PROLOGUE

PROLOGUE

   Shy's POV

   Present year

   ''Doc. Shy, may nag-deliver po sa inyo ng cake kanina.'' Bungad ng nurse sa'kin na nasa entrada ng office ko, kakatapos ko lang sa fourteen-hour straight surgery ng isang batang may brain tumor at naisipang magpahinga muna, ngumiti ako at tumango pagkatapos ay binuksan ko na ang office ko at naghubad ng white coat pagkatapos ay sinabit ko ito sa white coat stand na nasa gilid ng couch.

   Nakita ko nga ang isang box ng cake na nasa table ko, lumapit ako dito at napapagod na umupo sa aking swivel chair. Tiningnan ko ito, may cake, bouquet of roses and chocolate bar.

   Napangiti ako at nagkagat-labi, this man didn't fail to make my heart flutter. Tiningnan ko ang isang letter na nakasiksik sa flower.

-To crybaby,

Take care, :3

-From Mr. Right

   Kinikilig akong ibinalik ito muli sa pagkaka-ayos at nilagay ang mga roses sa isang malaking base na nasa center table ng maliit kong sala. Naghiwa lang ako ng maliit na piraso ng cake at tinikman ito.

   Sherep...

   I just sat there for a while because my pager suddenly rang, a sign that there's an emergency. I put on my coat and hurriedly run towards the room, and there I saw a twenty-three-year-old girl unconscious while lying on the gurney.

   ''Twenty-three-year-old, rape victim, found in the abandoned house,'' one of the nurses said, ''status post-trauma, she came in with the GCS of six, b.p. 80/60, unequal breath sound.''

   ''Did you gave paramedics?'' I asked, she nodded. ''Load up the portable monitor.''

   Maya-maya lang ay sinimulan na namin ang surgery, kinailangan namin mag-perform ng surgery dahil sa daming damage na natamo ng katawan niya. ''More suction,'' I said.

   ''She's brave, huh, she still fought to that bastard.'' Nangingiting ani Doc. Page. ''Scalpel.''

   Ilang oras din ang lumipas bago ito natapos, naghugas ako ng kamay at nag-rounds pagkatapos ay bumalik sa aking office.

   Hindi ko namalayang nakatulog ako at nagising lang nang maramdamang may kung anong kamay ang humahaplos sa pisngi ko, papikit-pikit akong nagdilat ng mata at nag-unat.

   I smiled when I see a man wearing a white coat, while gently caressing my hair. ''How was the surgery?'' I asked.

   Tumungo siya sa maliit na sala ng kwarto at umupo tyaka sumandal pagkatapos ay tumitig sa kisame. ''It's exhausting, but it's worth it,'' aniya at lumingon sa'kin na may napapagod na mata. ''we save the child.''

  I leaned over him and held his hand. ''This job is tiring, but it's incredibly awesome. Hay...''

   Ngumiti kaming pareho sa isa't-isa.

   ''By the way,'' maya-maya'y aniya, ''what is the owner of a rank 1 hospital in the world doing here?'' He teased. Hinampas ko siya sa balikat.

   ''I am a doctor. That's why I'm here, duh,'' maarte kong tugon, it's true, after working as a resident doctor for 10 years, I finally achieved my dream, which is to become a licensed doctor and build my own hospital here in Rochester, Minnesota. I just feel grateful, then and now.

   ''Are you free for tonight?'' He asked while playing with my hands.

   Nanunukso ko siyang tiningnan. ''Why? would you take me to dinner, huh?'' at tinusok-tukso ko ang tagiliran niya dahil alam kong may kiliti siya roon.

   ''STOP IT, SHY!'' anas nito, natawa ako. ''You know, we need to catch-up. Isa pa nag-book na ako ng dinner date, so, sa ayaw mo't sa gusto magdi-dinner tayo mamaya.''

   ''As if naman may choice pa ko,'' sambit ko at lumipat ng upuan na nakaharap sa kan'ya.

    Biglang naningkit ang mga mata niya at napa-crossed arms siya. "Don't wear alluring dress just like what you wore last time, tsk.'' He snorted.

   I grinned, ''Why? It suits me kaya.''

   ''Yeah, but pair of eyes are set on you that makes it doesn't suit you,'' parang naiinis na aniya, ''para kang hinuhubaran paunti-unti e, ano may pinapagandahan ka ba?!'' singhal niya.

   ''Sino pa bang pinapagandahan ko edi ikaw!''

   Inirapan niya ako, parang bakla, pero cute...

   Nagpaalam na ito sa'kin at sinabing susunduin na lang ako mamaya. Inayos ko na ang mga gamit ko at ni-refer ko na sa kaibigan ko ring doctor ang pasyenteng inoperahan ko kanina, hindi ako full-time doctor sa ospital, napunta lang ako dito pagkailangan i-check ang lugar.

   Nagpe-perform na lang din ng surgery pagkailangan. I owned this. My dad is a famous surgeon and my mom holds the ranked 1 pharmaceutical company in the world, but never in my life, I thought of asking for help from them, because I want all the money I will invest in the hospital to be my own money from diligence and perseverance.

   It's been ages since I left the Philippines, nakakamiss din pero nawawala ito dahil kalat sa hospital ang mga nurses na Filipino.

   Tumungo na ako sa parking lot at papasok na sana sa kotse nang biglang isang babae ang sumulpot at pabagsak na isinara ang pinto, natawa ako ng makita ang nangengestyon niyang mukha habang nakacrossed-arms at nakasandal sa kotse ko.

   ''Ano si Doc. Soriano pinuntahan mo tapos akong bestfriend mo hindi?'' nagagalit kunong aniya.

   ''Hindi naman siya pinunta ko dito no!'' natatawang singhal ko at pinilit buksan ang pinto pagkatapos ay inilagay ko sa katabing upuan ang mga gamit ko at humarap sa kaniya.

   ''Well.'' Ngumuso siya. ''Siya nga pala may nagpapabigay sayo, '' aniya at iniabot sa'kin ang isang papel. ''Walang pangalan e, pero sigurado si Doc. Soriano na naman 'yan, mga pakulo talaga e. 'Di ba nauubos pera niya kada gawa ng letter at bili ng bulaklak?''

   Napapangiti akong kinuha ito sa kamay niya, tinusok-tusok niya ang tagiliran ko. ''Sye behey ke neleng te bebesehen, ehe.'' At inilagay ko ito sa bulsa ng coat ko.

   ''Sige na bye, panget mo ma-inlove,'' nang-aasar niyang sabi.

   ''Wala ka lang e.''

   Pumasok na ako sa sasakyan at pinaharurot ito papunta sa bahay ko, alas diyes pa lang ng umaga nang makarating ako sa bahay, at nagugulat akong pumasok ng makitang may isang napakalaking bouquet of flower sa center table ng living room ko.

   Lumapit ako dito at itinaas-taas ito sa ere, grabe talaga effort ng lalaking iyon, naka-dalawang bigay siya ng flower ngayon araw ah. Hindi ako pamilyar sa bulaklak na ipinadala niya sa'kin.

   As I've expected, meron itong nakasiksik na letter, nilapag ko ang bouquet at kinuha ang papel.

-To MY LOVE,

This flower is Chrysanthemum and it means 'I Love You'

Honey, I Love You.

-From YOUR LOVE

To be continued...