang kasungitan ni Ty, sigurado naman ako na natatandaan mo rin ang mga kasungitan niya sa atin noon."
Dumadagundong ang puso ko sa kaba sa punto na ito. Gusto ko sabihin kay Trey na naaalala ko ang lahat tungkol sa kapatid niya. Nais ko na sabihin na hindi na niya kailangan pa na ulit-ulitin ang lahat dahil magkakilalang-magkakilala na kami ni Tyrone ngayon. Gusto ko sabihin na natatandaan ko si Tyrone Lorenzo, dahil hindi lamang kami basta nagkakilala noon dahil sa kan’ya. Marami na ang nangyari sa mga panahon na nawala si Trey at mas lubos ko nang kakilala ang kapatid niya ngayon kaysa sa kan’ya dahil ako ay kabit ni Tyrone Lorenzo. I am his brother’s mistress.
Ginawa ko na blangko ang ekspresyon ng mukha ko sa kabila ng takot na nararamdaman ko sa galit na itsura ni Tyrone. It’s show time for me. Ang oras na kailangan ko na hindi lamang maging isang modelo, kung hindi ang maging artista na rin. Hindi ako handa sa paghaharap namin na ito, pero wala naman akong iba na pagpipilian.
Tyrone Royce Lorenzo and Art Reyson Lorenzo. Magkapatid na parehong bahagi ng buhay ko. Nakakatanda na kapatid ni Trey si Ty at matanda siya sa akin ng apat na taon. At first, I thought he was okay with my and Trey's special friendship, but soon he was so against my closeness with his brother. Iyon pala ay may rason siya kung bakit siya naiinis sa pagkakalapit namin ng kapatid niya.
Magkaibigan kami ni Trey noon pa man. Magkaibigan na may kakaiba na damdamin para sa isa't-isa. We have a mutual feeling for one another. We said I love you to each other, but there was never a formal relationship between us. We were both waiting to graduate from college to formally be in a relationship.
Ngunit, pagkatapos ng kolehiyo ay nag-iba ang plano niya. Agad na nagpunta sa ibang bansa si Trey at hindi ko na alam ang mga nangyari sa kan'ya dahil doon na rin naputol ang komunikasyon namin at kung ano man na ugnayan ang mayro'n kami.
At sobra ako na nasaktan sa pag-alis niya. Hindi ko alam kung bakit bigla na lamang siya na lumayo at iniwan ako sa kabila ng mga pangako namin sa isa’t-isa. I was so lost in Trey’s absence that I found consolation in the friendship that Tyrone offered me.
Si Tyrone ang paulit-ulit na nagpaalala sa akin na hindi pa kaya na magseryoso ni Trey sa isang babae lamang. Siya ang nagturo sa akin na pumili ng lalaki na kaya ako na panindigan, at dahil doon ay naging malapit kami sa isa't-isa. And that closeness brought us into a relationship, but the next thing I knew, I was already a mistress.
Trey calls him Tyrone, while I chose to call him Royce. Ayaw niya sa tawag ko na iyon sa kan’ya, pero wala siyang magawa. And I like calling him that way, para hindi ko siya nakikita bilang kapatid ni Trey na lagi na lamang na nanggugulo at naiinis sa amin noon. Gusto ko na maiba ang imahe ni Tyrone sa isipan ko kapag kami lamang dalawa, at ayaw ko na patuloy na maisip na kapatid siya ni Trey, ang lalaki na minamahal ko.
Yes, I loved Trey, but out of nowhere, he left me, at hindi ko lubos na matanggap iyon. And Tyrone was there to give me comfort, and he was man enough to tell me his real feelings and to start a relationship with me. Something that his brother was not able to do out of cowardice, maybe. Ty was the light in my darkness when Trey left me, at dahil sa kan’ya ay nagawa ko na kalimutan ang sakit na nararamdaman ko dahil sa biglaan na pag-alis ng kapatid niya.
