I was silently sitting on my chair nang lumapit sa akin si Ria. Nagulat pa ako sa biglang pagsulpot niya dahilan para tawanan ako nito. "Sorry, hindi ko alam na magugulatin ka pala." Maging ako ay natawa. "Sorry, may iniisip lang ako," nasabi ko nalang. Umupo ito sa katabing upuan ko bago bumulong. "Naalala mo pa 'yong mga babaeng nakaharap natin kahapon?" she started. Tumaas ang kilay ko out of curiosity. "Yes, why?" Inabot nito sa akin ang isang coupon. Magkasalubong ang kilay kong tinanggap ito. "Ano ito?" Nagtataka kong tanong. "Buksan mo." Gaya ng sinabi niya ay mabilis ko itong binuksan. Bumungad sa akin ang mga pangalan ng estudyante. It was a list of students. Napanganga nalang ako nang makita ang title na nasa taas nito. "Tatakbo siya for the next SSG election?" Mabilis naman niya akong sinagot ng tango. Nilapit pa nito ang mukha sa akin bago muling bumulong. "Malaki ang chance niyang manalo, Abie. Kilala siya sa buong campus, at kung totoo ngang tatakbo siya for vice
Hindi mawala sa isip ko ang mukha niya kanina. He's back on being emotionless, iba sa nakita ko kagabi, but then iba ang naramdaman ko kanina. Basta alam ko hindi in a negative way."Hayy naku, mabuti nalang at for vice president tumakbo 'yang Angelica, hindi sila magkakalaban ni Maximo mo." Tiningnan ko lang na maupo sa tabi ko si Ria while taking a sip mula sa fruit shake na binili namin. Inilagay na rin nito ang straw sa shake bago nagsimulang sumipsip."Alam mo, hindi bagay sa kaniya ang pangalan niya. Angelica, tapos kabaliktaran ng ugali." Natawa naman ito sa sinabi ko. Sumang-ayon na tumango-tango pa."I just wish na hindi siya manalo. Kahit pa pangalawa sa pinakamataas na posisyon, masama parin impluwensya niya. Baka hindi lang ako, tayo ang pagtripan 'non." Ako nanaman ang sumang-ayon sa kaniya.Inubos lang namin ang pagkain namin bago nagdesisyon nang bumalik sa room. Our next class is about to start na rin after 5 minutes.We're on our w
"What do you want for your birthday, Abie?" mom asked smiling. Dahan-dahan akong tumayo bago lumapit sa kaniya sa sala. "Kailangan pa ba 'yan, mom? Is being healthy and blessed with happy family not okay?" pabiro kong sagot sa kaniya. I saw how instead na mapangiti ay naging seryuso ang mukha niya. "Of course, you must experience what other debutants experienced during their debut. Minsan lang ito, dapat ma-experience mo na," she replied. Nakita ko kung paanong pilit siyang ngumiti sa akin. Dahan-dahan niya akong niyakap bago bumulong sa taenga ko. "If your dad will only be here, for sure mararanasan mo ang dapat na naranasan ko noon." Bahagya akong kumalas sa pagkakayap niya, bago siya tiningnan. "Mom naman, ayos lang, hindi ko kailangan ng bonggang birthday, or whatever others have experienced. I'm fine that I'm with you and Ally." "No." Tuluyan na siyang bumitaw sa pagkakayap sa 'kin at hinawakan nalang ang kamay ko. "Una palang, Abie, pinangarap ko nang iparanas sa inyo ang ma
"Having you two in my lives really makes me and your dad happy. Kaya nga we are doing our best para maibigay namin ang gusto niyo." Another story breakfast started by mom. We're on our sleep nang gisingin niya kami, at ngayon nga'y nagsimula nanaman siyang magkwento. "Even you guys are not blessed to have complete family, you should be still thankful to have me and your dad in your life. And I know that thankful naman kayo doon," dagdag niya pa habang hinihimas-himas na ang aming mga ulo. "That's it. Come on, tumayo na kayo at may mga pasok pa tayo. Get up." Me and Alexa followed her nang tumayo na siya. She also helped us get up at sabay na lumabas ng kwarto. It's been just a month since we started living here in the Philippines. We came from Canada kung saan tumira kami with Dad, kaya we are still adopting our lives here. Mom work as a teacher on the University where I and Ally are studying, kaya naman sabay talaga kaming tatlo na pumapasok the same with kapag umuuwi. Same routi
