CHAPTER 2

CHAPTER 2

   

   Kararating ko lang sa bahay dahil gabi na rin ako nakauwi mula sa bahay nila Isaiah, doon na rin kasi ako naghapunan kasama sila Tita Gail, at ngayon pa lang ako makakapagpahinga, inilapag ko lang kasi sa harap ng bahay ko ang mga maleta ko kanina pagkatapos ay dumerecho na kila Tita.

   ''Jet lag is real,'' bulong ko nang makapasok, inilagay ko lang sa sala ang mga maleta at pumanhik na sa kwarto upang matulog.

   Kinabukasan maaga akong nagising nang marinig na may kumakatok sa pinto ko. ''Yaya Meli?'' Naaantok ko pang tugon, tamad akong tumayo upang buksan ito at laking gulat ko ng makita si Pierce sa labas ng kwarto ko. Tiningnan ko siya mula ulo hanggang paa, nakasuot siya ng black polo shirt na naka-unbotton ang itaas na bahagi at fitted na gray trousers pagkatapos ay white shoes.

   Gwapo.

   ''Anong ginagawa mo dito?'' takang tanong ko, ngunit umiwas siya ng tingin at parang tangang tumingala.

   ''A-ano...ah.'' nasa taas pa din ang tingin niya, pagkatapos ay bilang naiinis na nagsalita, ''Mag bra ka nga muna!'' At mabilis na kinuha ang pinto upang isara, naiwan naman akong nakatanga sa hangin.

   Dahan-dahan akong tumingin sa dibdib ko at napasinghap ng hangin nang makitang wala nga akong suot na bra. Patakbo akong pumunta sa cr at ilang minuto munang nag-stay doon.

   Nakakahiya. You're stupid, Shy!

   Lumabas na ako ng kwarto ngunit dahan-dahan ang baba ko at nagdadalawang isip kung haharapin ba siya, kagat-labi akong pumunta sa dining area kung saan siya naghihintay.

   Nang makita ako ay napangisi siya, inungusan ko lang ito at umupo sa puno ng lamesa habang nasa kanan ko naman siya.

   ''B-bakit ka nga pala nandito?'' ani ko habang sinusubukang hindi mautal.

   ''I'm here to eat.''

  Tinarayan ko siya. ''Wala bang pagkain sa inyo?'' Dumila lang siya sa'kin at tinawag na Yaya Meli at sumenyas na ilabas na ang mga pagkain.

   Malalaki ang matang sinundan ko ang mga inilalabas na pagkain dahil parang isang baranggay ang pakakainin sa dami nito.

   Nagugulat ko siyang tiningnan ngunit ang mga mata niya ay nasa mga pagkain.

   Malakas ko siyang hinampas sa balikat. ''Baliw ka ba?!'' singhal ko, ngunit bahagya lang niya akong nginitian. ''Ang dami nito! Sa tingin mo mauubos natin 'yan?''

   ''Kumain ka na, daldal mo,'' asik niya at mabilis akong nilagyan ng kanin at mga ulam. ''You should eat all that, we're going somewhere.''

   Nagtaka ako ngunit hinayaan ko na lang ang gusto niyang gawin, nakita ko naman na ngumingiti-ngiti sila Yaya Meli at Ate Nora sa'ming dalawa.

   ''Naku! para pa rin kayong mga bata,'' ani Yaya Meli, habang si Ate Nora naman ay halatang kinikilig.

   ''Kailan ba ang kasal niyo?'' Walang pakundangang tanong ni Ate Nora dahilan para lahat kami'y may malalaking mata na tumingin sa kaniya, binunggo siya ni Yaya Meli ng maharan sa tagiliran. Nahalata niyang mali ang sinabi niya kaya tinakpan niya ang bibig at yumuko. Biglang nag-init ang pisngi ko at bumilis ang tibok ng puso ko.

  Sandaling tumahimik ang paligid ngunit nakangiting sumagot si Pierce kay Ate Nora, ''Magkaibigan lang po kami, parang kapatid ko na to e,'' He said and glance at me.

   ''Yuck! I would never dare loving this runny-nose-man.'' Pang-aasar ko kay Pierce na biglang sumingkit ang mata, I faked a laugh. Napipilitan akong nakisabay ngunit sa loob-loob ko ay nakaramdam ako ng kirot. 

   Pagkatapos namin kumain ay sinabihan niya akong suotin ang dress na dala niya na nasa kama ko na, hindi nalang ako nagsalita at pumanhik na sa taas pagkatapos ay naligo.

   He really is a grown-man now, huh. Parang dati uhugin pa.

   Pagkatapos maligo ay binuksan ko ang malaking box na nasa kama ko at tiningnan ang laman nito.

   ''Wow...'' namamangha kong anas, ngunit bigla din akong nakaramdam ng lungkot nang maalala ang sinabi niya.

   Magkaibigan lang po kami, parang kapatid ko na to e

   parang kapatid ko na to e

   parang kapatid ko na to e

   parang kapatid ko na to e

   Naiinis kong hinawakan ang ulo ko dahil sa frustration.

   I heaved a deep breathe and shook my head. ''Right, Shy! Magkaibigan lang kayo, no more!'' sabi ko sa sarili at nag-ayos.

   As soon as I finished preparing, I went downstairs, wearing my white wrap dress with black stilettos, and my brown GG Marmont Leather Handbag.

   Ngumiti ako sa kaniya nang makita siya sa sala na nagtitipa sa phone, tumayo siya agad nang makita ako.