Nang muli ko na sulyapan si Tyrone ay nababanaag na ang sobrang galit sa mukha niya. At alam na alam ko ang rason niya. And I can't even blame him for feeling that way; I didn't tell him about this project, but then again, he didn't even tell me that Trey was back. Alam ko na wala rin siyang balak na sabihin iyon sa akin, simply because he knows my history with his brother.
There is tension among us, pero kagaya ng dati, kailangan ko na magpanggap na hindi kami malapit sa isa't-isa. Kailangan ko na ipakita na hindi ako apektado sa kung ano man ang mga emosyon na ipinapakita niya sa akin. Kailangan ko na magpanggap na purely business at acquaintance lamang ang pagkakakilala namin at wala ng iba pa.
"Bakit walang casting call? Bakit ka nagdesisyon tungkol sa bagay na ito na hindi ko alam? I managed this business, Trey; why didn't you even tell me about your decision to hire someone already for the project?" Sunod-sunod ang masungit na pagtatanong ni Tyrone sa kapatid niya, at wala siyang kiber kahit na kaharap kami ni Ashley.
"What’s wrong with that, Ty? I am a part of this business as well. At isa pa, hindi ba at nagkasundo na tayong lahat na basta pumayag lamang ako sa gusto ninyo ay ako na rin ang bahala na pumili kung sino ang gusto ko na maging kapareha sa proyekto na ito? Baka nakakalimutan mo na pinilit ninyo ako na gawin ito, kaya isa lang din ang naisip ko na maaari ko na makasama, at si Raven lang iyon." Muli na lumapit si Trey sa akin at inakbayan pa ako, kaya naman lalo na ang pagkataranta ko sa sitwasyon namin.
Nakita ko pa ang pagkuyom ng kamao ni Tyrone dahil sa labis na galit niya. "We will talk about this, Trey."
"Bro, ano ba ang nangyayari sa’yo? Nag-away ba kayo ni Ivory? Kanina lang ay halos hindi kayo mapaghiwalay ng asawa mo nang pumunta ako sa bahay ninyo, ngayon ay parang ang init ng ulo mo. Kulang pa ba ang rounds ninyo?" Pagbibiro pa ni Trey sa kan’yang kapatid na hindi pinansin ang pagsusungit nito.
"Shut up, Trey." Angil ni Tyrone pabalik sa kan’ya at muli ay sinulyapan pa ako ng masamang tingin niya. Lalo nang naningkit ang mga mata niya sa akin nang mapagtanto niya na ang braso ng kan’yang kapatid ay nakaakbay pa rin sa balikat ko.
"Bro, bumalik ka muna kaya sa bahay ninyo at mag-ilang rounds muna kayo ng asawa mo para mahimasmasan ka sa init ng ulo mo. Kami na ang bahala na mag-usap tungkol sa project." Wala pa rin tigil sa pang-iinis si Trey kaya lalo naman na nanggagalaiti ang itsura ni Tyrone sa amin.
At kahit na nakangiti ako, ang puso ko naman ay parang paulit-ulit na sinasaksak sa naririnig ko buhat kay Trey. Parang binibiyak ang puso ko at gusto ko na maiyak sa sakit. Gusto ko maiyak dahil kahit alam ko na biro lamang iyon ni Trey ay hindi mawaglit sa isip ko na ang mga halik at haplos na dapat ay sa akin ay kay Ivory ibinibigay ni Tyrone. Si Ivory ang tunay na nagmamay-ari sa lahat ng iyon. At ako, bilang isang kabit ay nakikiamot lamang sa asawa niya.
"Shall we just start with the discussion?" Pagpuputol ni Ashley sa dalawang magkapatid, marahil ay nararamdaman din niya ang namumuo na tensyon sa pagitan ng dalawa.
Tumango naman si Trey at hinapit ako sa beywang papalakad. "Sabay na kami ni babe. Ty, sabayan mo na si Ashley." Pag-uutos pa ni Trey habang ako ay hinatak na niya papalakad.