"Ano, tara na?" Time passed by so fast. Kanina lang ay kausap ko pa si Ella, convincing me to come with her. And now here I am again standing in front of her. Hindi man buo ang loob kong sumama, I still followed my mind in the name of reward she said. Maagang natapos ang klase ko kaya maaga rin akong pumunta sa sinabi niyang meeting place namin. I thought I will be the first to go there but bahagya nalang akong nagulat nang dumating ako'y naghihintay na pala siya sa akin. "Matatagalan ba tayo roon? Baka hanapin ako nina Ally and mom," I asked her while we're walking papunta sa parking area ng school. "Edi magpaalam ka. Sabihan mo mahuhuli kang uuwi dahil may importante kang gagawin. Simple as that," she answered cold dahilan para matulala na ako sa likuran niya. Nauuna siyang maglakad sa akin and she walk too fast. Nagulat man sa tono ng sagot niya ay sinunod ko parin siya. I stopped from walking, get my phone and dialed mom's number, after just a second ay narinig ko na ang boses
"H-ha? Why would I wear that?" I made my best na magtanong mataray. Pero sa tingin ko ay hindi ako nagtagumpay. Tinaasan lang ako ng kulay ni Ella bago kinuha ang kamay ko at pilit nang pinahawak sa akin ang mga damit. "Susuotin mo ito para magkapera ka. Kung ayaw mo then the door is free at makakauwi ka na," sagot niya that made my mouth and eyes wide. Ginaya niya rin ako but her expression is now waiting sa reklamo ko. "Ella seryuso ka? Matapos mo akong dalhin dito pauuwiin mo lang ako kung ayaw kong sumunod, ha? Do you think I know the way from here back to our house, huh?" puno ng galit kong sunod-sunod na tanong. She just gave me a teasingly smile bago tumingin sa likod ko. Malapad niya itong nginitian bago lumapit at niyakap ito. A reason upang lingunin ko rin ito. Ella is smiling but his face still remains expressionless. After seeing his whole face ay nagulat pa ako lalo na nang malalim niya akong tiningnan sa mata. "What's the problem here?" he asked that made Ella face me
"Hi sweety, kumain ka na ba?" The moment I entered the door, mom and her question welcomed me. Agad na sumulyap sa paningin ko si Ally na tulog na tulog sa sofa. Mom gave me a smile nang muli ko siyang hinarap at agad kinuha ang suot-suot kong bag. "May pagkain sa mesa. Just tell me if you're hungry ipag-iinit kita," she asked again. "Hindi pa po ako kumakain but I'm not yet hungry. Maybe I'll go to sleep--" "Hindi pwede 'yan, Abie. Kumain ka kahit kaunti lang," putol niya sa sinasabi ko. I was about to deny again nang muli siyang magsalita. "Come on, kumain ka kahit kaunti lang." She already started walking up to our kitchen kaya wala na akong nagawa kun'di sumunod sa kaniya. Isa-isa niyang nilagay sa mesa ang mga ulam at kanin mula sa kabilang mesa at huling nilagay ang plato sa harap ko. Sunod ay umupo siya sa harapan ko. "How's your group activity?" she asked in the middle ng paglalagay ko ng pagkain sa plato. I gave her a look bago muling itinuon ang paningin sa platong may
"Kumusta?" I am walking in the pathway papasok na sana sa klase nang matigilan ako sa presensiya ni Ella. She asked me a question while her face is serious. "I'm fine," tipid kong sagot. Ngumiti siya matapos marinig ang sagot ko at aktong aalis na sana nang pigilan ko siya. "Sandali, Ella!" She faced me smirking. "What?" "Anong oras mamaya?" matapang akong nagsalita. Mas lalong lumawak ang ngisi sa labi niya. "Sabi ko na nga ba, ikaw rin ang magkukusa. But, about your question, pagkatapos ng klase. Dito nalang kita hihintayin," she answered nang may ngisi parin sa labi. "Sige, darating ako. Just wait me here." "Sige," matipid na sagot niya bago ako nilagpasan. I was left alone, thinking what I heard kaninang umaga. I heaved a deep sigh remembering the motivation why I should continue this. After all, I just work as a cashier naman, there's nothing bad there. Nagpatuloy ako sa paglalakd papasok sa klase ko. I just entered the room exactly when the subject teacher arrived. Dali-d