Share
CHAPTER 30
CHAPTER 30
''I don't love her, Shy. It's just that ayoko siyang iwan dahil may sakit siya.'' Maya-maya'y ani Pierce habang nakaupo sa tabi ng kama.
Ako naman ay nag-iimpake na ng mga damit na dadalhin ko para sa hospital dahil nakatulog ako kahapon at umaga na nagising. Tinanggal ko ang yosing nakalagay sa bibig ko at binuhusan ito ng maliit na butil ng tubig bago itinapon sa basurahan.
''You know what, I don't fucking care anymore.'' Sambit ko tyaka aalis na sana ng kwarto ng hilahin niya ang braso ko.
''Plea―,'' aniya ngunit biglang nag-ring ang phone ko. I answered it at nanginginig na boses ni Sily ang bumungad sa'kin.
''Shy...'' aniya, hindi alam ang sasabihin. Bigla akong kinabahan ngunit mas naiinis ako ngayon.
''What?!'' I shouted. Ilang segundo munang tumahimik ang linya bago ulit ito magsalita.
''Shy, she's dead!'' sigaw ni Sily sa kabilang linya na nagpahina sa buong kataw
NíghtHi everyone! How was your day? or week? or month so far? My month is not good, kun'di very good! Cause my average for 2nd quarter is 95 💖 So proud of myself dahil sulit lahat ng anxiety and hardwork ko. Be proud of me too, please...
Related chapters
Change of Horizon CHAPTER 31
CHAPTER 31Ilang oras na kong nasa kwarto at walang kain kanina pa. Hapon na rin ngunit wala pa kong gana simula kahapon nang ilibing si Tina. Hindi ko na naman namalayan ang luhang pumatak sa mukha ko nang maalala ang mukha niya ngunit pinunasan ko ito. Alam kong masaya ka na Tina... Even if you're hurting me while your happy.Sinagot ko agad ang tawag ni Dad. ''How are you?'' bungad niya agad sa'kin.''I'm ok.'' I casually said as if I really am. Narinig kong bumuntong-hininga siya sa kabilang linya, that's when my tears started to fall again. Ang sakit na ng mata ko at pagod na pagod na ko but this liquid thing couldn't stop. We just talked for at least two minutes then he hung up. Sunod-sunod naman na missed call ang nakita ko mula kay Sily, Zara... and Pierce. Natulog na lang ulit ako kagaya ng ginawa ko for the past 2 hours.Losing your bestfriend in the most painful way is heartbreaking. I could imagine her as mom already, playing,
Change of Horizon CHAPTER 32
CHAPTER 32 Nagising ako sa ingay na nagmumula sa tv. I opened my eyes halfway and immeadiately smile after I saw his broad shoulder. ''I can see lust already.'' He said, hindi ko namalayang nakalingon na pala siya sa'kin kanina pa. Sino ba namang hindi mai-inlove sa kaniya, like, dzuh. Ngunit umirap ako at nagkunwaring walang epekto ang pagngiti niya sa'kin. Maangas dapat tayo. Tumayo ako at nagbihis ng damit bago bumaba sa kusina. ''Want do you want for lunch except me?'' I flirt. Parehas kaming napatawa dahil sa sariling kapilyuhan. But every moment we laugh and smile hindi pa rin nawawala ang anxiety bawat oras, I mean sino bang walang anxiety? And after what happened hindi ka pa ba magkakaroon ng gano'n? Bumaba rin ako agad pagkatapos niyang sumagot, kahit naman at hindi niya sabihin ay alam ko ng adobo ang ulam niya. Naglilihi ata ang putek, no'ng isang araw pa kami nagu-ulam ng adobo at nauumay na ko. Naabutan ko si Ate Nora na naghuhugas ng pinggan habang si Yaya Meli nama
Change of Horizon CHAPTER 33
CHAPTER 33Nasa airport na ako nang makita ko si Liam na papalapit sa'kin. Hinintay ko siyang magsalita.''I'm sorry.''Tumingin ako sa kaniya, hinahanap 'yung sincerity sa buong pagkatao niya. Hanggang ngayon masakit pa rin lahat lalo na ang ginawa niya kay Tina at hindi ko alam kung kaya ko pa siyang makita bilang isang kaibigan na matagal kong nakasama.''Hanggang ngayon naaawa ako kay Tina, kasi nawalan na nga siya ng anak niloko pa siya ng mapapangasawa niya sana."Napayuko si Liam pero wala akong maramdaman ni katiting na awa. Wala pang isang taong patay si Tina kaya hindi ko alam kong kaya ko siyang patawarin ngayon.Magsasalita na sana ako nang biglang tumawag si Dad. ''Get lost, please,'' sambit ko kay Liam bago sinagot ang tawag.Nag-usap lang kami about sa papasukan kong hospital para sa residency ko at mga kailangang gawin. Ayoko kasi sa hospital ni Dad mag-trabaho dahil alam kong may favoritism na masasabi 'yung makakasama kong mga doctor kung papaburan ako lagi.Sa toto
Change of Horizon CHAPTER 34