Lalo naman na kumakabog ang puso ko dahil sa kaba na nararamdaman ko. Natatakot ako sa madidilim na tingin na ipinupukol ni Tyrone sa akin kanina dahil alam ko na galit na galit na siya. At lalo pa ngayon na sobra ang lapit sa akin ni Trey ay pakiramdam ko rin tuloy ay napakalaki ng kasalanan na nagagawa ko sa kan’ya. Pakiramdam ko ay niloloko ko siya dahil pumapayag ako sa mga yakap at hawak ni Trey sa akin.
Pagdating sa pribado na kuwarto kung saan gaganapin ang pirmahan ng kontrata ay agad ako na dinala ni Trey sa hilera ng mga upuan. Inalalayan pa niya ako na makaupo at saka siya tumabi sa akin. "Rave, na-miss talaga kita ng sobra. Kamusta ka?" Tanong niya sa akin habang ang mga mata ay nakatitig lang sa akin.
"Ayos naman ako. Ikaw ang kamusta? Kailan ka pa nakabalik?"
"Last week lang. Wala pa nga sana silang plano na pabalikin ako kung hindi lamang nalagay sa alanganin si Tyrone dahil sa pag-atras ng modelo na dapat ay gaganap sa proyekto." Natatawa na kuwento pa niya. "Naka-ilan pilit pa sila sa akin na gawin ito kapalit ng pagpayag nila na umuwi ako, pero lagi ko rin sila na tinatanggihan dahil akala ko ay wala ng rason para bumalik ako. Pero alam mo ba kung ano lang ang nakapagpapayag sa akin na tanggapin ang hiling nila at bumalik dito?"
"Ano naman?" tanong ko sa kan'ya.
Inilapit pa niya ng bahagya ang mukha niya sa akin kaya agad ko naman na nai-atras ang ulo ko. "Ikaw." Nakangiti na sabi niya sa akin.
"Ako?"
"Ikaw, Rave. Ikaw at ikaw lang. Alam mo naman ang nararamdaman ko para sa'yo, hindi ba?"
"Alam ko nga ba, Trey? Ang dami nang nangyari sa buhay ko na hindi ko inaasahan. Wala lahat sa plano, pero iyon ang nangyari, kaya hindi ko rin alam kung ano nga ba ang mga bagay na alam ko at hindi ko na rin alam, lalo na tungkol sa’yo." Pagpuputol ko sa sinasabi niya. My statements have double meanings. I'm not just referring to his feelings for me but also to my clandestine relationship with his brother.
"Ikaw lang ang rason kung bakit ako bumalik, Raven. I know I have a lot of things to explain to you. I have a lot of things to say to you, at sana bigyan mo ako ng pagkakataon na makapagpaliwanag. Nang umalis ako ay hindi ko na alam kung paano ka kokontakin. Nahihiya ako sa'yo at sa mga nagawa ko sa'yo. At pagdating ko pa sa Amerika ay pinasahan nila ako ng kung ano-ano na trabaho."
"Mabuti naman at alam mo na masyado ka na naging abala at nakalimot ka. Pero hindi mo naman na kailangan pa na magpaliwanag. Wala kang dapat na ipaliwanag sa akin."
Muli niya na inilapit sa akin ang kan'yang mukha kasabay ng masuyo na paghimas niya sa pisngi ko. "Hindi ako nakalimot, Rave. Hindi kita kailan man nakalimutan. And I am here because of you. Kaya nga ako bumalik dahil may mga bagay tayo na dapat na ayusin at pag-usapan. Marami akong bagay na dapat na ipaliwanag sa'yo."
"Dapat na ayusin at pag-usapan? Ipaliwanag?" Natataranta na tanong ko sa kan’ya. "Trey."
Hindi inaalis ni Trey ang pagkakatitig niya sa akin, at gaya ng dati ay maraming emosyon ang inilalabas ng mga mata niya. Wala man salita ang lumalabas sa kan’yang labi ay punong-puno naman ng mga emosyon ang titig na ibinibigay niya sa akin.
"Marami, Rave. Reasons for why I left and why I came back. We need to talk, babe."