   ''You look,'' he paused, ''you look ridiculous.'' Pagkatapos ay malakas na tumawa.

   ''Gago!'' singhal ko at naniningkit ang mata na nakatingin sa kaniya.

   Nagpaalam na kami kila Yaya Meli na aalis na. Sa byahe ay pareho lang kaming tahimik, ako ang bumasag sa katahimikan.

   ''Saan ba tayo pupunta?'' I asked. Saglit siyang tumingin sa gawi ko at ngumiti.

   ''You said you wanted to see my future office, right?'' aniya, ''So we'll do it.''

Napangiti ako. This is my first time visiting their company, well, nakita ko na ito noon ngunit nong nasa States na ko, nalaman ko na ni-renovate ang main building at hindi ko alam ang itsura nito ngayon.

   Ilang oras pa ay huminto kami sa harap ng napakalaking building na napapaligiran ng mga gwardiya.

   Bumaba si Pierce at inalalayan ako palabas.

   ''Wow...'' nakanganga ang bibig na sambit ko dahil sa pagkamangha, nakalagay sa taas ang pagkakakilanlan ng pamilya, 'ROMERO GROUP'. Inaya niya na akong pumasok, at sumenyas siya na ilagay ang kamay ko sa braso niya, nagsipag-hilera ang lahat ng empleyado pagkapasok pa lang naming sa entrada at nagsi-yuko, marahan ko siyang hinampas sa braso. ''Ba't may pa ganito pa, di ko naman kailangan nito e,'' natutuwa kong sabi.

   ''Di naman para sayo 'yan.'' Pang-aasar niya, naningkit ang mga mata ko. ''Ako ang magiging may-ari kaya ganyan sila, SA AKIN.'' Diniinan niya talaga ang salitang 'akin', kinurot ko siya ngunit tatawa-tawa niya lang akong tiningnan. Habang dumadaan kami hindi nakaligtas ang ilang bulungan ng mga empleyado.

    ''Akala ko kasama ni Sir Isaiah si Mam Queen,'' anang isa.

   ''Wag ka nga mainay, baka marinig ka!'' pabulong na singhal ng katabi niya.

   ''Nakakamiss din si Mam Queen,''

   Iwinaglit ko na lang ang mga narinig at nagpaakay sa kaniya sa elevator.

   ''How does it look to you?'' aniya habang nasa loob kami ng elevator.

   Sinamaan ko siya ng tingin. ''It's beautiful.''

   Hanggang makarating kami sa 21st floor ay hindi niya pa din ako tinantanan kakaasar dahil sa pagka-feelingera ko raw, kaya umakto akong sasapakin siya.

   Hindi na talaga mawawala ang pagkamanghang nararamdaman ko.

   ''Welcome to my world,'' aniya at ibinuka ng malawak ang dalawang kamay.

   Inakay niya ako sa meeting room, naglakad kami patungo dito. Binuksan ni Pierce ang pinto at natutuwa akong papasok sana pero nagulat din dahil meron pa lang nagaganap na meeting ngayon at nakita ko ang pagpalit ng mga mata nila mula sa board papunta sa'kin, gosh I interrupted them. Bigla kong sinara ang pinto.

   Nahihiya kong inaya si Pierce na umalis na ngunit nakakailang hakbang pa lang kami ay bumukas uli ang pinto at iniluwa nito si Tito Ian.

   Tinawag ako nito at lumapit sa'kin. ''Come in side, Ija,'' magiliw na aniya. Nakababa ang tingin kong sumunod dahil sa hiya, naiwan naman si Pierce na nakasandal sa pinto habang nakapamulsang nakatingin sa'kin.

   Dinala ako ni Tito sa harap ng mga ka-meeting niya. ''Hi, everyone,'' he paused while smiling, ''This is Shy Elizabeth Del Mundo, the heir to the number one pharmaceutical company in the world,'' Tito Ian proudly said, mas lalo akong nahiya. Ang iba ay hindi makapaniwalang tumingin sa'kin, nagsimula naman ang bulong-bulungan ng mga tao lalo na ng mga babae.

   ''I thought she was Queen.' Dinig kong sabi nang babaeng nasa unahan ng table ngunit hindi ko na lang ito pinansin.

   Saglit pa akong nakipagbatian sa kanila bago kami hinayaang umalis ni Tito Ian. Pumanhik kami sa kaniyang opisina na malapit lang sa meeting room ng building.

   Dahan-dahan niyang binuksan ang pinto at namamangha akong inilibot ang paningin sa apat na sulok ng kwarto.

   ''Ang laki,'' sambit ko.

   Ngumisi siya, ''Well.''

   Nagtingin-tingin ako sa mga librong nasa bookshelf at na-agaw ng atensyon ko ang isang libro kinuha ko ito at babasahin na sana ngunit isang papel ang nahulog na nakasiksik sa pagitan ng librong kinuha ko.

   Pinulot ko ang papel ngunit walang nakasulat sa harap kundi heart stamp lang, tiningnan ko ang likuran nito at mayroon akong nakitang sulat kamay.

TO: PIERCE ISAIAH

FROM: YOUR QUEEN

   Psh! Corny naman ng 'your queen', sambit ko sa sarili.

   Bubuksan ko na sana ito ngunit bilang sumulpot si Pierce at hinablot sa'kin ang papel at itinapon sa basurahan, nagtaka ako.

   ''Ano 'yun ha?'' nangu-usisa kong tanong ngunit umiling lang siya at iniiba ang usapan.