CHAPTER 34 Present year. Kauuwi ko lang at hindi ako magkandatuwa rito dahil lagi na lang niya pinaparamdam sa'king espesyal ako kahit ilang taon na kami ay araw-araw pa rin niya kong pinakikilig at nililigawan. Hindi na siya nagbago. Pumunta muna ako sa kwarto ko para maligo. Napapangiti pa ko habang nasa cr dahil sa kaniya, hindi pa rin nawawala 'yung spark at 'yung thought na araw araw ko pa rin siyang gusto, araw araw ko pa rin siyang mahal at hindi 'yun nagbabago. Alam kong hindi madali para sa'ming pareho pero lagi talaga kong nagpapasalamat kay Kino dahil hanggang ngayon ay kasama ko siya at mahal niya ko, mahal namin ang isa't-isa. Pagtapos ko ay bumaba ako para kumain dala 'yung letter na binigay sa'kin Pat kanina. Ganito naman lagi ang ginagawa ko, kakain habang tinititigan 'yung mga regalo niya para sa'kin. Umupo na ko at binuksan 'yung papel. Can you still remember when were happy? Panimula nito, wala pa man ay natutuwa na agad ako. Can you still remember how we foug
Change of Horizon EPILOGUE
EPILOGUE Nakahiga ako sa kwarto nang biglang bumukas ang pinto at bumungad sa'kin ang nakangiti kong kambal. ''Mom!'' sabay nilang anas, dali-dali akong umayos at mahigpit silang niyakap. ''How was school?'' I asked, mabilis nilang pinakita sa'kin ang napakaraming stars na nakalagay sa kamay nila, agad ko silang pinuri at hinalikan. Pareho talaga silang masipag at katulad ng Daddy nila. Matagal na kaming mag-asawa pero hindi pa rin siya nagbabago, kung ano siya no'ng mga panahong 'yun ay ayon pa rin siya hanggang ngayon, sweet, caring at mahal ako. Hindi madali lahat lalo na no'ng nagsisimula pa lang kami sa buhay mag-asawa, nag-aaway kami, nawawalan din ng oras dahil pareho kaming doctor, at parehong maraming dapat asikasuhin. Tumigil na ko sa pagta-trabaho simula nang mabuntis ako sa kambal naming anak. It doesn't hurt me because I enjoy being with them, taking care and seeing them grow as time passes by. Akala no'ng una hindi namin maabutan 'tong taon na ito dahil hindi nama
Change of Horizon DISCLAIMER
This is a work of fiction. Unless otherwise indicated, all the names, businesses, places, characters, events, and incidents in this book are either the product of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental. Thank you. PLAGIARISM IS A SERIOUS CRIME.Shy Del Mundo marries the man of her dreams, but things turn upside down when her husband feels that it was just an infatuation.***I only know three things:First, that he hurt me,Second, he changed me,And third, that I will not let him enter my peaceful life again, NEVER.WARNING: Matured content read at your own risk. My characters are
Change of Horizon PROLOGUE
PROLOGUE Shy's POV Present year ''Doc. Shy, may nag-deliver po sa inyo ng cake kanina.'' Bungad ng nurse sa'kin na nasa entrada ng office ko, kakatapos ko lang sa fourteen-hour straight surgery ng isang batang may brain tumor at naisipang magpahinga muna, ngumiti ako at tumango pagkatapos ay binuksan ko na ang office ko at naghubad ng white coat pagkatapos ay sinabit ko ito sa white coat stand na nasa gilid ng couch. Nakita ko nga ang isang box ng cake na nasa table ko, lumapit ako dito at napapagod na umupo sa aking swivel chair. Tiningnan ko ito, may cake, bouquet of roses and chocolate bar. Napangiti ako at nagkagat-labi, this man didn't fail to make my heart flutter. Tiningnan ko ang isang letter na nakasiksik sa flower. -To crybaby, Take care, :3 -From Mr. Right
Change of Horizon CHAPTER 1
CHAPTER 1 Year 2003 I walked slowly while staring at the back of a guy sitting in the modern gazebo while reading a newspaper, a gazebo surrounded with fresh and beautiful flowers, I grinned. 'Ano na kaya itsura nito ni Kumag,' bulong ko sa sirili, dahan-dahan kong tinahak ang wooden bridge at bigla siyang ginulat. Napatalon siya ng marahan, ''Babe―'' nakangiting aniya ngunit bigla itong napalitan ng gulat ng makita ako, nanlaki ang mata niya at mabilis na tumayo at mahigpit akong inakap. Sinong babe? Biglang bumilis ang tibok ng puso ko kaya marahan ko siyang tinulak. ''Hey! hey. Let me go.'' Hindi makahingang sambit ko dahil sa sobrang higpit ng yakap niya. ''You're ruining my cloth.'' At kunwaring nagpagpag, bumitiw siya sa pagkakayakap at ngumisi. ''You know I can buy you a new one.'' Pagmamayabang
Latest chapter