"Ayos na sa akin ang lahat. We have dreams, Trey, at natural lang na abutin natin ang mga pangarap na iyon. And along the way, talagang darating ang punto na kailangan na magkahiwalay ang mga magkakaibigan dahil iba’t-iba ang daan na tinatahak natin. Hindi natin mapipilit na manatili sa buhay natin ang isang tao."
"You are not just a friend to me, and you know that. And seeing and meeting you again makes me so sure of my reasons for coming back. Alam ko na marami akong naging kasalanan at pagkukulang sa’yo, kaya naman, Rave, please give me another chance. Bigyan mo ako ng pagkakataon na ibalik at muli na buuin kung ano tayo noon, at kung ano na dapat tayo ngayon."
Bigla ang kabog ng dibdib ko nang sabihin niya iyon. Hindi ko alam kung bakit takot ang nararamdaman ko sa mga salita ni Trey. May nais ba na ipahiwatig ang mga salita niya? Natatakot ako na muli na magkalapit kami ni Trey. What we had was something different from what Tyrone and I had. At natatakot ako na sa pagbabalik ni Trey ay magugulo ang kung ano ang mayro'n kami ng kapatid niya.
"Trey, hanggang dito ba naman?!" Agad ako na napalayo kay Trey nang marinig ang galit na naman na boses nang kapapasok lamang na si Tyrone kasunod si Ashley.
"Ano ba ang nakain mo at ang sungit mo, Ty? O baka ang tanong ko pala dapat ay kung ano ba ang hindi napakain sa’yo ni Ivory kaya galit na galit ka?"
Kita ko ang pagkuyom ng palad ni Tyrone habang pigil na pigil ang galit sa kapatid niya. "Magseryoso ka nga! Trabaho ang ipinunta rito nila Ms. De Ocampo at hindi para makipaglandian sa'yo. Hanggang ngayon ba naman ay panay babae pa rin ang inaatupag mo."
Agad na nanlaki ang mga mata ko sa salita na iyon ni Tyrone. Pahapyaw ba niya na sinasabi sa akin na lumalandi ako sa kapatid niya? Nakita ko rin ang pagsasalubong ng kilay ni Ashley nang marinig niya iyon, pero mas lalo ang pagdilim ng mga mata ni Trey sa kapatid niya.
"Tyrone, don't be an asshole right now. Don’t be rude. Kung ano man ang problema ninyo na mag-asawa ay labas kami roon."
Nagsusukatan ng tinigin ang magkapatid sa punto na iyon at natataranta na ako sa nakikita ko sa kanila. Mabuti na lamang din at mas pinili ni Trey na hindi na patulan pa ang galit ni Tyrone at muli na lamang na humarap sa amin ni Ashley. "Sorry for Tyrone’s words, Rave. Pagpasensiyahan ninyo na ang kapatid ko. Mainit lang ang ulo ngayon dahil baka nabitin ng misis niya kanina." Muli na pabiro na sabi ni Trey.
Naiiling na lamang si Ashley at umupo sa kabilang gilid ko. "It’s best if we start."
"Agree, Ms. Buenaventura. Let’s start the discussion." Istrikto na turan pa ni Tyrone.
Umayos naman ng upo si Trey sa tabi ko habang si Tyrone ay nasa tapat ko. Gusto ko nang lamunin ng lupa dahil sa sobrang tensyon na nararamdaman ko habang kasama ko ang magkaptid. Can my life be more complicated than this? Bakit ba pakiramdam ko ay pinaparusahan ako ng langit ngayon?
Hindi pa man nakapagsisimula ang usapan ay isang pagkatok sa pinto ang aming narinig. Lahat kami ay napatingin at naghintay sa kung sino ang dumating. At nang bumukas iyon ay gusto nang malaglag ng puso ko. Gusto nang tumulo ng mga luha ko, pero pinipigilan ko iyon. Kailangan ko na maging matatag. Kailangan ko ipakita na hindi ako nasasaktan. Kailangan ko na magpakatatag dahil nasa harapan ko ngayon ang babae na nagmamay-ari sa lalaki na mahal ko.
