Chapter 104

"H-Huwag, L-Lalaine! M-Maawa ka! S-Sabihin mo sa akin kung ano ang kailangan kong gawin para mapatawad mo ako sa nagawa kong kasalanan noon! G-Gagawin ko ang lahat!"

Ngumisi si Lalaine. Muling niyakap nito nang mahigpit ang sanggol. Nag-aapoy ang mga mata nito nang magtama ang kanilang mga paningin.

"Lahat ay gagawin mo? Tama ba ang narinig, Romana?"

Mabilis siyang tumango sa kabila ng panginginig ng kaniyang buong katawan.

"K-Kahit ano pa 'yan ay ibibigay ko! H-Huwag mo lang kunin sa akin ang pinakamahalagang yaman na mayroon ako!"

Taas-noong inangat nito ang hintuturong daliri. Sinundan ng kaniyang mga mata ang galaw ng kamay nito at ganoon na lamang ang kabog ng kaniyang dibdib nang ituro nito ang ibaba ng building.

"Tumalon ka," patay-emosyong utos nito sa kaniya.

"A-Ano?" tigalgal niyang tugon.

Maging ang dalawang lalaki ay napatuwid sa kani-kanilang kinatatayuan sa hiniling ni Lalaine.

"Tama na, Lalaine!" pigil ni Tristan sa ipinapagawa nito kay Romana.

"Bakit? Hindi mo ba kaya?