Her Dreams

"What do you want for your birthday, Abie?" mom asked smiling. Dahan-dahan akong tumayo bago lumapit sa kaniya sa sala. "Kailangan pa ba 'yan, mom? Is being healthy and blessed with happy family not okay?" pabiro kong sagot sa kaniya. I saw how instead na mapangiti ay naging seryuso ang mukha niya. "Of course, you must experience what other debutants experienced during their debut. Minsan lang ito, dapat ma-experience mo na," she replied. Nakita ko kung paanong pilit siyang ngumiti sa akin. Dahan-dahan niya akong niyakap bago bumulong sa taenga ko. "If your dad will only be here, for sure mararanasan mo ang dapat na naranasan ko noon." Bahagya akong kumalas sa pagkakayap niya, bago siya tiningnan. "Mom naman, ayos lang, hindi ko kailangan ng bonggang birthday, or whatever others have experienced. I'm fine that I'm with you and Ally." "No." Tuluyan na siyang bumitaw sa pagkakayap sa 'kin at hinawakan nalang ang kamay ko. "Una palang, Abie, pinangarap ko nang iparanas sa inyo ang ma

"Ano, tara na?" Time passed by so fast. Kanina lang ay kausap ko pa si Ella, convincing me to come with her. And now here I am again standing in front of her. Hindi man buo ang loob kong sumama, I still followed my mind in the name of reward she said. Maagang natapos ang klase ko kaya maaga rin akong pumunta sa sinabi niyang meeting place namin. I thought I will be the first to go there but bahagya nalang akong nagulat nang dumating ako'y naghihintay na pala siya sa akin. "Matatagalan ba tayo roon? Baka hanapin ako nina Ally and mom," I asked her while we're walking papunta sa parking area ng school. "Edi magpaalam ka. Sabihan mo mahuhuli kang uuwi dahil may importante kang gagawin. Simple as that," she answered cold dahilan para matulala na ako sa likuran niya. Nauuna siyang maglakad sa akin and she walk too fast. Nagulat man sa tono ng sagot niya ay sinunod ko parin siya. I stopped from walking, get my phone and dialed mom's number, after just a second ay narinig ko na ang boses

"Hi sweety, kumain ka na ba?" The moment I entered the door, mom and her question welcomed me. Agad na sumulyap sa paningin ko si Ally na tulog na tulog sa sofa. Mom gave me a smile nang muli ko siyang hinarap at agad kinuha ang suot-suot kong bag. "May pagkain sa mesa. Just tell me if you're hungry ipag-iinit kita," she asked again. "Hindi pa po ako kumakain but I'm not yet hungry. Maybe I'll go to sleep--" "Hindi pwede 'yan, Abie. Kumain ka kahit kaunti lang," putol niya sa sinasabi ko. I was about to deny again nang muli siyang magsalita. "Come on, kumain ka kahit kaunti lang." She already started walking up to our kitchen kaya wala na akong nagawa kun'di sumunod sa kaniya. Isa-isa niyang nilagay sa mesa ang mga ulam at kanin mula sa kabilang mesa at huling nilagay ang plato sa harap ko. Sunod ay umupo siya sa harapan ko. "How's your group activity?" she asked in the middle ng paglalagay ko ng pagkain sa plato. I gave her a look bago muling itinuon ang paningin sa platong may

Hindi makapaniwala kong pinutol ang paningin ko sa kanila. When I looked back to Ria, confusion is already present on her face. I just gave her a smile at umaktong bagot na sa kahihintay of my turn to order. But I can't help myself to forget what I just saw. Bigla akong naguluhan sa sarili ko. I seems like felt something I don't know and I can't explain when I saw him smiling. Tila ba kumaba ang dibdib ko na hindi ko alam. It is the reason why I faced them again. And this time, lungkot naman ang naramdaman ko. Hindi ko agad naisip noong una na maaaring may relasyon silang dalawa. The moment Ella smile while giving me the clothes I was about to wear kagabi, si Max pala ang dahilan. I never thought that those smiles have meaning pala. And now I saw it my two eyes na ngumiti si Max dahil kay Ella. Nakakatawa! I thought he's emotionless. Si Ella lang pala ang makakapagpatawa sa kaniya. "Abie, ikaw na." Gulat akong humarap sa counter when Ria whispered to my ear. Nang tingnan ko siya'y

Maliliit ang hakbang habang kaba ay nilalamon ang aking sistema. Pilit kong winawaksi ang kaba na aking nararamdaman. "You just have to thank him, Abie. After that wala na. So lakasan mo ang iyong loob. Just thank him, then everything's okay," paulit-ulit kong binubulong sa sarili ko, habang dahan-dahang lumalapit sa kaniya. Nang malapit na ako sa gilid niya'y mabilis kong nilingon si Ria, na nahuli ko namang nakasubaybay sa ginagawa ko. Nginitian niya ako at nag-thumbs up pa dahilan para ngitian ko rin siya pabalik. I first ready myself at nagpakawala ng buntong-hininga bago ibinalik kay Max ang paningin ko ngunit nagulat nalang ako nang harapin ko siya'y nakatayo na ito habang ang cellphone ay nasa taenga. "Hello?" he spoke bago kinuha ang bag niya. "Yeah, I'm on my way. Hintayin mo nalang ako," he added that made me froze sa kinatatayuan ko. Nakangiti niyang sinabi ang mga linyang iyon bago parang hangin akong nilampasan. Nakanganga ko siyang sinundan ng tingin at the same tim