"Hi, baby." Pagbati ni Ivory saka diretso na pinuntahan si Tyrone at hinalikan siya sa labi sa harapan mismo namin.
"What the hell is that all about? Kailangan ba talaga na maabutan ko kayo ni Trey sa gano’n na puwesto? At gustong-gusto mo pa talaga na nilalandi ka ng gago na kapatid ko!" Nagulat ako nang madatnan si Tyrone sa apartment ko sa pag-uwi ko. Hindi ako nakahuma at na-estatwa na lamang ako sa may pintuan nang marinig ang galit na tinig niya pagkapasok na pagkapasok ko pa lamang. Hindi ko na rin kasi inaasahan na pupunta siya rito ngayon na wala man lamang pasabi. "And where the hell have you been? Kasama mo ba si Trey sa maghapon? Did you spend time with my brother again? Fuck it! What did you two do?" Galit na galit siya nang tumayo siya at agad na hinaklit ako sa braso. "Royce, what is wrong with you? You're hurting me." Pilit ako na kumakawala sa pagkakahawak niya sa braso ko, ngunit mahigpit ang kapit niya roon at ramdam ko ang galit niya sa akin. Pasalya niya ako na itinulak sa may sofa habang nanatili siya na nakatayo at madilim ang mga mata na nakatitig sa akin. "Ano ba ang mga s
Magdadalawang linggo na kami na hindi nagkikita ni Tyrone matapos ang araw na iyon na sumugod siya sa apartment ko dahil sa labis na selos niya para umalis din naman agad nang tawagan siya ng asawa niya. Maski ang mag-text ay hindi na nga rin niya nagawa pa sa loob ng dalawang linggo, habang ako naman ay patuloy na umaasa at naghihintay. Ganito ang buhay ko sa piling ni Tyrone Lorenzo. Kung hindi niya ako tatawagan o ite-text man lamang ay hindi rin puwede na ako mismo ang kokontak sa kan’ya. Kailangan namin na pareho na mag-ingat sa mga kilos namin dahil baka sumakto na kasama niya si Ivory kapag bigla ako na tumawag at mag-text. Ang kailangan ko lamang na gawin ay ang maghintay kung kailan niya ako ulit maaalala at kung kailan niya ulit ako mapupuntahan. As always, I don’t own him; I don't have the right to demand anything from him because I am just a mistress and I am just borrowing him from the rightful owner. Mabuti na lamang din at naging abala kami ni Ashley sa mga kakailang
"Sino ang kasama mo?" Nagpalinga-linga pa si Ivory sa paligid namin na animo hinahanap kung sino ang kasama ko ngayon. "Ano ang ginagawa mo rito?""I’m here for a costume fitting with my agent, Mrs. Lorenzo. Actually, sa boutique lang sa kabila." mabilis na tugon ko."Oh! Talaga? That's nice. I hope that everything is going well for the project. And by the way, you are perfect for the job."" Hindi naman. Hindi ko nga alam bakit ako pa ang pinili ni Trey. But, thank you, Mrs. Lorenzo." Nakangiti man ako ay nagngingit
Alalang-alala sa akin si Trey pero hindi niya ako pinilit na magkuwento kung ano ang aking problema. Nanatili lamang siya na nakatunghay sa akin habang hinihimas-himas ang braso ko, and I gladly welcome the comfort that he is offering me. Matapos ang biglaan ko na pagluha sa harapan niya ay nagpasya kami na huwag na muna dumiretso sa boutique, kaya nag-text na lamang ako kay Ashley na nagkita kami ni Trey at nagyayaya lang na mag-snacks.Well, it was not entirely a lie, dahil totoo naman na magkasama kami na nag-sa-snacks ngayon. He was actually inviting me to the coffee shop, but of course, knowing that Tyrone and Ivory were there, I chose to go to the pastry shop instead. At dito nga ay hindi ko pa rin nakalimutan ang tagpo kanina, kaya naman patuloy pa rin ang pangingilid ng mga luha ko kahit pa pilit ko na pinipigilan ito."Whatever it is, Rave, I am here for you. You know that I’ll always be here for you." He kept comforting me, and I couldn't help but compare him to his brother
Mga braso na pumulupot sa beywang ko ang nagpatigil sa akin sa pagpasok ko sa boutique. "Damn, that was a hot exit that you did back there, babe."Naparolyo na lamang ang mata ko nang harapin ko si Trey na ngising-ngisi sa akin habang pinapasadahan ako ng tingin. "Bakit sumunod ka na naman sa akin?""I need to check on you. And, babe, don't you ever do that again. Alam mo naman na ayaw na ayaw ko na mag-isa ka na umaalis sa harapan ko.""I’m a grown woman now, Trey; I can go wherever I want to go and whenever I want to go." Tinulak ko pa siya at bahagya na lumayo sa kan’ya."But since I am here now, I will go wherever you go and whenever you want to go." Sagot niya sa akin sabay hakbang pa palapit sa akin."Are yo
Galit si Tyrone, pero galit din kami ni Trey sa kan'ya, lalo na at sumosobra na siya sa mga sinabi niya sa amin. I get that he is mad, but is that reason enough for him to backlash us with those words? Hindi ko na rin nilingon pa si Tyrone nang hatakin na ako ni Trey papasok sa boutique dahil ayaw ko na rin na makita ang galit na reaksyon sa mga mata niya. Why is it that everything is so unfair? Siya ay puwede na makipaglandian sa asawa niya, samantalang ako ay hindi puwede sa kahit na kanina? And why does he always have to show me how much love and affection he has for her, but then he can freely accuse me of flirting when it was the other way around? Why is he being so unfair about this? Bakit lagi na siya lamang ang puwede? Dahil ba kasal sila? Nang makapasok kami sa boutique ay gulat na gulat si Ashley nang makita si Trey na inis na inis ang awra. "Mr. Lo
"Kung ako ang tatanungin mo, you are better off with Trey than that jerk of a boyfriend that you have." Kapapasok pa lamang namin ng sasakyan ni Ashley ay sinimulan na niya ako ng mga litanya niya na naman tungkol sa kinasasadlakan ko na relasyon. "I mean, clearly there is no comparison at all. Why would you settle for less when there’s someone willing to give you the best of himself? Dapat naman sa pagkakataon na ito, Rave, ay alam mo na kung sino ang nararapat at hindi nararapat para sa’yo." Naparolyo na lamang ako ng aking mga mata dahil sa sinabi niya. I am just too exhausted from the arguments I have been having today. Mabuti na lamang din at sanay na sa amin ang driver at wala itong pakialam sa mga pinag-uusapan namin. "Ash, please stop." "No, Rave, you stop." mataray na sagot pa niya sa akin. Alam ko rin naman na nagpipigil lamang si Ashley sa akin, and I can’t really blame her for reacting this way toward Tyrone. Hinawakan niya ang kamay ko at saka nangungusap ang mga mata n
Simula pa kanina nang buksan ko ang cellphone ko hanggang ngayon na pauwi na kami ay wala pa rin na tigil ito sa pagtunog. At iisa lamang naman din ang patuloy na tumatawag sa akin. Si Tyrone lamang. Kanina pa rin pasulyap-sulyap sa akin si Trey habang nagmamaneho siya. He knows who has been calling me since earlier. He knew it was my boyfriend."Ayaw pa rin ba na tumigil ng boyfriend mo sa kakatawag sa'yo?" Naka-arko pa ang kilay niya habang tinatanong ako. "Text him that I’m already bringing you home so he can stop disturbing us."Malalim na buntong hininga ang pinakawalan ko upang sabihin sa kan’ya ang nararamdaman ko. "Trey, maybe this is really not a good idea. Ibaba mo na lamang ako sa kung saan at magpapadaan na lamang ako kay Ashley.""I won't do that, babe. I am bringing you home. Why are you afraid of him?" Nagtataka na tanong pa niya sa akin nang sulyapan niya ako ulit. “This is something new about you, Rave. I remember that you don't get easily afraid. Sa atin dalawa nga a